-
21 sonus
1. sonus, ī, m. (*svenos od. *svonos, altind. svaná- s), der Schall, Ton, Klang, das Geräusch, Getöse, I) eig. u. meton.: 1) eig.: a) übh.: dulcis, Cic.: acutissimus, der höchste Diskant, Ggstz. gravissimus, der tiefste Baß, Cic.: tubae, Caes.: signorum, Caes.: nervorum in fidibus, Cic.: tympani, Ov.: articulorum se ipsos torquentium, das Krachen (Knacken) der Glieder, die sich selbst verdrehen, Sen.: ventris, Cels.: ingens fluminis, Liv.: linguae Latinae, Liv.: lingua sonos efficit, Cic.: chorda sonum reddit, Hor.: inanes sonos fundere, einen leeren Schall von sich geben, Cic.: complet aures tantus et tam dulcis sonus, Cic. – b) insbes. = tönendes Wort, ficti soni, Ov.: reddebat od. edidit ore sonos, Ov. – 2) meton., die Stimme, Sprache, cycni, Hor.: tunc mens et sonus relapsus, Hor. – II) übtr., die Art der Darstellung, der Ton, Cic. de or. 2, 54; Brut. 100; de opt. gen. 1. – ⇒ Heteroklit. nach der 4. Dekl., Genet. sonus, Amm. 20, 4, 14: Abl. sonu, Sisenn. hist. 3. fr. 26 ( bei Non. 491, 27) u. 4. fr. 72 ( bei Non. 142, 6, wo jetzt sono). Apul. met. 8, 30. Amm. 18, 8, 5; 20, 9, 6; 27, 1, 5 u.a.: Nom. Plur., sonus, Amm. 22, 9, 15.————————2. sonus, a, um (sono), tönend, klingend, Isid. orig. 1, 4. no. 4. -
22 REIN
f. strip of land (cf. akrrein).* * *f., dat. reinu, e. g. mark-reinu, kaup-reinu, Gþl. 460, 485; sef-reinu, Lex. Poët.; pl. reinar; [Scot. rins]:—a strip of land, freq. in mod. usage; mark-rein, skógar-rein (q. v.), a strip of woodland; kaup-rein, a market-place: poët., ragna rein, the heavenly strip, i. e. the rainbow. Hd.; geð-rein, the mind’s strip, i. e. the breast; svana flug-rein, swan’s pinion-strip, i. e. the sky, Harms. 44: in circumlocutions, baug-rein, rein steina, = a woman, Lex. Poët. -
23 svagi
-
24 svá-na
mod. svona, sona, adv. [see na], thus, Band. 18 new Ed., Fms. v. 318; hér svána, just here, Fas. ii. 473. -
25 ÚLFR
(-s, -ar), m. wolf; ala e-m úlfa, to breed wolves for one, plan mischief (spyr ek þat frá, at Danir muni enn ala oss úlfa); fig. enemy.* * *m., úlf-gi, Ls. 39; [Ulf. wulfs; A. S. and Hel. wulf; Engl.-Germ. wolf; North. E. Ulf-, in pr. names, Ulpha, Ulverston; Dan.-Swed. ulv; cp. Lat. lupus and vulpes; Gr. λύκος]:—a wolf, Grág. ii. 122; lýsa þar vígi, … kallask hvárki úlfr né björn nema svá heiti hann, N. G. L. i. 6l; úlfa þytr mér þótti íllr vera hjá söngvi svana, Edda (in a verse); úlfa hús, wolf-pits, Gþl. 457: freq. in poets, where ‘to feed the wolf,’ ‘cheer the wolf’ are standing phrases, see Lex. Poët.: a warrior is hence called úlf-brynnandi, -gæðandi, -grennir, -nestir, -seðjandi, -teitir, i. e. the refresher, cheerer, … gladdener of the wolf; úlf-vín, wolf’s wine, i. e. blood, Lex. Poët.2. sayings, fæðisk úlfr í skógi, the wolf is born in the wood, Mkv.; etask af úlfs munni, and úlfar eta annars eyrindi, see eta (2. δ); eigi hygg ek okkr vera úlfa dæmi, at vér mynim sjálfir um sakask, Hðm. 30; fangs er ván at frekum úlfi, see fang (III. 4); auðþekktr er úlfr í röð; þar er mér úlfs ván er ek eyru sé’k, I know the wolf when I see the ears, Fm. 35, Finnb. 244; hafa úlf undir bægi, evidently from the fable of the wolf in sheep’s clothes; sem úlfr í sauða dyn, Sd. 164; ala e-m úlfa, to breed wolves to one, brood over evil; spyr ek þat frá, at Danir muni enn ala oss úlfa, Fms. viii. 303, Kormak; sýna úlfs ham, to appear to a person in a wolf’s skin, i. e. savagely; eigi heldr þykkisk eg honum eðr öðrum fátækum prestum þann úlfs ham sýnt hafa, at þeir megi eigi mér opinbera neyð sína, H. E. iii. 438 (in a letter of bishop Gudbrand); hafa úlfs hug við e-n, má vera at Guðrúnu þykki hann úlfs hug við okkr hafa, Fas. i. 211; skala úlf ala ungan lengi, Skv. 3. 12; annas barn er sem úlf at frjá, Mkv.; úlfr er í ungum syni, Sdm. 35: for legends of were-wolves cp. Völs. S. ch. 8.3. úlfa þytr, howling; þær báðu honum ílls á móti, var inn mesti úlfa þytr ( wailing) til þeirra at heyra, Grett. 98; finnr Sigmundr menn ok lét úlfs röddu, Fas. i. 131; úlfum líkir þykkja allir þeir sem eiga hverfan hug, Sól. 31.II. in poets, wolves are the ‘steeds’ on which witches ride through the air during the night, Edda. At nightfall wizards were supposed to change their shape, hence the nickname kveld-úlfr, evening wolf, of a were-wolf; in Icel. the fretful mood caused by sleepiness in the evening is called kveld-úlfr; thus the ditty, Kveldúlfr er kominn hér | kunnigr innan gátta | sólin líðr sýnisk mér | senn er mál að hátta, Icel. Almanack 1870; or, Kveldúlfr er kominn í kerlinguna mína, the evening wolf has entered my child, a lullaby, Sveinb. Egilsson’s Poems, cp. en dag hvern er at kveldi kom, þá görðisk hann styggr, svá at fáir menn máttu orðum við hann koma; hann var kveld-svæfr, þat var mál manna at hann væri mjök hamramr, hann var kallaðr Kveldúlfr, Eg. ch. 1. In the mythology there is the wolf Fenrir, Edda; whence Úlfs-bági, the ‘Wolf’s foe’ = Odin, Stor.; Úlfs-faðir, the Wolf’s father = Loki, Ls.: mock suns were imagined to be wolves persecuting the sun, Gm. 37; hence in popular Icel., úlfa-kreppa, u, f. ‘wolf-strait,’ when the sun is surrounded by four mock suns (sól í úlfa kreppu), Ísl. Þjóðs. i. 658.III. freq. in pr. names, Úlfr, Úlfarr, Úlf-hamr, Úlf-héðinn, Úlf-ljótr, Úlf-kell; women, Úlf-hildr, Úlf-eiðr, Úlf-rún; esp. as the latter part in men’s names, being then sounded (and often spelt) -ólfr, Ás-ólfr, Auð-ólfr, Bót-ólfr, Brynj-ólfr, Björg-ólfr, Eyj-ólfr, Grím-ólfr, Ing-ólfr, Ís-ólfr, Herj-ólfr, Þór-ólfr, Þjóð-ólfr, Stein-ólfr, Rún-ólfr, Ljót-ólfr, Örn-ólfr, Móð-úlfr, etc.: contracted are, Snjólfr = Snæ-úlfr, Hrólfr = Hróð-úlfr, Sjólfr = Sæ-úlfr, Bjólfr = Bý-úlfr = A. S. Beowulf (Bee-wolf, i. e. honey-thief, a name of the bear, from popular tales, in which the bear, being fond of honey, is made to rob hives; the name has of late been thus explained by Mr. Sweet). -
26 अद्भुतस्वन
adbhuta-svanam. « having a wonderful voice»
N. of Siva
-
27 अनुस्वान
anu-svānam. sounding conformably Sāh.
-
28 अपस्वान
apa-svānam. a hurricane Āp
-
29 अस्वन
a-svanamfn. not having a clear sound VarBṛS.
-
30 उत्स्वन
ut-svanam. a loud sound BhP.
-
31 उरुस्वन
urú-svanamfn. of strong voice, stentorian
-
32 करस्वन
kará-svanam. sound produced by clapping the hands R.
-
33 कलस्वन
kala-svanamfn. having a charming voice (as a bird) L.
-
34 कुहकस्वन
kuhaka-svanam. a wild cock (Phasianus gallus) L.
-
35 घण्टास्वन
-
36 घनस्वन
-
37 चित्रस्वन
citrá-svanam. « clear-voice»
N. of a Rākshasa BhP. XII, 11, 36.
-
38 जनितस्वन
janita-svanamfn. making a noise, sounding W.
-
39 जीमूतस्वन
jīmū́ta-svanam. « cloud-sound», thunder Nal. XII,
-
40 तटतटस्वन
taṭataṭa-svanamfn. rumbling, thundering VarBṛS. XXXIII, 5.
См. также в других словарях:
Svana — Svana, Svane Kurzform von Namen mit »Swan« (Bedeutung: Schwan) … Deutsch namen
svaná — स्वन … Indonesian dictionary
svāna — स्वान … Indonesian dictionary
svāná — स्वान … Indonesian dictionary
ṡvāna — श्वान … Indonesian dictionary
svaná-cakra — स्वनचक्र … Indonesian dictionary
ṡvāna-cillikā — श्वानचिल्लिका … Indonesian dictionary
ṡvāna-nidrā — श्वाननिद्रा … Indonesian dictionary
ṡvāna-vaikharī — श्वानवैखरी … Indonesian dictionary
svaná-vat — स्वनवत् … Indonesian dictionary
HMT Svana — (FY 1707) was a minesweeper whaler of the Royal Navy during Second World War. [ [http://www.uboat.net/allies/warships/ship/12572.html Uboat.net] ] She was riginally built for the South Georgia Co. Ltd. by Smiths Dock Co., Ltd. (South Bank on Tees … Wikipedia