-
21 strand
Stránd m, Strände 1. морски бряг; 2. плаж; sie liegt am Strand und sonnt sich тя лежи на плажа и се пече на слънце.* * *der, -e плаж, крайбрежие, морски бряг; am =е на плажа. -
22 stranden
stránden sw.V. sn itr.V. 1. засяда (кораб); 2. провалям се, пропадам (в живота, в професията).* * *itr s засяда (кораб); претърпява корабокрушение (прен) -
23 strandgut
Strándgut n o.Pl. останки от корабокрушение (изхвърлени на брега).* * *das, er останки от корабокрушение (стока и др). -
24 strang
Stráng m, Stränge 1. въже, ремък на хамут; 2. (въже на) бесилка; 3. железопътна линия, релси; 4. нишка; чиле (прежда); ein toter Strang глуха линия; seinen Strang ziehen върша си, гледам си работата; an einem ( an demselben, am gleichen) Strang ziehen вършим една и съща работа, преследваме една и съща цел; über die Stränge schlagen ( hauen) забравям се, върша нещо лекомислено; jmdn. zum Strange verurteilen осъждам някого на смърт чрез обесване.* * *der. *е 1. въже; прен бесилка; 2. анат, жп клон, разклонение; 3. нишка; чиле (прежда). -
25 Strafaktion
Stráfaktion f наказателна акция. -
26 Strafantrag
Stráfantrag m Jur 1. искова молба (относно размера на наказанието); 2. искане на прокурора (за завеждане на съдебен процес); Strafantrag gegen jmdn. stellen правя предложение за даване на някого на съд. -
27 Strafanzeige
Stráfanzeige f Admin донесение за извършено престъпление; Admin Strafanzeige gegen jmdn. erstatten правя донесение за някого като извършител на престъпление. -
28 Strafarbeit
Stráfarbeit f допълнителна работа, възложена на ученик за наказание. -
29 Strafaufhebung
Stráfaufhebung f Jur отнемане на присъда. -
30 Strafaufschub
Stráfaufschub m Jur отлагане изпълнението на присъда. -
31 Strafbarkeit
Stráfbarkeit f o.Pl. наказуемост. -
32 Strafbefehl
Stráfbefehl m Jur съдебно решение по искане на прокурора (за по-леки провинения, без водене на процес). -
33 Strafbescheid
Stráfbescheid m veraltend решение за глоба при по-леко провинение. -
34 Strafentlassene
Stráfentlassene m/f, -n, -n освободен/освободена след излежаване на присъдата. -
35 Straferlaß
Stráferlaß Straferlass m Jur помилване, опрощаване на наказание. -
36 straferschwerend
stráferschwerend adj утежняващ наказанието. -
37 straffällig
stráffällig adj Admin наказуем, подлежащ на наказание; Admin straffälligwerden извършвам наказуемо деяние, попадам под санкциите на закона. -
38 straffrei
stráffrei adj ненаказан, без наказание; etw. bleibt straffrei нещо остава без наказание, ненаказано; straffrei ausgehen оставам без наказание, ненаказан. -
39 Strafgefangene
Stráfgefangene m, -n, -n Jur затворник. -
40 Strafgerichtsbarkeit
Stráfgerichtsbarkeit f наказателна юрисдикция.
См. также в других словарях:
Stra — Stra … Deutsch Wikipedia
Stra — Stra … Wikipedia Español
Stra — Administration Pays Italie Région … Wikipédia en Français
strå — sb., et, strå, ene, i sms. strå , fx stråfoder, stråmåtte; være højt på strå … Dansk ordbog
stră — Element de compunere care formează substantive sau adjective care arată vechimea, originea îndepărtată, depărtarea etc., verbe care arată intensificarea acţiunii exprimate de verbul de bază sau verbe care arată că acţiunea indică pătrunderea… … Dicționar Român
Stra — Stra, Dorf in der venetianischen Provinz Venedig, rechts an der Brenta u. dem Kanal Piovego; kaiserl. Villa mit Gartenanlagen; 2000 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
štrȁca — ž 〈G mn štrȃcā〉 reg. 1. {{001f}}prnja, krpa 2. {{001f}}〈m〉 pren. onaj koji je bez karaktera; krpa, beskičmenjak ✧ {{001f}}mlet., tal … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
štrȁjk — m 〈N mn štràjkovi〉 1. {{001f}}organizirana kolektivna obustava rada radi ostvarenja ekonomskih i socijalnih zahtjeva radnika poslodavcu [prekinuti ∼; proglasiti ∼; stupiti u ∼; biti u ∼u] 2. {{001f}}obustava rada širih razmjera kao oblik… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
stra- — pref. è presente in un numero limitato di parole di origine latina: straordinario, stravagante, ed è usato produttivamente, spec. davanti ad aggettivi e verbi, con il valore di eccesso, superamento di un limite: stracarico, strafare, strapagare,… … Dizionario italiano
stra- — {{hw}}{{stra }}{{/hw}}pref. 1 Vale propriamente ‘fuori’ (dal lat. extra, ‘fuori’): straordinario, straripare. 2 Indica eccesso: strafare, stravizio. 3 Esprime misura oltre il normale: stravincere. 4 Premesso ad agg. lo rende di grado superlativo … Enciclopedia di italiano
stra- — [lat. extra fuori , extra ; in alcuni casi, incrociato con trans oltre ]. 1. Pref. di numerose parole composte, nelle quali ha vari sign., spec. quello di fuori , come in straripare, straordinario, stragiudiziale. 2. Indica, per estens., eccesso … Enciclopedia Italiana