Перевод: с латинского на французский

с французского на латинский

statūra

  • 1 statura

    stătūra, ae, f. [sto] [st2]1 [-] stature, taille. --- Cic. Phil. 2, 41, etc. ; Caes. BG. 2, 30, 4 ; 6, 21. [st2]2 [-] hauteur d'une plante. --- Col. 5, 5, 8.
    * * *
    stătūra, ae, f. [sto] [st2]1 [-] stature, taille. --- Cic. Phil. 2, 41, etc. ; Caes. BG. 2, 30, 4 ; 6, 21. [st2]2 [-] hauteur d'une plante. --- Col. 5, 5, 8.
    * * *
        Statura, staturae, pen. prod. Cic. La grandeur du corps, La stature.
    \
        Statura arboris. Columel. Haulteur.

    Dictionarium latinogallicum > statura

  • 2 statura

    s f 1
    stature, taille

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > statura

  • 3 eminens

    ēmĭnens, entis part. présent de emineo. [st2]1 [-] qui s'élève, haut, élevé. [st2]2 [-] qui s'avance, qui déborde, saillant, proéminent. [st2]3 [-] éminent, supérieur, remarquable.    - eminens statura, Suet.: taille haute.    - eminentes oculi, Cic.: yeux saillants.    - has trabes paulo longiores atque eminentiores effecerunt quam extremi parietes erant, Caes.: ils firent ces poutres un peu plus longues, débordant un peu plus à l’extérieur des parois.    - eminentia papaverum capita virgulā excutiens, Flor. 1, 7: abattant avec une baguette les têtes de pavots les plus élevées.
    * * *
    ēmĭnens, entis part. présent de emineo. [st2]1 [-] qui s'élève, haut, élevé. [st2]2 [-] qui s'avance, qui déborde, saillant, proéminent. [st2]3 [-] éminent, supérieur, remarquable.    - eminens statura, Suet.: taille haute.    - eminentes oculi, Cic.: yeux saillants.    - has trabes paulo longiores atque eminentiores effecerunt quam extremi parietes erant, Caes.: ils firent ces poutres un peu plus longues, débordant un peu plus à l’extérieur des parois.    - eminentia papaverum capita virgulā excutiens, Flor. 1, 7: abattant avec une baguette les têtes de pavots les plus élevées.
    * * *
        Leuiter eminentes genae. Cic. Un peu eslevees.
    \
        Oculi eminentes. Cic. Gros et sortans hors, Eminents.
    \
        Eminens statura. Colum. Haulteur oultre passant ou surpassant les autres.
    \
        Trabes paulo longiores atque eminentiores. Caes. Qui apparoissent un peu plus, Qui passent un peu plus oultre.
    \
        Principem in eloquentia eminentissimum. Quint. Tresexcellent.

    Dictionarium latinogallicum > eminens

  • 4 quadratus

    [st1]1 [-] quadrātus, a, um: part. passé de quadro. - [abcl][b]a - équarri, taillé à angles droits. - [abcl]b - carré, quadrangulaire. - [abcl]c - bien taillé, bien proportionné, symétrique, régulier, convenable. - [abcl]d - carré, trapu, robuste, vigoureux.[/b]    - quadratum saxum: pierre de taille.    - quadrata littera, Petr.: lettre capitale.    - quadratus numerus, Gell.: nombre carré.    - quadratus versus, Gell.: vers de huits pieds, vers tétramètre.    - paene quadrato agmine instructo, Caes. BG. 8: l'armée rangée à peu près en carré (= en ordre de bataille).    - quadrati boves, Col.: boeufs robustes.    - statura fuit quadrata, Suet. Vesp.: il était de stature carrée.    - quadrata Roma, Enn.: Rome bâtie en carré (ancienne Rome construite sur le mont Palatin).    - quadratum, i, n.: - [abcl]a - un carré. - [abcl]b - quadrat (t. d'astr.).    - in quadratum, Plin.: en carré. [st1]2 [-] quadratus, i, m.: - [abcl][b]a - Cass. un carré. - [abcl]b - Chalc. nombre carré.[/b] [st1]3 [-] Quadratus, i, m.: Hirt. Quadratus (surnom).
    * * *
    [st1]1 [-] quadrātus, a, um: part. passé de quadro. - [abcl][b]a - équarri, taillé à angles droits. - [abcl]b - carré, quadrangulaire. - [abcl]c - bien taillé, bien proportionné, symétrique, régulier, convenable. - [abcl]d - carré, trapu, robuste, vigoureux.[/b]    - quadratum saxum: pierre de taille.    - quadrata littera, Petr.: lettre capitale.    - quadratus numerus, Gell.: nombre carré.    - quadratus versus, Gell.: vers de huits pieds, vers tétramètre.    - paene quadrato agmine instructo, Caes. BG. 8: l'armée rangée à peu près en carré (= en ordre de bataille).    - quadrati boves, Col.: boeufs robustes.    - statura fuit quadrata, Suet. Vesp.: il était de stature carrée.    - quadrata Roma, Enn.: Rome bâtie en carré (ancienne Rome construite sur le mont Palatin).    - quadratum, i, n.: - [abcl]a - un carré. - [abcl]b - quadrat (t. d'astr.).    - in quadratum, Plin.: en carré. [st1]2 [-] quadratus, i, m.: - [abcl][b]a - Cass. un carré. - [abcl]b - Chalc. nombre carré.[/b] [st1]3 [-] Quadratus, i, m.: Hirt. Quadratus (surnom).
    * * *
        Quadratus, pen. prod. Participium, siue Nomen. Liu. Quarré, Esquarri.
    \
        Quadratum agmen. Cic. Un esquadron ou bataillon de gents de guerre.
    \
        Corpus quadratum. Cels. De moyenne stature, ne trop long ne trop court, ne trop gros ne trop gresle, Bien formé et membru.
    \
        Lapis quadratus. Plin. iunior. Pierre de taille.
    \
        Quadrati boues grandibus membris. Colum. Quarrez et bien membruz.

    Dictionarium latinogallicum > quadratus

  • 5 commodior

        Commodior, Comparatiuum. Plin. iunior, Commodiorem esse. Se porter un peu mieulx de sa maladie.
    \
        Inhumano Commodus, barbaro Disertus opponitur. Cic. Civil, Traictable et advenant.
    \
        Commodis moribus homo. Cic. Aisé à servir, Qui ha une facon de faire bien aisee.
    \
        Commoda statura homo. Plaut. De bonne et moyenne grandeur.
    \
        Commodius est, vel Commodius visum est, siue commodissimum. Terent. C'est le mieulx, ou le plus convenable, ou le plus aisé.
    \
        Commodum et aptum. Cic. Nihil potest fieri nec commodius, nec aptius, quam vt scribis. Qui vienne mieulx à propos, Chose plus pertinente.

    Dictionarium latinogallicum > commodior

  • 6 mediocris

    mĕdĭŏcris, e [st2]1 [-] qui tient le milieu, moyen, médiocre, ordinaire. [st2]2 [-] modéré, modeste, retenu, réservé, qui a de la mesure.    - mediocris animi est: c’est le fait d’un petit esprit que de.    - quis mediocris gladiator ingemuit, quis vultum mutavit umquam? Cic. Tusc. 2, 41: quel gladiateur ordinaire a jamais poussé un gémissement et changé de visage?
    * * *
    mĕdĭŏcris, e [st2]1 [-] qui tient le milieu, moyen, médiocre, ordinaire. [st2]2 [-] modéré, modeste, retenu, réservé, qui a de la mesure.    - mediocris animi est: c’est le fait d’un petit esprit que de.    - quis mediocris gladiator ingemuit, quis vultum mutavit umquam? Cic. Tusc. 2, 41: quel gladiateur ordinaire a jamais poussé un gémissement et changé de visage?
    * * *
        Mediocris, et hoc mediocre, pen. corr. Horat. Ne trop grand, ne trop petit, Moyen, Mediocre.
    \
        Sponsalia mediocria. Plin. Espousailles de gens de moyen estat, Petites espousailles, Petite feste.
    \
        Statura mediocris. Plaut. Moyenne grandeur.
    \
        Non mediocre telum ad res gerendas, fama. Cic. Ce n'est pas un petit esguillon.

    Dictionarium latinogallicum > mediocris

  • 7 tantulus

    tantŭlus, a, um aussi petit.    - tantulus... ut...: tellement petit que.    - debeas existimare etiamsi, quicquid asperum alienumque natura sit, id appellari placeat malum, tantulum tamen esse, ut a virtute ita obruatur, ut nusquam appareat, Cic. Tusc. 2, 66: tu devrais penser que même s'il plaît de considérer comme mal tout ce qui est pénible et étranger à notre nature, ce mal est si peu important qu'il est étouffé par la vertu au point de ne plus rien laisser apparaître.    - voir tantulum, tantulo.
    * * *
    tantŭlus, a, um aussi petit.    - tantulus... ut...: tellement petit que.    - debeas existimare etiamsi, quicquid asperum alienumque natura sit, id appellari placeat malum, tantulum tamen esse, ut a virtute ita obruatur, ut nusquam appareat, Cic. Tusc. 2, 66: tu devrais penser que même s'il plaît de considérer comme mal tout ce qui est pénible et étranger à notre nature, ce mal est si peu important qu'il est étouffé par la vertu au point de ne plus rien laisser apparaître.    - voir tantulum, tantulo.
    * * *
        Tantulus, penult. corr. Adiectiuum diminutiuum. Plautus, Tantuli doni causa. Pour un si petit don.
    \
        Non tantulum intermittit tempus, quin eum nominet. Plaut. Tant soit peu de temps.
    \
        Statura tantula. Caes. Si petite stature.
    \
        Vendidisset, si tantulum morae fuisset, quominus ei pecunia illa numeraretur. Cicero. Si on eust tardé tant soit peu de luy payer cest argent.
    \
        Cur tantulo vaenierint. Cic. Si petit pris, Si peu.

    Dictionarium latinogallicum > tantulus

См. также в других словарях:

  • statură — STATÚRĂ, staturi, s.f. Înălţime a corpului omenesc; stat3 (2). ♦ Înfăţişare, conformaţie a corpului; talie, făptură, trup, siluetă. – Din fr. stature, lat. statura. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  STATÚRĂ s. 1. înălţime, mărime,… …   Dicționar Român

  • statura — statúra ž DEFINICIJA tjelesna figura kao omjer visine i širine, držanja i općeg dojma; stas, rast, pojava, građa [čvrsta, visoka statura] ETIMOLOGIJA lat. statura …   Hrvatski jezični portal

  • statura — s.f. [dal lat. statura, der. di stare stare, stare ritto ]. 1. [lunghezza verticale del corpo umano nella posizione eretta, dalla pianta dei piedi fino alla sommità della testa: uomo di media (o mezza ) s. ; essere di normale, alta s. ]… …   Enciclopedia Italiana

  • statūra — ×statūra (vok. Statur) sf. 1. I.Simon figūra, sudėjimas, išvaizda. 2. KŽ kapitalas be procentų: Visus pinigus į vieną statū•rą suvedė, t. y. į zamą J …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • statura — sta·tù·ra s.f. AU 1. altezza di un individuo in posizione eretta misurata dalla pianta dei piedi al vertice del cranio: essere alto, basso di statura; ragazza di media statura, la statura media nazionale è aumentata negli ultimi anni | estens.,… …   Dizionario italiano

  • statura — {{hw}}{{statura}}{{/hw}}s. f. 1 Altezza del corpo umano che sta in posizione eretta: essere di statura media | (est.) Altezza di alcuni animali, misurata dal piede alla spalla. 2 (fig.) Altezza morale, d animo, d ingegno: essere di alta statura… …   Enciclopedia di italiano

  • STATURA hominum — qualis olim hodieque, his verbis exsequi conatur Solin. c. 1. Si de ipsis hominum formis requiramus, liquido monifestabitur, nihil de se antiquitatem mendaciter praedicâsse, sed corruptam degeneri successione sobolem nostri temporis per… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • statura — pl.f. stature …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • statura — s. f. 1. altezza □ lunghezza, corporatura, taglia, grandezza, mole □ persona, personale 2. (fig.) elevatezza, levatura, dignità, nobiltà, valore, distinzione, signorilità CONTR. abiezione, bassezza, viltà …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • statúra — e ž (ȗ) knjiž. postava, rast: po staturi je podoben očetu …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • MILITARIS Statura — agud Ael. Lamprid. in Alexandro Severo, c. 4. Fuit et staturaemilitaris; i. e. qualis in milite exigebatur. Erat autem haec in probatione Tyronum legitima sex pedum, aut quinque cum denis unciis. Symphosius in Aenigmatis. Bellipotens olim saevis… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»