-
1 przypędzić
глаг.• пригнать• примчаться* * *przypędz|ić\przypędzićę, \przypędzićony сов. 1. пригнать;2. (szybko przybyć) примчаться+* * *przypędzę, przypędzony сов.1) пригна́ть2) ( szybko przybyć) примча́тьсяSyn: -
2 примчаться
глаг.• przygnać• przygonić• przypędzić* * *nadlecieć разг., ( szybko się zbliżyć) przygnać, ( szybko przybyć) przypędzić -
3 przyb|yć
pf — przyb|ywać impf (przybędziesz — przybywam) vi 1. książk. (dotrzeć) to arrive- przybyć na dworzec/lotnisko to arrive at the station/airport- przybyć do Warszawy/Polski to arrive in Warsaw/Poland- przybyć z Berlina to arrive from Berlin- do Warszawy z oficjalną wizytą przybył premier Rosji the Russian Prime Minister arrived in Warsaw on an official visit- witać przybywających gości to greet the arriving guests- dziękuję państwu za przybycie ladies and gentlemen, thank you for coming- po przybyciu do Londynu zatrzymał się u przyjaciela after arriving in London he stayed with a friend2. (zwiększyć swoją liczebność) we wsi przybyły nowe domy a. przybyło nowych domów new houses were built in the village- przybył nam nowy lokator we have a new lodger- miastu przybyła nowa szkoła a new school was built in the town- co roku przybywa nam konkurentów a. przybywają nam konkurenci the competition grows every year- nie przybędzie mu od tego zwolenników this won’t gain him supporters- od zeszłego roku przybyło mu dziesięć centymetrów since last year he’s grown ten centimetres- ludzi ciągle przybywało more and more people arrived- wody znowu przybyło the water rose again- przybyło mu lat he’s grown older- znów przybyło mi na wadze I’ve been putting on weight again- po Nowym Roku dnia szybko przybywa from January 1 the days get longerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyb|yć
-
4 zdąż|yć
pf — zdąż|ać1 impf vi 1. (nie pozostać w tyle) to keep up (za kimś/czymś with sb/sth); to keep pace (za kimś/czymś with sb/sth)- szedł tak szybko, że ledwie mogła zdążyć he went so quickly she could hardly keep pace with him2. (zdołać zrobić) ledwie zdążyła się przebrać she had just enough time to change- nie zdążył przeczytać książki he didn’t manage to finish the book3. (przybyć w odpowiednim terminie) to make it- zdążyć do pracy to be on time for work- zdążyłem na czas I made it- zdążył na pociąg/autobus/prom he was in time to catch the train/bus/ferry, he was in time for the train/bus/ferry- nie zdążył na pociąg o ósmej he missed the eight o’clock train- zdążyła w ostatniej chwili she got in just in time; she got in under the wire US pot.- wyszedł wcześniej, żeby zdążyć przed szczytem he left early to beat the rush hourThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdąż|yć
См. также в других словарях:
zlecieć — dk VIIa, zleciećcę, zleciećcisz, zleć, zleciećciał, zleciećcieli zlatywać ndk VIIIa, zleciećtuję, zleciećtujesz, zleciećtuj, zleciećywał 1. «lecąc opuścić się, osiąść niżej; sfrunąć» Gołębie zlatywały z dachu na parapet. 2. «spaść z góry na dół,… … Słownik języka polskiego
śpieszyć — ndk VIb, śpieszyćszę, śpieszyćszysz, śpiesz, śpieszyćszył 1. książk. «iść, jechać, zdążać dokądś szybko, z pośpiechem; pośpieszać» Śpieszyć do pociągu. Śpieszyć do szkoły. 2. książk. «śpiesznie coś robić, zabierać się do czegoś z ochotą, kwapić… … Słownik języka polskiego
przylecieć — dk VIIa, przyleciećcę, przyleciećcisz, przyleciećleć, przyleciećciał, przyleciećcieli przylatywać ndk VIIIa, przyleciećtuję, przyleciećtujesz, przyleciećtuj, przyleciećywał 1. «o owadach, ptakach, także samolotach itp.: zjawić się gdzieś odbywszy … Słownik języka polskiego
nadbiec — a. nadbiegnąć dk Vc, nadbiecbiegnę, nadbiecbiegniesz, nadbiecbiegnij, nadbiecbiegł, nadbiecbiegła, nadbiecbiegli, nadbiecbiegłszy nadbiegać ndk I, nadbiecam, nadbiecasz, nadbiecają, nadbiecaj, nadbiecał 1. «przybyć biegiem w odpowiednim momencie … Słownik języka polskiego
wpaść — dk Vc, wpadnę, wpadniesz, wpadnij, wpadł, wpadłszy wpadać ndk I, wpaśćam, wpaśćasz, wpaśćają, wpaśćaj, wpaśćał 1. «padając, lecąc zagłębić się w coś, trafić, dostać się do wnętrza czegoś» Wpaść do wody, do rzeki. Wpaść do dołu, w dół. Wpadł po… … Słownik języka polskiego
zdążyć — dk VIb, zdążyćżę, zdążyćżysz, zdąż, zdążyćżył zdążać ndk I, zdążyćam, zdążyćasz, zdążyćają, zdążyćaj, zdążyćał 1. «nie pozostać w tyle, dotrzymać kroku; nadążyć za kimś, za czymś» Szedł tak szybko, że ledwie mogła zdążyć. 2. częściej dk «zdołać… … Słownik języka polskiego
zdążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zdążyćżę, zdążyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrobić coś na czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdążył z oddaniem pracy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień