Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

struma

  • 1 struma

    strūma, ae, f. (struo) = χοιράδες, die skrophulöse Anschwellung u. Vereiterung der Lymphdrüsen, bes. am Halfe, angeschwollene Drüsen, dicker Hals (spätlat. scrophulae, bei den Alten nicht unser »Kropf«, latein. guttur tumidum, turgidum, Iuven. 13, 162. Vitr. 5, 28, 7), s. bes. Cels. 5, 28, 7: struma Vatinii, Cic. ad Att. 2, 9, 2: Plur., Plin. 8, 206 u. 25, 174. Cic. Vat. 39. – mit Anspielung auf die angeschwollenen Drüsen des Vatinius, qui exsecant pestem aliquam, tamquam strumam civitatis, Cic. Sest. 135.

    lateinisch-deutsches > struma

  • 2 struma

    strūma, ae, f. (struo) = χοιράδες, die skrophulöse Anschwellung u. Vereiterung der Lymphdrüsen, bes. am Halfe, angeschwollene Drüsen, dicker Hals (spätlat. scrophulae, bei den Alten nicht unser »Kropf«, latein. guttur tumidum, turgidum, Iuven. 13, 162. Vitr. 5, 28, 7), s. bes. Cels. 5, 28, 7: struma Vatinii, Cic. ad Att. 2, 9, 2: Plur., Plin. 8, 206 u. 25, 174. Cic. Vat. 39. – mit Anspielung auf die angeschwollenen Drüsen des Vatinius, qui exsecant pestem aliquam, tamquam strumam civitatis, Cic. Sest. 135.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > struma

  • 3 choeras

    choeras, adis, f. (χοιράς), nur im Plur. choerades, Akk. as, die angeschwollenen Drüsen, rein lat. struma, Th. Prisc. 1, 9. Ps. Apul. herb. 3, 10.

    lateinisch-deutsches > choeras

  • 4 strumaticus

    strūmāticus, a, um (struma), mit angeschwollenen Drüsen behaftet, Firm. math. 8, 19 extr.

    lateinisch-deutsches > strumaticus

  • 5 strumella

    strūmella, ae, f., Demin. v. struma, w.s., Marc. Emp. 15.

    lateinisch-deutsches > strumella

  • 6 strumosus

    strūmōsus, a, um (struma), mit angeschwollenen Drüsen behaftet, pecudes, Colum. 7, 10, 3: homo, Iuven. 10, 309: facies, Schol. Bob. ad Cic. Sest. 65. p. 310, 28 B.

    lateinisch-deutsches > strumosus

  • 7 strumus

    strūmus, ī, m. (struma), Drüsenkraut, a) = ranunculus, Plin. 25, 174. – b) – strychnos, Plin. 27, 68. Ps. Apul. herb. 74.

    lateinisch-deutsches > strumus

  • 8 Strymo

    Strȳmo u. Strȳmōn, onis u. onos, Akk. onem u. ona, m. (Στρυμών), einer der bedeutendsten Flüsse Thraziens, früher Grenzfluß gegen Mazedonien, der auf dem Hämusgebirge entspringt und in den strymonischen Busen mündet, j. Karasu od. Struma (Strumo), Mela 2, 2, 2 u. 9 (2. § 17 u. 30). Verg. georg. 4, 508. Nep. Cim. 2, 2 (Akk. -ona). Liv. 44, 44, 8 (Akk. -onem). Sen. nat. qu. 1. praef. § 8. Prop. 4, 4, 72 (Genet. -onis). Stat. Theb. 9, 437 u. 860 (Genet. -onos): Aufenthaltsort vieler Kraniche, Lucan. 3, 199. Claud. b. Gild. 475. – poet. = Thrazien, Stat. Theb. 5, 188. – Dav.: A) Strȳmonis, idis, f. (Στρυμονίς), eine vom Strymon, eine Thrazierin, v. einer Amazone, Prop. 4, 4, 72. – B) Strȳmonius, a, um (Στρυμόνιος), strymonisch, grues, Verg.: grex, Kraniche, Mart. – poet. = thrazisch oder nordisch, matres, Ov.: Arctos, Stat.

    lateinisch-deutsches > Strymo

  • 9 choeras

    choeras, adis, f. (χοιράς), nur im Plur. choerades, Akk. as, die angeschwollenen Drüsen, rein lat. struma, Th. Prisc. 1, 9. Ps. Apul. herb. 3, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > choeras

  • 10 strumaticus

    strūmāticus, a, um (struma), mit angeschwollenen Drüsen behaftet, Firm. math. 8, 19 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > strumaticus

  • 11 strumella

    strūmella, ae, f., Demin. v. struma, w.s., Marc. Emp. 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > strumella

  • 12 strumosus

    strūmōsus, a, um (struma), mit angeschwollenen Drüsen behaftet, pecudes, Colum. 7, 10, 3: homo, Iuven. 10, 309: facies, Schol. Bob. ad Cic. Sest. 65. p. 310, 28 B.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > strumosus

  • 13 strumus

    strūmus, ī, m. (struma), Drüsenkraut, a) = ranunculus, Plin. 25, 174. – b) – strychnos, Plin. 27, 68. Ps. Apul. herb. 74.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > strumus

  • 14 Strymo

    Strȳmo u. Strȳmōn, onis u. onos, Akk. onem u. ona, m. (Στρυμών), einer der bedeutendsten Flüsse Thraziens, früher Grenzfluß gegen Mazedonien, der auf dem Hämusgebirge entspringt und in den strymonischen Busen mündet, j. Karasu od. Struma (Strumo), Mela 2, 2, 2 u. 9 (2. § 17 u. 30). Verg. georg. 4, 508. Nep. Cim. 2, 2 (Akk. -ona). Liv. 44, 44, 8 (Akk. -onem). Sen. nat. qu. 1. praef. § 8. Prop. 4, 4, 72 (Genet. -onis). Stat. Theb. 9, 437 u. 860 (Genet. -onos): Aufenthaltsort vieler Kraniche, Lucan. 3, 199. Claud. b. Gild. 475. – poet. = Thrazien, Stat. Theb. 5, 188. – Dav.: A) Strȳmonis, idis, f. (Στρυμονίς), eine vom Strymon, eine Thrazierin, v. einer Amazone, Prop. 4, 4, 72. – B) Strȳmonius, a, um (Στρυμόνιος), strymonisch, grues, Verg.: grex, Kraniche, Mart. – poet. = thrazisch oder nordisch, matres, Ov.: Arctos, Stat.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Strymo

См. также в других словарях:

  • Struma — Grad III Vergrößerte Schilddrüse (Grad II) mit sicht und tastbarem Knoten …   Deutsch Wikipedia

  • strumă — strúmă s. f., pl. strúme Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  STRÚMĂ s.f. (med.) 1. Guşă. 2. Formaţie tumorală de formă neregulată. [< fr. strume, cf. lat. struma – guşă] …   Dicționar Român

  • Struma — may refer to: * Goitre * Struma (ship), a WWII refugee ship * Struma River …   Wikipedia

  • struma — strȕma ž <G mn strȗmā> DEFINICIJA pat. povećanje štitne žlijezde; guša ETIMOLOGIJA nlat. struma ← lat …   Hrvatski jezični portal

  • struma — strumà sf. (2) TrpŽ, DŽ1 med. skydliaukės padidėjimas, gūžys (struma): Trūkstant jodo, susergama struma K.Daukš. Strùmos pašalinimas MedŽ515 …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • struma — s.f. [dal lat. struma scrofola ]. (med.) [ingrossamento della tiroide] ▶◀ Ⓖ (fam.) gozzo …   Enciclopedia Italiana

  • Struma — Stru ma, n. [L., a scrofulous tumor.] 1. (Med.) Scrofula. [1913 Webster] 2. (Bot.) A cushionlike swelling on any organ; especially, that at the base of the capsule in many mosses. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Struma — (lat.), 1) so v.w. Kropf 2); 2) (Bot.), Kropf, einseitiger, am Grunde mancher Mooskapseln vorkommender Wulst od. Ansatz …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Struma [1] — Struma (lat.), der Kropf (s. d.) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Struma [2] — Struma (der alte Strymon), Fluß in der europäischen Türkei, entspringt in Bulgarien am Westabhange der Witoscha (Skomios) und mündet, 330 km lang und im allgemeinen nach Süden fließend, in den Golf von Orfani (Strymonischer Meerbusen) des… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Struma — (lat.), Kropf; strumös, kropfig …   Kleines Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»