Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

subtilis

  • 101 mini-cell

    Генетика: мини-клетка (клетка мутантных линий E. coli или Bacillus subtilis, полностью лишенная (в отличие от макси-клетки) хромосомной ДНК, однако содержащая плазмидную ДНК, гены которой экспрессированы; также М. = кариопласт)

    Универсальный англо-русский словарь > mini-cell

  • 102 transducing phage

    2) Генетика: трансдуцирующий фаг (умеренный бактериофаг, осуществляющий процесс трансдукции, - например, Т. ф. являются фаги Р22 (для Salmonella typhimurium), Р1, фаг лямбда (для E. coli), PBS1, SP10 (для Bacillus subtilis) и т.д.)

    Универсальный англо-русский словарь > transducing phage

  • 103 мини-клетка

    2) Genetics: mini-cell (клетка мутантных линий E. coli или Bacillus subtilis, полностью лишенная (в отличие от макси-клетки) хромосомной ДНК, однако содержащая плазмидную ДНК, гены которой экспрессированы; также М. = кариопласт)

    Универсальный русско-английский словарь > мини-клетка

  • 104 сенная палочка

    1) Biology: hay bacterium

    Универсальный русско-английский словарь > сенная палочка

  • 105 стеблеед свекловичный

    Entomology: Lixus subtilis

    Универсальный русско-английский словарь > стеблеед свекловичный

  • 106 трансдуцирующий фаг

    1) Biology: transducing phage
    2) Genetics: transducing phage (умеренный бактериофаг, осуществляющий процесс трансдукции, - например, Т. ф. являются фаги Р22 (для Salmonella typhimurium), Р1, фаг лямбда (для E. coli), PBS1, SP10 (для Bacillus subtilis) и т.д.)

    Универсальный русско-английский словарь > трансдуцирующий фаг

  • 107 бацитрацин

    Пептид, проявляющий свойства антибиотика, продукт Bacillus licheniformis, Bacillus subtilis и других. Подавляет синтез микробной клеточной стенки.

    Русско-английский словарь терминов по микробиологии > бацитрацин

  • 108 белки

    proteins; albumins

    Сложные органические вещества ( полипептиды), состоящие из аминокислот, соединённых пептидными ( амидными) связями; важнейшие компоненты живой клетки (см. также альбумины).

    Продукт Staphylococcus aureus, способный связывать иммуноглобулин G; используется для измерения клеточных антигенов и антител. Образует комплексы с антителами, не нарушая их связывания с антигеном. В иммобилизованной форме используется в аффинной хроматографии для разделения подклассов иммуноглобулинов, а также в различных типах иммунопроб.

    Ферменты, имеющиеся во всех путях биосинтеза и ряде путей катаболизма. Кроме катаболитических центров, распознающих и связывающих субстраты, у аллостерических белков есть и другие стереоспецифические участки – аллостерические центры, а именно места связывания эффекторов, изменяющих сродство фермента к субстрату. Аллостерические эффекторы представляют собой низкомолекулярные соединения, конечные продукты биосинтеза или такие вещества, как АТФ, АДФ, АМФ, ацетил-КоА, фосфоенолпируват и NADH.

    Образование белков из аминокислот; осуществляется путём последовательной поликонденсации отдельных аминокислотных остатков, начиная с амино-N-конца полипептидной цени в направлении к карбоксильному C-концу.

    Общий термин для белков вирусной частицы и белков, индуцированных вирусом.

    Полипептиды, образуемые экспрессией гибридного гена.

    Белки, характеризующиеся более сложным способом свёртывания цепи по сравнению с фибриллярными. Эти белки сохраняют свою структуру преимущественно за счёт взаимодействия гидрофобных остатков. Примеры: миоглобин, лизоцим, карбоксипептидаза A.

    Белки, потерявшие свою естественную конфигурацию при воздействии дестабилизирующего агента, например тепла (см. также денатурация).

    белки, дестабилизирующие спираль — helix-destabilizing proteins, HDP

    Специфичные белки, связывающиеся с разделяющимися нитями двойной спирали ДНК в вилке репликации для поддержания ДНК в «расплетённом» состоянии.

    Входят в состав электрон-транспортных цепей ( участвуют в переносе протонов и электронов). Они содержат негеминовое железо, с одной стороны, связанное с атомами серы остатков цистеина, а с другой – с неорганической сульфидной серой. Помимо транспорта электронов в мембранах, эти белки участвуют в фиксации молекулярного азота, в восстановлении сульфита и нитрита, в фотосинтезе, в освобождении и активации молекулярного водорода и в окислении алканов. Железосерные белки имеют небольшую молекулярную массу ( порядка 10 кДа) и сильно отрицательный окислительно-восстановительный потенциал (см. также ферредоксины).

    Различают два типа железосодержащих белков: гемопротеины и белки с негемовым железом. Первый негемовый железосодержащий белок – ферредоксин был выделен из клостридий. В настоящее время известно большое семейство белков с негемовым железом.

    Встроенные в мембрану внутренние белки; амфипатические молекулы, имеют центральное гидрофобное ядро, взаимодействующее с жирнокислотными цепями и гидрофильные концы, контактирующие с клеточным содержимым и с окружением. Часто эти белки имеют углеводные цепи, присоединённые к той части молекулы, которая выступает во внеклеточную среду.

    Белки, которые встроены в клеточную мембрану или мембрану клеточной органеллы или ассоциированы с ней. Молекулярная масса мембранных белков обычно варьирует в пределах от 10 кДа до 240 кДа.

    Белок в своем естественном, in vivo состоянии, в противоположность денатурированному.

    Структурный белок, из которого состоит оболочка вируса ( фага) и клеток микроорганизмов.

    белки одноклеточных — single cell protein, SCP

    Продукт выращивания дрожжей, бактерий, грибов или водорослей ради их белкового содержимого; используется в продуктах питания и животном корме, поскольку содержит углеводы, жиры, витамины и минеральные вещества.

    Мембранные белки, но в отличие от интегральных ( внутренних) белков они не пронизывают мембрану и связаны с ней менее прочно.

    Расщепление сигнальной последовательности, регулирующей прохождение белка через мембрану клетки или органеллы.

    Белки, состоящие только из аминокислот.

    Белки, осуществляющие гидролиз других белков. Продукты жизнедеятельности бактерий (например, Bacillus subtilis) и грибов. Используются в качестве добавки к моющим средствам, в кожевенной промышленности при дублении кожи, в научно-исследовательской практике.

    Белки-посредники, обеспечивающие для эффекторов взаимодействие с ДНК (см. также репрессор и апорепрессор).

    Процесс, обратный денатурации, при котором белки возвращают свою нативную ( биологически активную) пространственную структуру (см. также ренатурация).

    Белки, входящие в состав рибосомы. Рибосомные белки характеризуются глобулярной компактной конформацией с развитой вторичной и третичной структурой; они занимают преимущественно периферическое положение в ядре, состоящем из рибосомной РНК (см. также рибосомный).

    Растворимые белки, которые специфически и обратимо связывают различные вещества, включая сахара, аминокислоты, неорганические ионы и витамины.

    Аналитический метод, используемый для определения последовательности аминокислот, составляющих пептид или белок (см. также секвенирование).

    Химический метод синтеза пептидных связей (предложен в 1960 г. Мерифильдом, США). Этот метод получил название твёрдофазного синтеза пептидов. Метод Мерифильда прост в техническом оформлении, что позволяет полностью автоматизировать процесс.

    сложные белки — conjugated proteins, proteids

    Белки, содержащие помимо аминокислот небелковые компоненты, а именно ионы металла или органические молекулы – липиды, углеводы или нуклеиновые кислоты.

    Белки, функционирующие как структурные компоненты клетки.

    Гистоны - структурные белки эукариотических хромосом; относительно небольшие белки с очень большой долей положительно заряженных аминокислот ( лизина и аргинина); положительный заряд помогает гистонам прочно связываться с ДНК ( которая заряжена сильно отрицательно) независимо от её нуклеотидной последовательности (см. также хромосомный).

    Русско-английский словарь терминов по микробиологии > белки

  • 109 палочки

    rods, bacilli, ед. ч. bacillus

    Вытянутые цилиндрические бактерии; любой организм, имеющий форму палочки.

    Микроорганизмы Lactobacillus bulgaricus и Bacillus bulgaricus, используемые в молочной промышленности для получения молочнокислых продуктов (см. также лактобациллин).

    изогнутая палочка — curved bacillus, curved rod

    сенная палочка — grass bacillus, hay bacillus

    Аэробные спорообразующие бактерии вида Bacillus subtilis; продуцент полипептидных антибиотиков.

    Русско-английский словарь терминов по микробиологии > палочки

  • 110 плазмиды

    Внехромосомные элементы ДНК, представляющие собой малые по сравнению с хромосомой, замкнутые в кольцо двухцепочечные ДНК. Информация, содержащаяся в плазмидах, обычно не является жизненно необходимой для клеток. Плазмиды могут использоваться в качестве векторов для клонирования.

    Искусственная плазмида, широко используемая в качестве клонирующего вектора.

    Большая плазмида, имеющаяся у вирулентных штаммов Agrobacterium tumefaciens – грамотрицательной почвенной бактерии, вызывающей образование опухоли корневой шейки у растений.

    Плазмида, способная к переносу в различные грамотрицательные бактерии и стабильно поддерживающаяся в этих разнообразных хозяевах. Беспорядочные плазмидs дают возможность свободного. переноса клонированных молекул ДНК в широкий спектр организмов.

    Плазмида, несущая tra-ген, способствующий конъюгации у бактерий.

    Плазмида неизвестной функции.

    Производная канцерогенной плазмиды дикого типа из Agrobacterium tumefaciens, из которой вырезана часть последовательности ДНК, не участвующая в инфицировании и репликации. Получаемая в результате малая плазмида может использоваться в качестве клонирующего вектора в технологии рекомбинантных генов при работе с высшими растениями.

    Невозможность сосуществования двух разных плазмид в одной клетке. Для Escherichia coli известны свыше 25 групп несовместимости и для Staphylococcus aureus – около 7.

    Плазмида, не несущая tra-ген, способствующий конъюгации у бактерий.

    Плазмида, репликация которой находится под ослабленным контролем, что приводит к появлению множества копий плазмидной ДНК в клетке.

    Отделение плазмидной ДНК от других форм ДНК и клеточных компонентов.

    Метод трансформации Bacillus subtilis, когда неактивный плазмидный донор (см.) взаимодействует с собственной плазмидой, влияя таким образом на трансформацию. На практике чужеродная ДНК лигируется (см. также лигирование) с мономерной векторной ДНК, а рекомбинант встраивается в клетку, содержащую гомологичную плазмиду. Собственная плазмида объединяется со встроенной плазмидой, приводя к трансформации.

    Плазмида, инициирующая образование только одной или нескольких копий на клетку.

    Искусственно составленная из нескольких частей плазмида.

    Русско-английский словарь терминов по микробиологии > плазмиды

  • 111 стеблеед свекловичный

    n

    Универсальный русско-немецкий словарь > стеблеед свекловичный

  • 112 acutus

    ăcūtus, a, um part. passé de acuo.    - acutum, acuta, pris comme adverbes:    - canis ululat acuta, Enn.: le chien pousse un aboiement perçant.    - cernere acutum, Hor.: avoir la vue perçante. [st1]1 [-] aigu, aiguisé, tranchant.    - acutus probe culter, Plaut.: couteau bien affilé.    - acuta cornua, Cic.: les cornes pointues du croissant (de la lune). [st1]2 [-] vif, pénétrant, aigu, piquant, fort.    - ab acutissimo sono ad gravissimum, Cic.: depuis la note la plus élevée jusqu'à la note la plus basse.    - syllaba acuta, Quint.: syllabe marquée de l'accent aigu.    - acutus gustus, Plin.: saveur piquante.    - acutiora unguenta, Plin.: parfums trop pénétrants.    - acutum gelu, Hor.: froid piquant.    - febris acuta, Cels.: fièvre aiguë.    - per acuta belli, Hor.: dans les périls de la guerre. [st1]3 [-] subtil.    - aures acutae, Hor.: oreilles fines.    - oculus acutus, Plaut.: oeil vif. [st1]4 [-] qui va au fond des choses, pénétrant, profond, fin, ingénieux.    - orator non satis acutus, Cic.: orateur superficiel.    - oratio acuta prudentiaeque plena, Cic.: discours profond et substantiel.    - acutus ad fraudem, Nep.: habile à tromper. [st1]5 [-] subtil (sens péj.).
    * * *
    ăcūtus, a, um part. passé de acuo.    - acutum, acuta, pris comme adverbes:    - canis ululat acuta, Enn.: le chien pousse un aboiement perçant.    - cernere acutum, Hor.: avoir la vue perçante. [st1]1 [-] aigu, aiguisé, tranchant.    - acutus probe culter, Plaut.: couteau bien affilé.    - acuta cornua, Cic.: les cornes pointues du croissant (de la lune). [st1]2 [-] vif, pénétrant, aigu, piquant, fort.    - ab acutissimo sono ad gravissimum, Cic.: depuis la note la plus élevée jusqu'à la note la plus basse.    - syllaba acuta, Quint.: syllabe marquée de l'accent aigu.    - acutus gustus, Plin.: saveur piquante.    - acutiora unguenta, Plin.: parfums trop pénétrants.    - acutum gelu, Hor.: froid piquant.    - febris acuta, Cels.: fièvre aiguë.    - per acuta belli, Hor.: dans les périls de la guerre. [st1]3 [-] subtil.    - aures acutae, Hor.: oreilles fines.    - oculus acutus, Plaut.: oeil vif. [st1]4 [-] qui va au fond des choses, pénétrant, profond, fin, ingénieux.    - orator non satis acutus, Cic.: orateur superficiel.    - oratio acuta prudentiaeque plena, Cic.: discours profond et substantiel.    - acutus ad fraudem, Nep.: habile à tromper. [st1]5 [-] subtil (sens péj.).
    * * *
        Acutum cultrum habeo. Plaut. J'ay un cousteau bien trenchant, bien affilé.
    \
        Acutum etiam dicitur, quod in mucronem siue acumen desinit: vt Palus acutus. Plin. Agu.
    \
        Angulus acutus. Plin. Poinctu.
    \
        Bellum acutum. Horat. Dangereux.
    \
        Falx acuta. Ouid. Serpe bien trenchante, bien aguisee, ou affilee.
    \
        Ferrum acutum reddere dicitur cos. Horat. Faire bien trencher, Affiler.
    \
        Hasta acuta. Ouid. Poinctue.
    \
        Iaculum acutum. Virg. Agu.
    \
        Murex acutus. Virg. La poincte d'une roche.
    \
        Robur acutum. Virg. Bois poinctu.
    \
        Rubus acutus. Seneca. Une ronce picquante.
    \
        Sagitta acuta. Ouid. Fleiche poinctue.
    \
        Spinae acutae. Virg. Espines agues, poinctues, picquantes, poignantes.
    \
        Vnguis acutus. Horat. Ongle trenchant, ou Agu.
    \
        Acutum, per metaphoram dictum: vt Acuti oculi. Plau. Qui voyent fort cler.
    \
        Acuti cibi. Plin. iunior. Viandes aigrettes esmouvantes l'appetit.
    \
        Morbus acutus. Horat. Celsus. Maladie ague.
    \
        Solacutus. Horat. Vehement, Fort chauld, Ardent.
    \
        Acutus, Subtilis. Cic. Subtil, Ingenieux.
    \
        Acutus ad excogitandum. Cic. Subtil à inventer, Inventif.
    \
        Aures acutae. Horat. Droictes et attentives à ouir.
    \
        Acutum ingenium. Cic. Esprit subtil.
    \
        Motus acutus. Stat. Prompt, Soubdain, Legier.
    \
        Opus lenonis acutum. Claud. Fin, Cault, Astut.
    \
        AEs acutum. Ouid. Qui sonne ou tinte cler.
    \
        Hinnitus acutus. Virg. Cler hennissement et qui tresperce les oreilles des escoutants.
    \
        Acutus sonus. Plin. Un son cler et haultain.
    \
        Vox acuta. Ouid. Voix clere et haultaine.
    \
        Acutum cernere, Id est acute. Horat. Veoir fort cler.

    Dictionarium latinogallicum > acutus

  • 113 disputator

    disputātŏr, ōris, m. [st2]1 [-] Cic. argumentateur, dialecticien. [st2]2 [-] V. -Max. celui qui raisonne (sur qqch, alicujus rei).
    * * *
    disputātŏr, ōris, m. [st2]1 [-] Cic. argumentateur, dialecticien. [st2]2 [-] V. -Max. celui qui raisonne (sur qqch, alicujus rei).
    * * *
        Disputator, pen. prod. Aliud verbale: vt Disputator subtilis. Cic. Disputateur subtil et ingenieux.

    Dictionarium latinogallicum > disputator

  • 114 limatus

    limātus, a, um [st2]1 [-] limé. [st2]2 [-] poli, châtié, soigné, corrigé avec soin.
    * * *
    limātus, a, um [st2]1 [-] limé. [st2]2 [-] poli, châtié, soigné, corrigé avec soin.
    * * *
    I.
        Limatus, pen. prod. Participium, siue nomen ex participio, Limé, Poli.
    \
        Moribus domesticis ac vrbanitate limatus. Cic. Poli, Orné, Embelli.
    \
        Oratione maxime limatus atque subtilis. Cic. Homme pur en son parler, et qui n'use que de mots propres.
    \
        Limatior. Horat. Plus poli.
    II.
        Limatus, Nomen ex participio. Cic. Bien net et poli.

    Dictionarium latinogallicum > limatus

  • 115 Bakterien-Amylase BAP 1000

    бактериальная амилаза BAP 1000 (комплексный ферментный препарат, изготовленный из Bacillus subtilis)

    Das Deutsch-Russische Wörterbuch des Biers > Bakterien-Amylase BAP 1000

  • 116 Bakterien-Amylase NOVO

    бактериальная амилаза NOVO (комплексный ферментный препарат, изготовленный из Bacillus subtilis)

    Das Deutsch-Russische Wörterbuch des Biers > Bakterien-Amylase NOVO

  • 117 бактериальная амилаза NOVO

    (комплексный ферментный препарат, изготовленный из Bacillus subtilis) Bakterien-Amylase NOVO

    Русско-немецкий словарь по пиву > бактериальная амилаза NOVO

  • 118 acies

    aciēs, ēi, f. (vgl. ācer u. das griech. ἀκίς, Spitze; Genet. archaist. auch acii, Mat. bei Gell. 9, 14, 14, u. acie, Caes. b.G. 2, 23, 1. Auct. b. Afr. 51, 7. Sall. hist. fr. 1, 103 [107]; vgl. Prisc. 7, 93), die Schärfe, Schneide, I) eig. = der scharfe Rand, die scharfe Spitze, securis, Cic.: falcis, Verg.: hastae, Ov.: rostri, Plin.: gladius, cui ad secandum subtilis acies est, Sen.: dah. mera acies (ferri), das scharfe Korn des Eisens, der Stahl, Plin. – aciem hebetare, praestringere, Plin.: aciem excitare od. trahere (v. Wetzstein), Plin.: im Bilde, patimur hebescere aciem horum auctoritatis, Cic.: mortem in acie (Spitze) linguae portans, Amm. – II) übtr.: A) v. Auge: a) das Scharfe, Stechende des äußern Blickes, oculorum, Caes. b.G. 1, 39, 1. – b) die Schärfe des Auges, α) die Sehkraft, das Gesicht, mit u. ohne oculorum, Cic. u.a. (s. Bünem. Lact. 2, 3, 9): hebes acies oculorum, Cic.: oculorum longinqua acies, Weitsichtigkeit, Gell.: bonum incolumis acies, malum caecitas, Cic.: tam certā acie luminum uti, ut etc., Val. Max. – u. die Sehkraft in der Bewegung u. Tätigkeit, das Augenmerk, der Blick, ad alqm sibi dirigit aciem, Catull.: aciem in omnes partes dimittere, Ov. – poet., v. Blick = Blinken der Sterne, stellis acies obtusa videtur, Verg. – β) die Pupille, Cic. de nat. deor. 2, 142. Firm. math. 8, 22. p. 228, 36. – meton. (poet.), das
    ————
    Auge, Verg. u.a. – c) die Schärfe, Sehkraft des Geistes, animi, ingenii, mentis, heller Geist, heller Verstand, helle Einsicht usw., Cic.: ad eam rem habe omnem aciem, Verstandesschärfe, Plaut. – u. die Sehkraft des Geistes in Tätigkeit, das geistige Augenmerk, der Blick, aciem in omnes partes intendere, Cic. – B) als milit. t.t., die gleichs. die Schneide eines Instrumentes vorstellende Front eines zur Schlacht aufgestellten Heeres, die Schlachtlinie, die Schlachtreihe, sowohl a) das einzelne Treffen, prima acies, das Vordertreffen, Caes.: novissima od. extrema, das Hintertreffen, Liv.: dass. postrema, Sall. u. Liv.: media, das Mitteltreffen, Zentrum, Caes.: dextra, der rechte Flügel, Liv.: tertia acies, quarta acies, Caes.: duae acies, Caes.: simplex, Auct. b. Alex., duplex, Caes.: triplicem aciem instruere, Caes. – als b) die ganze durch die einzelnen Linien gebildete Schlachtreihe, Schlachtordnung, ac. exercitus nostri, Cic.: aciem instituere od. constituere, Caes., instruere, Cic.: legiones in acie constituere, collocare, Caes.: in acie consistere, Auct. b. Afr.: agmina potius, quam acies pugnabant, mehr in Marschkolonnen als in Schlachtlinien, Liv.: totā acie dimicare, Liv.: cum in acie stare (standhalten) ac pugnare decuerat, tum in castra refugerunt, Liv. – von Reiterei, acies equitum, Liv., equestris, Vell. – von Schiffen, quarum (navium) acie constitutā, Nep. – als c) das in geord-
    ————
    neter Schlachtreihe gegen den Feind tätige Heer, die förmliche Schlacht, die Feldschlacht (Ggstz. expeditio, ein Streifzug), una hostica acies, Varr. fr.: ac. Pharsalica, Cic.: Plur., Italicae et Pharsalicae acies, Sen. rhet.: equestris, Curt.: navalis, Mela: copias in aciem educere, Liv.: exercitum od. copias in aciem producere, Caes. u. Nep.: equites in aciem mittere, Hirt. b.G.: in aciem ire, Curt.: in aciem prodire, Cic.: in aciem egredi, Liv., descendere, Liv.: acie confligere, pugnare, Liv.: decernere acie, Nep., navali acie, Mela: in acie dimicare, Caes.: acie dimicare, Liv.: in acie vincere (siegen), Caes.: alqm acie vincere (besiegen), Curt.: cadere in acie, Liv.: ex ipsa acie a fratre missus, vom Schlachtfelde weg, Liv.: acies magnam partem militum absumpsit od. abstulit, Liv. – poet., Vulcania acies, Feuermassen, großes Feuermeer, Verg. – Wieder übtr., v. Wortkampf, orationis aciem contra conferam, ich will ihn anreden, Plaut.: nos autem iam in aciem dimicationemque veniamus, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > acies

  • 119 concinnis

    concinnis, e (Nbf. v. concinnus), zierlich (Gloss. subtilis), lucerna, Apul. met. 5, 20.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concinnis

  • 120 deduco

    dē-dūco, dūxī, ductum, ere, I) von einem höhern Punkte nach einem niedern herabführen, leitend herab- od. hinabziehen, konstr. bei Ang. von wo hinab? m. de od. ab od. ex u. Abl. od. m. bl. Abl.; bei Ang. wohin? bis wohin? m. ad od. in m. Akk. od. m. bl. Acc. loc., 1) eig.: a) übh.: α) leb. Wesen: imbres nivesque deducunt Iovem, in Regen u. Schnee steigt Jupiter vom Himmel herab, Hor.: molliunt anfractibus modici s clivos, ut non iumenta solum, sed elephanti etiam deduci possent, Liv. – ded. alqm ad terram, Suet.: alqm contionari conantem de rostris, Caes.: per eos multitudinem aliam in subiectum viae campum, Liv.: alqm in quattuordecim, Sen., od. in quattuordecim sessum (um da seinen Sitz zu nehmen), Asin. Poll. in Cic. ep.: non iniquo nec perdifficili aditu super caput hostium eos ded., Liv. – v. lebl. Subjj., in praecipitia iste cursus deducit, Sen. – β) lebl. Objj.: tiaram, vom Haupte herabnehmen, Suet.: pectine crines, herabkämmen, Ov.: caesariem barbae dextrā, herabstreichen, Ov.: molli gestu brachia, herabführen, = bewegen, Prop.: ramos pondere suo (v. Obst), Ov. – vestem summa ab ora (Saum), herabstreifen, Ov.: ebenso suas a pectore vestes, Ov.: clam pedes de lecto, Plaut. – montes in planum, herabversetzen, Iustin. (bildl., ded. alqm in planum, widerlegen, Schol. Bob. ad Cic. Flacc. 2. no. 2): eluvie mons
    ————
    est deductus in aequor, Ov.: manum ded. ad imum ventrem, Quint.: sinum ad ima crura, Suet.: deduc orationem tuam de caelo ad haec citeriora (bildl.), Sen.: ebenso ded. philosophiam e fastigio in planum (bildl.), Sen.: tunicam summā orā ad mediam, herabstreifen, Ov.
    b) als milit. t. t., herab- od. hinabführen, sich herabziehen lassen, herab-, hinabsteigen lassen, aciem in planum, Sall.: Poenos in plana, Frontin.: Albanum exercitum in campos, Liv.: instructos ordines in locum aequum, Sall.: paulatim suos in aequum locum, Sall.: imprudentiā suorum deductus in inferiorem collem, Frontin.: copias ex locis superioribus in campum, Caes.: equitatum od. equites ad pedes, die Reiterei absitzen lassen, Liv.
    c) als naut. t. t., α) die Segel herabziehen, herablassen, entrollen, aufspannen, vela, Ov.: carbasa, Ov.: tota carbasa malo (am M.), Ov. – β) ( wie καθέλκειν) ein Schiff vom Lande ins Meer ziehen, vom Stapel laufen lassen, in See gehen ( stechen) lassen (Ggstz. subducere, griech. ἀνέλκειν; vgl. Fabri Liv. 21, 17, 3), navem, naves, Verg. u. Liv.: navigia, Sen.: quadriremes, Plin. ep.: classem, Liv.: puppim, Prop.: carinas, Ov. – naves litore (vom U.), Verg.: naves in aquam, Liv. Vgl. unten no. II, A, 1, f.
    d) als t. t. der Zaubersprache, durch Zaubersprüche herabziehen, lunam, Ov.: lunam e curru, Tibull.:
    ————
    lunam cursu, Ov.: Iovem caelo, Ov.: cantando rigidas montibus ornos, Verg.
    2) übtr., vermindernd herabführen, auf etw. zurückführen, licet enim contrahere universitatem generis humani eamque gradatim ad pauciores, postremo deducere ad singulos, Cic. de nat. deor. 2, 164.
    II) von einem Anfangspunkte nach einem Zielpunkt fortführen, ab-, weg-, hinführen, geleitend fortbringen, hinbringen, herbeibringen, A) im allg.: 1) eig.: a) übh.: α) leb. Wesen: pecora, Caes.: inde boves, Ov.: animalia quamlibet longo itinere deducta ad assuetas sibi sedes revertuntur, Quint.: ded. alqm a recta via (bildl.), Cornif. rhet.: alqm ex ea via (bildl.), Cic. fr.: suos ex agris, Caes.: dominam Ditis thalamo (aus dem G.), Verg.: ipsa vestigia quaerentem dominum eo (dahin) deductura erant, Liv.: Cicerones Rhodum, Cic.: alqm in aedem Proserpinae, Nep.: alqm in arcem, Liv.: alqm de suis convellere hortulis deducereque in Academiam perpauculis passibus (bildl.), Cic.: alqm in tutum (bildl.), Sen.: alqm in mare Helles, Ov.: ad eum agnum non casu sed duce deo deducitur, Cic.: ded. iuvenem ad altos currus, Ov.: silvestres capras manibus suis ad salutare auxilium herbae dictamni (bildl. v. der Natur), Val. Max. – β) lebl. Objj.: et si qua asportari possent, sibi quemque deducere (es mit sich nehmen), Tac. ann. 16, 11. – ded. atomos de via, Cic.: amnes deducunt undas
    ————
    in mare, Ov.: u. (im Bilde) ded. Aeolium carmen ad Italos modos, das äol. Lied zu ital. Weisen führen = die äol. u. sapphische Lyrik auf röm. Boden verpflanzen, Hor. carm. 3, 30, 13 sq.
    b) (als milit. t. t.) eine Mannschaft von irgendwo od. irgendwohin abführen, wegziehen (einziehen), abziehen (abmarschieren) lassen, ausrücken lassen, verlegen, exercitum, Caes. u. Liv.: consularem exercitum, Liv.: classem exercitumque, Liv.: praesidium, Liv.: praesidia, Caes. u. Liv. (vgl. Drak. Liv. 25, 25, 10) u. (Ggstz. imponere) Sall. fr.: custodias, Auct. b. Alex.: militari more vigilias, die Wachen auf ihre Posten abführen, aufziehen lassen, Sall. Iug. 44, 3. – ded. inde Romanum exercitum, Liv.: undique praesidia, Frontin.: exercitum a Sicilia, Iustin.: praesidia ab urbibus, Liv. u. Iustin.: quinque legiones ab opere, Caes.: praesidia de iis oppidis, quae etc., Cic.: nostros de vallo, Caes.: praesidia Macedonum ex iis urbibus, Liv.: exercitum ex his regionibus, Caes.: Apameā (von A.) praesidium, Cic.: Orico (von O.) legionem, Caes.: praesidia arce (von, aus der B.), Aur. Vict.: civitatibus omnibus (aus a. St.) omnia praesidia, Liv.: praesidia eo (dahin), Caes.: exercitum in aciem, Liv.: classem in proelium, Nep.: propere in cornua leves armaturas, Liv.: legiones duas in ulteriorem Galliam, Caes.: impedimenta in proximum collem, Caes.: legiones in hiberna, Caes.: novos milites
    ————
    in hiberna, Liv.: exercitum mature in hiberna Lunam et Pisas (nach L. u. P.), Liv.: exercitum in hiberna in Sequanos, Caes.: milites eductos hibernis ad Ciceronem, Caes. – m. Dat. (wozu?), tres in arcem oppidi cohortes praesidio, zur Besatzung in die B. legen, Caes. b. c. 3, 19, 5.
    c) begleitend, als Führer od. Begleiter mitnehmend zu jmd. od an einen Ort abführen, hinführen, fortbringen, hinbringen, herbringen, mitbringen, mitnehmen, geleiten, jmdm. zuführen, wo einführen, α) zur Besprechung, zur Audienz, cito hunc deduce ad militem, Ter.: deduci ad regem, Iustin.: deduci ad Eumenem, Nep.: deduci in conspectum Caesaris, Caes.: transfuga duci se ad consulem iubet deductusque traditurum urbem promittit, Liv. – β) aus der Provinz nach Rom (vollst. secum deducere, s. unten die Beisp.), Ennium poëtam, Cic.: Atticum, Nep.: non deduxi, inquit, Sextilium, Cic.: eos deduxi testes et eas litteras deportavi, ut etc., Cic.: hominem secum ded., Cic. – alqm ded. ex ultimis gentibus, Cic.: alqm Romam, Eutr.: alqm secum Romam, Liv.: primus ego in patriam mecum, modo vita supersit, Aonio rediens deducam vertice Musas (poet. für »die griechischen Dichter auf heimatlichen [römischen] Boden verpflanzen«), Verg. georg. 3, 10 sq. – γ) als Gast in ein Haus usw., hospites domum, Cornif. rhet.: alqm in hospitale cubiculum, Liv.: alqm ad Ia-
    ————
    nitorem quendam hospitem, Cic. – δ) einen jungen Mann zu einem Staatsmanne zur weitern Ausbildung, alqm ad alqm, Cic. de amic. 1. Cic. Cael. 9. Tac. dial. 34. Quint. 12, 11, 6. – od. in eine Schule, ephebum in gymnasium (v. Mentor), Petron. 85, 3. – ε) beschützend od. bewachend fortführen, abführen, fortbringen, igitur inditus lecticae et a tribuno praetoriae cohortis deductus est, vario rumore, custos saluti an mortis exactor sequeretur, Tac. ann. 3, 14: a quo cum quaesisset, quo (wohin) deduci vellet, et ille Athenas dixisset, praesidium dedit, ut tuto perveniret, Nep.: Pydnam eum deduci iussit et quod satis esset praesidii dedit, Nep. – als Gefangenen, ex consilii sententia in custodiam coniectus Athenas deductus est, Nep.: ded. Lentulum in carcerem, Sall.: Iugurtham ad Marium, Sall.: alqm vinctum ad Caesarem, Hirt. b. G.: alqm comprehendere et custodibus publice datis deducere ad Hannibalem, Liv. – auf den Kampfplatz, alqm e spectaculis detrahere et in arenam deducere, Suet. Cal. 35, 2. – ζ) jmd. ehrenhalber geleiten, jmdm. das Ehrengeleit geben, αα) jmd., bes. einen Staatsmann vom Hause nach dem Forum od. zur Kurie (Ggstz. reducere) od. umgekehrt von da nach Hause, magnam affert opinionem, magnam dignitatem cotidiana in deducendo frequentia, Cic.: haec ipsa sunt honorabilia assurgi, deduci, reduci, Cic.: ne deducendi sui causā populum de foro abduceret, Liv.:
    ————
    plebes consules ambo sacrā viā deductos cum magno tumultu invadit, Sall. fr.: cum magna multitudo optimorum virorum me de domo deduceret, Cic. – alqm ad forum, Cic., in forum, Quint.: alqm ex patribus conscriptis aut propinquum aut paternum amicum ad curiam, Val. Max.: frequentes eum domum deduxerunt, Liv.: absol., deducam, ich will ihn nach Hause (bis an sein Haus) geleiten, Hor. sat. 1, 9, 59. – ββ) einen jungen Römer vom Hause nach dem Forum, um sein Tirocinium abzulegen (v. Vater u. v. Verwandten), filios suo quemque tirocinio in forum, Suet.: filium Drusum in forum, Suet.: deductus in forum tiro, Suet.: pueros puberes non in forum, sed in agrum deduci praecepit, Iustin. – γγ) eine Braut aus dem Elternhause in das Haus der Bräutigams geleiten, v. Vater u. v. den Verwandten = dem Bräutigam zuführen, velut auspicibus nobilissimis populis deductas esse, Liv.: eorum habentur liberi, quo (wohin = zu denen) primum virgo quaeque deducta est, Caes.: ded. virginem in domum alcis, Tac., od. ad alqm, Liv.: virginem iuveni marito, Tibull.: illa mihi dextrā deducta paternā, Catull.: quae mihi deductae fax omen praetulit, Prop.: rapi solet fax, quā praelucente nova nupta deducta est, ab utrisque † amicis, Fest. p. 289 (a), 7 sq. – v. Bräutigam selbst = eine Gattin heimführen, uxorem domum, Ter.: illam domum in cubiculum, Ter. Vgl. übh. Gronov Plaut.
    ————
    Cas. 2, 8, 36. die Auslgg. zu Ter. Hec. 1, 2, 60; zu Caes. b. G. 5, 14, 5; zu Liv. 10, 23, 5. – euphemist. = jmdm. eine Konkubine zuführen, sine prius deduci, Plaut.: so Tertia deducta est, Suet. Caes. 50, 2 (im Doppelsinn mit no. II, B, a, β): ded. ad Docimum Tertiam Isidori mimi filiam, Cic.: Liviam ad se deduci imperavit, Suet. – δδ) eine in die Provinz abgehende Magistratsperson geleiten, ut provincias cum imperio petituri hinc deducerentur, Suet. Aug. 29, 2. – einen Triumphierenden zu den Tempeln, unde populo consalutato circum templa deductus est, Suet. Tib. 17, 2. – einen vertriebenen Herrscher wieder in sein Reich einführen, alqm in regnum, Tac.: hunc in possessionem Armeniae, Tac. – εε) jmd. an einen Ehrenplatz führen, m. 2. Supin., Herennium Gallum histrionem summo ludorum die in XIIII sessum deduxit, wies er einen Platz auf einer der vierzehn Ritterbänke (in der Ritterloge) an, Asin. Poll. in Cic. ep. 10, 32, 2. – ζζ) jmd. in ein Heiligtum einführen, decimo die cenatum, deinde pure lautum in sacrarium deducturam, Liv. 39, 9, 4. – ηη) jmd. zu Grabe geleiten, jmdm. das Grabgeleite geben, alqm, Augustin. serm. 17, 7 (zweimal). – η) etw. od. jmd. in einem Festzuge aufführen od. wohin abführen, tensas, Suet.: mulierem (eine Gefangene) triumpho, Hor.: elephantos Romam ingenti pompā, Eutr.: corpus Alexandri in Hammonis templum, Iustin.
    ————
    d) (als publiz. t. t.) Kolonisten, eine Kolonie irgendwohin abführen, übersiedeln, verpflanzen, Kolonisten irgendwo ansiedeln, ansässig machen, eine Kolonie irgendwo anlegen, colonos, Vell.: coloniam, colonias, Cic. u.a.: ut hic conditor urbium earum, non illi qui initio deduxerant (die ursprünglichen Kolonieführer), videretur, Nep. Timol. 3, 2; vgl. Cic. agr. 2, 92: im Passiv, deductis olim (für die vor Zeiten angesiedelten) et nobiscum per conubium sociatis haec patria est, Tac. hist. 4, 65. – m. Advv. (wohin? wo?) u. m. in u. Akk. (s. Drak. Liv. 10, 13, 1 u. 39, 44, 10) u. mit bl. Acc. loc., huc I colonorum ex lege Rulli, Cic.: emere agros a privatis, quo (wohin) plebs publice deducatur, Cic.: ded. eo (dahin) coloniam novam, Cic.: illo (dorthin) coloniam, Cic.: deducentur, inquit, coloniae. Quo? quorum hominum? in quae loca? Cic.: tu non definias, quo colonias, in quae loca, quo numero colonorum deduci velis? Cic.: ded. colonos lege Iuliā Capuam, Caes.: coloniam Casilinum, quo Caesar ante deduxerat, Cic.: colonos in omnes colonias totius Italiae, Cic.: colonias in eos agros, quos emerint, Cic.: coloniam in Asiam, Cic.: in eum locum coloniam, Cic.: negavi in eam coloniam, quae esset auspicato deducta, dum esset incolumis, coloniam no vam iure deduci, Cic.: ded. Carseolos coloniam in agrum Aequiculorum, Liv.: specie deductarum per (über) orbem terrae legionum, Tac. ann. 11,
    ————
    24. – mit in u. Abl. (s. Drak. Liv. 10, 13, 1), Ostiam coloniam in ostio Tiberis deduxit, Aur. Vict.: in colonia Capua deducti lege Iuliā coloni, Suet. – im Passiv m. Prädik.-Nom. (als wer? vgl. Drak. Liv. 39, 44, 10), coloniae deductae Ariminum in Piceno, Beneventum in Samnio, Liv. epit.: eodem anno Cales deducta colonia (als K.), Vell.: post triennium Tarracina deducta colonia (als K.) ac deinde interiecto triennio Suessa Aurunca et Saticula, Vell.: Aquileia colonia Latina (als lat. K.) eo anno in agrum Gallorum est deducta, Liv.
    e) als gerichtl. t. t., vor einem Gericht als Zeugen usw. hinbringen, beiziehen, alqm (als Zeugen) ad hoc iudicium, Cic. Flacc. 9. – übtr., lis ad forum deducta est, der Streit wurde vor Gericht gebracht, es kam zum Prozeß, Phaedr. 3, 13, 3.
    f) als milit. t. t.: α) ein Schiff aus den Werften ziehen, navem ex navalibus, Caes. b. c. 2, 3, 2. – u. übh. in See stechen lassen, classem in altum properiter, Pacuv. tr. 322. – feindl. = aus den Werften fortführen, unam (navem) ex navalibus eorum, Caes. b. c. 2, 3, 2: ebenso naves a Meloduno, Caes. b. G. 7, 60, 1 (vgl. 7, 58. § 2 u. 4). – β) ( wie κατάγειν) ein Schiff in den Hafen führen, einlaufen lassen, persuade gubernatori, ut in aliquem portum navem deducat, Petron. 101, 8. – feindlich = ein Schiff wohin schleppen, onerarias naves, quas ubique possunt, de-
    ————
    prehendunt et in portum deducunt, Caes. b. c. 1, 36, 2. Vgl. oben no. I, 1, c, β.
    g) als t. t. der Wasserbaukunst, Wasser von irgendwo ableiten, irgendwo hinleiten, rivos (auf die Äcker), Verg.: aquam in vias, Cato: Padum in flumina et fossas, Plin.: aquam Albanam ad utilitatem agri suburbani, Cic.
    h) jmd. aus einer Besitzung gewaltsam hinwegführen, ex ea possessione Antiochum, Liv. 34, 58, 6: Arsinoën ex regno, Auct. b. Alex. 33, 3. – bes. als jurist. t. t., jmd. aus einer streitigen Besitzung in Gegenwart von Zeugen scheinbar gewaltsam hinwegführen (moribus deducere, im Ggstz. zu vi armatā deducere), um ihm das Recht der Vindikationsklage zu verschaffen (eine der Klage vorausgehende symbolische Handlung), alqm de fundo (mit u. ohne moribus), Cic. Caecin. 20; de lege agr. 2, 68; pro Tullio 20 (dazu Beier exc. III p. 250 sqq.).
    i) unversehens jmd. an einen Ort hinführen, wohin locken, pedester exercitus, quod in ea loca erat deductus, ut in vito Eumene elabi non posset, pacem ab eo petiit, Nep.: ab alqo consilio od. ex industria in iniqua loca deducti, Frontin.: sequentem Lucullum in insidias deduxerunt, Frontin.: Hamilcar in insidias deductus occiditur, Iustin.
    k) ein phys. Übel vom Körper wegziehen, entfernen, brassica de capite et de oculis omnia deducet et
    ————
    sanum faciet, Cato r. r. 157, 6: non aeris acervus et auri aegroto domini deduxit corpore febres, non animo curas, Hor. ep. 1, 2, 47 sqq.: quoniam haec deducuntur, weil man Derartiges (derartige Fehler) vom Körper zu entfernen sucht, Cic. de fin. 5, 47.
    2) übtr.: a) übh.: α) leb. Wesen = jmd. von wo abführen, abziehen, abbringen, abwendig machen, impellere voluntates quo velit, unde autem velit deducere, Cic.: ded. alqm a pristino victu, Nep.: alqm ab humanitate (menschlichen Würde), a pietate, a religione, Cic.: quod instituit referre de religione et saepe iam rettulit, ab eo deduci non potest, Cic.: magnā pecuniā a vera accusatione esse deductum, Cic.: ded. eloquentiā perterritos a timore, Cic.: alqm a tristitia acute et hilare dicto, Cic.: alqm de fide (v. Reichtum), Cic.: alqm de illa animi pravitate, Q. Cic.: alqm de hac animi lenitate, Cic.: alqm de sententia, Cic. u. Liv.: alqm prope de vitae suae statu dolore ac lacrimis suis, Cic.: ded. alqm vero (von der Wahrheit), Lucr. 1, 370. – u. jmd. wohin ohne sein Zutun bringen, versetzen, si eo (dahin) me deduxit error, Ps. Quint. decl.: cuius errore eo (dahin) deducta esset multitudo, ut omnes de salute pertimescerent, Nep.: eo deductus periculi, ut etc., so gefährdet, daß usw., Amm.: si in eum casum deducerentur, wenn es mit ihnen so weit käme, Caes.: ded. alqm in periculum, Caes.: quam in fortunam quamque in amplitudinem deduxisset
    ————
    (Aeduos), Caes.: deduci (geraten) in egestatem, Sen.: deduci in fraudem, ins Netz gelockt werden, Planc. in Cic. ep.: ded. alqm ad fletum misericordiamque, Cic.: deduci ad iniquam pugnandi condicionem, Caes. – β) lebl. Objj., von etw. abbringen, zu etw. hinführen, hinbringen, antiquissimum sollemne ab nobilissimis antistitibus eius sacri ad servorum ministerium deduxisti, hast das älteste Opfer von den vornehmsten Priestern dieses Gottesdienstes weggenommen und zu einer Verrichtung der Sklaven erniedrigt, Liv. 9, 34, 18. – audi, quo rem deducam, wohin ich am Ende kommen, wo ich hinaus will (in der Darstellung), Hor. sat. 1, 1, 15. – ded. rem huc, ut etc., es dahin zu bringen suchen, daß usw., Cic.: u. so rem in eum locum, ut etc., Caes.: ergo huc universa causa deducitur, utrum... an etc., Cic.: ded. rem ad arma, Caes.: rem ad otium, Caes.: rem in summum periculum, Caes.: rem in controversiam, Caes.
    b) jmd. von seiner Partei abwendig machen, verleiten, verführen, a quibus deductum ac depravatum Pompeium queritur, Caes. b. c. 1, 7, 1: adulescentes et oratione magistratus et praemio deducti, Caes. b. G. 7, 37, 6.
    c) jmd. zu etw. bringen = bestimmen, gewinnen, im üblen Sinne = verleiten, α) übh.: alqm ad eam sententiam, Caes.: Pompeium ad turpissima foedera, Vell.: quae tandem est ea disciplina, ad quam me de-
    ————
    ducas, si ab hac abstraxeris? Cic. – mit folg. Infin., inde deducimur etiam imaginem mortis iam tunc eum (somnum) recensere, Tert. de anim. 43. – bei vorhergeh. Negation m. folg. quominus u. Konj., neque legis improbissimae poenā deductus est, quominus hospitii et amicitiae ius officiumque praestaret, Cic. ep. 14, 4, 2. – β) jmd. zu einer polit. Sache od. Partei bringen, für sie gewinnen, in sie verflechten, Philippum et Macedonas in societatem belli, Liv.: Macedonas in bellum civile, Iustin.: quasdam civitates dissentientes in causam, Liv.: petebant, ne se temere in causam deduceret, Liv.
    d) den Ursprung von etw. ableiten, herleiten, mos unde deductus, Hor.: originem ab ea (femina), Plin.: genus ab Anchise ac Venere, Vell.: genus ab Achille, Curt. – u. den Namen von etw. entlehnen, entnehmen,nomen ab Anco, Ov. fast. 6, 803: u. so nomen ab alqa re u. ab alqo, Lact. 4, 28, 12. Tert. adv. Marc. 4, 14; apol. 3: nomen ex ea significatione, Tert. de virg. vel. 5.
    B) prägn.: a) vermindernd abziehen, α) als t. t. der Athletik = dem Kämpfer die Speise entziehen, damit er schmächtiger werde, cibum, Ter. eun. 315. – β) als t. t. der Geschäftsspr. = von einer Summe abziehen (Ggstz. addere), addendo deducendoque videre, quae reliqua summa fiat, Cic.: ded. centum nummos, Cic.: Tertia (ein Drittel) deducta est,
    ————
    Suet. Caes. 50, 2 (im Doppelsinn auch = »die Tertia ist zugeführt worden«, s. oben no. II, A, 1, c, ζ, γγ): id viri boni arbitratu (nach der Taxierung) deducetur, Cato. – m. in u. Akk., in singulas deportationes (auf od. für jede entwendete Tracht) SS. N. II (= 2 Sesterze) deducentur, Cato. – mit de u. Abl., de capite deducite quod usuris pernumeratum est, Liv. – m. Dat. (welcher Summe?), deducto summae aeris alieni, si quid usurae nomine numeratum aut perscriptum fuisset, Suet. – mit Dat. (für wen?), de his divitiis sibi drachumam ded., Enn. scen. 323. – absol. prägn. = jmdm. einen Abzug machen, arbitratu deducetur, Cato r. r. 144, 2 zw. – Partiz. subst., dēducta, ae, f. (verst. pecunia od. pars), der Abzug, den der Legatar an dem ihm ausgesetzten Legate machen durfte, um dadurch der lästigen Verpflichtung der auf dem Vermögen des Testators haftenden sacra zu entgehen, si in testamento deducta scripta non sit, Cic. de legg. 2, 50.
    b) fortführend, fortziehend bilden, α) einen Bau fortführen, latum sulcum, Iuven, 1, 157: fossam superiori parte post castra, Frontin. 1, 5, 4: vallum per triginta duo milia passuum a mari ad mare, Eutr. 8, 19. – β) schreibend, zeichnend ziehen, entwerfen, litteram mero, Ov. her. 16 (17), 88: tamquam linea uno calamo deducta, Cassiod. de instit. div. lit. 1. p. 510 (a) ed. Garet. – im Bilde, ded. formam bonorum
    ————
    virorum et lineamenta, Sen. ep. 95, 72. – γ) spinnend, webend fortführen, fortspinnen, abspinnen, fortweben, abweben, harum (Parcarum) una loquitur, altera scribit, tertia deducit, Serv. Verg. Aen. 1, 22. – m. Abl. womit? dexterā leviter ded. fila, Catull.: levi pollice filum, Ov.: staminis pollice fila, Hieron.: tereti filo et aequali stamina (v. der Spinne), Plin.: habiles gladios filo gracilento, poet. = schmieden, Enn. ann. 253. – m. Abl. wovon? plenā stamina longa colo, Tibull. – m. in u. Akk., argumentum in tela, einweben, Ov. met. 6, 90. – übtr., ein Schriftwerk fein ausspinnen (= kunstvoll ausarbeiten), deducta atque circumlata oratio, eine entwickelte u. kunstvoll abgerundete (Ggstz. oratio simplex atque illaborata), Quint.: carmina proveniunt animo deducta sereno, Ov.: tenui deducta poëmata filo, Hor.: subtilis deductā oratione Menelaus, Auson.: ded. commentarios, Quint.: mille die versus, Hor.: triduo non ultra tres versus maximo impenso labore deducere posse, Val. Max. – m. Dat. wem? tibi saepe novo deduxi carmina versu, Prop. – m. in u. Akk., carmen Iliacum in actus, Hor. de art. poët. 129. – m. ab u. Abl. u. ad od. in u. Akk. der Zeit, von einer Zeit bis zu einer Zeit fortführen, prima ab origine mundi ad mea perpetuum deducite tempora carmen, Ov. met. 1, 3 sq.: pauca, quibus surgens ab origine mundi, in tua deduxi tempora, Caesar, opus, Ov. trist. 2. 559 sq. – u. fortspinnend ab-
    ————
    schwächen, übtr., vocem, Pompon. com. 57 u. 60: Ὀδυσσεύς ad Ulixem deductus est, Quint. 1, 4, 16; vgl. PAdi. deductus no. II. – Imperat. deduc, Cic. de rep. 1, 34. Stat. Theb. 12, 266. Augustin. serm. 109, 4: arch. deduce, Plaut. truc. 479. Ter. eun. 538.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deduco

См. также в других словарях:

  • subtilis — index acute, exact Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Bacillus subtilis — Systematik Abteilung: Firmicutes Klasse: Ba …   Deutsch Wikipedia

  • Bacillus subtilis — Taxobox image caption = TEM micrograph of a B. subtilis cell in cross section (scale bar = 200 nm). regnum = Bacteria phylum = Firmicutes classis = Bacilli ordo = Bacillales familia = Bacillaceae genus = Bacillus species = B. subtilis binomial =… …   Wikipedia

  • Bacillus subtilis — Bacillus subtilis …   Wikipédia en Français

  • Bacillus subtilis — Saltar a navegación, búsqueda ? Bacillus subtilis Clasificación científica Reino: Bacteria Filo …   Wikipedia Español

  • Coleanthus subtilis — Scheidengras Scheidengras (Coleanthus subtilis), Illustration[1] Systematik Klasse …   Deutsch Wikipedia

  • Buteogallus subtilis — Buteogallus subtilis …   Wikipédia en Français

  • Bacillus Subtilis — Bacillus subtilis …   Wikipédia en Français

  • Bacillus subtilis — Bacillus subtilis …   Wikipédia en Français

  • Lithobius subtilis — Lithobius subtil …   Wikipédia en Français

  • Picumnus subtilis — Picumne de Cuzco Picumnus subtilis …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»