-
1 struma
strūma, ae, f. (struo) = χοιράδες, die skrophulöse Anschwellung u. Vereiterung der Lymphdrüsen, bes. am Halfe, angeschwollene Drüsen, dicker Hals (spätlat. scrophulae, bei den Alten nicht unser »Kropf«, latein. guttur tumidum, turgidum, Iuven. 13, 162. Vitr. 5, 28, 7), s. bes. Cels. 5, 28, 7: struma Vatinii, Cic. ad Att. 2, 9, 2: Plur., Plin. 8, 206 u. 25, 174. Cic. Vat. 39. – mit Anspielung auf die angeschwollenen Drüsen des Vatinius, qui exsecant pestem aliquam, tamquam strumam civitatis, Cic. Sest. 135.
-
2 struma
strūma, ae, f. (struo) = χοιράδες, die skrophulöse Anschwellung u. Vereiterung der Lymphdrüsen, bes. am Halfe, angeschwollene Drüsen, dicker Hals (spätlat. scrophulae, bei den Alten nicht unser »Kropf«, latein. guttur tumidum, turgidum, Iuven. 13, 162. Vitr. 5, 28, 7), s. bes. Cels. 5, 28, 7: struma Vatinii, Cic. ad Att. 2, 9, 2: Plur., Plin. 8, 206 u. 25, 174. Cic. Vat. 39. – mit Anspielung auf die angeschwollenen Drüsen des Vatinius, qui exsecant pestem aliquam, tamquam strumam civitatis, Cic. Sest. 135. -
3 choeras
choeras, adis, f. (χοιράς), nur im Plur. choerades, Akk. as, die angeschwollenen Drüsen, rein lat. struma, Th. Prisc. 1, 9. Ps. Apul. herb. 3, 10.
-
4 strumaticus
strūmāticus, a, um (struma), mit angeschwollenen Drüsen behaftet, Firm. math. 8, 19 extr.
-
5 strumella
strūmella, ae, f., Demin. v. struma, w.s., Marc. Emp. 15.
-
6 strumosus
strūmōsus, a, um (struma), mit angeschwollenen Drüsen behaftet, pecudes, Colum. 7, 10, 3: homo, Iuven. 10, 309: facies, Schol. Bob. ad Cic. Sest. 65. p. 310, 28 B.
-
7 strumus
strūmus, ī, m. (struma), Drüsenkraut, a) = ranunculus, Plin. 25, 174. – b) – strychnos, Plin. 27, 68. Ps. Apul. herb. 74.
-
8 Strymo
Strȳmo u. Strȳmōn, onis u. onos, Akk. onem u. ona, m. (Στρυμών), einer der bedeutendsten Flüsse Thraziens, früher Grenzfluß gegen Mazedonien, der auf dem Hämusgebirge entspringt und in den strymonischen Busen mündet, j. Karasu od. Struma (Strumo), Mela 2, 2, 2 u. 9 (2. § 17 u. 30). Verg. georg. 4, 508. Nep. Cim. 2, 2 (Akk. -ona). Liv. 44, 44, 8 (Akk. -onem). Sen. nat. qu. 1. praef. § 8. Prop. 4, 4, 72 (Genet. -onis). Stat. Theb. 9, 437 u. 860 (Genet. -onos): Aufenthaltsort vieler Kraniche, Lucan. 3, 199. Claud. b. Gild. 475. – poet. = Thrazien, Stat. Theb. 5, 188. – Dav.: A) Strȳmonis, idis, f. (Στρυμονίς), eine vom Strymon, eine Thrazierin, v. einer Amazone, Prop. 4, 4, 72. – B) Strȳmonius, a, um (Στρυμόνιος), strymonisch, grues, Verg.: grex, Kraniche, Mart. – poet. = thrazisch oder nordisch, matres, Ov.: Arctos, Stat.
-
9 choeras
choeras, adis, f. (χοιράς), nur im Plur. choerades, Akk. as, die angeschwollenen Drüsen, rein lat. struma, Th. Prisc. 1, 9. Ps. Apul. herb. 3, 10. -
10 strumaticus
strūmāticus, a, um (struma), mit angeschwollenen Drüsen behaftet, Firm. math. 8, 19 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > strumaticus
-
11 strumella
strūmella, ae, f., Demin. v. struma, w.s., Marc. Emp. 15.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > strumella
-
12 strumosus
strūmōsus, a, um (struma), mit angeschwollenen Drüsen behaftet, pecudes, Colum. 7, 10, 3: homo, Iuven. 10, 309: facies, Schol. Bob. ad Cic. Sest. 65. p. 310, 28 B.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > strumosus
-
13 strumus
strūmus, ī, m. (struma), Drüsenkraut, a) = ranunculus, Plin. 25, 174. – b) – strychnos, Plin. 27, 68. Ps. Apul. herb. 74. -
14 Strymo
Strȳmo u. Strȳmōn, onis u. onos, Akk. onem u. ona, m. (Στρυμών), einer der bedeutendsten Flüsse Thraziens, früher Grenzfluß gegen Mazedonien, der auf dem Hämusgebirge entspringt und in den strymonischen Busen mündet, j. Karasu od. Struma (Strumo), Mela 2, 2, 2 u. 9 (2. § 17 u. 30). Verg. georg. 4, 508. Nep. Cim. 2, 2 (Akk. -ona). Liv. 44, 44, 8 (Akk. -onem). Sen. nat. qu. 1. praef. § 8. Prop. 4, 4, 72 (Genet. -onis). Stat. Theb. 9, 437 u. 860 (Genet. -onos): Aufenthaltsort vieler Kraniche, Lucan. 3, 199. Claud. b. Gild. 475. – poet. = Thrazien, Stat. Theb. 5, 188. – Dav.: A) Strȳmonis, idis, f. (Στρυμονίς), eine vom Strymon, eine Thrazierin, v. einer Amazone, Prop. 4, 4, 72. – B) Strȳmonius, a, um (Στρυμόνιος), strymonisch, grues, Verg.: grex, Kraniche, Mart. – poet. = thrazisch oder nordisch, matres, Ov.: Arctos, Stat.
См. также в других словарях:
Struma — Grad III Vergrößerte Schilddrüse (Grad II) mit sicht und tastbarem Knoten … Deutsch Wikipedia
strumă — strúmă s. f., pl. strúme Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic STRÚMĂ s.f. (med.) 1. Guşă. 2. Formaţie tumorală de formă neregulată. [< fr. strume, cf. lat. struma – guşă] … Dicționar Român
Struma — may refer to: * Goitre * Struma (ship), a WWII refugee ship * Struma River … Wikipedia
struma — strȕma ž <G mn strȗmā> DEFINICIJA pat. povećanje štitne žlijezde; guša ETIMOLOGIJA nlat. struma ← lat … Hrvatski jezični portal
struma — strumà sf. (2) TrpŽ, DŽ1 med. skydliaukės padidėjimas, gūžys (struma): Trūkstant jodo, susergama struma K.Daukš. Strùmos pašalinimas MedŽ515 … Dictionary of the Lithuanian Language
struma — s.f. [dal lat. struma scrofola ]. (med.) [ingrossamento della tiroide] ▶◀ Ⓖ (fam.) gozzo … Enciclopedia Italiana
Struma — Stru ma, n. [L., a scrofulous tumor.] 1. (Med.) Scrofula. [1913 Webster] 2. (Bot.) A cushionlike swelling on any organ; especially, that at the base of the capsule in many mosses. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Struma — (lat.), 1) so v.w. Kropf 2); 2) (Bot.), Kropf, einseitiger, am Grunde mancher Mooskapseln vorkommender Wulst od. Ansatz … Pierer's Universal-Lexikon
Struma [1] — Struma (lat.), der Kropf (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Struma [2] — Struma (der alte Strymon), Fluß in der europäischen Türkei, entspringt in Bulgarien am Westabhange der Witoscha (Skomios) und mündet, 330 km lang und im allgemeinen nach Süden fließend, in den Golf von Orfani (Strymonischer Meerbusen) des… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Struma — (lat.), Kropf; strumös, kropfig … Kleines Konversations-Lexikon