-
1 substantief
-
2 substantief
-
3 substantief
-
4 substantief
I.hetNomen nII.hetSubstantiv n -
5 substantief
sustantivoDicionário Português-Holandês e Holandês-Português > substantief
-
6 substantief
adj. substantive, substantival--------n. noun -
7 substantief
substantiv -
8 substantief
sustantivo -
9 sustantivo
substantief, zelfstandig naamwoordDicionário Português-Holandês e Holandês-Português > sustantivo
-
10 sustantivo
substantief, zelfstandig naamwoord -
11 substantif
substantif [suupstãtief]〈bijvoeglijk naamwoord; ook m.〉♦voorbeelden: -
12 имя существительное
Russisch-Nederlands Universal Dictionary > имя существительное
-
13 самостоятельно существующий
advgener. substantiefRussisch-Nederlands Universal Dictionary > самостоятельно существующий
-
14 noun
-
15 substantive
adj. zelfstandig, onafhankelijk; wezenlijk--------n. naamwoord; zelfstandig[ substəntiv]3 aanzienlijk ⇒ belangrijk, substantieel♦voorbeelden:substantive rank • effectieve rang -
16 substantiative
adj. (grammatica) substantief, zelfstandig; wezenlijk, werkelijk; aanzienlijk, belangrijk; effectief; existentie uitdrukkend -
17 un substantif
-
18 имя существительное
-
19 самостоятельно существующий
advgener. substantief -
20 substantiv
1) zelfstandig naamwoord2) substantief
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Substantiv — Sn std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus ml. (verbum) substantīvum, eigentlich das eine Substanz bezeichnende Wort ; Substanz. Verb: substantivieren. Ebenso nndl. substantief, ne. substantive, nfrz. substantif, nschw. substantiv, nnorw.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
