-
1 strzyc
глаг.• постригать• стричь* * *strzy|c\strzycgę, \strzycże, \strzycž, \strzycgł, \strzycżony стричь;\strzyc drzewa стричь (подрезать) деревья; \strzyc włosy стричь волосы; ● \strzyc uszami прядать (прясть) ушами; стричь ушами (tylko o koniach); \strzyc okiem (oczami) стрелять глазками (глазами)
* * *strzygę, strzyże, strzyż, strzygł, strzyżonystrzyc drzewa — стричь (подреза́ть) дере́вья
- strzyc okiemstrzyc włosy — стричь во́лосы
- strzyc oczami -
2 strzyc oczami
= strzyc okiem -
3 strzyc okiem
= strzyc oczami стреля́ть гла́зками (глаза́ми) -
4 strzyc się
несов.стри́чься -
5 strzyc uszami
пря́дать ( прясть) уша́ми; стричь уша́ми ( tylko o koniach) -
6 strzyc\ się
несов. стричься -
7 ucho
сущ.• ручка• слух• ухо• ушко* * *1) (uchwyt) ручка2) ucho, słuch (królika, zająca) ухо (зайца, кролика)3) anat. ucho анат. ухо4) techn. ucho техн. ухо, болт, кольцо, очко, приух, проушина, серёжка, серьга, ушкоbot. dziewanna drobnokwiatowa бот. ухо (медвежье)* * *uch|o☼ 1. мн. И. uszy, Р. uszu ухо;strzyc uszami стричь (прясть, прядать) ушами;nadstawić \uchoa (uszu) навострить (насторожить) уши; dzwoni, szumi w \uchou (w uszach) в ухе (в ушах) звенит, шумит;
2. мн. И. \uchoa/uszy, Р. uch/uszu а) ушко;\ucho igły (igielne) игольное ушко;
б) ручка ž;\uchoa kotła ручки котла; \ucho dzbana ручка кувшина;
● czapka z uszami ушанка;usta (gęba прост.) od \uchoa do \uchoa рот до ушей; (ciepło) jak w \uchou тепло как на печи;
natrzeć komuś uszu вымыть (намылить) голову кому-л., распечь кого-л.;puszczać mimo uszu пропускать мимо ушей; rżnąć od \uchoa do \uchoa лихо играть; наяривать posp.; stawać na uszach из кожи вон лезть; położyć uszy po sobie поджать хвост;słuchać jednym \uchoem (półuchem) слушать краем уха (в пол-уха); dostać (zobaczyć) \ucho od śledzia разг. остаться с носом;
ściany mają uszy погов. (и|y стен есть уши* * *c1) мн, И uszy, Р uszu у́хоstrzyc uszami — стричь (прясть, пря́дать) уша́ми
nadstawić ucha (uszu) — навостри́ть (насторожи́ть) у́ши
dzwoni, szumi w uchu (w uszach) — в у́хе (в уша́х) звени́т, шуми́т
2) мн, И ucha / uszy, Р uch / uszuа) ушко́б) ру́чка żucha kotła — ру́чки котла́
ucho dzbana — ру́чка кувши́на
•- usta od ucha do ucha
- gęba od ucha do ucha
- jak w uchu
- ciepło jak w uchu
- natrzeć komuś uszu
- puszczać mimo uszu
- rżnąć od ucha do ucha
- stawać na uszach
- położyć uszy po sobie
- słuchać jednym uchem
- słuchać jednym półuchem
- dostać ucho od śledzia
- zobaczyć ucho od śledzia
- ściany mają uszy -
8 oczko
сущ.• глаз• глазок• око• очко• петелька• петля* * *1) (w pierścionku) драгоценный камень (в кольце, перстне)2) oczko (w pończosze) петля, петелька3) oczko (w zupie) жиринка4) przen. pot. oczko (w głowie) любимец5) zdrobn. oczko (oko) уменьш. глазок (глаз)6) zool. oczko (przyoczko, narząd wzroku owadów) зоол. простой глазок (орган зрения насекомых)7) karc. oczko карт. очко, двадцать одно8) techn. oczko, oko, otwór техн. очко, глаз, глазок, петля, ячея, ячейка9) typogr. oczko типогр. очкоpunkt очко(балл)odbyt сл. очко(анус)* * *oczk|o☼, мн. И. \oczkoa/\oczkoi, Р. oczek 1. ласк. глазок ♂;2. (drogi kamień) драгоценный камень (в перстне, кольце); 3. петля ž (в вязаном изделии);\oczko
poleciało (puściło) петля спустилась;4. (sieci itp.) ячейка ž;5. карт. очко;● być \oczkoiem w głowie быть любимцем; strzyc (strzelać) \oczkoiem (\oczkoami) стрелять глазками (глазами)
См. также в других словарях:
strzyc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, strzygę, strzyże, strzyż, strzygł, strzygli, strzyżony {{/stl 8}}{{stl 7}} ścinać coś za pomocą nożyczek, nożyc, maszynki; ciąć, obcinać, równać, podstrzygać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strzyc włosy, głowę. Strzyc trawę … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzyc — ndk XI, strzygę, strzyżesz, strzyż, strzygł, strzyżony «ciąć, obcinać, podcinać coś krótko nożyczkami, nożycami, maszynką, wyrównując powierzchnię czegoś; podcinać włosy, sierść; obcinać komuś włosy» Strzyc wełnę owiec. Strzyc owce. Strzyc trawę … Słownik języka polskiego
strzyc — Golono, strzyżono «słowa wypowiadane w sytuacji, kiedy dwie osoby trwają przy swoich racjach i żadna z nich nie chce ustąpić» Strzyc uchem (uszami) zob. ucho 29 … Słownik frazeologiczny
strzyc się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poddawać się strzyżeniu; nosić fryzurę strzyżoną w określony sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strzyc się u dobrego fryzjera. Strzyc się na krótko, na jeża. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzyc okiem [oczami] — {{/stl 13}}{{stl 7}} spoglądać ukradkiem, kokieteryjnie, zalotnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Panny strzygące oczami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzyc uchem [uszami] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzęciu: postawić uszy, pilnie nasłuchując : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies strzyże uszami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: pilnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
стригу — стричь, укр. стригу, стрижу, стригти, др. русск. стригу, стричи, ст. слав. стригѫ, стришти κείρειν (Супр.), болг. стрига, сербохорв. стриже̑м, стри̏ħи, словен. strižem, striči, др. чеш. střihu, střici, чеш. střihati, слвц. strihаt᾽, польск.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Strzyżów — Strzyżów … Deutsch Wikipedia
golić — Golono, strzyżono zob. strzyc … Słownik frazeologiczny
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
nożyce — blp, D. nożyceyc 1. «ręczne narzędzie do cięcia różnych materiałów (np. papieru, blachy, skóry, tkanin) oraz do strzyżenia, krajania itp., składające się z dwóch połączonych przegubowo ostrzy, zwieranych podczas cięcia» Ostre, tępe, ciężkie,… … Słownik języka polskiego
