-
1 спрашивать
/ˈspraʂɨvətʲ/
-
2 языковедческий
spráchwissenschaftlich, linguistisch [-'gǔɪ-] -
3 язык
1) орган тж. перен. die Zúnge =, -nУ тебя́ язы́к обло́жен. — Du hast éine belégte Zúnge.
Злы́е языки́ говоря́т [утверждаю́т], что... — Böse Zúngen beháupten, dass...
2) средство общения die Spráche =, -nродно́й язы́к — Múttersprache
иностра́нный язы́к — Frémdsprache
литерату́рный язы́к — Literatúrsprache [о немецком тж. das Hóchdeutsch]
разгово́рный язы́к — Úmgangssprache
неме́цкий язы́к — die déutsche Spráche [как предмет обучения, средство общения das Deutsch; как языковая система - при характеристике грам. строя, лексики, произношения, при переводе das Déutsche]
дре́вние, мёртвые язы́ки́ — álte, tóte Spráchen
учи́тель неме́цкого язы́ка́ — der Déutschlehrer
уче́бник неме́цкого язы́ка́ — Déutschlehrbuch [ein Léhrbuch der déutschen Spráche]
учи́ть неме́цкий язы́к — Deutsch lérnen
вы́учить како́й-л. язы́к [овладе́ть каки́м-л. язы́ко́м] — éine Spráche erlérnen
Для э́той рабо́ты тре́буются хоро́шие зна́ния язы́ка́. — Für díese Árbeit sind gúte Spráchkenntnisse erfórderlich.
На филологи́ческом факульте́те он изуча́л по́льский язы́к и по́льскую литерату́ру. — An der philológischen Fakultät hat er (die) pólnische Spráche und (die) pólnische Literatúr studíert.
Он владе́ет не́сколькими язы́ка́ми. — Er behérrscht méhrere Spráchen.
Он говори́т на не́скольких язы́ка́х. — Er spricht méhrere Spráchen.
Он говори́т на литерату́рном неме́цком язы́ке́. — Er spricht Hóchdeutsch.
Э́та кни́га переведена́ на мно́гие язы́ки́. — Díeses Buch ist in méhrere [víele] Spráchen übersétzt
Там есть указа́тели с на́дписью на двух язы́ка́х. — Dort sind Schilder mit zwéisprachiger Áufschrift.
Находи́ть с кем-л. о́бщий язы́к — éine geméinsame Spráche mit jmdm. fínden
-
4 язык
м1) (о́рган) Zúnge fобло́женный язы́к — belégte Zúnge
2) ( средство общения) Spráche fру́сский язы́к — die rússische Spráche, das Rússische
родно́й язы́к — Múttersprache f
дре́вние язы́ки́ — die álten Spráchen
литерату́рный язы́к — Schríftsprache f; Hóchsprache f
разгово́рный язы́к — Úmgangssprache f
владе́ть язы́ко́м — éine Spráche behérrschen
говори́ть на не́скольких язы́ка́х — méhrere Spráchen spréchen (непр.)
3)язы́к ко́локола — Klöppel m
4) перен.язы́ки́ пла́мени — Féuerzungen f pl, züngelnde Flámmen
взять язы́ка́ — éinen Gefángenen éinbringen (непр.)
••найти́ о́бщий язы́к с кем-либо — sich mit j-m verständigen
злой язы́к — böse Zúnge, Gíftzunge f
держа́ть язы́к за зуба́ми — die Zúnge im Zaum hálten (непр.)
э́то сло́во ве́ртится у меня́ на язы́ке́ — díeses Wort liegt [schwebt] mir auf der Zúnge
у него́ отня́лся язы́к от стра́ха — vor Schrécken verschlúg es ihm die Spráche
у неё язы́к хорошо́ подве́шен — sie ist ímmer schlágfertig, sie ist nie um éine Ántwort verlégen
у неё дли́нный язы́к — sie schwatzt zu viel
что на уме́, то и на язы́ке́ — wes das Herz voll ist, des géht der Mund über
-
5 речь
ж1) ( способность говорить) Spréchen n, Spráche fдар речи — Spréchfähigkeit f; Spréchkunst f ( искусство речи)
язы́к и речь лингв. — Spráche und Réde
2) (язык, манера говорить) Spráche f, Rédeweise f; Áussprache f ( произношение)отчётливая речь — déutliche Áussprache
3) (разговор, рассуждение) Réde f, Gespräch n, Unterháltung fречь идёт о том, что́бы... — es hándelt sich dárúm, daß...
о чём речь? — wovón ist die Réde?, wórum hándelt es sich?
речь зашла́ о... — die Réde kam auf (A); man kam auf (A) zu réden
об э́том не мо́жет быть и речи — davón kann gar kéine Réde sein, das kommt gar nicht in Fráge
завести́ речь о ком-либо, о чём-либо — auf j-m, auf etw. (A) zu spréchen kómmen (непр.) vi (s)
4) ( выступление) Réde f; Ánsprache fпроизнести́ [держа́ть] речь — éine Réde hálten (непр.)
торже́ственная речь — Féstrede f
обвини́тельная речь — Ánklagerede f
речь по ра́дио — Rúndfunkrede f
5) грам. Réde f••пряма́я речь — dirékte Réde
ко́свенная речь — índirekte Réde
ча́сти речи — Wórtarten f pl
-
6 еврейский
jüdisch; hebräisch ( древнееврейский)евре́йский язы́к — die jíddische Spráche, das Jíddische ( идиш); die hebräische Spráche, das Hebräische ( древнееврейский)
-
7 живой язык
1) lébende Spráche2) ( о стиле) lébhafte Spráche -
8 косноязычие
сSpráchfehler m; перен. spráchliche Únbeholfenheit; schwérfällige Áusdrucksweise -
9 языкознание
сSpráchwissenschaft f, Linguistik [-'gǔɪ-] fсравни́тельное языкозна́ние — vergléichende Spráchwissenschaft
-
10 английский
1) относящийся к Англии, англичанам énglischангли́йские газе́ты — énglische Zéitungen
англи́йская литерату́ра — die énglische Literatúr
англи́йские наро́дные пе́сни — énglische Vólkslieder
а) определение к слову язык énglisch; в сочет.: английского языка, по английскому языку Énglisch…англи́йский язы́к — die énglische Spráche; см. тж. б), в)
исто́рия англи́йского языка́ — die Geschíchte der énglischen Spráche
уче́бник англи́йского языка́ [по англи́йскому языку́] — das Énglischlehrbuch
учи́тель англи́йского языка́ — der Englischlehrer
заня́тия по англи́йскому языку́ — der Englischunterricht
б) английский язык как язык общения и предмет обучения (das) Énglisch G не употр. обыкн. без артикля, при наличии определения с неопределённым артиклемОн зна́ет англи́йский (язы́к). — Er kann Énglisch.
Он не зна́ет англи́йского (языка́). — Er kann nicht Énglisch. / Er kann [verstéht] kein Énglisch.
Я учу́ англи́йский (язы́к). — Ich lérne Énglisch.
Он говори́т на хоро́шем англи́йском языке́. — Er spricht ein gútes Énglisch.
в) английский (язык) как языковая система (при характеристике грам. строя, лексики, произношения, при переводе) das Énglische G n, D n всегда с определённым артиклемпереводи́ть на англи́йский (язы́к), с англи́йского языка́ — ins Énglische, aus dem Énglischen übersetzen
В англи́йском (языке́) существи́тельные не склоня́ются. — Im Énglischen wérden die Súbstantive nicht dekliniért.
Э́та кни́га - перево́д с англи́йского. — Díeses Buch ist éine Übersétzung aus dem Énglischen.
-
11 грамматика
1) наука die Grammátik =, тк. ед. ч.грамма́тика неме́цкого языка́ — die Grammátik der déutschen Spráche
истори́ческая, традицио́нная грамма́тика — die histórische, traditionélle Grammátik
учи́ть грамма́тику — die Grammátik lérnen
ле́кции по грамма́тике — Vórlesungen in Grammátik
2) учебник die Grammátik =, -enкра́ткая грамма́тика неме́цкого языка́ — eine kÚrze Grammátik der déutschen Spráche
Найди́ э́то пра́вило в грамма́тике. — SÚche díese Régel in der Grammátik.
Посмотри́ э́то в грамма́тике. — Schláge das in der Grammátik nách.
-
12 лингафонный
Sprach...лингафо́нный кабине́т — das Spráchlabor, das Spráchkabinett
-
13 речь
Он произнёс дли́нную речь. — Er hielt éine lánge Réde.
Он вы́ступил с приве́тственной речью, с кра́ткой речью. — Er hielt die Begrüßungsansprache, éine kúrze Ánsprache [Réde].
Конгре́сс откры́лся кра́ткой вступи́тельной речью президе́нта. — Der Kongréss wúrde mit éiner kúrzen Ánsprache des Präsidenten eröffnet.
О чём (идёт) речь? — Worúm hándelt es sich? / Worúm geht es? / Wovón ist die Réde?
речь идёт о том, что́бы... — Es hándelt sich darúm [es geht darúm, die Réde ist davón], dass...
Об э́том не мо́жет быть и ре́чи! — Das kommt gar nicht in Fráge! / Davón kann gar kéine Réde sein!
разли́чие ме́жду пи́сьменной и у́стной речью — der Únterschied zwíschen der Schríftsprache und der gespróchenen Spráche [zwíschen der schríftlichen und mündlichen Réde]
развива́ть на́выки у́стной речьи — die Spréchfertigkeiten entwíckeln
грам.
пряма́я речь — die dirékte Rédeко́свенная речь — die índirekte Réde
-
14 русский
I прилагат.1) относящийся к России, русским rússischру́сские газе́ты — rússische Zéitungen
ру́сская литерату́ра — die rússische Literatúr
ру́сские наро́дные пе́сни — rússische Vólkslieder
а) определение к слову "язык" rússisch; в сочет. типа: учебник русского языка, по русскому языку Rússisch...ру́сский язы́к — die rússische Spráche, см. тж. б), в)
исто́рия ру́сского языка́ — die Geschíchte der rússischen Spráche
уче́бник ру́сского языка́ [по ру́сскому языку́] — das Rússischlehrbuch
учи́тель ру́сского языка́ — der Rússischlehrer
заня́тия по ру́сскому языку́ — der Rússischunterricht
б) русский (язык) как язык общения и предмет обучения (das) Rússisch G не употр. обыкн. без артикля, при наличии определения с неопределённым артик-лемОн зна́ет ру́сский (язы́к). — Er kann Rússisch.
Он не зна́ет ру́сского (языка́). — Er kann nicht Rússisch. / Er kann [verstéht] kein Rússisch.
Я учу́ ру́сский (язы́к). — Ich lérne Rússisch.
На второ́м уро́ке у нас ру́сский (язы́к). — In der zwéiten Stúnde háben wir Rússisch.
Он преподаёт ру́сский (язы́к). — Er unterríchtet Rússisch.
Он говори́т на хоро́шем ру́сском языке́. — Er spricht ein gútes Rússisch.
Что, кака́я оце́нка у тебя́ по ру́сскому (языку́)? — Was, wélche Zensúr hast du in Rússisch?
в) русский (язык) как языковая система (при характеристике грам. строя, лексики, произношения, при переводе) das Rússische des Rússischen, dem Rússischen всегда с определённым артиклемпереводи́ть на ру́сский (язы́к), с ру́сского (языка́) — ins Rússische, aus dem Rússischen übersétzen
В ру́сском (языке́) шесть падеже́й. — Es gibt im Rússischen sechs Fälle.
IIЭ́та кни́га - перево́д с ру́сского. — Díeses Buch ist éine Übersétzung aus dem Rússischen.
Он ру́сский. — Er ist Rússe.
Мы ру́сские. — Wir sind Rússen.
-
15 space probe radar altimeter
Engineering: SPRAУниверсальный русско-английский словарь > space probe radar altimeter
-
16 special-purpose reconnaissance aircraft
Military: SPRAУниверсальный русско-английский словарь > special-purpose reconnaissance aircraft
-
17 жидкостный противоотмарочный распылитель
Trademark term: Liqua-Spra unitУниверсальный русско-английский словарь > жидкостный противоотмарочный распылитель
-
18 абхазский
abchásischабха́зский язы́к — die abchásische Spráche, das Abchásische
-
19 азербайджанский
aserbaidschánischазербайджа́нский язы́к — die aserbaidschánische Spráche, das Aserbaidschánische
-
20 албанский
albánischалба́нский язы́к — die albánische Spráche, das Albánische
См. также в других словарях:
sprȁti — (što, se) svrš. 〈prez. spèrēm (se), pril. pr. sprȃvši (se), prid. rad. sprȁo/sprȃla (se) ž, prid. trp. sprȃn〉 1. {{001f}}(što) pranjem skinuti s površine čega; oprati [∼ ljagu] 2. {{001f}}(se) nestati s površine čega pod djelovanjem vode ili… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
sprȁm — prij. (s G, rij. s D) označuje kretanje ili okrenutost prema komu/čemu, prema, u odnosu na [osjetila je ∼ njega nešto drugo] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
sprȁva — ž 〈G mn sprȃvā〉 predmet namijenjen da se pomoću njega obavlja kakva radnja [gimnastička ∼] ∆ {{001f}}optička ∼ tehn. sprava koja se osniva na kombinaciji leća (mikroskop itd.) … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
spra — misch·spra·che; ur·spra·che; … English syllables
sprȁviti — (što) svrš. 〈prez. sprȁvīm, pril. pr. īvši, prid. trp. sprȁvljen〉 1. {{001f}}pripraviti, pripremiti [∼ ručak] 2. {{001f}}smjestiti, pohraniti [∼ u džep] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
šprȁnja — ž (šprȁnj m) 〈G mn šprȃnjā〉 sitan komadić drva koji se zabode u kožu ili pod nokat; šćika, štika … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
sprȁvica — ž dem. i hip. od sprava … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
sprȁvljati — (što) nesvrš. 〈prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje〉, {{c=1}}v. {{ref}}spraviti{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
šprȁjcati — (što) nesvrš. 〈prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje〉 postavljati kolac, stup i sl. da se što ne nakrivi ili ne sruši, osloniti o što; podupirati, podbočiti … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
SPRA — Space Probe Radar Altimeter ( > IEEE Standard Dictionary ) … Acronyms
SPRA — Space Probe Radar Altimeter ( > IEEE Standard Dictionary ) … Acronyms von A bis Z