-
1 Покорённый
- subjectus; domitus; editicius; -
2 Зависеть
(de)pendere; stare (stat salus in armis; regnum stat concordia civium);• автор приходит к заключению, что северная граница культуры зерновых прежде всего зависит от средней весенней температуры - terminum borealem culturae cerealium imprimis a temperatura media veris (de)pendere auctor concludit;
• от этого зависит чьё-л. спасение (благо) - in eo vertitur salus alicujus;
• от этого зависит исход войны - ibi summa belli vertitur;
• всё зависит от его воли - omnia in ejus voluntate vertuntur;
• считать что-л. зависящим от внешних причин - extrinsecus suspensas habere rationes alicujus rei;
• считать что-л. зависимым от чего-л. - aliquid suspensum habere ex aliqua re;
• никогда не считай счастливым того, кто зависит от счастливых случайностей - nunquam credideris felicem quemquam ex felicitate suspensum;
• зависящий - suspensus (ex bono casu);
• зависящий от неопределённых обстоятельств - sub incertos casus subjectus;
• насколько зависит от меня - quantum in me est;
• это зависит не от нас - non est id in nobis;
• от Требония зависело то, что бойцы не овладели городом - per Trebonium stetit, quominus milites oppido potirentur;
-
3 Зависть
- aviditas; livor; invidia; rubigo (r. dentium alicujus); malignitas;• обуреваемый завистью - invidia tactus;
• являющийся предметом зависти - subjectus invidiae;
-
4 Подвластный
- obnoxius; subjectus; dediticius; -
5 Подчинённый
- subordinatus; obnoxius; parens; oboediens; subditus; subjectus; inferior;• быть подчинённым - subesse (pars subest generi);
-
6 Прилегающий
- accumbens; appositus; adjacens; finitimus; confinis; conterminus; subjectus; -
7 Система
- systema, atis, n; ratio; formatio; disciplina;• солнечная система - ordo solaris; систематизировать - systematizare; систематический - systematicus; adrationem revocatus; a ratione proficiscens; in ordinem redactus, normis (certis) subjectus;
-
8 систематический
systematicus [a, um]; ad rationem revocatus [a, um]; a ratione proficiscens [ntis]; in ordinem redactus [a, um], normis (certis) subjectus [a, um]
См. также в других словарях:
SUJET — Il n’est point de sujet sans dépendance affirmée à l’égard d’une puissance dont ce sujet relève, de par les hasards de sa constitution anatomique, de son caractère et de sa situation au sein d’une classe sociale et d’une constellation familiale… … Encyclopédie Universelle
СУБЪЕКТ — (от лат. subjectus лежащий в основе) 1) индивид, познающий внешний мир (объект) и воздействующий на него в своей практической деятельности; 2) человек, консолидированная группа лиц (напр., научное сообщество), общество, культура или даже … Философская энциклопедия
subjectif — subjectif, ive [ sybʒɛktif, iv ] adj. • 1350, repris XVIIIe; lat. scolast. subjectivus 1 ♦ Log. Qui appartient à un sujet d attributs ou de prédicats. ⇒ 3. sujet (III). Ling. Relatif au sujet. Sens subjectif des adjectifs possessifs. 2 ♦ Qui… … Encyclopédie Universelle
subject — [sub′jikt, sub′jekt΄; ] for v. [ səb jekt′] adj. [ME suget < OFr < L subjectus, pp. of subjicere, to place under, put under, subject < sub , under + jacere, to throw: see JET1] 1. under the authority or control of, or owing allegiance to … English World dictionary
subject — I. noun Etymology: Middle English suget, subget, from Anglo French, from Latin subjectus one under authority & subjectum subject of a proposition, from masculine & neuter respectively of subjectus, past participle of subicere to subject,… … New Collegiate Dictionary
subject — subjectable, adj. subjectability, n. subjectedly, adv. subjectedness, n. subjectless, adj. subjectlike, adj. n., adj. /sub jikt/; v. /seuhb jekt /, n. 1. that which forms a basic matter of thought, discussion, investigation, etc.: a subject of… … Universalium
субъект — Латинское – subjectus (лежащий снизу, находящийся в основе). Французское – subject (субъект, предмет). Слово «субъект» начинает употребляться в русском литературном языке с конца XVIII в. Слово заимствовано из французского, где subject восходит к … Этимологический словарь русского языка Семенова
subjectile — [ sybʒɛktil ] n. m. • 1888; du lat. subjectus « placé dessous » ♦ Peint. Surface (mur, panneau, toile) servant de support à une peinture. ● subjectile nom masculin (latin subjectum, de subjicere, mettre dessous) Surface externe de tout matériau… … Encyclopédie Universelle
subjective — ● subjectif, subjective adjectif (bas latin subjectivus, du latin classique subjectus, placé dessous) Qui relève du sujet défini comme être pensant, comme conscience individuelle, par opposition à objectif. Se dit de ce qui est individuel et… … Encyclopédie Universelle
sujette — ● sujet, sujette adjectif (latin subjectus, de subjicere, soumettre) [Être] sujet à, être exposé, par sa constitution, à certaines affections, à éprouver certains états : Elle est sujette au vertige ; être naturellement porté, enclin à quelque… … Encyclopédie Universelle
subject — [14] To subject something is etymologically to ‘throw it under’. The verb comes via Old French subjecter from Latin sujectāre, which was formed from subjectus, the past participle of Latin subicere ‘bring down’. This in turn was a compound verb… … The Hutchinson dictionary of word origins