-
1 tarapaty
сущ.• беспокойство• волнение• забота• неприятность• передряга• проблема• треволнение* * *tarapat|yмн. Р. \tarapatyów хлопоты, затруднительное положение;\tarapaty pieniężne денежные затруднения; popaść (wpaść) w \tarapaty, znaleźć się w \tarapatyach попасть ň затруднительное положение;
wydobyć kogoś z \tarapatyów помочь кому-л. выбраться из беды, выручить кого-л. (из беды)+* * *мн, Р tarapatówхло́поты, затрудни́тельное положе́ниеtarapaty pieniężne — де́нежные затрудне́ния
wydobyć kogoś z tarapatów — помо́чь кому́-л. вы́браться из беды́, вы́ручить кого́-л. (из беды́)
Syn: -
2 ambaras
сущ.• беспокойство• волнение• замешательство• затруднение• помеха• препятствие* * *♂, Р. \ambarasu уст. затруднение ň, хлопоты lm. беспокойство ň;wprawiać w \ambaras приводить в замешательство;
narobić \ambarasu komuś причинить беспокойство (хлопоты) кому-л.+zakłopotanie;
kłopoty, tarapaty* * *м, Р ambarasu уст.затрудне́ние n, хло́поты lm, беспоко́йство nwprawiać w ambaras — приводи́ть в замеша́тельство
narobić ambarasu komuś — причини́ть беспоко́йство (хло́поты) кому́-л.
Syn: -
3 opał
сущ.• горючее• топливо* * *топливо (для отопления квартиры – дрова, уголь и т.п.)* * *♂, Р. \opału 1. топливо ň (дрова, уголь);2. \opały мн. бедственное (тяжёлое) положение; znaleźć się w \opałach попасть в переплёт+2. tarapaty
* * *м, P opału1) то́пливо n (дрова, уголь)znaleźć się w opałach — попа́сть в переплёт
Syn:tarapaty 2) -
4 opresja
сущ.• угнетение* * *opresj|a♀ тяжёлое (затруднительное) положение; затруднение ň;znaleźć się w \opresjai оказаться в тяжёлом (затруднительном) положении
+ tarapaty* * *жтяжёлое (затрудни́тельное) положе́ние; затрудне́ние nznaleźć się w opresji — оказа́ться в тяжёлом (затрудни́тельном) положе́нии
Syn:
См. также в других словарях:
tarapaty — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. tarapatytów {{/stl 8}}{{stl 7}} kłopoty, trudne, niemiłe sytuacje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znaleźć się w tarapatach. Wybrnąć z tarapatów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tarapaty — blp, D. tarapatytów «trudne, przykre sytuacje, niemiłe przygody; kłopoty» Tarapaty pieniężne, rodzinne. Popaść, wpaść w tarapaty. Znaleźć się w tarapatach. Wybrnąć z tarapatów. Wydobyć kogoś z ciężkich tarapatów … Słownik języka polskiego
ambaras — m IV, D. u, Ms. ambarassie; lm M. y przestarz. «kłopot, trudności; tarapaty» Mieć z kimś, z czymś ambaras. Narobić ambarasu. Wprawić kogoś w ambaras. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
bieda — I ż IV, CMs. biedzie 1. blm «brak wystarczających środków materialnych do zaspokajania potrzeb; niedostatek, ubóstwo» Zaznać biedy. Żyć w biedzie. Bieda gdzieś panuje, zagląda komuś w oczy, wkrada się do domu. ◊ Bieda z nędzą, bieda aż piszczy «o … Słownik języka polskiego
kabała — ż IV, CMs. kabałaale; lm D. kabałaał 1. «wróżenie z kart, z ręki, z liczb, znaków itp.; wróżba» Stawiać, kłaść kabałę. 2. «trudne położenie, kłopoty, tarapaty, zmartwienia» dziś zwykle we fraz.: Wpaść, wplątać się, wpakować się (albo kogoś) w… … Słownik języka polskiego
opał — m IV, D. u, Ms. opale 1. blm «to, czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania» Kupić, zgromadzić opał na zimę. Drzewo, torf, węgiel na opał. 2. blm rzad. «opalanie, palenie w piecu; ogrzewanie» Opał drzewem, węglem. 3. tylko w lm… … Słownik języka polskiego
opresja — ż I, DCMs. opresjasji; lm D. opresjasji (opresjasyj) «ciężkie, kłopotliwe, trudne położenie; tarapaty» Być, znaleźć się w opresji. Wybawić kogoś, wyjść cało, obronną ręką, zwycięsko z opresji. Wyratować kogoś z opresji. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
pakować — ndk IV, pakowaćkuję, pakowaćkujesz, pakowaćkuj, pakowaćował, pakowaćowany 1. «układać coś (rzeczy, towary) w paczkę, wkładać coś do walizki, do skrzyni itp. w celu wysłania, przewiezienia, zabrania w podróż» Pakować bieliznę, ubranie do walizki.… … Słownik języka polskiego
popaść — I dk Vc, popaśćpadnę, popaśćpadniesz, popaśćpadnij, popaśćpadł, popaśćpadłszy popadać ndk I, popaśćam, popaśćasz, popaśćają, popaśćaj, popaśćał 1. «wpaść, dostać się w coś, zostać opanowanym przez coś; pogrążyć się w czymś» Popaść w tarapaty, w… … Słownik języka polskiego
potrzeba — ż IV, CMs. potrzebabie 1. blm «to, co jest potrzebne, okoliczności zmuszające do postąpienia tak, a nie inaczej; to, że coś jest potrzebne, nieodzowne; konieczność, mus, niezbędność» Potrzeba działania, mówienia, przekazania komuś swej wiedzy.… … Słownik języka polskiego
wpaść — dk Vc, wpadnę, wpadniesz, wpadnij, wpadł, wpadłszy wpadać ndk I, wpaśćam, wpaśćasz, wpaśćają, wpaśćaj, wpaśćał 1. «padając, lecąc zagłębić się w coś, trafić, dostać się do wnętrza czegoś» Wpaść do wody, do rzeki. Wpaść do dołu, w dół. Wpadł po… … Słownik języka polskiego
