-
1 STRÍÐ
n.1) distress, grief, affliction (sótti bæði at henni s. ok elli); hann bar þat með allmiklu stríði, he was very much afflicted by it; springa af stríði, to burst with grief;2) strife, war (þá varð s. mikit á Englandi).* * *n. [A. S. strîð, whence Engl. strife, by changing the ð into f; O. H. G. strît; Germ. streit]:—woe, grief, affliction, calamity; sótti bæði at henni stríð ok elli, Ld. 82; hann bar þat með allmiklu stríði, he was much afflicted by it, Fms. x. 239; springa af stríði, Ld. 230; síð léttir mér stríða, Edda (in a verse); stemma stríð manna, Brandkr. 60; munar-stríð, hug-stríð, Skv. 3. 38; aldr-stríð, of-stríð, a heavy grief. Helr.; af stríðum, Og. 28; mitt stríð er þat … stríð hafa staddan mik, Fms. vi. (in a verse); bíða stríð, Hallfred; æxta e-m stríð, Am. 102: poët., snáka stríð, ‘snake-bale,’ i. e. the winter, Fb. ii. 523 (in a verse).2. a strife, combat; hann gékk fyrstr í hvert stríð, Fms. iii. 17.II. war, strife, Lat. bellum; this sense occurs first at the end of the 13th century; þá varð stríð mikit á Englandi, Fms. x. 158; halda stríð við e-n, Stj. 435, v. l.; heyja stríð, to wage war; í stríði, Bs. i. 799; stríð milli Engla-konungs ok Frakka-konungs, ok hafði Engla-konungr sigr, Ann. 1340; lauk svá stríðinu, Fas. iii. 421.COMPDS: stríðsafli, stríðskostr, stríðsmaðr. -
2 stríða
I)f.1) adversity;3) strife.(-dda, -tt), v.1) to harm, with dat. (stríddi hón ætt Buðla);2) to fight (s. við e-n, í móti e-m); s. á e-n, to fight against, attack.* * *1.u, f. adversity, Stj. 445: hardness, austerity, severity, er biskup lagði stríðu á stóra höfðingja, Sturl. iii. 266; með valdi ok stríðu heilagrar kirkju, Bs. i. 288; með freku fullrar stríðu, Fms. ii. 243; stríða vendisk brátt í blíðu, Bs. i. 125; hvárt sem hann mætti bliðu eðr stríðu, Fms. vi. 250; gangask heldr fyrir blíðu enn stríðu, to yield sooner to gentleness than to hardness.2.d, to harm, punish, with dat.; stríddi hón ætt Buðla, Am. 72; hann stríðir þeim með mörgum býsnum ok bardögum, Stj. 436, 517; s. misgörandum en miskunna iðrandum, 567, Bs. ii. 72: the saying, sér stríðir vesall maðr, he is a fool that plagues himself, Hom. (St.); here belongs, Hðm. 8 (at sér né stríddit).2. in mod. usage, to vex, tease, provoke, with words; þú mátt ekki stríða henni, do not tease her so!3. with prepp.; stríða mót, to strive against, Fms. ix. 399, Stj. 370; stríða á e-n, to fight against, 142, 379, Mar.II. to fight, to war; Eatvarðr Engla-konungr stríddi á Skotland, Ann.; þeir stríddu sín á milli, Fms. ix. 229.2. recipr., striðask á, Edda (pref.), Stj. 384; at vér samlandar ok frændr stríðimk á með ofr-kappi, Mar. -
3 stri·o
1. полоса (длинная и узкая часть поверхности, отличающаяся от неё видом, цветом и т.п.); ruĝa ŝtofo kun nigraj \stri{}{·}o{}oj красная ткань с чёрными полосами; blua \stri{}{·}o{}{·}o de rivero синяя полоса реки \stri{}{·}o{}{·}o de lumo sub malfermita pordo полоса света под закрытой дверью \stri{}{·}o{}oj sur la haŭto post skurĝado полосы на коже после битья плёткой; 2. струя; akva \stri{}{·}o{}{·}o струя воды; 3. уст., см. bendo.1; 4. архит. полоса, выступ между каннелюрами (на стволе колонны); 5. мин., бот., анат. полоска, прожилка \stri{}{·}o{}{·}a полосовой; полосатый \stri{}{·}o{}{·}a fibro анат. поперечно-полосатое мышечное волокно \stri{}{·}o{}{·}a korpo см. striato \stri{}{·}o{}{·}i vt покрыть полосами, исполосовать, располосовать \stri{}{·}o{}it{·}a покрытый полосами, исполосованный, располосованный, полосатый \stri{}{·}o{}ita standardo полосатый флаг ( напр., американский) \stri{}{·}o{}ita papero полосатая бумага (имеющая более тёмные и более светлые полосы). -
4 STRÍÐR
a.1) strong, rapid (s. straumr);2) hard, stubborn (þeir munu þér vera menn stríðastir);3) severe (s. dómr); unpleasant; hvárt sem þat er blítt eðr strítt, whether one likes it or not; tala strítt, to speak severely or harshly.* * *stríð, strítt, adj. strong, of a stream, Stj. 73; keldan vall stríðara, Art.; í stríðri móðu, Fms. vii. (in a verse); stríðr straumr, Bs. ii. 5, Edda (in a verse); stríðr verkr, a strong pain, Bs. i. 183, Mar.II. metaph. hard, stubborn, Fb. i. 558; menn stríðastir ok torsveigastir, Ísl. ii. 346; s. ok drambsamr, Sks. 701:—severe, stríðrar refsingar, 581; stríðr dómr, Fms. xi. 246; stríð nefst, see nefst:—vexed, í stríðum hug, Hkr. iii. 277; hvárt sem þat er blítt eðr strítt, be it either blithe or adverse, Sturl. i. 193; tala strítt, to speak harshly, Fms. vii. 38. -
5 stríð
[sd̥ri:ð̬]n stríðs, stríð1) трудностьgera e-m e-ð til stríðs — делать что-л., чтобы подразнить кого-л.
3) войнаí stríðinu — а) на войне; б) во время войны
segja e-m stríð á hendur — объявлять кому-л. войну
4) борьбаstanda í stríði með e-ð — бороться с чем-л.
-
6 stríða
[sd̥ri:ða]I. f stríðu, stríður1) строгость2) несчастье, гореII. stríddi1. vt ( e-m á e-u, e-m með e-u)дразнить (кого-л. чем-л.)2. viбороться, биться, воеватьstríða við e-ð — а) бороться против чего-л., воевать с чем-л.; б) биться над чем-л., воевать с чем-л.
eiga [hafa] við margt að stríða — бороться со многими трудностями
stríða í e-u — иметь трудности с чем-л.
stríða í ströngu — а) жить в трудных условиях; б) путешествовать в плохую погоду
-
7 stríð
n (-s, -)1. válka2. spor, svár -
8 stríða
v (dat) (-ddi, -tt)1. zlobit, škádlit, popichovat2. bojovat -
9 stríður
-
10 strì
-
11 stri
-
12 stríðka
[sd̥riþka, sd̥riʰk:a]vt stríðkaðiзатягивать, подтягивать, натягивать -
13 stríður
[sd̥ri:ðʏr̬]a stríð, stritt [sd̥riʰtʰ:]1) сильный, мощный2) тугой, крепко затянутый3) строгий4) трудный, тяжёлый -
14 stri
[striated] — бороздчатый, полосатый -
15 STRI
1) Военный термин: Army Program Executive Office for Strike Command2) Техника: stores receipt inspection -
16 stri
1) Военный термин: Army Program Executive Office for Strike Command2) Техника: stores receipt inspection -
17 STRI
stores receipt inspection - инспектирование поступления материально-производственных запасов -
18 stri
adj. rough, wiry, bristly adj. stubborn, obstinate adj. swift, rapid, torrential, stiff -
19 stríð
effort -
20 stríðni
См. также в других словарях:
stri — stri·ar·ia; stri·a·tal; stri·at·ed; stri·a·tum; stri·a·ture; stri·den·cy; stri·dent; stri·dent·ly; stri·dha·na; stri·dor; stri·gate; stri·ge·i·dae; stri·ges; stri·gine; stri·gol·nik; stri·gose; stri·gous; stri·o·la; stri·o·late; stri·sci·an·do;… … English syllables
stri|a — «STRY uh», noun, plural stri|ae «STRY ee». 1. a slight furrow or ridge; small groove or channel, as produced on a rock by moving ice, or on the surface of a crystal or mineral by its structure. 2. a linear marking; narrow stripe or streak, as of… … Useful english dictionary
strı̏g — m 〈N mn ovi〉 reg. dvoručne škare kojima se strižu ovce … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
strı̏ge — ž mn 〈G strîgā〉 zool. kukci uzdušnjaci (Chilopoda) iz razreda stonoga … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
strı̏ja — ž 〈G mn strîjā〉 1. {{001f}}uska brazda na nekoj površini, ob. nastala prirodnim putem bez mehaničkog djelovanja izvana, na onome što je nađeno u prirodi (npr. kamen) 2. {{001f}}〈mn〉 fiziol. trajne promjene na koži u obliku uzdužnih i poprečnih… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
strı̏ka — m 〈N mn e〉 reg. hip. od stric … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
strı̏p — m 〈N mn strìpovi〉 1. {{001f}}priča predstavljena nizom slika praćenih tekstualnim dijalogom i objašnjenjima 2. {{001f}}inform. dugačka uska traka koja služi za identifikaciju vlasnika (na kreditnim karticama i sl.) ✧ {{001f}}engl … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
strı̏ći — (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. strížem (se), pril. sad. strígūći (se), prid. trp. strìžen〉 1. {{001f}}(što) škarama šišati ovce, šišati (vunu) 2. {{001f}}(koga, se) reg., {{c=1}}v. {{ref}}šišati{{/ref}} 3. {{001f}}pren. iron. a.… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
štrı̏h — m 〈N mn štrìhovi〉 reg. 1. {{001f}}trag kraćeg poteza koji ostavlja sredstvo za pisanje kao oznaka; zarez, raboš 2. {{001f}}kazal. oznaka koja upućuje da treba izbaciti dio dramskoga teksta ✧ {{001f}}njem … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
štrı̏k — m 〈N mn štrìkovi〉 reg. konopac, uže ⃞ {{001f}}∼ za vrat žarg. ostaje mi da se objesim (o nemanju novca i sl. i nevoljama koje su lakše nego što proizlazi iz doslovnog značenja) ✧ {{001f}}njem … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
stri- — *stri germ.?, Verb: nhd. streifen; ne. touch (Verb); Etymologie: s. ing. *ster (4), *sterə , *strē , *strei , *streu , Substantiv, Verb … Germanisches Wörterbuch