-
1 straż
f 1. sgt (strzeżenie) guard- pełnić straż to be on guard- stać na straży pokoju to guard peace- osadzić kogoś pod strażą to put sb under guard2. (G pl straży) (warta) guard- zdwoić straże to double guards- zdjąć straże to relieve the guards- rozstawiono straże guards were posted- □ straż ogniowa a. pożarna fire brigade- straż przednia Wojsk. advance guard, vanguard- straż przybrzeżna coastguard- straż sąsiedzka neighbourhood watch- straż tylna Wojsk. rearguard* * *-y; -e; gen pl; -y; fstraż pożarna — ( instytucja) fire brigade (BRIT), fire department (US), ( budynek) fire station; ( wóz) fire engine (BRIT), fire truck (US)
stać na straży czegoś — (przen) to guard sth
* * *f.pl. -e (nadzór, strażnicy) guard; straż graniczna border guard; straż honorowa guard of honor; Br. guard of honour; straż obywatelska home guard; straż pałacowa palace guard; straż pożarna fire brigade; straż przyboczna personal guard; straż przednia wojsk. advance guard, vanguard; straż tylna wojsk. rear guard; być pod (silną) strażą be under (heavy) guard; pełnić straż be on guard; stać na straży (= pełnić straż) be on guard; (= strzec) safeguard, uphold; trzymać straż stand sentinel; wystawić straże set guards; zaciągnąć straż mount guard ( przy czymś at sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > straż
-
2 Palastwache
Palastwache f straż pałacowa
См. также в других словарях:
pałacowy — pałacowywi przym. od pałac Pałacowy dziedziniec. Pałacowa brama. Straż pałacowa. Pałacowe komnaty. Pałacowy przepych. Pałacowi dworzanie, lokaje. ∆ polit. Przewrót pałacowy «obalenie panującego … Słownik języka polskiego
pałacowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pałacowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z pałacem, będący częścią pałacu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Służba, straż pałacowa. Pałacowy wystrój. Kaplica pałacowa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
halabarda — ż IV, CMs. halabardardzie; lm D. halabardaard hist. «broń kłująca składająca się z siekiery, grotu i haka, osadzonych na długim drzewcu, używana w średniowieczu przez piechotę, od XVII w. przez straż miejską i pałacową» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
halabarda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. halabardardzie {{/stl 8}}{{stl 7}} długa broń kłująca złożona z siekiery, grotu i haka osadzonych na długim drzewcu, używana przez piechotę w średniowieczu, a potem przez służbę pałacową i straż miejską : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień