-
1 taumeln
taumeln sw.V. hb/sn itr.V. залитам, вървя олюлявайки се; клатушкам се; vor Freude taumeln свят ми се завива от радост, замаян, опиянен съм от радост; Von einem Liebesabenteuer zum anderen taumeln Залитам от една любовна авантюра в друга.* * *itr h, s залитам, вървя несигурно, като унесен; vor Freude = свят ми се завива от радост; zu Boden = залитам и падам. -
2 taumeln
taumeln vi (h, s) шата́ться, нетвё́рдо [неуве́ренно] ступа́ть, пло́хо держа́ться на нога́хer taumelte ins Zimmer шата́ясь, он вошё́л в ко́мнатуer taumelte vor Freude у него́ голова́ закружи́лась от ра́дости, он опьяне́л от ра́достиer taumelte vor Schläfrigkeit он так хоте́л спать, что е́ле держа́лся на нога́хzu Boden taumeln пошатну́ться и упа́стьtaumeln vi (h, s) тех. кача́ться, колеба́ться -
3 taumeln
taumeln, titubare (im Gehen hin u. her wanken, wie ein Betrunkener, Schlaftrunkener). – labi (ausgleiten u. fallen). – vacillare ex vino (vor Trunkenheit wanken). – vino gravem esse. crapulae plenum esse (einen Rausch haben). – ein taumelnder Gang, gradus errans; pedes titubantes od. errantes.
-
4 Taumeln [2]
Taumeln, das, titubatio.
-
5 taumeln
taumeln v/i <sn> sallanmak, sendelemek -
6 taumeln
taumeln ['taʊməln]vi haben o sein sendelemek, başı dönmek -
7 taumeln
-
8 taumeln
taumeln〈haben/sein〉 -
9 taumeln
1) schwanken шата́ться. semelfak шатну́ться. ingress зашата́ться. sich kaum aufrecht halten können: vor Müdigkeit, Schwäche е́ле-е́ле держа́ться на нога́х. wie ein Betrunkener [unter Schlägen] taumeln шата́ться как пья́ный [от уда́ров]. jdn. taumeln machen шата́ть [semelfak шатну́ть] кого́-н., заставля́ть /-ста́вить кого́-н. шата́ться | taumelnd Pers; Gang, Schritt шата́ющийся. mit taumelnden Schritten нетвёрдыми шага́ми, шата́ющейся похо́дкой2) wohin taumelnd gehen шата́ясь <шата́ющейся < нетвёрдой> похо́дкой> идти́/пойти́ <дви́гаться/дви́нуться> куда́-н. nach Hause taumeln шата́ясь идти́ /- домо́й. in etw. taumeln in Zimmer, Haus шата́ясь входи́ть войти́ во что-н. aus etw. in etw. taumeln aus Haus - in Hof шата́ясь выходи́ть вы́йти из чего́-н. во <на> что-н. durch etw. taumeln durch Öffnung, Tor шата́ясь проходи́ть пройти́ через что-н. [ durch Straße по чему́-н.]. über etw. taumeln über Straße шата́ясь переходи́ть перейти́ (через) что-н. zu jdm./etw. taumeln шата́ясь подходи́ть подойти́ к кому́-н. чему́-н. aus dem Bett taumeln шата́ясь встава́ть /-стать с посте́ли. zu Boden taumeln шата́ться и па́дать пошатну́ться и упа́сть. von einer Straßenseite zur anderen taumeln шата́ться поперёк у́лицы. gegen die Wand taumeln шата́ясь ударя́ться уда́риться о сте́ну. hin und her taumeln шата́ться из стороны́ в сто́рону. von einer Stelle zur anderen шата́ться туда́-сюда́ | von einem Vergnügen zum anderen taumeln предава́ться то одному́ развлече́нию, то друго́му3) flattern порха́ть. Schmetterlinge taumeln von Blüte zu Blüte ба́бочки порха́ют с цветка́ на цвето́к | der taumelnde Flug der Schmetterlinge порха́ние ба́бочек4) wirbeln кружи́ться. Schneeflocken taumeln vor dem Fenster снежи́нки кру́жа́тся <пля́шут> за окно́м5) jd. taumelt vor Freude [vor Entzücken] у кого́-н. кру́жи́тся голова́ <кто-н. опьяне́л> от ра́дости [от восто́рга] | taumelnde Begeisterung неи́стовый восто́рг -
10 taumeln
v/i* * *to waver; to lurch; to stagger; to reel* * *tau|meln ['taumln]vi aux seinto stagger; (zur Seite) to sway* * *(to move suddenly or unevenly forward; to roll to one side.) lurch* * *tau·meln[ˈtauml̩n]vi Hilfsverb: sein to staggerwas hast du? du taumelst ja! what's the matter? why are you staggering?die Maschine begann zu \taumeln und stürzte ab the plane began to roll and then crashed* * *intransitives Verb1) auch mit sein reel, sway2) mit sein (sich taumelnd bewegen) stagger* * *taumeln v/i1. (hat oder ist getaumelt) reel, stagger, sway;ins Taumeln geraten Flugzeug: go into a spin* * *intransitives Verb1) auch mit sein reel, sway2) mit sein (sich taumelnd bewegen) stagger* * *v.to flounder v.to lurch v.to tumble v. -
11 taumeln
vi (h, s)er taumelte ins Zimmer — шатаясь, он вошёл в комнатуer taumelte vor Freude — у него голова закружилась от радости, он опьянел от радостиzu Boden taumeln — пошатнуться и упасть2) тех. качаться, колебаться -
12 taumeln
-
13 taumeln
tau·meln [ʼtauml̩n]vi sein to stagger;was hast du? du taumelst ja! what's the matter? why are you staggering?;die Maschine begann zu \taumeln und stürzte ab the plane began to roll and then crashed -
14 taumeln
'tauməlnvtituber, chanceler, être pris de vertigetaumelntd73538f0au/d73538f0meln ['t42e5dc52au/42e5dc52məln]chanceler -
15 taumeln
-
16 taumeln
taumeln tumla, vackla; (vor Trunkenheit) ragla -
17 taumeln
-
18 Taumeln
сущ.1) тех. прецессия, шатание, качание (напр. ротора), биение из-за перекоса (оси поверхности относительно оси вращения)2) авт. биение (из-за перекоса) -
19 taumeln
сущ.1) тех. прецессия, шатание, качание (напр. ротора), биение из-за перекоса (оси поверхности относительно оси вращения)2) авт. биение (из-за перекоса) -
20 Taumeln
n < masch> ■ wobble; waddle
См. также в других словарях:
Taumeln — Taumeln, verb. regul. neutr. mit dem Hülfsworte haben, und wenn der Ort ausgedruckt wird, mit seyn, im Gehen mit schwerem Kopfe hin und her wanken, als wenn man fallen wollte, dergleichen in einem hohen Grade Trunkene, vom Schwindel befallene u.s … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Taumeln — als Bewegung Das Taumeln eines physikalischen Körpers ist eine scheinbar unregelmäßige oder unkontrollierbare Bewegung, die mit Drehungen und Änderungen von Achsenlagen verbunden ist. Zum Taumeln von Achsen siehe Rotationsbewegung und Achsfehler … Deutsch Wikipedia
taumeln — »benommen schwanken«: Das auf das dt. Sprachgebiet beschränkte Verb mhd. tūmeln, ahd. tūmilōn ist eine Iterativbildung zu dem im Nhd. untergegangenen Verb mhd. tūmen, ahd. tūmōn »sich im Kreise drehen, schwanken«, das zu der Wortgruppe von… … Das Herkunftswörterbuch
taumeln — Vsw std. (8. Jh.), mhd. tūmeln, ahd. tūmilōn Stammwort. Intensivbildung zu mhd. tūmen, ahd. tūmōn sich drehen ; eine Nebenform der l Bildung in tummeln. Das Wort gehört zu der schlecht abgrenzbaren Sippe von ai. dhūnóti schüttelt, erschüttert ,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
taumeln — V. (Aufbaustufe) sich schwankend bewegen, wanken Synonyme: schwanken, torkeln (ugs.), wackeln (ugs.) Beispiele: Er hat vor Müdigkeit getaumelt. Der Betrunkene ist auf der Straße getaumelt … Extremes Deutsch
taumeln — schwanken; torkeln; trudeln; hampeln; wanken * * * tau|meln [ tau̮ml̩n]: a) <itr.; hat/ist> unsicher hin und her schwanken [und zu fallen drohen]: er taumelt vor Müdigkeit; das Flugzeug begann zu taumeln. Syn.: ↑ wackeln … Universal-Lexikon
taumeln — sich hin und herbewegen, schaukeln, schlenkern, schlingern, schwanken, wanken, zittern; (ugs.): torkeln, wackeln; (nordd. salopp): schwiemeln; (landsch.): schwirbeln. * * * taumeln:1.⇨schwindlig(3)–2.⇨schwanken(1) taumeln→schwanken … Das Wörterbuch der Synonyme
taumeln — tau·meln; taumelte, ist / hat getaumelt; [Vi] 1 (hat / ist) sich im Stehen von einer Seite zur anderen bewegen (und dabei fast umfallen) ≈ schwanken, torkeln 2 irgendwohin taumeln (ist) schwankend irgendwohin gehen ≈ wanken … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Taumeln — 1. Wenn man nicht taumeln will, muss man nicht trinken. *2. Er taumelt mit den Beinen. Engl.: He makes indentures with his legs. (Bohn II, 63.) … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Taumeln (Fertigungsverfahren) — Taumeln (teilweise auch als Radialnieten bezeichnet) ist ein Kaltumformverfahren, bei dem die Umformkraft nur auf eine Teilfläche des Werkstückes wirkt. Durch eine taumelnde Bewegung des oberen Gesenks an einem rotationssymmetrischen Werkstück… … Deutsch Wikipedia
taumeln — tau|meln ; ich taum[e]le … Die deutsche Rechtschreibung