-
1 szperać
szperać (-am) w kieszeni, w torbie kramen, wühlen; w archiwach stöbern;szperać w cudzych rzeczach schnüffeln -
2 szperać
vi -
3 kramen
in der Schublade nach etw \kramen szperać w szufladzie szukając czegośII. vtetw aus der Handtasche/dem Schrank \kramen wyszperać coś z torebki/szafy -
4 przewracać
przewracać (-am) < przewrócić> (-ę) stołek, osobę umstoßen; kartkę umblättern; na patelni wenden; (szperać) (durch)wühlen;przewracać na lewą stronę auf die linke Seite wenden;przewracać do góry nogami auf den Kopf stellen;przewracać kartki blättern;przewracać oczami die Augen verdrehen; (flirtować) jemandem schöne Augen machen;sława przewróciła mu w głowie der Ruhm ist ihm zu Kopf gestiegen;przewracać się (upadać) umfallen, hinfallen;przewracać się do góry dnem łódź kentern;przewracać się z boku na bok sich hin und her wälzen;przewróciłby się w grobie fam. er würde sich im Grabe herumdrehen -
5 gmerać
gmerać [gmɛraʨ̑] -
6 niuchać
-
7 przewracać
przewracać [pʃɛvraʦ̑aʨ̑] < perf przewrócić>I. vt\przewracać coś na lewą stronę etw auf die linke Seite umkehren [ lub umdrehen]4) \przewracać oczami die Augen verdrehenII. vr2) ( zmieniać pozycję)\przewracać się na bok/grzbiet sich +akk auf die Seite/den Rücken drehen -
8 durchwühlen
durch|wühlen [dʊrç'vy:lən],1.etw [nach etw] \durchwühlen przetrząsnąć coś [w poszukiwaniu czegoś]1) ( sich durcharbeiten)sich durch etw \durchwühlen przebrnąć [przez coś] ( przen)2) ( durch Wühlen gelangen)sich [durch etw/unter etw ( dat) ] \durchwühlen Maulwurf: przekopywać [ perf przekopać] się [przez coś/pod czymś]2. ['dʊrçvy:lən] vt1) ( durchstöbern)2) ( aufwühlen)die Erde \durchwühlen przekopać ziemięden Boden \durchwühlen Granaten: wyżłobić bruzdy w ziemi -
9 stöbern
См. также в других словарях:
szperać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, szperaćam, szperaća, szperaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} szukać czegoś w różnych miejscach lub wśród innych rzeczy; przeszukiwać, penetrować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szperać w szafie. Szperać po kieszeniach. Szperać w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szperać — ndk I, szperaćam, szperaćasz, szperaćają, szperaćaj, szperaćał «poszukiwać pilnie czegoś, szukając przerzucać, penetrować coś» Szperać w szufladzie. Szperać w papierach, w książkach. Szperać po kątach, po kieszeniach. Szperać w archiwach, po… … Słownik języka polskiego
bobrować — ndk IV, bobrowaćruję, bobrowaćrujesz, bobrowaćruj, bobrowaćował 1. pot. «szperać gdzie, w czym w poszukiwaniu czegoś; przeszukiwać, plądrować» Bobrować po szufladach, w szafie, po kątach. 2. łow. «o łosiu, także o psie myśliwskim: brodzić i… … Słownik języka polskiego
buszować — ndk IV, buszowaćszuję, buszowaćszujesz, buszowaćszuj, buszowaćował «biegać, kręcić się, krążyć po jakimś terenie zaglądając w każde miejsce, zwykle szukając czegoś; szperać w czymś, plądrować» Buszować po całym domu, po mieście, po lasach, po… … Słownik języka polskiego
gmerać — ndk I, gmeraćam, gmeraćasz, gmeraćają, gmeraćaj, gmeraćał a. IX, gmerzę, gmerzesz, gmerz «grzebać, przebierać, dłubać; szperać, przeszukiwać» Gmerać w szufladzie, w szafie, w walizce. Gmerać pogrzebaczem pod kuchnią, w popielniku. gmerać się… … Słownik języka polskiego
kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… … Słownik języka polskiego
myszkować — ndk IV, myszkowaćkuję, myszkowaćkujesz, myszkowaćkuj, myszkowaćował «zaglądać do różnych miejsc, zwykle szukając czegoś; szperać w czymś» Myszkować po szufladach, po mieszkaniu, po ogrodzie. Myszkować w biurku, w szafie … Słownik języka polskiego
niuchać — ndk I, niuchaćam, niuchaćasz, niuchaćają, niuchaćaj, niuchaćał, niuchaćany rzad. niuchnąć dk Va, niuchaćnę, niuchaćniesz, niuchaćnij, niuchaćnął, niuchaćnęła, niuchaćnęli, niuchaćnięty, niuchaćnąwszy 1. «wciągać w nos (tabakę); potocznie:… … Słownik języka polskiego
plądrować — ndk IV, plądrowaćruję, plądrowaćrujesz, plądrowaćruj, plądrowaćował, plądrowaćowany 1. «przetrząsać jakiś teren w pogoni za łupem, przeszukiwać coś rabując, grabiąc» Najeźdźcy plądrowali miasto. Złodziej plądrował sklep. 2. «szperać, grzebać,… … Słownik języka polskiego
po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… … Słownik języka polskiego
przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić … Słownik języka polskiego