-
21 Tacitus
[`tæsitəs] — Тацит (ок. 58 — ок. 117), римский историк; главные труды — «Анналы» и «История»Англо-русский универсальный дополнительный практический переводческий словарь И. Мостицкого > Tacitus
-
22 Tacitus
['tæsɪtǝs]N Tácito -
23 tacitus
,a,umмолчаливый -
24 Tacitus n
['tæsɪtəs]History, Literature Tacito -
25 Tacitus
n. prop. Тацит, Публиус Корнелиус (римски историчар, 56-120 н.е.) -
26 Tacitus
n pr Tàcit -
27 tacitus
,a,umмолчаливый -
28 tacitus
, tacita, tacitum (m,f,n)молчаливый, безмолвный -
29 tacitus consensus
лат. -
30 notes on Tacitus
Общая лексика: комментари к Тациту, комментарии к Тациту -
31 durch Abwesenheit glänzen [Tacitus] [ironisch]
блестя с отсъствието сиDeutsch-Bulgarisch basis Wörterbuch > durch Abwesenheit glänzen [Tacitus] [ironisch]
-
32 Публий Корнелий Тацит
Tacitus -
33 타키투스
Tacitus -
34 durch Abwesenheit glänzen
to be conspicuous by one's absence (Tacitus) -
35 молчаливое согласие
tacitus consensus лат.Русско-итальянский юридический словарь > молчаливое согласие
-
36 Безмолвный
tacitus, a, um (exspectatio); taciturnus, a, um (obstinatio); silentiosus, a, um; -
37 Бесшумный
- tacitus (nemus); taciturnus; -
38 Молчаливый
- tacitus (assentio); taciturnus (homo); silens; silentiosus; -
39 tacit
лат. неупомянутый -
40 tacenda
tăcĕo, cŭi, cĭtum, 2, v. n. and a. [etym. dub.; perh. root tak-, tvak-, to be or make quiet, content; Sanscr. tucyati, to satisfy; v. Fick, Vergl. Wört. s. v. § 73; 362].I.Neutr., to be silent, i. e. not to speak, to say nothing, hold one ' s peace (therefore more limited in signif. than silere, to be still, to make no noise): qui dicta loquive tacereve possit, Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 255 Vahl.); so, tacere ac fabulari, id. ap. Non. 475, 2 (Trag. v. 182 ib.): Ag. Ne obturba ac tace. Mil. Taceo. Ag. Si tacuisses, jam istuc taceo non natum foret, Plaut. Poen. 1, 2, 49 sq.:B.silete et tacete,
id. ib. prol. 3; cf. id. Capt. 3, 1, 19:taceamne an praedicem,
Ter. Eun. 4, 4, 54; 5, 2, 60; id. And. 2, 3, 25:ea lingulaca est nobis, nam numquam tacet,
Plaut. Cas. 2, 8, 62:ad loquendum atque ad tacendum tute habeas portisculum,
id. As. 3, 1, 15:tacendo loqui videbantur,
Cic. Sest. 18, 40:hic Abdera, non tacente me,
id. Att. 4, 17, 3 B. and K.:nobis tacentibus,
id. Ac. 2, 32, 101:an me taciturum tantis de rebus existimavistis?
id. Verr. 1, 9, 27:taceamus,
Liv. 40, 9, 5:tacere nondum volumus,
Sid. Ep. 8, 16.— Impers. pass.:taceri si vis, vera dicito,
Ter. Eun. 1, 2, 26:ut doceam Rullum posthac in iis saltem tacere rebus, in quibus de se et de suis factis taceri velit,
Cic. Agr. 3, 2, 4.—Transf., for silere, of animals and things, concr. and abstr., to be still, noiseless, quiet, at rest (mostly poet.):II.canis ipse tacet,
Tib. 2, 4, 34; cf.:vere prius volucres taceant, aestate cicadae,
Ov. A. A. 1, 271:nox erat... Cum tacet omnis ager pecudes pictaeque volucres,
Verg. A. 4, 525; cf.nox,
Cat. 7, 7:nec diu taceat procax locutio,
id. 61, 126:non oculi tacuere tui,
Ov. Am. 2, 5, 17: plectra dolore tacent;muta dolore lyra est,
id. H. 15, 198:tacet stridor litui,
Sen. Thyest. 575:essedo tacente,
noiseless, Mart. 4, 64, 19:Ister tacens,
i. e. standing still, frozen, id. 7, 84, 3:solitudo et tacentes loci,
hushed, still, Tac. H. 3, 85:loca tacentia,
the under world, the silent land, Verg. A. 6, 265:aquae tacentes,
Prop. 4 (5), 4, 49:tacere indolem illam Romanam,
i. e. did not show itself, had disappeared, Liv. 9, 6, 12:blanditiae taceant,
Ov. Am. 1, 4, 66.—Act., to pass over in silence, be silent respecting a thing (rare but class.):A.et tu hoc taceto,
Plaut. Pers. 2, 2, 64:quae vera audivi, taceo et contineo,
Ter. Eun. 1, 2, 23; Plaut. Ep. 5, 1, 44:enuntiabo... quod adhuc semper tacui et tacendum putavi,
Cic. de Or. 1, 26, 119:quid dixit aut quid tacuit?
Hor. Epod. 5, 49:commissa tacere Qui nequit,
id. S. 1, 4, 84:ut alios taceam,
not to speak of others, Ov. M. 13, 177; so,Narcissum,
Verg. G. 4, 123:novercas,
Sen. Hippol. 558 et saep.:tacebimus, quid in ipso homine prosit homini?
Plin. 28, 1, 1, § 1.— Pass.:ignotumst, tacitumst, creditumst,
Ter. Ad. 3, 4, 28:aureus in medio Marte tacetur Amor,
Ov. Am. 2, 18, 36:vir Celtiberis non tacende gentibus,
Mart. 1, 50, 1. — Hence, subst.: tăcenda, ōrum, n., things not to be uttered: dicenda tacenda locutus, rhêta kai arrêta, things fit and unfit to be spoken, Hor. Ep. 1, 7, 72; cf.:gravis est culpa tacenda loqui,
Ov. A. A. 2, 604.—Hence, tă-cĭtus, a, um, P. a.Pass., that is passed over in silence, not spoken of, kept secret, unmentioned:2.prima duo capita epistulae tuae tacita mihi quodammodo relinquenda sunt,
Cic. Fam. 3, 8, 2:aliquid tacitum tenere,
id. de Or. 3, 17, 64; cf.:quod cum ab antiquis tacitum praetermissumque sit,
Liv. 6, 12, 3; Verg. A. 6, 841:tacitum erit,
Plaut. Pers. 2, 2, 64:suspendas potins me, quam tacita tu haec auferas,
i. e. without my speaking of it, uncontradicted by me, id. As. 4, 2, 7; cf.:cetera si reprehenderis, non feres tacitum,
Cic. Att. 2, 3, 2:ne id quidem ab Turno tulisse tacitum ferunt: dixisse enim, etc.,
Liv. 1, 50, 9; so, too, tacitum ferre. id. 3, 45, 6: non patientibus tacitum tribunis, quod, etc., id. 7, 1, 5:tacere nequeo misera, quod tacito usus est,
silence, Plaut. Cist. 1, 2, 7. —Transf.a.In jurid. lang., that is done without words, assumed as a matter of course, silent, implied, tacit:b.non omnia scriptis, sed quaedam, quae perspicua sint, tacitis exceptionibus caveri,
Cic. Inv. 2, 47, 140:conventio,
Dig. 20, 2, 3:condicio,
ib. 23, 3, 68:jus,
ib. 29, 2, 66:substitutio,
ib. 28, 5, 25:indutiae,
Liv. 2, 18; 2, 64; 23, 46:fideicommissum,
Quint. 9, 2, 74.—That is done or exists in silence; silent, secret, hidden, concealed:B.senatus decrevit, ut tacitum judicium ante comitia fierit,
Cic. Att. 4, 17, 3 Bait.:aures ipsae tacito eum (modum) sensu sine arte definiunt,
id. Or. 60, 203:omnes enim tacito quodam sensu sine ullā arte aut ratione quae sint... recta ac prava dijudicant,
id. de Or. 3, 50, 195:ob tacitas cum Marcello offensiones,
Vell. 2, 93, 2:tacitum vivit sub pectore vulnus,
Verg. A. 4, 67; so,affectus,
Ov. M. 7, 147:pudor,
id. ib. 7, 743:ira,
id. ib. 6, 623:dissimulare sperasti, tacitusque meā decedere terrā,
secretly, unobserved, Verg. A. 4, 306.— Subst.: tăcĭtum, i, n., a secret:taciti vulgator,
Ov. Am. 3, 7, 51. —Act. or neutr., that does not speak, not uttering a sound, silent, still, quiet, noiseless, mute:C.quod boni est, id tacitus taceas tute tecum et gaudeas,
Plaut. Ep. 5, 1, 44:tacitus tace modo,
id. Poen. 4, 2, 84:mulier,
id. Rud. 4, 4, 70; cf.:lacrumans tacitus auscultabat, quae ego loquebar,
id. Bacch. 4, 9, 59:quid exspectas auctoritatem loquentium, quorum voluntatem tacitorum perspicis?
Cic. Cat. 1, 8, 20; 3, 11, 26:vos me jam hoc tacito intellegetis,
id. Verr. 2, 2, 73, § 180:quae (patria) tecum tacita loquitur,
id. Cat. 1, 7, 18: voluntas;quae si tacitis nobis intellegi posset, verbis omnino non uteremur,
id. Caecin. 18, 53; id. Verr. 2, 3, 16, § 41:nihil me mutum delectare potest, nihil tacitum,
id. Cat. 3, 11, 26:si quam conjecturam adfert hominibus tacita corporis figura,
id. Rosc. Com. 7, 20:tacita vestra exspectatio,
id. Clu. 23, 63:assensiones nec tacitae nec occultae,
implied, tacit, id. Mil. 5, 12:si mori tacitum oportet, taceamus,
i. e. without making a defence, Liv. 40, 9, 5:contumeliam tacitus tulit,
id. 35, 19, 1:ut forte legentem Aut tacitum impellat,
i. e. meditating, Hor. S. 1, 3, 65:pro sollicitis non tacitus reis,
eloquent, outspoken, id. C. 4, 1, 14:tacitus pasci si posset corvus,
id. Ep. 1, 17, 50:tacitā fistula cum lyrā,
id. C. 3, 19, 20:totum pererrat Luminibus tacitis,
with silent glances, Verg. A. 4, 364:fulmen,
i. e. without thunder, Luc. 1, 533 et saep.:per tacitum nemus ire,
still, silent, quiet, Verg. A. 6, 386; so,unda,
id. ib. 8, 87:caelum,
id. ib. 3, 515:aër,
Mart. 8, 32, 1:domus,
id. 9, 62, 12:limen,
Verg. A. 7, 343:nox,
Ov. H. 18, 78; id. F. 2, 552.— Subst.: tăcĭtum, i, n., silence:septem surgens sedatis amnibus altus Per tacitum Ganges,
in its silent course, flowing silently, Verg. A. 9, 31; cf.:trahitur Gangesque Padusque Per tacitum mundi,
i. e. through subterranean passages, Luc. 10, 253:somnus per tacitum allapsus,
silently, in silence, Sil. 10, 354:erumpunt sub casside fusae Per tacitum lacrimae,
id. 12, 554; 17, 216.—As proper name: Tă-cĭta, ae, f., = Muta, the goddess of Silence:ecce anus in mediis residens annosa puellis Sacra facit Tacitae,
Ov. F. 2, 572; v. also 2. Tacitus.— Adv.: tăcĭtē, silently, in silence, secretly (class.):auscultemus,
Plaut. As. 3, 2, 42:tacite rogare,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13:tacite dat ipsa lex potestatem defendendi,
id. Mil. 4, 11:perire tacite obscureque,
id. Quint. 15, 50:non tulit verecundiam senatus,
Liv. 5, 28, 1:exsecrari praetereuntem,
id. 2, 58, 8:annus labens,
Ov. F. 1, 65; Just. 15, 2; Plin. Ep. 5, 17, 2; Val. Max. 6, 5, 2.
См. также в других словарях:
TACITUS° — (c. 55–120), Roman historian. He viewed judea as yet another province of the Roman Empire, mentioning it with Syria as asking for a lighter tribute upon tiberiu s accession (Annals 2: 42) and relating that it was added to Syria after agrippa i s… … Encyclopedia of Judaism
Tacĭtus — Tacĭtus, 1) Cajus od. Publius Cornelius T., römischer Geschichtschreiber, geb. um 54 n. Chr. angeblich in Interamna, trat frühzeitig in Rom als Sachwalter auf, heirathete 78 die Tochter des Jul. Agricola, wurde unter Vespasian 78 (79) Quästor,… … Pierer's Universal-Lexikon
Tacitus — Tacĭtus, Marcus Claudius, röm. Kaiser 275 276 n. Chr., von meuterischen Soldaten ermordet … Kleines Konversations-Lexikon
Tacitus [2] — Tacĭtus, Cornelius, röm. Geschichtschreiber, geb. um 55 n. Chr., gest. nach 117; schrieb: »Dialogus de oratoribus«, über den Verfall der Beredsamkeit in der Kaiserzeit, »De vita et moribus Julii Agricolae«, eine Biographie seines Schwiegervaters … Kleines Konversations-Lexikon
Tacitus [1] — Tacitus, Publius Cornelius, der letzte große Historiker der alten Römer, geb. um 54 n. Chr., studierte die Redekunst u. Rechtswissenschaft, machte Reisen bis Britannien und wahrscheinlich auch in Germanien u. betrat die öffentliche Laufbahn unter … Herders Conversations-Lexikon
Tacitus [2] — Tacitus, M. Claudius III., der ein Nachkomme des großen Historikers sein wollte, war bereits ein Greis, als er nach einer 6monatlichen Thronerledigung auf wiederholtes Verlangen des Heeres vom Senate am 25. März 275 zum Nachfolger des Kaisers… … Herders Conversations-Lexikon
tacitus — index implicit, tacit Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Tacitus — [tas′ə təs] (Publius Cornelius) A.D. 55? 120?; Rom. historian … English World dictionary
Tacitus — Publius Cornelius Tacitus (* um 58 n. Chr.; † um 120) war ein bedeutender römischer Historiker und Senator. Inhaltsverzeichnis 1 Name und Familie 2 Leben 3 Werke 3.1 Allgemeine … Deutsch Wikipedia
Tacitus — For other uses, see Tacitus (disambiguation). Tacitus Occupation Senator, consul, governor, historian Genres … Wikipedia
Tacitus — /tas i teuhs/, n. Publius Cornelius /pub lee euhs/, A.D. c55 c120, Roman historian. * * * in full Publius Cornelius Tacitus born AD 56 died с 120 Roman orator, public official, and historian. After studying rhetoric, he began his career with a… … Universalium