szpecić

См. также в других словарях:

• szpecić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, szpecićcę, szpecićci, szpeć, szpecićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} oddziaływać ujemnie na wygląd kogoś lub czegoś; czynić szpetnym, brzydkim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pryszcze szpeciły jej skórę. Odrapane ściany szpeciły… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szpecić — ndk VIa, szpecićcę, szpecićcisz, szpeć, szpecićcił, szpecićcony «wpływać ujemnie na wygląd; czynić brzydkim, szpetnym» Blizna szpeciła twarz. Brzydka cera ją szpeciła. Pałac szpeciły przybudówki. Szpecić język wulgaryzmami …   Słownik języka polskiego

• шпетить — шпечу оскорблять, укорять, высмеивать (Державин), укр. шпетити поносить, ругать . Непосредственно, по видимому, из польск. szpecic загрязнять, портить , о котором ср. Брюкнер 553; Мi. ЕW 342; Штрекель, AfslPh 28, 529. Источником, как правило,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• deformować — ndk IV, deformowaćmuję, deformowaćmujesz, deformowaćmuj, deformowaćował, deformowaćowany «czynić niekształtnym, psuć kształt właściwy; zniekształcać, szpecić» Blizny deformowały jego twarz. Tłumacząc deformował tekst oryginału. deformować się… …   Słownik języka polskiego

• kazić — ndk VIa, każę, kazisz, kaź, kaził, każony 1. przestarz. «działać na kogoś albo na coś niszcząco, szkodliwie; psuć, szpecić» Grymas kazi rysy jej twarzy. 2. przestarz. «demoralizować, gorszyć» Kazi umysły złym przykładem …   Słownik języka polskiego

• szpecenie — n I rzecz. od szpecić …   Słownik języka polskiego