Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

svāná

  • 21 sonus

    1. sonus, ī, m. (*svenos od. *svonos, altind. svaná- s), der Schall, Ton, Klang, das Geräusch, Getöse, I) eig. u. meton.: 1) eig.: a) übh.: dulcis, Cic.: acutissimus, der höchste Diskant, Ggstz. gravissimus, der tiefste Baß, Cic.: tubae, Caes.: signorum, Caes.: nervorum in fidibus, Cic.: tympani, Ov.: articulorum se ipsos torquentium, das Krachen (Knacken) der Glieder, die sich selbst verdrehen, Sen.: ventris, Cels.: ingens fluminis, Liv.: linguae Latinae, Liv.: lingua sonos efficit, Cic.: chorda sonum reddit, Hor.: inanes sonos fundere, einen leeren Schall von sich geben, Cic.: complet aures tantus et tam dulcis sonus, Cic. – b) insbes. = tönendes Wort, ficti soni, Ov.: reddebat od. edidit ore sonos, Ov. – 2) meton., die Stimme, Sprache, cycni, Hor.: tunc mens et sonus relapsus, Hor. – II) übtr., die Art der Darstellung, der Ton, Cic. de or. 2, 54; Brut. 100; de opt. gen. 1. – Heteroklit. nach der 4. Dekl., Genet. sonus, Amm. 20, 4, 14: Abl. sonu, Sisenn. hist. 3. fr. 26 ( bei Non. 491, 27) u. 4. fr. 72 ( bei Non. 142, 6, wo jetzt sono). Apul. met. 8, 30. Amm. 18, 8, 5; 20, 9, 6; 27, 1, 5 u.a.: Nom. Plur., sonus, Amm. 22, 9, 15.
    ————————
    2. sonus, a, um (sono), tönend, klingend, Isid. orig. 1, 4. no. 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sonus

  • 22 REIN

    * * *
    f., dat. reinu, e. g. mark-reinu, kaup-reinu, Gþl. 460, 485; sef-reinu, Lex. Poët.; pl. reinar; [Scot. rins]:—a strip of land, freq. in mod. usage; mark-rein, skógar-rein (q. v.), a strip of woodland; kaup-rein, a market-place: poët., ragna rein, the heavenly strip, i. e. the rainbow. Hd.; geð-rein, the mind’s strip, i. e. the breast; svana flug-rein, swan’s pinion-strip, i. e. the sky, Harms. 44: in circumlocutions, baug-rein, rein steina, = a woman, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > REIN

  • 23 svagi

    adv. not so, nor yet (vildi eigi, at þeir léti eignir sínar, svági konur eða börn); svágort, svágurt, see sogörr; svana, adv. thus.
    * * *
    a, m. a gurgler (?), a nickname, Fms. viii.

    Íslensk-ensk orðabók > svagi

  • 24 svá-na

    mod. svona, sona, adv. [see na], thus, Band. 18 new Ed., Fms. v. 318; hér svána, just here, Fas. ii. 473.

    Íslensk-ensk orðabók > svá-na

  • 25 ÚLFR

    (-s, -ar), m. wolf; ala e-m úlfa, to breed wolves for one, plan mischief (spyr ek þat frá, at Danir muni enn ala oss úlfa); fig. enemy.
    * * *
    m., úlf-gi, Ls. 39; [Ulf. wulfs; A. S. and Hel. wulf; Engl.-Germ. wolf; North. E. Ulf-, in pr. names, Ulpha, Ulverston; Dan.-Swed. ulv; cp. Lat. lupus and vulpes; Gr. λύκος]:—a wolf, Grág. ii. 122; lýsa þar vígi, … kallask hvárki úlfr né björn nema svá heiti hann, N. G. L. i. 6l; úlfa þytr mér þótti íllr vera hjá söngvi svana, Edda (in a verse); úlfa hús, wolf-pits, Gþl. 457: freq. in poets, where ‘to feed the wolf,’ ‘cheer the wolf’ are standing phrases, see Lex. Poët.: a warrior is hence called úlf-brynnandi, -gæðandi, -grennir, -nestir, -seðjandi, -teitir, i. e. the refresher, cheerer, … gladdener of the wolf; úlf-vín, wolf’s wine, i. e. blood, Lex. Poët.
    2. sayings, fæðisk úlfr í skógi, the wolf is born in the wood, Mkv.; etask af úlfs munni, and úlfar eta annars eyrindi, see eta (2. δ); eigi hygg ek okkr vera úlfa dæmi, at vér mynim sjálfir um sakask, Hðm. 30; fangs er ván at frekum úlfi, see fang (III. 4); auðþekktr er úlfr í röð; þar er mér úlfs ván er ek eyru sé’k, I know the wolf when I see the ears, Fm. 35, Finnb. 244; hafa úlf undir bægi, evidently from the fable of the wolf in sheep’s clothes; sem úlfr í sauða dyn, Sd. 164; ala e-m úlfa, to breed wolves to one, brood over evil; spyr ek þat frá, at Danir muni enn ala oss úlfa, Fms. viii. 303, Kormak; sýna úlfs ham, to appear to a person in a wolf’s skin, i. e. savagely; eigi heldr þykkisk eg honum eðr öðrum fátækum prestum þann úlfs ham sýnt hafa, at þeir megi eigi mér opinbera neyð sína, H. E. iii. 438 (in a letter of bishop Gudbrand); hafa úlfs hug við e-n, má vera at Guðrúnu þykki hann úlfs hug við okkr hafa, Fas. i. 211; skala úlf ala ungan lengi, Skv. 3. 12; annas barn er sem úlf at frjá, Mkv.; úlfr er í ungum syni, Sdm. 35: for legends of were-wolves cp. Völs. S. ch. 8.
    3. úlfa þytr, howling; þær báðu honum ílls á móti, var inn mesti úlfa þytr ( wailing) til þeirra at heyra, Grett. 98; finnr Sigmundr menn ok lét úlfs röddu, Fas. i. 131; úlfum líkir þykkja allir þeir sem eiga hverfan hug, Sól. 31.
    II. in poets, wolves are the ‘steeds’ on which witches ride through the air during the night, Edda. At nightfall wizards were supposed to change their shape, hence the nickname kveld-úlfr, evening wolf, of a were-wolf; in Icel. the fretful mood caused by sleepiness in the evening is called kveld-úlfr; thus the ditty, Kveldúlfr er kominn hér | kunnigr innan gátta | sólin líðr sýnisk mér | senn er mál að hátta, Icel. Almanack 1870; or, Kveldúlfr er kominn í kerlinguna mína, the evening wolf has entered my child, a lullaby, Sveinb. Egilsson’s Poems, cp. en dag hvern er at kveldi kom, þá görðisk hann styggr, svá at fáir menn máttu orðum við hann koma; hann var kveld-svæfr, þat var mál manna at hann væri mjök hamramr, hann var kallaðr Kveldúlfr, Eg. ch. 1. In the mythology there is the wolf Fenrir, Edda; whence Úlfs-bági, the ‘Wolf’s foe’ = Odin, Stor.; Úlfs-faðir, the Wolf’s father = Loki, Ls.: mock suns were imagined to be wolves persecuting the sun, Gm. 37; hence in popular Icel., úlfa-kreppa, u, f. ‘wolf-strait,’ when the sun is surrounded by four mock suns (sól í úlfa kreppu), Ísl. Þjóðs. i. 658.
    III. freq. in pr. names, Úlfr, Úlfarr, Úlf-hamr, Úlf-héðinn, Úlf-ljótr, Úlf-kell; women, Úlf-hildr, Úlf-eiðr, Úlf-rún; esp. as the latter part in men’s names, being then sounded (and often spelt) -ólfr, Ás-ólfr, Auð-ólfr, Bót-ólfr, Brynj-ólfr, Björg-ólfr, Eyj-ólfr, Grím-ólfr, Ing-ólfr, Ís-ólfr, Herj-ólfr, Þór-ólfr, Þjóð-ólfr, Stein-ólfr, Rún-ólfr, Ljót-ólfr, Örn-ólfr, Móð-úlfr, etc.: contracted are, Snjólfr = Snæ-úlfr, Hrólfr = Hróð-úlfr, Sjólfr = Sæ-úlfr, Bjólfr = Bý-úlfr = A. S. Beowulf (Bee-wolf, i. e. honey-thief, a name of the bear, from popular tales, in which the bear, being fond of honey, is made to rob hives; the name has of late been thus explained by Mr. Sweet).

    Íslensk-ensk orðabók > ÚLFR

  • 26 अद्भुतस्वन


    adbhuta-svana
    m. « having a wonderful voice»

    N. of Siva

    Sanskrit-English dictionary > अद्भुतस्वन

  • 27 अनुस्वान


    anu-svāna
    m. sounding conformably Sāh.

    Sanskrit-English dictionary > अनुस्वान

  • 28 अपस्वान


    apa-svāna
    m. a hurricane Āp

    Sanskrit-English dictionary > अपस्वान

  • 29 अस्वन


    a-svana
    mfn. not having a clear sound VarBṛS.

    Sanskrit-English dictionary > अस्वन

  • 30 उत्स्वन


    ut-svana
    m. a loud sound BhP.

    Sanskrit-English dictionary > उत्स्वन

  • 31 उरुस्वन


    urú-svana
    mfn. of strong voice, stentorian

    Sanskrit-English dictionary > उरुस्वन

  • 32 करस्वन


    kará-svana
    m. sound produced by clapping the hands R.

    Sanskrit-English dictionary > करस्वन

  • 33 कलस्वन


    kala-svana
    mfn. having a charming voice (as a bird) L.

    Sanskrit-English dictionary > कलस्वन

  • 34 कुहकस्वन


    kuhaka-svana
    m. a wild cock (Phasianus gallus) L.

    Sanskrit-English dictionary > कुहकस्वन

  • 35 घण्टास्वन


    ghaṇṭā-svana
    m. = - rava W.

    Sanskrit-English dictionary > घण्टास्वन

  • 36 घनस्वन


    ghaná-svana
    m. = - ṡabda W. ;

    Amaranthus polygamus L.

    Sanskrit-English dictionary > घनस्वन

  • 37 चित्रस्वन


    citrá-svana
    m. « clear-voice»

    N. of a Rākshasa BhP. XII, 11, 36.

    Sanskrit-English dictionary > चित्रस्वन

  • 38 जनितस्वन


    janita-svana
    mfn. making a noise, sounding W.

    Sanskrit-English dictionary > जनितस्वन

  • 39 जीमूतस्वन


    jīmū́ta-svana
    m. « cloud-sound», thunder Nal. XII,

    Sanskrit-English dictionary > जीमूतस्वन

  • 40 तटतटस्वन


    taṭataṭa-svana
    mfn. rumbling, thundering VarBṛS. XXXIII, 5.

    Sanskrit-English dictionary > तटतटस्वन

См. также в других словарях:

  • Svana — Svana, Svane Kurzform von Namen mit »Swan« (Bedeutung: Schwan) …   Deutsch namen

  • svaná — स्वन …   Indonesian dictionary

  • svāna — स्वान …   Indonesian dictionary

  • svāná — स्वान …   Indonesian dictionary

  • ṡvāna — श्वान …   Indonesian dictionary

  • svaná-cakra — स्वनचक्र …   Indonesian dictionary

  • ṡvāna-cillikā — श्वानचिल्लिका …   Indonesian dictionary

  • ṡvāna-nidrā — श्वाननिद्रा …   Indonesian dictionary

  • ṡvāna-vaikharī — श्वानवैखरी …   Indonesian dictionary

  • svaná-vat — स्वनवत् …   Indonesian dictionary

  • HMT Svana — (FY 1707) was a minesweeper whaler of the Royal Navy during Second World War. [ [http://www.uboat.net/allies/warships/ship/12572.html Uboat.net] ] She was riginally built for the South Georgia Co. Ltd. by Smiths Dock Co., Ltd. (South Bank on Tees …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»