szeptać

См. также в других словарях:

• szeptać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, szeptaćpczę || szeptaćpcę, szeptaćpcze || szeptaćpce, szeptaćny {{/stl 8}}– szepnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szeptaćnę, szeptaćnie, szeptaćnij, szeptaćnął, szeptaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić szeptem :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szeptać — ndk IX, szeptaćpczę (szeptaćpcę), szeptaćpczesz (szeptaćpcesz), szeptaćał, szeptaćany szepnąć dk Va, szeptaćnę, szeptaćniesz, szeptaćnij, szeptaćnęła, szeptaćnęli, szeptaćnięty, szeptaćnąwszy 1. «mówić, rozmawiać szeptem, głosem przyciszonym»… …   Słownik języka polskiego

• szeptać — 1. Szepnąć komuś słówko (za kimś, w jakiejś sprawie) «wstawić się za kimś, poprzeć kogoś lub coś»: Uruchom ludzi na uczelniach. Chodzi o to, by pokazać, że on jest sam sobie winny. (...) To trzeba bardzo ostrożnie rozegrać. Szepnij tam słówko… …   Słownik frazeologiczny

• szepnąć — → szeptać …   Słownik języka polskiego

• шептать — шепчу, шёпот, род. п. а, укр. шептати, шепчу, шепiт, род. п. оту, шепт, род. п. шепту шопот , блр. шептаць судачить, клеветать , др. русск. шьпътъ ψιθυρισμός, шьпътати ψιθυρίζειν, русск. цслав. шьпътьникъ наушник, клеветник , ст. слав. шьпътати… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• шептать — Древнерусское шепотъ (щебет, шипение). В русском языке слово «шептать» встречается с XI в. «Шептать» значит «говорить тихо, без участия голосовых связок, так, чтобы речь была понятна только на близком расстоянии». Во времена, когда большинство… …   Этимологический словарь русского языка Семенова

• kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na …   Słownik frazeologiczny

• łykać — Łykać, połykać, zjadać litery, wyrazy itp. «mówiąc, czytając opuszczać wyrazy lub ich części»: (...) zaczął szeptać gorączkowo pacierze. Połykał sylaby i całe wyrazy, lecz bał się przystanąć choćby na chwilę, gdyż wtedy zawiodłaby natychmiast… …   Słownik frazeologiczny

• mąż — 1. Jak jeden mąż a) «wszyscy naraz, w tym samym momencie, jednocześnie»: Uczestnicy spotkania na szczycie jak jeden mąż zaczęli szeptać i domagać się, aby tłumacze raz jeszcze przełożyli to zdanie. W. Górnicki, Szerpa. b) «wszyscy razem, zgodnie …   Słownik frazeologiczny

• szepnąć — 1. Szepnąć komuś słówko (za kimś, w jakiejś sprawie) «wstawić się za kimś, poprzeć kogoś lub coś»: Uruchom ludzi na uczelniach. Chodzi o to, by pokazać, że on jest sam sobie winny. (...) To trzeba bardzo ostrożnie rozegrać. Szepnij tam słówko… …   Słownik frazeologiczny

• ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny