Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

suck+in

  • 1 soga, sjúga

    Íslensk-ensk orðabók > soga, sjúga

  • 2 tott

    Íslensk-ensk orðabók > tott

  • 3 totta

    að, [akin to tuttr, tottr], to suck, esp. to suck the last drop of a drained teat; totta mína pípu, to suck my pipe, Sig. Pét.

    Íslensk-ensk orðabók > totta

  • 4 DREKKA

    * * *
    I)
    (drekk; drakk, drukkum; drukkinn), v.
    1) to drink (drekka mjöð, öl, mungát);
    drekka full, minni, horn, to drink a toast, cup, horn;
    drekka drykk, to drink a draught (þú skalt drekka af tvá drykki);
    drekka brjóst spena, to suck;
    drekka úmælt, without measure;
    drekka fast (mjök), to drink hard;
    drekka e-n af stokki, to drink one under the table;
    drekka sér lítit vit, drekka frá sér vit ilit, to drink away one’s reason;
    2) to hold, celebrate a feast (drekka veizlu, brullaup, erfi);
    3) with preps.:
    drekka af keri, to drink out of a vessel (drukku þeir af einu silfrkeri);
    to drink off (empty) a vessel, cup (hann tók við horninu ok drakk af);
    drekka á e-n, to drink to a person;
    refl., drekkast á, to drink to one another;
    impers., drekkr á e-n, one ships a sea;
    drekka til e-s = drekka á e-n;
    f.
    1) drink, beverage;
    Ægis drekka, the drinking at Ægir’s.
    * * *
    pret. drakk, pl. drukku; sup. drukkit; pres. drekk; pret. subj. drykki; [Ulf. drigkan; A. S. drinkan; Engl. drink; O. H. G. trinkan; M. H. G. trinken; Dan. drikke; Swed. dricka]:— to drink, the beverage or feast in acc.; d. mjöð, Hm. 18; mungát, el, Fms. viii. 166, Hm. 82; d. full, minni ( a toast), Eg. 552, Fms. vi. 442; d. horn, to drain, drink off a horn, a cup, Hkr. i. 35; síðan tók Kolskeggr justu eina af miði fulla ok drakk, Nj. 43; d. drykk, to drink a draught, Fms. xi. 233; eptir þat tók Þórir kalkann ok drakk af tvá drykki, Gullþ. 7; þú skalt d. af tvá drykki, id.; d. brjóst (acc.), to suck (v. brjóst-drekkr), Mar. 656 A. 23, cp. Gþl. 504.
    β. to hold a feast, the feast in acc.; d. Jól, Fms. vi. 100, Fagrsk. 4 (in the poem of Hornklofi); d. veizlu, Nj. ii; d. brullaup, Fms. xi. 88; d. erfi, Nj. 167.
    γ. denoting the mode of drinking; d. ein-menning, to drink one to one, Eg. 551; d. tví-menning, to drink two to two, id.; d. fast, to drink hard, Eb. 184; d. úmælt, to drink without measure (cp. mál-drykkja), Fms. iii. 18; d. til e-s, to drink to a person, Eg. 552, Sturl. iii. 305, Bs. i. 848, 798; d. á e-n, id., Fms. iv. 333, vi. 442 (cp. á-drykkja); d. e-n af stokki, to drink one under the table, iv. 167; d. frá sér vit, to drink one’s wits away, ix. 339, Hm. 11; the allit. phrase, d. ok dæma, to drink and chatter, Rm. 29: adding the prepp. af, ór, to drink off a cup; d. af dýra hornum, Fms. vi. 442, Eg. 206, 207: absol. to drink, hold a feast, Eg. 43.
    δ. impers. (vide á-drykkir) of a ship, to ship a sea, metaph., Al. 139.
    ε. recipr., drekkask á, to drink to one another, Hkr. ii. 249, N. G. L. i. 211, Js. 78.
    2. part. pass. drukkinn, drunken, tipsy, Eb. 154, Fms. i. 59, Eg. 552.

    Íslensk-ensk orðabók > DREKKA

  • 5 mylkja

    (-ta, -tr), v. to give suck.
    * * *
    t, [mjólk], to give suck; þú mylktir hann af þínum brjóstum, Mar.; see milkja, milkr.

    Íslensk-ensk orðabók > mylkja

  • 6 sautra

    (að), v. to suck through the teeth (s. vatn ór lófum).
    * * *
    að, mod. sötra, to suck through the teeth; s. vatn ór lófum sér, Stj. 392.

    Íslensk-ensk orðabók > sautra

  • 7 SJÚGA

    * * *
    v., see súga.
    * * *
    or better súga, Stj. 270, cp. lúka for ljúka, but in mod. usage inserting a j; pres. sýgr; pret. saug, saugt (mod. saugst), saug, pl. sugu; subj. sygi; part. soginn; a pret. só, Landn. 235, Fs. 176; 2nd pers. sótt, Hom. (St.); cp. smó, ló, from smjúga, ljúga: [A. S. sûcan; Engl. suck; Germ. saügen; Dan. suge; Lat. sugere]:—to suck; sæll er sá kviðr es þik bar ok þat brjóst es þú sótt, Hom. (St.); sveinninn saug hana dauða, Fs. 144 (só hana dauða, 176 l. c.); var björninn at ok só ór þeim blóðit, Landn. l. c.; þær hafa pípu með hverri þær súga, Stj. 270; þeir átu safa ok sugu birkju-við, Fms. viii. 33; þú hefir opt sár sogin, Hkv. 1. 36; s. brjóst konu, Mar.; lík öldum kálfi sál mín saug, Hallgr.; sýg ek ór söltum ægi sylg, Fms. vi. (in a verse); þar saug Níðhöggr nái fram-gengna, Vsp.

    Íslensk-ensk orðabók > SJÚGA

  • 8 suga

    (sýg; saug or só, sugum; soginn), v. to suck (sveinninn saug hana dauða).
    * * *
    u, f. [sjúga], a sucking; opt eru tregar kálfsugur, Hallgr.: a cake (dúsa) given to suck (barn-suga).

    Íslensk-ensk orðabók > suga

  • 9 SÚGA

    (sýg; saug or só, sugum; soginn), v. to suck (sveinninn saug hana dauða).
    * * *
    saug, to suck; see sjúga.

    Íslensk-ensk orðabók > SÚGA

  • 10 aptr-dráttr

    m. the undertow, outward suck of the tide, Barl. 130.

    Íslensk-ensk orðabók > aptr-dráttr

  • 11 drekka

    * * *
    I)
    (drekk; drakk, drukkum; drukkinn), v.
    1) to drink (drekka mjöð, öl, mungát);
    drekka full, minni, horn, to drink a toast, cup, horn;
    drekka drykk, to drink a draught (þú skalt drekka af tvá drykki);
    drekka brjóst spena, to suck;
    drekka úmælt, without measure;
    drekka fast (mjök), to drink hard;
    drekka e-n af stokki, to drink one under the table;
    drekka sér lítit vit, drekka frá sér vit ilit, to drink away one’s reason;
    2) to hold, celebrate a feast (drekka veizlu, brullaup, erfi);
    3) with preps.:
    drekka af keri, to drink out of a vessel (drukku þeir af einu silfrkeri);
    to drink off (empty) a vessel, cup (hann tók við horninu ok drakk af);
    drekka á e-n, to drink to a person;
    refl., drekkast á, to drink to one another;
    impers., drekkr á e-n, one ships a sea;
    drekka til e-s = drekka á e-n;
    f.
    1) drink, beverage;
    Ægis drekka, the drinking at Ægir’s.
    * * *
    u, f. drink, beverage, Edda 48: a banquet, N. G. L. i. 91, Og. 13; cp. Ægis-drekka, the banquet at Ægir, Edda.

    Íslensk-ensk orðabók > drekka

  • 12 dúsa

    (að), v. to quake (jörð dúsaði).
    * * *
    1.
    u, f. a sugar-teat for babies to suck.
    2.
    að, prob. to doze, Og. 18; hví samir hitt at dúsa hirðmanni geðstirðum. Fms. vii. (in a verse); flestir urðu at dúsa, Skíða R. 173: so in mod. usage, láttú hann dúsa, let him alone.

    Íslensk-ensk orðabók > dúsa

  • 13 DÖF

    f.
    1) rump (döfin dýrsins);
    2) a kind of spear.
    * * *
    f., pl. dafar, the rump, Scot. doup; hér yfir skipunum uppi mættusk döfin ok höfuðit dýrsins (of a bear), Fas. ii. 172, while 510 has dausin; cp. Norse dov = rump, Ivar Aasen.
    2. a kind of spear, Edda (Gl.), Akv. 4, 14.
    II. [cp. dafna, and Swed. däfven = moist], suck (?) and metaph. rest, in the poët. phrase, vær döf, sweet rest; milli Belindar brjósta-kúlna búið hefi eg þér væra döf, Grönd. 67; hreppa væra döf, sweet rest (of one dead), Feðga-æfi, 83 (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > DÖF

  • 14 milkja

    t, to suck; sæll er sá kviðr sem þig bar og þau brjóst er þú milktir, Luke xi. 27.
    2. to milk, milkja fé.

    Íslensk-ensk orðabók > milkja

  • 15 NEF

    * * *
    (gen. pl. nefja), n.
    1) the bone of the nose, nasal bone, opp. to ‘nasir’ (hann rak hnefana á nasir mér ok braut í mér nefit);
    2) the nose (náit er nef augum);
    3) beak, bill (of a bird);
    4) head, person; um alla Sváþjóð guldu menn Óðni skatt, penning fyrir nef hvert, a penny per head.
    * * *
    n., gen. pl. nefja, dat. nefjum; [A. S. nebbe; Engl. neb]:—the nose, prop. the beak, bone of the nose, opp. to nasar (nös, q. v.), Grág. ii. 11; liðr á nefi, Ld. 272; þeir hafa hvárki nef né nasar, ‘neb nor nose,’ i. e. neither lower part nor cartilage, Stj. 79; hann rak hnefann á nasir mér ok braut í mér nefit, Fas. iii. 392; kom á nasir þeim ok brotnaði í honum nefit, Fms. iii. 186; gnúa nefit, Orkn. 394, passim: also in the phrases, stinga nefi í feld, to hide the nose (face) in one’s cloak, from dismay, Fms. x. 401; cp. stinga nösum í felda, Sighvat; stinga saman nefjum, to put noses together = lay heads together, i. e. discuss closely, ironic., Grett. (in a verse); kveða, tala í nef, to talk through the nose, Skálda 162; taka í nefið, to snuff up; sjúga upp í nefit, to suck up through the nose; of nær nefi kvað karl …, too near the nose, quoth the carle, when he was hit in the eye, Fms. vii. 288; náit er nef augum, the neb is near akin to the eye, Nj., cp. Fms. iii. 188; draga bust ór nefi einum, see burst.
    2. as a law term in regard to tax, dues, poll (cp. the English phrase ‘to count noses’); um alla Svíþjóð guldu menn Óðni skatt, penning fyrir nef hvert, Yngl. S. ch. 8; hefir þú nú gört fyrir þitt nef þangat út, i. e. thou hast done thy share, Fbr. 33; gjalda eyri fyrir net hvert, to pay a ‘nose-tax’ of an ounce, poll-tax, Lv. 89; penning fyrir nef hvert, Hkr. ii. 231; skal göra mann út at sjaunda nefi, N. G. L. i. 97; ertug fyrir sex tigu nefja innan laga várra, 7; skutilsveinar til þriggja nefja ok hverr húskarl til tveggja nefja, H. E. i. 420; yrkja níðvísu fyrir nef hvert er á var landinu, Hkr. i. 227; skal búandi hverr augljós nef hafa af bryggju-sporði á skoru-kefli fyrir ármann, i. e. every franklin has to shew up the poll on a score-roll before the king’s officer, N. G. L. i. 200.
    3. the neb, beak, bill, of birds, Fms. viii. 10; nefin ok klærnar, Nj. 272, Stj. 90; fugls-nef, uglu-nef, arnar-nef, hrafns-nef, Sdm. passim; also hrúts-nef, a ram’s nose, 1812. 66: the saying, lítið er nef várt en breiðar fjaðrir, Bs. i. 676, of high aspirations and weak efforts, see fjöðr: of things, klappar-nef, a jutting rock; skogar-nef, q. v.; steðja nef, the nose (small end) of a stithy; keips-nef, a thole, a rowlock pin: cp. the riddle or pun, liggr á grúfu og horfir upp nef—á ausu ! of the hook on a ladle’s handle.
    II. as a nickname, Gísl.; = Nosey, cp. Lat. Naso.
    COMPDS: nefbjörg, nefdreyri, neffölr, nefgildi, nefglita, neflangr, neflauss, neflítill, nefljótr, nefmikill, nefmæltr.

    Íslensk-ensk orðabók > NEF

  • 16 pattara-legr

    adj. [cp. Dan. patte = to suck; Engl. pet may be a kindred word]:—blooming, thriving, esp. used of a youth or child; þú ert svo pattaralegr, how thriving you look!

    Íslensk-ensk orðabók > pattara-legr

  • 17 snakkr

    m. [akin to snákr, a snake], a snake-formed imp, as described in popular superstition, made of a man’s rib swaddled in wool; then under a wizard’s spell, it was sent out to suck the ewes and cows of his neighbours and to bring home the milk to his master or mistress; butter made of this milk ( snakk-smér) breaks up if marked with a cross; the snakkr is also called til-beri (q. v.), Maurer’s Volksagen. There is a similar legend among the Finns, who call the imp ‘para,’ see Ihire’s Diet, and Castren’s Finn. Mythol.

    Íslensk-ensk orðabók > snakkr

  • 18 soga

    að, to suck, of the surf; aldan sogaði að sér skipið.

    Íslensk-ensk orðabók > soga

  • 19 VAF

    I) n. wrapping;
    verða lítill í vafi, to be small, insignificant.
    II) from vefa.
    * * *
    n. [vefja], a wrapping, winding round, in sí-vaf (see sí); var tekinn knífr ok vafðr … Þorsteinn stakk í augun knífinum upp at vafinu, Sturl. ii. 181: the phrase, vera mikill í vöfum, to be bulky and heavy.
    2. in Icel. the piece of skin wound round a quill for infants to suck is called vaf.
    II. [vefa] = fyrir-vaf, the weft.

    Íslensk-ensk orðabók > VAF

  • 20 òykjast ætla aî kenna eldri og reyndari e-î

    Íslensk-ensk orðabók > òykjast ætla aî kenna eldri og reyndari e-î

См. также в других словарях:

  • suck — [suk] vt. [ME suken < OE sucan, akin to Ger saugen < IE * seuk , *seug < base * seu , damp, juice > SUP1, L sucus, juice, sugere, to suck] 1. a) to draw (liquid) into the mouth by creating a vacuum or partial vacuum with the lips,… …   English World dictionary

  • Suck — (s[u^]k), v. t. [imp. & p. p. {Sucked} (s[u^]kt); p. pr. & vb. n. {Sucking}.] [OE. suken, souken, AS. s[=u]can, s[=u]gan; akin to D. zuigen, G. saugen, OHG. s[=u]gan, Icel. s[=u]ga, sj[=u]ga, Sw. suga, Dan. suge, L. sugere. Cf. {Honeysuckle},… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • suck — ► VERB 1) draw into the mouth by contracting the lip muscles to make a partial vacuum. 2) hold (something) in the mouth and draw at it by contracting the lip and cheek muscles. 3) draw in a specified direction by creating a vacuum. 4) (suck… …   English terms dictionary

  • Suck — An tSuca Der River Suck bei Athleague, County RoscommonVorlage:Infobox Fluss/KARTE fehlt Da …   Deutsch Wikipedia

  • suck — (v.) O.E. sucan, from PIE root *sug /*suk of imitative origin (Cf. O.S., O.H.G. sugan, O.N. suga, M.Du. sughen, Du. zuigen, Ger. saugen to suck; L. sugere to suck, succus juice, sap; O.Ir. sugim, Welsh sugno …   Etymology dictionary

  • Suck — may refer to: *Suction, the creation of a partial vacuum, or region of low pressure *Suck.com, a satire and editorial web site *Oral sex, particularly fellatio *River Suck, a river in Ireland * Suck , a song by Nine Inch Nails from the 1992 EP… …   Wikipedia

  • Suck — Suck, v. i. 1. To draw, or attempt to draw, something by suction, as with the mouth, or through a tube. [1913 Webster] Where the bee sucks, there suck I. Shak. [1913 Webster] 2. To draw milk from the breast or udder; as, a child, or the young of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • suck|le — «SUHK uhl», verb, led, ling. –transitive verb. 1. to feed with milk from the breast or udder; give suck to; nurse: »The cat suckles her kittens. 2. Figurative. to bring up; nourish: » suckled on the literature of Spain (W. H. Hudson). A Pagan… …   Useful english dictionary

  • Suck — Suck, n. 1. The act of drawing with the mouth. [1913 Webster] 2. That which is drawn into the mouth by sucking; specifically, mikl drawn from the breast. Shak. [1913 Webster] 3. A small draught. [Colloq.] Massinger. [1913 Webster] 4. Juice;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • suck|er — «SUHK uhr», noun, verb. –n. 1. an animal or thing that sucks. 2. a young mammal before it is weaned, especially a suckling pig. 3. any one of various freshwater fishes that suck in food or have toothless, fleshy mouths that suggest sucking. 4. an …   Useful english dictionary

  • Suck. — Suck., bei naturwissenschaftl. Namen Abkürzung für Georg Adolf Suckow, geb. 28. Jan. 1751 in Jena, gest. 13. Mai 1813 als Professor der Physik und Kameralwissenschaften in Heidelberg. Zoologisches und Botanisches, lieferte auch viele chemische… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»