-
1 reside
[rɪ'zaɪd]viPhrasal Verbs:* * *verb (to live or have one's home in a place: He now resides abroad.) zamieszkiwać na stałe
См. также в других словарях:
zamieszkiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zamieszkiwaćkuję, zamieszkiwaćkuje, zamieszkiwaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: przebywać na danym terenie; gnieździć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Aligatory… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamieszkać — dk I, zamieszkaćam, zamieszkaćasz, zamieszkaćają, zamieszkaćaj, zamieszkaćał, zamieszkaćany rzad. zamieszkiwać ndk VIIIb, zamieszkaćkuję, zamieszkaćkujesz, zamieszkaćkuj, zamieszkaćiwał, zamieszkaćiwany 1. «zająć jakiś lokal, jakieś pomieszczenie … Słownik języka polskiego
mieszkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, mieszkaćam, mieszkaća, mieszkaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować, użytkować jakieś pomieszczenie, lokal jako główne miejsce pobytu, przebywać gdzieś stale lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieszkać — ndk I, mieszkaćam, mieszkaćasz, mieszkaćają, mieszkaćaj «zajmować jakiś lokal, jakieś pomieszczenie jako główne miejsce przebywania, pobytu; mieć mieszkanie, zamieszkiwać; przebywać gdzieś stale albo czasowo» Mieszkać we własnym domu, w hotelu, w … Słownik języka polskiego
osiedlać — ndk I, osiedlaćam, osiedlaćasz, osiedlaćają, osiedlaćaj, osiedlaćał, osiedlaćany osiedlić dk VIa, osiedlaćlę, osiedlaćlisz, osiedl, osiedlaćlił, osiedlaćlony «umożliwiać komuś zamieszkanie gdzieś, osadzać kogoś w jakiejś siedzibie, na jakichś… … Słownik języka polskiego