-
1 stłumić
tłumić < stłumić> (-ię) bunt, powstanie niederschlagen; płacz, śmiech, gniew unterdrücken; poczucie winy verdrängen, unterdrücken; głos, dźwięk dämpfen; ogień ersticken -
2 stłumić
-
3 tłumić
tłumić < stłumić> (-ię) bunt, powstanie niederschlagen; płacz, śmiech, gniew unterdrücken; poczucie winy verdrängen, unterdrücken; głos, dźwięk dämpfen; ogień ersticken
См. также в других словарях:
tłumić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tłumićmię, tłumićmi, tłumićmiony {{/stl 8}}– stłumić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyciskając, używając różnych środków, gasić, opanowywać ogień … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stłumić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tłumić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… … Słownik języka polskiego