Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

succurro

  • 1 succurro

    I
    succurrere, succucurri, succursus V
    run to the aid of, help
    II
    succurrere, succurri, succursus V
    run to the aid of, help

    Latin-English dictionary > succurro

  • 2 succurro

    to run up under / aid, assist, help.

    Latin-English dictionary of medieval > succurro

  • 3 succurro

    suc-curro ( subc-), curri, cursum, 3, v. n., to run under.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: tempore eodem aliud nequeat succurrere lunae Corpus, * Lucr. 5, 763; cf.: pagus Succusanus, quod succurrit Carinis, runs, i. e. lies under or behind, Varr. L. L. 5, § 48 Müll.—
    B.
    In partic., to run or hasten to the aid or assistance of one; to help, aid, assist, succor (the predom. and class, signif.;

    syn.: subvenio, adjuvo, sublevo): ut laborantibus succurrat,

    Cic. de Or. 1, 37, 169:

    saluti fortunisque communibus,

    id. Rab. Perd. 1, 3:

    succurrit illi Varenus et laboranti subvenit,

    Caes. B. G. 5, 44:

    laborantibus,

    id. B. C. 2, 6; Sall. C. 60, 4:

    afflictis semper,

    Nep. Att. 11:

    suis cedentibus auxilio,

    Caes. B. G. 7, 80:

    domino,

    Cic. Mil. 10, 29: oppido, Auct. B. Afr. 5, 1.—
    2.
    Of things, to be useful for, good against:

    tantis malis,

    Caes. B. C. 3, 70. —

    Esp., of medicines: cannabis succurrit alvo jumentorum,

    helps, relieves, Plin. 20, 23, 97, § 259:

    strangulationibus (crethmos),

    id. 26, 15, 90, § 158:

    venenis fungorum (nitrum),

    id. 31, 10, 46, § 119: dum succurrere humanis erroribus cupiunt, ipsi se in errores maximos induxerunt, Lact. 1, 3, 8.— Impers. pass.:

    se confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur,

    Caes. B. C. 3, 80; 3, 52; Liv. 3, 58; Cels. 8, 4; Plin. 23, 1, 27, § 56; Quint. 10, 7, 2:

    paratae lites: succurrendum'st,

    Ter. Ad. 5, 3, 6.—
    II.
    Trop.
    * A.
    In gen.:

    licet undique omnes in me terrores periculaque impendeant omnia, succurram atque subibo,

    I will encounter and undergo them, Cic. Rosc. Am. 11, 31.—
    B.
    In partic., to come into the mind, occur to one (class.; esp. freq. after the Aug. period;

    syn. subit): ut quidque succurrit, libet scribere,

    Cic. Att. 14, 1, 2: illud etiam mihi succurrebat, grave esse, etc., id. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 6:

    alicui,

    Liv. 6, 12; Quint. 3, 4, 6; 8, 3, 81 et saep.: succurrit versus ille Homericus, etc., Aug. ap. Suet. Tib. 21 fin.—Impers.:

    non succurrit tibi, quamdiu circum Bactra haereas,

    Curt. 7, 8, 21:

    neque cuiquam facile succurrat,

    Suet. Tit. 10.—With inf.:

    et illud annotare succurrit, unum omnino, etc.,

    Plin. 7, 48, 49, § 157:

    mirari succurrit,

    id. 17, 1, 1, § 1; 34, 18, 51, § 171.

    Lewis & Short latin dictionary > succurro

  • 4 succurrō (sub-c-)

        succurrō (sub-c-) currī, cursus, ere,    to run under, run to help, hasten to the aid of, help, aid, assist, succor: laborantibus: adflictis semper, N.: confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur, Cs.: Paratae lites: succurrendumst, T.—To heal, cure, remedy, relieve: infamiae communi: hic tantis malis haec subsidia succurrebant, quo minus, etc., Cs.: cuius adversae fortunae velit succursum, L.—Fig., to run to meet: licet undique omnes mihi terrores impendeant, succurram atque subibo, will encounter (them).—To come to mind, occur, suggest itself: ut quidque succurrit, libet scribere: non dubito, legentibus illud quoque succursurum, quod, etc., L.: Sed mihi succurrit, numen non esse severum, O.

    Latin-English dictionary > succurrō (sub-c-)

  • 5 auxilior

    auxĭlĭor, ātus, 1, v. dep. [auxilium], to give help or aid, to help, aid, assist, succor (syn.: juvo, adjuvo, opitulor, subvenio, succurro).
    I.
    In gen. (class. but rare; in Cic. perh. only once in his Epistt.), constr. with dat.:

    alicui,

    Plaut. Trin. 2, 2, 102:

    nonne id flagitiumst te aliis consilium dare, tibi non potis esse auxiliarier?

    Ter. Heaut. 5, 1, 50; Cic. Fam. 5, 4; Caes. B. G. 7, 50 fin.; 4, 29; Sall. J. 24, 3; Plin. 10, 8, 9, § 22; Vulg. 4 Reg. 14, 26; ib. Psa. 88, 44; ib. Heb. 2, 18: nihil Numantinis vires corporis auxiliatae sunt, Auct. ad Her. 4, 27.—
    II.
    Esp., of the aid of a physician, to aid, to relieve, heal, cure; constr. with dat. or contra:

    Nec (medicina) formidatis auxiliatur aquis,

    Ov. P. 1, 3, 24:

    ferulam quibusdam morbis auxiliari dicunt medici,

    Plin. 13, 22, 43, § 125:

    phalangites auxiliantur contra scorpionum ictus,

    id. 27, 12, 98, § 124.
    a.
    Act. access. form auxĭlĭo, āre, to give aid, etc.: alicui, Gracch. ap. Diom. p. 395 P.; cf. Prisc. p. 797 P.—
    b.
    Auxilior in pass. signif.:

    a me auxiliatus, Lucil. ap. Prisc. pp. 791 and 927 P.: consonantes sunt in quibus (vox) ab imis auxiliata egrediatur ad aures disertā verborum claritate,

    Vitr. 5, 8, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > auxilior

  • 6 opitulo

    ŏpĭtŭlor, ātus, 1 (old inf. pres. opitularier; v. in the foll.), v. dep. n. [ops-tulo, whence tuli], to bring aid; to help, aid, assist, succor (class.;

    syn.: adjuvo, subvenio, auxilior, succurro): amanti ire opitulatum,

    Plaut. Mil. 3, 1, 27:

    amicum amico opitularier,

    id. Curc. 2, 3, 54:

    sontibus,

    Cic. Fam. 4, 13, 3:

    inopiae,

    to relieve, Sall. C. 33, 2:

    permultum ad dicendum,

    Cic. Inv. 2, 2, 7:

    frequentatio, quae conjecturalibus causis opitulatur,

    Auct. Her. 4, 40, 53.—
    (β).
    With contra, to be good against, to relieve; of remedies:

    contra vanas species opitulari,

    Plin. 28, 8, 27, § 103.
    Act. collat. form ŏpĭtŭlo, āre (anteclass.): corrige, opitula, Liv. And. ap. Non. 475, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > opitulo

  • 7 opitulor

    ŏpĭtŭlor, ātus, 1 (old inf. pres. opitularier; v. in the foll.), v. dep. n. [ops-tulo, whence tuli], to bring aid; to help, aid, assist, succor (class.;

    syn.: adjuvo, subvenio, auxilior, succurro): amanti ire opitulatum,

    Plaut. Mil. 3, 1, 27:

    amicum amico opitularier,

    id. Curc. 2, 3, 54:

    sontibus,

    Cic. Fam. 4, 13, 3:

    inopiae,

    to relieve, Sall. C. 33, 2:

    permultum ad dicendum,

    Cic. Inv. 2, 2, 7:

    frequentatio, quae conjecturalibus causis opitulatur,

    Auct. Her. 4, 40, 53.—
    (β).
    With contra, to be good against, to relieve; of remedies:

    contra vanas species opitulari,

    Plin. 28, 8, 27, § 103.
    Act. collat. form ŏpĭtŭlo, āre (anteclass.): corrige, opitula, Liv. And. ap. Non. 475, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > opitulor

  • 8 subcursor

    succursor ( subc-), ōris, m. [succurro], perh. a helper, succorer, who comes to the aid of the bestiarius, in the combats with beasts in the circus, Inscr. Orell. 2530.

    Lewis & Short latin dictionary > subcursor

  • 9 subvenio

    sub-vĕnĭo, vēni, ventum, 4 (old fut. subvenibo, Plaut. Men. 5, 7, 20), v. n., to come up or advance to one ' s assistance (the figure taken from the advance of a military reserve; v. subsidium), to come to one ' s assistance, to aid, assist, relieve, succor; to obviate, remedy, heal, cure a disease, an evil, etc. (freq. and class.; syn.: adjuvo, succurro, sublevo).
    (α).
    With dat. (so most freq.):

    quibus (equitibus) celeriter subveniunt levis armaturae pedites,

    Hirt. B. G. 8, 19:

    Lucanius circumvento filio subvenit,

    Caes. B. G. 5, 35:

    Varenus illi laboranti subvenit,

    id. ib. 5, 44:

    Apollo quaeso, subveni mihi atque adjuva,

    Plaut. Aul. 2, 8, 24:

    subveni patriae, opitulare collegae,

    Cic. Fam. 10, 10, 2:

    subvenire et opitulari patriae,

    id. Off. 1, 43, 154:

    civitati,

    Caes. B. G. 7, 32; id. B. C. 2, 4:

    subvenisti homini jam perdito,

    Cic. Verr. 2, 4, 17, § 37:

    pauci subveniendum Adherbali censebant,

    Sall. J. 15, 3:

    vestri auxilii est, judices, hujus innocentiae subvenire,

    Cic. Clu. 1, 4:

    saluti suae acrioribus remediis,

    id. ib. 24, 67:

    vitae alicujus,

    Caes. B. G. 7, 50:

    stabilitati dentium,

    Plin. 23, 3, 37, § 74 et saep.:

    gravedini omni ratione,

    Cic. Att. 16, 14, 4:

    morbo,

    Plin. 22, 25, 61, § 129; 32, 9, 37, § 112:

    huic meae sollicitudini,

    Cic. Fam. 2, 6, 4:

    his tam periculosis rebus,

    id. Rep. 1, 19, 31.—Esp., of the prætor, to render official, judicial aid:

    aequissimum erit praetorem ei subvenire,

    Dig. 47, 10, 7, § 2.— Impers. pass.:

    subveniri generi humano,

    Cic. Off. 2, 4, 13:

    D. Bruti operā, etc.... provinciae Galliae esse subventum,

    id. Phil. 5, 13, 36:

    huic quoque rei subventum est maxime a nobis,

    id. Att. 1, 17, 9:

    nisi celeriter sociis foret subventum,

    Hirt. B. Afr. 26, 4.—
    (β).
    Absol.:

    et defendam et subvenibo sedulo,

    Plaut. Men. 5, 7, 20:

    age, fi benignus, subveni,

    id. Pers. 1, 1, 39:

    circumvenior, judices, nisi subvenitis,

    Cic. Brut. 75, 260:

    illum orare, ut subveniret,

    id. Div. 1, 27, 57:

    et subventuros auferet unda deos,

    Ov. Am. 2, 16, 28; Tac. A. 4, 72. — Impers. pass.:

    priusquam ex castris subveniretur,

    Sall. J. 54, 10:

    ni subveniatur,

    Liv. 23, 14:

    nisi in tempore subventum foret,

    id. 34, 18; 29, 25.—
    II.
    In gen., to come up, come (very rare).
    A.
    Lit.: aliud in eo (sale) mirabile est, quod tantundem nocte subvenit, quantum die auferas, Plin. 31, 7, 39, § 74.—
    B.
    Trop.
    1.
    Ut quaeque vox digna animadverti subvenerat, memoriae mandabamus, came to mind, occurred to us, Gell. 19, 7, 2.—
    2.
    To come to one ' s mind, occur to him; with inf., App. M. 3, p. 131, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > subvenio

  • 10 succursor

    succursor ( subc-), ōris, m. [succurro], perh. a helper, succorer, who comes to the aid of the bestiarius, in the combats with beasts in the circus, Inscr. Orell. 2530.

    Lewis & Short latin dictionary > succursor

  • 11 Succusanus

    Succusānus pagus, v. succurro init.

    Lewis & Short latin dictionary > Succusanus

См. также в других словарях:

  • Universidade Federal do Rio Grande do Sul — Infobox University name = Federal University of Rio Grande do Sul motto = Nos Postulo Vestri Succurro Creo Unus (Latin for: We Need Your Help to Create One ) established = First School 1895, Creation 1934, Federalization 1950 type = Public rector …   Wikipedia

  • Ad succurrendum — Lit. towards salvation . The medieval Latin term used of the benefactor of a monastery who, late in life, joined that house as a full member. [< Lat. succurro = run to the aid of, to help] …   Dictionary of Medieval Terms and Phrases

  • ret(h)- —     ret(h)     English meaning: to run, to roll     Deutsche Übersetzung: “laufen, rollen”     Material: O.Ind. rátha m. “ cart “, rathī “Wagenlenker”, ráthya “zum cart gehörig”, ratharyáti “travels in cart “; ratheṣṭhü̆ “warrior” = Av.… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»