-
1 adfremo
-
2 affremo
-
3 plango
plango, nxi, nctum, 3, v. a. [from the root PLAG, plêssô; cf. Lat. plāga], to strike, beat, esp. with a noise.I.In gen. ( poet.; cf.II.plaudo): fluctus plangentes saxa,
Lucr. 2, 1155; 6, 115:moribundo vertice terram,
Ov. M. 12, 118:humum,
id. H. 16, 334:quanto planguntur litora fluctu!
id. ib. 19, 121:tympana palmis,
Cat. 64, 261:nunc (Boreas) ipsas alis planget stridentibus Alpes,
Sil. 1, 588.— Pass., of a bird when caught:plangitur,
beats with its wings, Ov. M. 11, 75.—In partic., to beat the breast, head, etc., as a sign of grief (class.):B.qui multis inspectantibus caput feriebas, femina plangebas, Cic. aer. alien. Mil. Fragm. 2, 4 (t. 11, p. 32 B. and K.): laniataque pectora plangens,
Ov. M. 6, 248:femur maerenti dextrā,
id. ib. 11, 81:lacertos,
id. ib. 9, 636:pectus,
Petr. 111.— Pass. (= koptesthai):scissaeque capillos Planguntur matres Calydonides Eveninae,
beat themselves for agony, Ov. M. 8, 526.—Transf., to lament aloud, wring the hands; with aliquem or aliquid, to bewail a person or thing ( poet. and in post-Aug. prose):planxere sorores Naïdes... Planxere et Dryades: plangentibus absonat Echo,
Ov. M. 3, 505:ab omni plangitur arce,
Stat. Th. 11, 417:plangentia agmina,
Verg. A. 11, 145:plangentium gemitus,
Just. 19, 2 fin.:modo Sporum hortabatur ut lamentari ac plangere inciperet,
Suet. Ner. 49; id. Oth. 8:plangentis populi derisor,
Juv. 6, 534.—With an object:tendit palmas, ceu sit planctura relictam Andromedam,
Caes. Germ. Arat. 198; Val. Fl. 3, 297:Memphiten bovem (i. e. Apim),
Tib. 1, 8, 27 (7, 28):damna,
Stat. Th. 11, 117:malum,
Claud. Rapt. Pros. 3, 159; Vulg. Judic. 11, 37.— Pass.:virtutes quas neque lugeri neque plangi fas est,
Tac. Agr. 46:majore tumultu Planguntur nummi quam funera,
Juv. 13, 131.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский