substancję

См. также в других словарях:

• błonotwórczy — ∆ Substancje błonotwórcze «główny składnik emalii, lakierów i niektórych rodzajów farb, wiążący pigmenty i zespalający powłokę lakierniczą z podłożem oraz nadający jej elastyczność; substancje powłokotwórcze» …   Słownik języka polskiego

• substancja — ż I, DCMs. substancjacji; lm D. substancjacji (substancjacyj) 1. «jednorodna materia o ściśle określonym składzie chemicznym, odznaczająca się charakterystycznymi właściwościami chemicznymi i fizycznymi» Substancje białkowe, tłuszczowe.… …   Słownik języka polskiego

• chemia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nauka zajmująca się substancjami i ich własnościami, przemianami, jakim one ulegają, i otrzymywaniem substancji nowych : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trawić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trawićwię, trawićwi, trawićwiony {{/stl 8}}– strawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do organizmu żywego lub jego narządów (w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• aromat — m IV, D. u, Ms. aromatacie; lm M. y 1. «przyjemny zapach, miła woń» Odurzający aromat jaśminu. Oddychać aromatem lasu. Roztaczać, wydzielać aromaty. Tchnąć aromatem. 2. zwykle w lm «substancje aromatyczne, substancje wydzielające woń; wonności»… …   Słownik języka polskiego

• cebula — ż I, DCMs. cebulali; lm D. cebulaul 1. «Allium cepa, roślina warzywna z rodziny amarylkowatych; skrócony pęd podziemny tej rośliny, bulwa o ostrym zapachu i smaku, używana jako przyprawa kuchenna i jarzyna» Cebula zwyczajna, jadalna. Kilogram… …   Słownik języka polskiego

• chemiczny — «odnoszący się do chemii; związany z chemią» Analiza chemiczna. Proces chemiczny. Zjawisko, doświadczenie chemiczne. Skład, składnik, środek chemiczny. Budowa chemiczna. Substancja chemiczna. Przemysł, kombinat chemiczny. Laboratorium chemiczne …   Słownik języka polskiego

• gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden …   Słownik języka polskiego

• inicjator — m IV, D. a, Ms. inicjatororze 1. B.=D.; lm M. inicjatororzy ( owie), DB. ów «osoba występująca z inicjatywą, dająca czemuś początek; projektodawca» Inicjator zabaw towarzyskich. Inicjatorzy współzawodnictwa pracy. 2. B.=M.; lm MB. y chem.… …   Słownik języka polskiego

• odżywczy — [wym. od żywczy] «służący do odżywiania; stanowiący wartościowe, wzmacniające pożywienie; posilny, pożywny» Składniki, substancje odżywcze. Potrawy, produkty odżywcze. Wartość odżywcza potrawy. ∆ Krem odżywczy «krem kosmetyczny zawierający… …   Słownik języka polskiego

• optycznie — «pod względem optycznym, wzrokowym; na oko» Białe ściany powiększają optycznie mieszkanie. ∆ fiz. chem. Ciała, substancje optycznie czynne «ciała, substancje przezroczyste mające zdolność skręcania o pewien kąt płaszczyzny przechodzącego przez… …   Słownik języka polskiego