spowiednik

См. также в других словарях:

• spowiednik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. spowiedniknicy {{/stl 8}}{{stl 7}} kapłan spowiadający kogoś, czasem spowiadający stale daną osobę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osobisty spowiednik króla. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spowiednik — m III, DB. a, N. spowiednikkiem; lm M. spowiednikicy, DB. ów rel. «ksiądz słuchający spowiedzi; także: ksiądz spowiadający stale daną osobę» …   Słownik języka polskiego

• duchowny — duchownyni «odnoszący się, należący do duchowieństwa, kleru» Stan duchowny. Seminarium duchowne. Władza duchowna. ∆ Ojciec duchowny «spowiednik» ∆ Osoba duchowna «ksiądz» duchowny w użyciu rzecz. «osoba należąca do duchowieństwa; ksiądz,… …   Słownik języka polskiego

• ojciec — m II, DB. ojca, C. ojcu, W. ojcze; lm M. ojcowie, DB. ojców 1. «mężczyzna mający własne dziecko (dzieci) w stosunku do tego dziecka (lub ze względu na nie)» Czuły, kochający, troskliwy ojciec. Rodzony, własny ojciec. Wyrodny ojciec. Ojciec… …   Słownik języka polskiego

• spaviedninkas — 1 ×spaviedniñkas ( nykas Sut, M) (l. spowiednik) sm. (2) NdŽ, spaviẽdninkas (1) NdŽ, Slnt; Jzm nuodėmklausys: Išpažintie prieš kunigą spaviedninką visus griekus Tat …   Dictionary of the Lithuanian Language

• ojciec duchowny — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: ksiądz, kapłan {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} w seminariach, nowicjatach zakonnych itp.: ksiądz czuwający nad formacją religijną i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień