Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

subigere/la

  • 1 subigere

    1) обрабатывать (1. 1 C. Th. 5, 11); растирать, толочь (Paul. III. 6 § 64); точить, острить (1. 11 pr. D. 39, 4). 2) подвергать, subig. aliquem oneri (1. 30 D. 6, 42).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > subigere

  • 2 Взрыхлять

    - subigere (terram);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Взрыхлять

  • 3 Выделывать

    - subigere (corium; pellem);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Выделывать

  • 4 Вышколить

    - subigere (homines subacti bellis);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Вышколить

  • 5 Месить

    - subigere (farinam; massam); depsere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Месить

  • 6 Мять

    - subigere (farinam; massam); tractare (aliquid manu; police ceram); fuare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Мять

  • 7 Обучать

    - subigere (homines subacti bellis); docere; edocere; erudire; initiare; instruere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Обучать

  • 8 Пригнать

    - subigere (sues in umbrosum locum); adigere; appellere; applicare (boves illuc);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Пригнать

  • 9 вынуждать

    subigere, o [e]gi, actus (aliquem ad [in] deditionem); agere, o [e]gi, actus (nova quaerere tecta); redigere, o [e]gi, actus (aliquem ad aliquid); extorquēre [e]o, rsi, rtum (alicui veritatem); strangulare, 1 (causae, quibus strangulatur venditor); propellere, o, puli, pulsum (aliquem ad aliquid); exprimere, o [e]xpressi [e]xpressum (confessionem alicui)

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > вынуждать

  • 10 subigo

    sŭbĭgo, ĕre, ēgi, actum [sub + ago] - tr. - [st1]1 [-] pousser sous, faire passer sous, conduire vers, pousser dans, faire avancer.    - subigere sub jugum, Just.: mettre sous le joug.    - sues subigunt in umbrosum locum, Varr. R. R. 2: ils mènent les porcs dans un lieu ombragé.    - naves subigi ad castellum jussit, Liv. 26: il fit amener les navires vers la forteresse.    - subigere saxum contra ardua montis, Sil.: pousser un rocher sur les flancs escarpés de la montagne. [st1]2 [-] soumettre (par les armes), subjuguer, dompter, assujettir, réduire, contraindre; abattre, accabler.    - subigere vitulos, Col. 6, 2, 1: dresser de jeunes taureaux.    - subigere hostes ad (in) deditionem: forcer l'ennemi à capituler, obliger l'ennemi à se rendre.    - ambitio multos falsos fieri subegit, Sall. C. 10: l'ambition réduisit bien des hommes à l'hypocrisie.    - subigere aliquem ut: forcer qqn à.    - ut ederet socios, subigi non potuit, Tac. A. 2, 40: on ne put le forcer à donner les noms de ses complices.    - avec infinitif - Tarquiniensem subegerat frumentum exercitui praebere, Liv. 9: il avait forcé les Tarquiniens à fournir du blé à l'armée.    - subigere populos armis, Cic.: réduire des peuples par la force des armes.    - subigi multo acrius, Liv. 5: être accablé beaucoup plus durement. [st1]3 [-] soumettre à une préparation, retourner en tous sens, amollir, battre, pétrir, façonner, briser, assouplir, triturer, macérer, cultiver, labourer.    - subigere locum, Cato.: défricher un terrain, labourer un terrain.    - subigere terram vomere, Virg.: retourner un terrain avec la charrue.    - subigere glebas, Cic.: briser les mottes.    - subigere panem, Plin.: pétrir le pain.    - subigere corium (pelles): tanner, corroyer.    - subigere in cote secures, Virg.: aiguiser des haches sur une pierre.    - subigere digitis opus, Ov. M. 6: filer.    - simili inopia subacti, Caes.: accablés par une disette semblable. [st1]4 [-] former, cultiver, adoucir, habituer, exercer (les sens ou l'esprit).    - subacti atque durati bellis, Liv. 42, 52: formés et endurcis par les combats. [st1]5 [-] attenter à la pudeur, faire violence à. [st1]6 [-] pousser de bas en haut, élever.    - subigere apicem ad sidera, Sil.: élever sa tête jusqu'aux astres.
    * * *
    sŭbĭgo, ĕre, ēgi, actum [sub + ago] - tr. - [st1]1 [-] pousser sous, faire passer sous, conduire vers, pousser dans, faire avancer.    - subigere sub jugum, Just.: mettre sous le joug.    - sues subigunt in umbrosum locum, Varr. R. R. 2: ils mènent les porcs dans un lieu ombragé.    - naves subigi ad castellum jussit, Liv. 26: il fit amener les navires vers la forteresse.    - subigere saxum contra ardua montis, Sil.: pousser un rocher sur les flancs escarpés de la montagne. [st1]2 [-] soumettre (par les armes), subjuguer, dompter, assujettir, réduire, contraindre; abattre, accabler.    - subigere vitulos, Col. 6, 2, 1: dresser de jeunes taureaux.    - subigere hostes ad (in) deditionem: forcer l'ennemi à capituler, obliger l'ennemi à se rendre.    - ambitio multos falsos fieri subegit, Sall. C. 10: l'ambition réduisit bien des hommes à l'hypocrisie.    - subigere aliquem ut: forcer qqn à.    - ut ederet socios, subigi non potuit, Tac. A. 2, 40: on ne put le forcer à donner les noms de ses complices.    - avec infinitif - Tarquiniensem subegerat frumentum exercitui praebere, Liv. 9: il avait forcé les Tarquiniens à fournir du blé à l'armée.    - subigere populos armis, Cic.: réduire des peuples par la force des armes.    - subigi multo acrius, Liv. 5: être accablé beaucoup plus durement. [st1]3 [-] soumettre à une préparation, retourner en tous sens, amollir, battre, pétrir, façonner, briser, assouplir, triturer, macérer, cultiver, labourer.    - subigere locum, Cato.: défricher un terrain, labourer un terrain.    - subigere terram vomere, Virg.: retourner un terrain avec la charrue.    - subigere glebas, Cic.: briser les mottes.    - subigere panem, Plin.: pétrir le pain.    - subigere corium (pelles): tanner, corroyer.    - subigere in cote secures, Virg.: aiguiser des haches sur une pierre.    - subigere digitis opus, Ov. M. 6: filer.    - simili inopia subacti, Caes.: accablés par une disette semblable. [st1]4 [-] former, cultiver, adoucir, habituer, exercer (les sens ou l'esprit).    - subacti atque durati bellis, Liv. 42, 52: formés et endurcis par les combats. [st1]5 [-] attenter à la pudeur, faire violence à. [st1]6 [-] pousser de bas en haut, élever.    - subigere apicem ad sidera, Sil.: élever sa tête jusqu'aux astres.
    * * *
        Subigo, subigis, penul. cor. subegi, penul. prod. subactum, subigere, Ex Sub et Ago, agis compositum. Liuius. Contraindre.
    \
        Ad deditionem subigere. Liu. Contraindre de se rendre et mettre à merci.
    \
        Subigere. Sallust. Subjuguer et assoubjectir à soy, Donter, Soubmettre, Suppediter.
    \
        Subigere glebas, siue terram. Cic. Colum. Labourer.
    \
        Subigere in cote secures. Virgil. Aguiser.
    \
        Subigere terga equi. Colum. Frotter.
    \
        Farinam subigere. Cato. Pestrir. Sic Latine dixeris, Subigere gypsum. Gascher du plastre, et le remuer ou demener de la truelle.
    \
        Subigere terram. Faire du mortier de terre, La destremper et broyer.
    \
        Emplastrum subactum ex aceto. Celsus. Ramolli et pestri en vinaigre.
    \
        Scrobem subigere. Virgil. Fouir une fosse.
    \
        Subigere. Virgil. Poulser contre mont, ou en hault, Mener contre le cours de l'eaue.
    \
        Ratem conto subigere. Virgil. Mener contre eaue.

    Dictionarium latinogallicum > subigo

  • 11 unterjochen

    unterjochen, subigere. – vincere et subigere (besiegen u. unterjochen). – domare. perdomare (bändigen, bezähmen, sich mit Gewalt zum Herrn über jmd. od. etwas machen); verb. subigere et domare. – in dicionem suam redigere (unter seine Botmäßigkeit bringen); verb. subigere atque in dicionem suam redigere.

    deutsch-lateinisches > unterjochen

  • 12 unterwerfen

    unterwerfen, subigere (unterjochen). – domare od. (gänzlich) perdomare (bändigen u. so un tertan machen, z.B. finitimas gentes). – conficere (gänzlich überwinden u. so unterwerfen, z.B. multas provincias: u. Britanniam). – jmd. od. etw. einer Person od. Sache unterwerfen, subicere alci rei alqd (einer Sache unterordnen, z.B. legibus: u. alqd scitis pontificis). – sub od. in imperium od. in potestatem alcis redigere. in dicionem potestatemque alcis redigere. sub imperium potestatemque alcis subiungere (eig. unter jmds. Herrschaft, unter jmds. Botmäßigkeit bringen). – sub dominationem alcis subicere (unter jmds. Herrschaft bringen, eig. u. bildl.). – ad imperium alcis adiungere (eig., dem Reiche beifügen, ein Land etc.). – sich jmd. od. etw. unterwerfen, in deditionem accipere alqm od. alqd. in deditionem redigere od. subigere alqm od. alqd (zu kapitulieren nötigen, eine Stadt, ein Volk). – dicioni suae subicere. in dicionem suam redigere. dicionis suae od. sui iuris facere. alqd suumfacere (unter seine Botmäßigkeit bringen, ein Volk, ein Land etc.). – subigere (unterjochen); verb. armis subigere atque in dicionem suam redigere. – domare (bändigen, sich gewaltsam zum Herrn über etwas machen, ein Volk etc.; dann auch bildl., libidines). sich unterwerfen, deditionem facere (kapitulieren). – imperium accipere (sich die Herrschaft gefallen lassen). – iugum accipere (das Joch der Knechtschaft auf sich nehmen, z.B. voluntate od. metu). sich jmdm. od. einer Sache unterwerfen, se alcis imperio subicere (sich jmds. Herrschaft unterwerfen). – in alcis potestatem se permittere (sich jmds. Gewalt unbedingt überlassen). – alqd subire (sich einer Sache unterziehen, z.B. poenam). alqd sequi (einer Sache nachkommen, z.B. alcis iudicium: u. poenam). – sich dem Senate nicht unt. wollen, se in potestate senaus esse negare: sich jmdm. freiwillig unt., voluntate concedere in alcis dicionem: sich der römischen Herrschaft unt., in Romanumimperium cedere. – sich den Gesetzen unt., legibus se subicere; legibus parēre: sich einer Bedingung unt., oblatā condicione uti, [2436] a condicione non fugere; condicionem accipere. – jmdm. unterworfen werden, in alcis dicionem venire; sub alcis imperium dicionemque cadere; sub nutum dicionemque alcis pervenire. – jmdm. od. einer Sache unterworfen sein, in potestate alcis esse. esse in alcis dicione od. in alcis dicione ac potestate. alcis dicione nutuque regi (unter jmds. Botmäßigkeit stehen). – alci parēre (jmdm. gehorchen). – sub dominationem alcis oder alcis rei subiectum esse (jmds. Herrschaft untergeordnet sein, eig. u. bildl.). – alci rei od. sub alqd subiectum esse (bildl., einer Sache anheimgegeben sein, z.B. sub libidinem: u. sub varios casus). – alci od. alci rei obnoxium esse (jmds. Willkür preisgegeben sein; u. = einer Sache ausgesetzt sein, z.B. casibus, periculis, contumeliis).

    deutsch-lateinisches > unterwerfen

  • 13 bezwingen

    bezwingen, expugnare(v. pr., sowohl einen Ort als eine Pers., einen Feind). – domare (bändigen, auch uneig.). – superare (die Oberhand über jmd. behalten). – vincere (besiegen). – subigere (unterjochen); verb. vincere ac subigere; subigere et domare. – in deditionem suam od. in potestatem suam redigere (unter seine Botmäßigkeit bringen). – continere coërcere (in Schranken halten). – frangere (gleichs. brechen; letztere drei bes. seine Leidenschaften). – gänzlich b., perdomare; devincere: jmd. b. können, alci parem esse: sich (moralisch) b., contundere animum. Bezwinger, expugnator (Erstürmer einer Stadt). – domitor (Bändiger jmds., eines Landes). – victor (Sieger). – Bezwingung, der Feinde, victoria de hostibus relata: durch unsere B., domitu nostro.

    deutsch-lateinisches > bezwingen

  • 14 bipalium

    bipālium, ī, n. ( aus bis u. pala, wie bisellium aus bis u. sella), der Doppelspaten, meton. der Doppelspatenstich (zwei bis drei Fuß tief), solum ad bipalium subigere, Col.: oft bipalio vertere terram, convertere novale, subigere locum od. agrum, Scriptt. r. r.: solum bidente pastinari debet ternos pedes bipalio alto, Plin.

    lateinisch-deutsches > bipalium

  • 15 subigo

    subigo, ēgi, āctum, ere (sub u. ago), untertreiben, I) unter etwas hintreiben, unter od. nach etwas hinauftreiben, 1) eig.: sues in umbrosum locum, Varro: celsos sonipedes iugo, unter das J. treiben, anjochen, Sen. poët.; u. (im Bilde) Graecos vincere et sub iugum Macedonici imperii subigere, Iustin. – naves ad castellum, Liv.: classem ad moenia, Sil. – saxum contra ardua montis, Sil.: frondosum apicem ad sidera, Sil. – adverso flumine lembum remigio, hinaufarbeiten = rudern, Verg.: u. so bl. ratem conto, stromaufwärts treiben, Verg.: u. inde naves in flumine Vulturno comprehensas subigi ad id quod iam ante praesidii causā fecerat castellum iussit, Liv.

    2) übtr., in od. zu etw. gegen seinen Willen durch äußere oder innere Nötigung hindrängen, vermögen, dazu bringen, zwingen, a) in einen Zustand, eine Lage: plerique omnes subiguntur sub suum (st. eius) iudicium, Naev. bell. Pun. fr. inc. 7 (p. 18 Vaklen). – gew. m. ad od. in u. Akk., Volscos ad deditionem, Liv.: nos ad necessitatem dedendi res, Liv.: hostes in deditionem, Curt.: post tot urbes vi captas aut metu subactas in deditionem, Liv. Vgl. Drak. Liv. 9, 41, 3. – b) zu einem Tun od. Lassen, mit folg. Infin. od. Acc. u. Infin., vis subigit verum fateri, Plaut.: meā vi subacta est facere, Plaut.: glebas subigas (me) proscindere ferro, Lucil. fr.: Tarquiniensem metu subegerat frumentum exercitui praebere, Liv.: subigitque fateri, quae etc., Verg.: aut metus aut iniuria te subegit, genus poenae novum decernere, Sall.: ambitio multos mortales falsos fieri subegit, Sall. Vgl. Dietsch Sall. Cat. 10, 5. Otto Tac. ann. 1, 39. A. 16. Drak. Sil. 1, 635. – m. folg. ut u. Konj., nec tu me quidem umquam subiges redditum, ut reddam tibi, Plaut.: haec verba subigunt me, uti mores barbaros discam, Plaut.: necessitas me subigit, ut te rogitem, Plaut.: ut ederet socios, subigi non potuit, Tac.: ut relinquant patriam atque cives, nullam vim umquam subacturam, Liv. – absol., nam eum pater eius subegit, Plaut.: non meā culpā saepe ad vos oratum mitto, sed vis Iugurthae subigit, Sall.: metu subactus Romulo rem aperit, Liv.: multitudine periclitantium subactus, sich gedrungen fühlend, Tac.: insidiis subactus, durch verräterischen Angriff dazu gedrängt, Verg.

    II) prägn., wie κατεργάζομαι, niederarbeiten, 1) eig.: zerarbeiten, durcharbeiten, aufarbeiten, zurechtarbeiten, corium pilis, Cato: carnem in ipsis pecudum ferarumque coriis manibus pedibusque, mürbe machen, Mela: in cote secures, abreiben, schärfen, Verg.: parietes candelā linteisque puris, bohnen, Vitr.: pressā manu terga, tüchtig abreiben, Colum.: digitis opus, glatt streichen, schlichten, Ov.: pontum remis, aufwühlen, Val. Flacc. – So nun bes.: a) den Boden durcharbeiten, aufarbeiten, aufgraben, auf lockern, terrae solum, Lucr.: terram, Sen. u. Lact.: segetes aratris, Cic. fr.: agrum bipalio, Colum.: terras fissione glebarum, Cic.: humus subacta atque pura, Cic.: terrae gremium mollitum atque subactum, Cic.: scrobes subactae, aufgelockerte, lockere, Verg. Vgl. Moser Cic. de legg. 2, 45. p. 300. – b) eine Masse kneten, farinam, Cato: lutum inter manus, farinam calcibus, Mela: panem, Plin. – c) einen Stoff mit einer Flüssigkeit zurechtmachen, anmachen, abkochen, farina ex aqua frigida subacta, Cels.: calx ex oleo subacta, Vitr.: rosae folia ex passo (Rosinenwein) subacta, Cels. – d) im obszönen Sinne = unterkriegen, ancillam, Auson. epigr. 142, 2; vgl. (im Doppelsinne mit no. 2, c) Suet. Caes. 49, 4.

    2) übtr.: a) zähmend, bildend zurechtarbeiten = α) Tiere zähmen, schulen, vitulos, Colum.: crocodilos, Solin.: belua facilis ad subigendum, Cic. – β) Menschen usw., tüchtig (gründlich) durchbilden, einüben, schulen, ipsi a pueris eruditi artibus militiae, tot subacti atque durati bellis, Liv.: alci rei consuetudine aures populi, durch G. für etwas heranbilden, Varro LL.: im Bilde, subacto mihi ingenio opus est, ut agro non semel arato, sed novato et iterato, Cic. de or. 2, 131. – b) jmd. physisch od. moralisch hart mitnehmen, mürbe machen, beugen, niederbeugen, vexari et subigi multo acrius (militem Romanum) quam Veientes, Liv.: victi malis subactique bello, Liv.: Cimbri et Teutoni simili inopiā subacti, Caes.: non adversa res ingentem eorum animum subegit, quin, quae virtute ceperant, simul cum anima retinerent, Ps. Sall. de rep. 2, 10, 7. – absol., mors amici subigit, Acc. tr. 316. – c) ein Volk, einen Staat, ein Land durch Waffengewalt unterkriegen, unterjochen, knechten, zu Paaren treiben, Priami patriam Pergamum armis equis exercitu, Plaut.: dimidiam partem nationum usque omnium intra viginti dies, Plaut.: populos armis, Cic.: omnes gentes Hispaniae bello, Nep.: isto bello non recreatus (wiedergeboren) neque restitutus, sed subactus (geknechtet) oppressusque populus Romanus est, Cic.: reges magni bello domiti, nationes ferae et populi ingentes vi subacti, Sall.: u. so bl. sub. maximas bellicosissimasque gentes, Nep.: urbes atque nationes, Sall.: verb. ipsos vincere ac subigere, Cic.: Galliam devincere subigereque, Hirt. b.G. – Partiz. subst., victi ac subacti, Cic. Font. 26 (36).

    lateinisch-deutsches > subigo

  • 16 auflockern

    auflockern, mollire (erweichen, geschmeidiger machen, z. B. agrum, solum, auch v. Regen) – subigere (tüchtig durcharbeiten, z. B. glebas: u. segetes [Saatfelder] aratris); vero. molire ac subigere (z. B. gremium terrae).

    deutsch-lateinisches > auflockern

  • 17 bezähmen

    bezähmen, subigere (mürbe-, zahm machen, eig. u. uneig.). – domare (bändigen, eig. u. uneig.); verb. subigere et domare. – seine Begierden b., continere cupiditates. Bezähmung, seiner Begierden, continentia.

    deutsch-lateinisches > bezähmen

  • 18 mürbe

    mürbe, I) = morsch, w. s. – II) weich: mitis. mollis (von Früchten; moll. auch vom Fleisch). – maceratus (mürbe gemacht durch Einwässern, Einsalzen, Beizen, von Fischen, Fleisch etc.). – etwas m. machen (eig.), mite od. molle facere alqd; macerare alqd: jmd. m. machen (uneig.), alqm fatigare (ermüden); alqm subigere (zu Paaren treiben); alqm frangere (bändigen, demütig machen). – durch Krieg m. machen, bello subigere (z.B. Antiates); in armis terere (z.B. plebem).

    deutsch-lateinisches > mürbe

  • 19 bipalium

    bipālium, ī, n. ( aus bis u. pala, wie bisellium aus bis u. sella), der Doppelspaten, meton. der Doppelspatenstich (zwei bis drei Fuß tief), solum ad bipalium subigere, Col.: oft bipalio vertere terram, convertere novale, subigere locum od. agrum, Scriptt. r. r.: solum bidente pastinari debet ternos pedes bipalio alto, Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bipalium

  • 20 subigo

    subigo, ēgi, āctum, ere (sub u. ago), untertreiben, I) unter etwas hintreiben, unter od. nach etwas hinauftreiben, 1) eig.: sues in umbrosum locum, Varro: celsos sonipedes iugo, unter das J. treiben, anjochen, Sen. poët.; u. (im Bilde) Graecos vincere et sub iugum Macedonici imperii subigere, Iustin. – naves ad castellum, Liv.: classem ad moenia, Sil. – saxum contra ardua montis, Sil.: frondosum apicem ad sidera, Sil. – adverso flumine lembum remigio, hinaufarbeiten = rudern, Verg.: u. so bl. ratem conto, stromaufwärts treiben, Verg.: u. inde naves in flumine Vulturno comprehensas subigi ad id quod iam ante praesidii causā fecerat castellum iussit, Liv.
    2) übtr., in od. zu etw. gegen seinen Willen durch äußere oder innere Nötigung hindrängen, vermögen, dazu bringen, zwingen, a) in einen Zustand, eine Lage: plerique omnes subiguntur sub suum (st. eius) iudicium, Naev. bell. Pun. fr. inc. 7 (p. 18 Vaklen). – gew. m. ad od. in u. Akk., Volscos ad deditionem, Liv.: nos ad necessitatem dedendi res, Liv.: hostes in deditionem, Curt.: post tot urbes vi captas aut metu subactas in deditionem, Liv. Vgl. Drak. Liv. 9, 41, 3. – b) zu einem Tun od. Lassen, mit folg. Infin. od. Acc. u. Infin., vis subigit verum fateri, Plaut.: meā vi subacta est facere, Plaut.: glebas subigas (me) proscindere ferro, Lucil. fr.: Tarquiniensem metu subege-
    ————
    rat frumentum exercitui praebere, Liv.: subigitque fateri, quae etc., Verg.: aut metus aut iniuria te subegit, genus poenae novum decernere, Sall.: ambitio multos mortales falsos fieri subegit, Sall. Vgl. Dietsch Sall. Cat. 10, 5. Otto Tac. ann. 1, 39. A. 16. Drak. Sil. 1, 635. – m. folg. ut u. Konj., nec tu me quidem umquam subiges redditum, ut reddam tibi, Plaut.: haec verba subigunt me, uti mores barbaros discam, Plaut.: necessitas me subigit, ut te rogitem, Plaut.: ut ederet socios, subigi non potuit, Tac.: ut relinquant patriam atque cives, nullam vim umquam subacturam, Liv. – absol., nam eum pater eius subegit, Plaut.: non meā culpā saepe ad vos oratum mitto, sed vis Iugurthae subigit, Sall.: metu subactus Romulo rem aperit, Liv.: multitudine periclitantium subactus, sich gedrungen fühlend, Tac.: insidiis subactus, durch verräterischen Angriff dazu gedrängt, Verg.
    II) prägn., wie κατεργάζομαι, niederarbeiten, 1) eig.: zerarbeiten, durcharbeiten, aufarbeiten, zurechtarbeiten, corium pilis, Cato: carnem in ipsis pecudum ferarumque coriis manibus pedibusque, mürbe machen, Mela: in cote secures, abreiben, schärfen, Verg.: parietes candelā linteisque puris, bohnen, Vitr.: pressā manu terga, tüchtig abreiben, Colum.: digitis opus, glatt streichen, schlichten, Ov.: pontum remis, aufwühlen, Val. Flacc. – So nun bes.: a) den Boden durcharbeiten, aufarbeiten, aufgraben, auf-
    ————
    lockern, terrae solum, Lucr.: terram, Sen. u. Lact.: segetes aratris, Cic. fr.: agrum bipalio, Colum.: terras fissione glebarum, Cic.: humus subacta atque pura, Cic.: terrae gremium mollitum atque subactum, Cic.: scrobes subactae, aufgelockerte, lockere, Verg. Vgl. Moser Cic. de legg. 2, 45. p. 300. – b) eine Masse kneten, farinam, Cato: lutum inter manus, farinam calcibus, Mela: panem, Plin. – c) einen Stoff mit einer Flüssigkeit zurechtmachen, anmachen, abkochen, farina ex aqua frigida subacta, Cels.: calx ex oleo subacta, Vitr.: rosae folia ex passo (Rosinenwein) subacta, Cels. – d) im obszönen Sinne = unterkriegen, ancillam, Auson. epigr. 142, 2; vgl. (im Doppelsinne mit no. 2, c) Suet. Caes. 49, 4.
    2) übtr.: a) zähmend, bildend zurechtarbeiten = α) Tiere zähmen, schulen, vitulos, Colum.: crocodilos, Solin.: belua facilis ad subigendum, Cic. – β) Menschen usw., tüchtig (gründlich) durchbilden, einüben, schulen, ipsi a pueris eruditi artibus militiae, tot subacti atque durati bellis, Liv.: alci rei consuetudine aures populi, durch G. für etwas heranbilden, Varro LL.: im Bilde, subacto mihi ingenio opus est, ut agro non semel arato, sed novato et iterato, Cic. de or. 2, 131. – b) jmd. physisch od. moralisch hart mitnehmen, mürbe machen, beugen, niederbeugen, vexari et subigi multo acrius (militem Romanum) quam Veientes, Liv.: victi malis subactique
    ————
    bello, Liv.: Cimbri et Teutoni simili inopiā subacti, Caes.: non adversa res ingentem eorum animum subegit, quin, quae virtute ceperant, simul cum anima retinerent, Ps. Sall. de rep. 2, 10, 7. – absol., mors amici subigit, Acc. tr. 316. – c) ein Volk, einen Staat, ein Land durch Waffengewalt unterkriegen, unterjochen, knechten, zu Paaren treiben, Priami patriam Pergamum armis equis exercitu, Plaut.: dimidiam partem nationum usque omnium intra viginti dies, Plaut.: populos armis, Cic.: omnes gentes Hispaniae bello, Nep.: isto bello non recreatus (wiedergeboren) neque restitutus, sed subactus (geknechtet) oppressusque populus Romanus est, Cic.: reges magni bello domiti, nationes ferae et populi ingentes vi subacti, Sall.: u. so bl. sub. maximas bellicosissimasque gentes, Nep.: urbes atque nationes, Sall.: verb. ipsos vincere ac subigere, Cic.: Galliam devincere subigereque, Hirt. b.G. – Partiz. subst., victi ac subacti, Cic. Font. 26 (36).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subigo

См. также в других словарях:

  • subigere — index compel Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Subact — Sub*act , v. t. [L. subactus, p. p. of subigere to subdue; sub under + agere to lead, bring.] To reduce; to subdue. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Leyenda negra española — Para otros usos de este término, véase Leyenda negra (desambiguación). Ilustración de Theodor de Bry (1528–1598) inspirada en el siguiente pasaje de la Brevísima de fray Bartolomé de Las Casas: Tomaban las criaturas de las tetas de las madres por …   Wikipedia Español

  • compel — com·pel /kəm pel/ vt com·pelled, com·pel·ling: to cause to do or occur by overwhelming pressure and esp. by authority or law cannot compel the defendant to testify the result...is compelled by, the original understanding of the fourteenth… …   Law dictionary

  • sobar — ► verbo transitivo 1 Tocar una cosa con insistencia desgastándola o estropeándola: ■ no sobes tanto la cortina, que va a quedar muy fea. SINÓNIMO palpar [sobetear] 2 Mover y apretar una cosa con las manos para que se ablande. SINÓNIMO manosear 3… …   Enciclopedia Universal

  • FALISCI — populi quondam Hetruriae, e Macedonia, Duce Valerio Argio; vel Aleso, ut Ovid. vult, huc profecti, uberrima pascua incolentes, unde gramen Faliscum a scriptoribus passim celebratur. Hi cum a Camillo obsiderentur, Magister ludi cum nobilioribus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MUNATIUS Plancus (L.) — L. MUNATIUS Plancus patrem, avum, et proavum eôdem praenomine habuit, Orator ac discipulus Ciceronis. Militavit sub Caesare in Gallia, cui et in bello civili quum adhaesisset, post Praeturam designatus ab illo Consul, cum D. Bruto Galliam Comatam …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SARDINIA — insul. et regnum in mari Ligustico, a variis habitata populis, tandem a Poenis occupata est, quibus tamen illam Romani eripuerunt. A Saracenis postmodum capta, inde a Pipino eiectis, A. C. 809. diu Pisanis et Genuensibus contentionis argumentum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TZATRICIUM — Graec. Ζατρίκιον, latrunculorum ludus, vel rabula potius, in qua latrunculis olim ludebatur. Ita enim ad Martialem, l. 7. Epigr. 72. v. 7. et 8. Sic vincas Noviumque Publiumque, Mandris et vitreô latrone clausos: Salmasius, Latini, mandras, septa …   Hofmann J. Lexicon universale

  • soage — SOÁGE vb. (Transilv.) a sovâlta. (soage aluatul de pâine.) Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime  SOÁGE vb. v. frământa, plămădi. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  soáge ( og, os), vb. – A modela, a da formă aluatului de… …   Dicționar Român

  • sobar —    significado: amasar, pulir, someter, apretar, dar una paliza    etimología: lat. subigere ( amasar, sobar ) …   Etimologías léxico asturiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»