szpara

См. также в других словарях:

• szpara — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. szparaarze {{/stl 8}}{{stl 7}} pusta przestrzeń pomiędzy dwoma łączącymi się elementami; podłużny otwór, szczelina : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatykać szpary w dachu. Zaglądać przez szparę. Szpara w drzwiach. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szpara — ż IV, CMs. szparaarze; lm D. szpar «podłużna rysa, szczelina, rozpadlina, podłużny wąski otwór» Szpara w drzwiach, w oknie. Szpara w skale. Coś przenika przez szparę. Ktoś lub coś wciska się przez szparę. Uszczelnić, zatkać szparę …   Słownik języka polskiego

• szpara — żeсski narzą płciowy; srom Eng. The vulva, vagina …   Słownik Polskiego slangu

• Czaszyn — in Bieszczady   Village   Seal …   Wikipedia

• ISAA Goalkeeper of the Year — The ISAA Goalkeeper of the Year was an annual award created by the Intercollegiate Soccer Association of America (ISAA) to recognize the best U.S. college soccer goalkeeper. The ISAA began naming an annual men s Goalkeeper of the Year in 1983. In …   Wikipedia

• Dublin City Exiles — Club information Full name Dublin City Exiles RLFC Website dublincityexiles.com Founded 2000 Current details Com …   Wikipedia

• otwór — m IV, D. otworu, Ms. otworze; lm M. otwory 1. «naturalna lub sztucznie wytworzona przerwa w jakiejś substancji; wolne miejsce, luka, szpara, szczelina, dziura» Otwór w okiennicach, w płocie. Wywiercić otwór. Przez otwory w dachu przedostawała się …   Słownik języka polskiego

• przerwa — ż IV, CMs. przerwawie; lm D. przerw 1. «czas, okres, w którym jakaś czynność lub zjawisko chwilowo nie zachodzi, nie odbywa się; odstęp czasowy między czymś a czymś; pauza» Chwilowa, krótka przerwa. Przerwa w rozmowie, w obradach. Przerwa w nauce …   Słownik języka polskiego

• raciczny — przym. od racica Szpara raciczna …   Słownik języka polskiego

• rozszczep — m IV, D. u, Ms. rozszczeppie; lm M. y «miejsce rozszczepione, szczelina, szpara; rozszczepienie» Rozszczep odlewu. Rozszczep na końcu włosa. ∆ med. Rozszczep podniebienia «wrodzona wada polegająca na pozostaniu szczeliny w podniebieniu wskutek… …   Słownik języka polskiego

• rysa — ż IV, CMs. rysasie; lm D. rys 1. «wyżłobiony ślad zrobiony czymś ostrym; draśnięcie, zadrapanie» Rysa na szkle, na marmurze, na podłodze. Zrobić na czymś rysę. 2. «pęknięcie, szpara, szczelina w skale, murze itp.» Na starym murze wystąpiły rysy.… …   Słownik języka polskiego