strzelba

См. также в других словарях:

• strzelba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. strzelbabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w dawnej Polsce: wszelka ręczna broń palna; do XVIII w.: myśliwska broń na śrut : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strzelba dwururkowa,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• strzelba — ż IV, CMs. strzelbabie; lm D. strzelb «myśliwska broń palna z długą gładką lufą, używana do strzelania śrutem do drobnej zwierzyny; dawniej: wszelka ręczna broń palna» Strzelba skałkowa, kapiszonowa. Nabić strzelbę. Zarzucić strzelbę na ramię …   Słownik języka polskiego

• flinta — Strzelba lub karabin, zwłaszcza stary Eng. A rifle, especially old …   Słownik Polskiego slangu

• mgła — 1. Mgła przesłania, zasłania, powleka, zasnuwa itp. komuś oczy, wzrok; oczy zachodzą komuś mgłą «ktoś widzi źle, słabo, niewyraźnie, ma wzrok mętny, zaćmiony z powodu łez, choroby lub przeżywania silnych emocji»: Pięść opadła, oczy zasnuła mgła,… …   Słownik frazeologiczny

• stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) …   Słownik frazeologiczny

• stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) …   Słownik frazeologiczny

• dryling — m III, D. u, N. drylinggiem; lm M. i łow. «strzelba myśliwska o trzech lufach, dwóch górnych na śrut i dolnej na kule lub odwrotnie; trójlufka» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• dwururka — ż III, CMs. dwururkarce; lm D. dwururkarek łow. «śrutowa strzelba myśliwska o dwóch gładkich lufach i poziomym ich układzie, dawniej kurkowa, obecnie bezkurkowa; dubeltówka» …   Słownik języka polskiego

• dziwerówka — ż III, CMs. dziwerówkawce; lm D. dziwerówkawek hist. «strzelba ze stali damasceńskiej» …   Słownik języka polskiego

• flinta — ż IV, CMs. flintancie; lm D. flint przestarz. «strzelba myśliwska, fuzja» Nabić flintę. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• fuzja — I ż I, DCMs. fuzjazji; lm D. fuzjazji (fuzjazyj) «ręczna broń palna z długą lufą, zwykle myśliwska; strzelba» Strzelać z fuzji. ‹fr.› II ż I, DCMs. fuzjazji; lm D. fuzjazji (fuzjazyj) «połączenie (się) stronnictw politycznych, przedsiębiorstw… …   Słownik języka polskiego