straż+pożarna

См. также в других словарях:

• straż pożarna — {{/stl 13}}{{stl 7}} zawodowa lub ochotnicza organizacja, zajmująca się gaszeniem pożarów, ochroną przeciwpożarową, usuwaniem skutków katastrof ekologicznych, klęsk żywiołowych itp. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pożarna — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. straż pożarna {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• straż — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. «strzeżenie kogoś lub czegoś przed niebezpieczeństwem, zniszczeniem, kradzieżą, zaginięciem itp., pilnowanie kogoś, żeby nie uciekł; dozór nad kimś lub nad czymś, służba wartownicza» Straż nad więźniami. Stać na… …   Słownik języka polskiego

• Ministry of the Interior and Administration (Poland) — Ministry of the Interior and Administration of The Republic of Poland Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji Official governmental wall plaque …   Wikipedia

• ogniowy — 1. «odnoszący się do ognia, związany ze zjawiskiem palenia się» 2. «związany z niszczącym działaniem ognia, z pożarem; chroniący przed ogniem, przeciwpożarowy» Bezpieczeństwo ogniowe. ∆ Straż ogniowa «straż pożarna» 3. «odnoszący się do ognia… …   Słownik języka polskiego

• alarmować — ndk IV, alarmowaćmuję, alarmowaćmujesz, alarmowaćmuj, alarmowaćował, alarmowaćowany 1. «zawiadamiać o grożącym niebezpieczeństwie lub sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności, do gotowości bojowej» Alarmować straż pożarną. Alarmować… …   Słownik języka polskiego

• automat — m IV, D. u, Ms. automatacie; lm M. y 1. «maszyna wykonująca cały cykl pracy bez udziału człowieka» ∆ Automat pożarowy «urządzenie automatyczne alarmujące straż pożarną, włączające się po stłuczeniu szybki i naciśnięciu guzika lub pociągnięciu za… …   Słownik języka polskiego

• pożarny — przestarz. przym. od pożar, dziś tylko w wyrażeniu: Straż pożarna «organizacja państwowa, komunalna lub społeczna, powołana do wykonywania zadań ochrony przeciwpożarowej, gaszenia pożarów, zapobiegania im, a także do przeprowadzania akcji… …   Słownik języka polskiego

• zaalarmować — dk IV, zaalarmowaćmuję, zaalarmowaćmujesz, zaalarmowaćmuj, zaalarmowaćował, zaalarmowaćowany 1. «wywołać stan alarmu, zawiadomić o grożącym niebezpieczeństwie lub sytuacji wymagającej niezwłocznego działania; pobudzić do czujności» Zaalarmować… …   Słownik języka polskiego

• jednak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}spój. {{/stl 8}}{{stl 7}} łączy zdania współrzędne lub części zdań o treści przeciwstawnej, kontrastującej, zapowiada inne ujęcie treści; ale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczył się długo jeździć samochodem, jednak bez powodzenia.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ochotniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do ochotnika, właściwy ochotnikowi; dobrowolny, samorzutny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ochotnicza straż pożarna. Ochotnicza pomoc poszkodowanym. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień