-
1 lascīvus
lascīvus adj. with comp. [LAS-], wanton, petulant, sportive, playful, frolicsome, roguish: capella, V.: pueri, H.: tenero lascivior haedo, O.: hederae, luxuriant, H.: verba, sportive, H.— Licentious, lewd, lustful, O., Ta., Cu.—Fig., of style, licentious, luxuriant: illud lascivum, etc., Iu.* * *lasciva, lascivum ADJplayful; lustful, wanton; impudent, mischievous; free from restraint -
2 Lepilemur
1. LAT Lepilemur J. Geoffroy2. RUS тонкотелые [изящные, ласковидные] лемуры pl, лепилемуры pl3. ENG sportive [weasel] lemurs, sportive and weasel lemurs4. DEU Wieselmakis pl5. FRA lépilémurs pl -
3 lascivus
lascīvus, a, um, adj. [Sanscr. lash-āmi, desire; las-āmi, play; Gr. la- in laô, lilaiomai; cf. Goth. lustus; also Lat. largus], wanton, petulant, sportive, playful, frolicsome, frisky, (syn.: petulans, procax).I.In a good sense: nova proles, * Lucr. 1, 260:II.capella,
Verg. E. 2, 64:puella,
id. ib. 3, 64:pueri,
Hor. S. 1, 3, 134:Amores,
id. C. 2, 11, 7:currumque sequuntur matris lascivo sidera fulva choro,
Tib. 2, 1, 88:tenero lascivior haedo,
Ov. M. 13, 791:aetas,
Hor. Ep. 2, 2, 216:hederae,
wanton, luxuriant, id. C. 1, 36, 20:acus,
for ornamenting the hair, a hair-pin, Mart. 11, 45, 6; cf. Tert. Verg. Vel. 12:tristia maestum Vultum verba decent.... Ludentem lasciva,
sportive, playful, Hor. A. P. 107; cf.:quod dicitur, aut est lascivum et hilare aut contumeliosum,
Quint. 6, 3, 27:ad quod (caput aselli) lascivi ludebant ruris alumni,
Juv. 11, 98. —In a bad sense, licentious, lewd, lustful, lascivious, Varr. R. R. 1, 14: Siculi, ut sunt lascivi et dicaces, Cael. ap. Quint. 6, 3, 41:III.puellae,
lascivious, Ov. A. A. 1, 523:femur,
id. Am. 3, 7, 10:libelli,
lewd, Mart. 5, 2, 5; cf.:tabellis ac sigillis lascivissimarum picturarum et figurarum,
Suet. Tib. 43.—Trop., of style, licentious, luxuriant, overloaded with ornament; oratio, Gell. 12, 2, 9; cf.: illud lascivum zôê kai psuchê, Juv. 6, 194.—Hence, adv. in two forms.A.lascīvē, wantonly, lasciviously (post-class.):B.loqui,
licentiously, Mart. 8 init.:versus facere,
App. Mag. p. 278, 31. — Comp.:lascivius,
Avien. Arat. 514.—lascīvĭter, wantonly, petulantly: ludere, Laev. ap. Charis. p. 183 P. -
4 iocōsus
iocōsus adj. [iocus], full of jesting, jocose, humorous, droll, facetious, sportive: Maecenas, H.: Musa, O.: res: verba, O.: furtum, H.: Nilus (i. e. of the merry Egyptians), O. -
5 lūdibundus
lūdibundus adj. [ludo], playful, sportive, frolicsome, jubilant: milites ita ludibundi, ut, etc., L. — Playing, easily, without effort, without danger. ad Hydruntem ludibundi pervenimus: omnia ludibundus conficies.* * *ludibunda, ludibundum ADJhaving fun; cares free -
6 (lūdicer)
(lūdicer) cra, crum, adj. [ludus], belonging to play, serving for sport, done in sport, sportive: exercitatio: Praemia, awarded in the games, V.: res, the drama, H. -
7 jocosus
jocosa, jocosum ADJhumorous, funny, droll; sportive; factious; full of jesting/jokes/fun -
8 Lepilemur mustelinus
1. LAT Lepilemur mustelinus I. Geoffroy2. RUS ласковидный лемур m3. ENG weasel [greater sportive] lemur4. DEU großer Wieselmaki m5. FRA lépilémur m mustélinVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Lepilemur mustelinus
-
9 Anser
1.anser, ĕris, usu. m. [Sanscr. hasas; Gr. chên; Germ. Gans; Engl. Gander; Erse, goss = goose] (f., Varr. R. R. 3, 10, 3; Col. 8, 14, 4; cf. Schneid. Gram. II. p. 7; Bentl. ad Hor. S. 2, 8, 88; Neue, Formenl. I. p. 612 sq.), a goose; sacred to Juno, and which preserved the Capitol in the Gallic war. Hence held in high honor by the Romans, Liv. 5, 47; Cic. Rosc. Am. 20; Plin. 10, 22, 26, § 81 al.—Anser Amyclaeus, the swan, into which Jupiter changed himself at Amyclœ, Verg. Cir. 488.2.Anser, ĕris, m., a petulant and obscene poet (Ov. Tr. 2, 435), a friend of the triumvir Antonius, who presented him with an estate at Falernum (Cic. Phil. 13, 5). Acc. to Servius, Virgil makes a sportive allusion to him in Ecl. 9, 36: argutos inter strepere anser olores; cf.:ore canorus Anseris indocto carmine cessit olor,
Prop. 3, 32, 84, and Weich. Poet. Lat. pp. 159-167. -
10 anser
1.anser, ĕris, usu. m. [Sanscr. hasas; Gr. chên; Germ. Gans; Engl. Gander; Erse, goss = goose] (f., Varr. R. R. 3, 10, 3; Col. 8, 14, 4; cf. Schneid. Gram. II. p. 7; Bentl. ad Hor. S. 2, 8, 88; Neue, Formenl. I. p. 612 sq.), a goose; sacred to Juno, and which preserved the Capitol in the Gallic war. Hence held in high honor by the Romans, Liv. 5, 47; Cic. Rosc. Am. 20; Plin. 10, 22, 26, § 81 al.—Anser Amyclaeus, the swan, into which Jupiter changed himself at Amyclœ, Verg. Cir. 488.2.Anser, ĕris, m., a petulant and obscene poet (Ov. Tr. 2, 435), a friend of the triumvir Antonius, who presented him with an estate at Falernum (Cic. Phil. 13, 5). Acc. to Servius, Virgil makes a sportive allusion to him in Ecl. 9, 36: argutos inter strepere anser olores; cf.:ore canorus Anseris indocto carmine cessit olor,
Prop. 3, 32, 84, and Weich. Poet. Lat. pp. 159-167. -
11 Fescennia
Fescennĭa, ae, f. (also Fescennĭ-um, ii, n., Serv. Verg. A. 7, 695), an ancient but small city of Etruria, on the Tiber, not far from Falerii, famous for a sort of sportive and jeering dialogues in verse named after it, Plin. 3, 5, 8, § 52; Serv. l. l.; v. Dennis, Etrur. 1, p. 152 sq. (acc. to Gell. and Müll. the modern Civita Castellana; acc. to Dennis, near Borghetto).—II.Deriv.: Fescennīnus, a, um, adj., of or belonging to Fescennia, Fescennine:B.acies,
Verg. A. 7, 695:Fescennina per hunc inventa licentia morem Versibus alternis opprobria rustica fudit,
Hor. Ep. 2, 1, 145:versus,
Liv. 7, 2, 7; Paul. ex Fest. p. 85 Müll.:locutio,
Cat. 61, 127:materia,
Sid. Ep. 8, 11:pes,
i. e. an amphimacer, Diom. p. 475 P.— Subst.: Fescennīni, ōrum, m., Fescennine verses, Fescennines, Macr. S. 2, 4:nuptiales,
Sen. Contr. 3, 21 med. p. 252 Bip.; Plin. 15, 22, 24, § 86.—Also. Fescen-nīna, ōrum, n. (sc. carmina, Prud. Cont. Symm. 1, 261; Mart. Cap. 9, § 914 (the derivation of these Fescennini from fascinum seems improbable).—Transf., Fe-scennīnus, i, m., a lampooner: spatiator atque Fescenninus, Cato ap. Fest. s. v. spatiatorem, p. 344 Müll.; Macr. S. 2, 10, 9. -
12 Fescennina
Fescennĭa, ae, f. (also Fescennĭ-um, ii, n., Serv. Verg. A. 7, 695), an ancient but small city of Etruria, on the Tiber, not far from Falerii, famous for a sort of sportive and jeering dialogues in verse named after it, Plin. 3, 5, 8, § 52; Serv. l. l.; v. Dennis, Etrur. 1, p. 152 sq. (acc. to Gell. and Müll. the modern Civita Castellana; acc. to Dennis, near Borghetto).—II.Deriv.: Fescennīnus, a, um, adj., of or belonging to Fescennia, Fescennine:B.acies,
Verg. A. 7, 695:Fescennina per hunc inventa licentia morem Versibus alternis opprobria rustica fudit,
Hor. Ep. 2, 1, 145:versus,
Liv. 7, 2, 7; Paul. ex Fest. p. 85 Müll.:locutio,
Cat. 61, 127:materia,
Sid. Ep. 8, 11:pes,
i. e. an amphimacer, Diom. p. 475 P.— Subst.: Fescennīni, ōrum, m., Fescennine verses, Fescennines, Macr. S. 2, 4:nuptiales,
Sen. Contr. 3, 21 med. p. 252 Bip.; Plin. 15, 22, 24, § 86.—Also. Fescen-nīna, ōrum, n. (sc. carmina, Prud. Cont. Symm. 1, 261; Mart. Cap. 9, § 914 (the derivation of these Fescennini from fascinum seems improbable).—Transf., Fe-scennīnus, i, m., a lampooner: spatiator atque Fescenninus, Cato ap. Fest. s. v. spatiatorem, p. 344 Müll.; Macr. S. 2, 10, 9. -
13 Fescennini
Fescennĭa, ae, f. (also Fescennĭ-um, ii, n., Serv. Verg. A. 7, 695), an ancient but small city of Etruria, on the Tiber, not far from Falerii, famous for a sort of sportive and jeering dialogues in verse named after it, Plin. 3, 5, 8, § 52; Serv. l. l.; v. Dennis, Etrur. 1, p. 152 sq. (acc. to Gell. and Müll. the modern Civita Castellana; acc. to Dennis, near Borghetto).—II.Deriv.: Fescennīnus, a, um, adj., of or belonging to Fescennia, Fescennine:B.acies,
Verg. A. 7, 695:Fescennina per hunc inventa licentia morem Versibus alternis opprobria rustica fudit,
Hor. Ep. 2, 1, 145:versus,
Liv. 7, 2, 7; Paul. ex Fest. p. 85 Müll.:locutio,
Cat. 61, 127:materia,
Sid. Ep. 8, 11:pes,
i. e. an amphimacer, Diom. p. 475 P.— Subst.: Fescennīni, ōrum, m., Fescennine verses, Fescennines, Macr. S. 2, 4:nuptiales,
Sen. Contr. 3, 21 med. p. 252 Bip.; Plin. 15, 22, 24, § 86.—Also. Fescen-nīna, ōrum, n. (sc. carmina, Prud. Cont. Symm. 1, 261; Mart. Cap. 9, § 914 (the derivation of these Fescennini from fascinum seems improbable).—Transf., Fe-scennīnus, i, m., a lampooner: spatiator atque Fescenninus, Cato ap. Fest. s. v. spatiatorem, p. 344 Müll.; Macr. S. 2, 10, 9. -
14 jocabundus
jŏcābundus, a, um, adj. [jocor], sportive, jocular (post-class.): juventus, Val. Max. 2, 4, 4; Lact. 2, 7, 11: satura, Mart Cap. 6, § 576. -
15 jocosus
jŏcōsus, a, um, adj. [jocus], full of jesting, jocose, humorous, droll, facetious (class.).A.Of persons:B.homo humanus et jocosus,
Varr. R. R. 2, 5:Maecenas,
Hor. Epod. 3, 20:Musa,
Ov. Tr. 2, 354.—Of inanim. and abstr. things:res,
Cic. Off. 1, 37:lis,
Ov. M. 3, 332:verba,
id. F. 6, 692:furtum,
Hor. C. 1, 10, 7: Nilus, the sportive Nile, with reference to the merry lives of the Egyptians, Ov. Tr. 1, 2, 80.— Adv.: jŏ-cōsē, jestingly, jocosely:eumque lusi jocose satis,
Cic. Q. Fr. 2, 12, 2.— Comp.:dicere aliquid jocosius,
Cic. Fam. 9, 24, 4; Hor. S. 1, 4, 104. -
16 lascivio
lascīvĭo, ĭi, ītum, 4, v. n. [lascivus], to be wanton, petulant, sportive, to sport, frisk, frolic (not freq. till after the Aug. per.).I.Lit.: licet lascivire, dum nihil metuas, *Cic. Rep. 1, 40, 63:II.Ap. Claudius ait, lascivire magis plebem quam saevire,
Liv. 2, 29, 9:licentiam lasciviendi permittere militi,
Suet. Caes. 67:eo principio lascivire miles,
Tac. A. 1, 16:exsilit agnus Lascivitque fuga,
and wantonly frisks away, Ov. M. 7, 321; cf. Col. 6, 24:angues... lascivientium piscium modo exsultasse,
Liv. 27, 5. — Poet.:dextera lascivit caesa Tegeatide capra (of the Luperci, who wantonly struck at passers-by),
Sil. 13, 329:ferratus lascivit apex,
Claud. Rapt. Pros. 2, 145:quis lascivit aquis et ab aethere ludit,
Mart. 4, 3, 7. —Esp.:in Venerem,
to be lascivious, Col. 6, 24, 2.—Trop., to indulge in license of language or style (a favorite expression of Quintilian):lascivimus syntonorum modis saltitantes,
Quint. 9, 4, 142; cf. id. 11, 1, 56:toto et rerum et verborum et compositionis genere lasciviunt,
id. 4, 2, 39:puerilibus sententiolis,
id. 12, 10, 73; cf. id. 9, 4, 28; 9, 4, 6:Ovidius lascivire in Metamorphosesi solet,
Quint. 4, 1, 77. -
17 ludibundus
lūdĭbundus, a, um, adj. [ludo], playful, sportive, frolicsome, wanton.I.Lit.:II.Sic palliolatim amictus hac incessi ludibundus,
Plaut. Ps. 5, 1, 30:milites ita ludibundi Beneventum rediere, ut ab epulis reverti viderentur,
Liv. 24, 16:circum vicos vagabatur ludibundus,
Suet. Ner. 26:oculi ludibundi atque illecebrae voluptatisque plenae,
Gell. 3, 5, 2.—Transf., playing, easily, without danger:caelo sereno in Italiam ludibundi pervenimus,
Cic. Fam. 16, 9, 2:si Vulteium habebis, omnia ludibundus conficies,
id. Verr. 2, 3, 67, § 156. -
18 ludicer
lūdĭcer or lūdī̆crus ( nom. sing. m. is not used), cra, crum, adj. [ludus], that serves for sport, done in sport, sportive:1.ars,
Plaut. Aul. 4, 3, 3:exercitatio,
Cic. N. D. 1, 37, 102:sermones,
id. Ac. 2, 2, 6:ludicrae artes sunt, quae ad voluptatem oculorum atque aurium tendunt,
Sen. Ep. 88, 22:ludicras partes sustinere,
to appear on the stage, Suet. Ner. 11:certamen,
Vell. 1, 8, 1:tibiae,
which were played in the theatre, Plin. 16, 36, 66, § 172:in modum ludicrum,
Tac. A. 14. 14: versus et cetera ludicra pono, [p. 1083] Hor. Ep. 1, 1, 10:quibus (juvenibus) id ludicrum est,
Tac. G. 24:solemnibus epulis ludicra,
id. A. 1, 50:hac lege excipiuntur qui artem ludicram faciunt,
actors, Paul. Sent. 5, 26, 2; so,quae artem ludicram fecerit,
Ulp. Fragm. 13, 1 sq. —Hence, lūdī̆crum, i, n.A show, public games; a scenic show, stage-play:2.Olympiorum solemne ludicrum,
Liv. 28, 7, 14:Isthmiorum statum ludicrum aderat,
id. 33, 32, 1; 34, 41, 1:iisdem fere diebus sollemne erat ludicrum Isthmiorum,
Curt. 4, 5, 11:indulserat ei ludicro Augustus,
Suet. Aug. 43:coronae ludicro quaesitae,
won in the public games, Plin. 21, 3, 5, § 7; cf.:quid maris extremos Arabas ditantis et Indos, Ludicra quid, etc.,
Hor. Ep. 1, 6, 7 Orell. ad loc.—A sport, toy, means of sport:quos (ramulos) Hamadryades deae ludicrum sibi rosido nutriunt umore,
Cat. 61, 24; cf.:urbes duae, quae in proverbii ludicrum vertere, Apina et Trica,
sport, Plin. 3, 11, 16, § 104.— Plur.:et versus et cetera ludicra pono,
trifles, Hor. Ep. 1, 1, 10; cf. K. and H. ad Hor. Ep. 1, 6, 7.— Hence, adv.: lūdī̆crē, in sport, playfully (ante- and post-class.): pars ludicre saxa jactant, Enn. ap. Non. 134, 14 (Ann. v. 76 Vahl.):tractare aliquem,
App. M. 9, 7; 220, 15. -
19 ludicre
lūdĭcer or lūdī̆crus ( nom. sing. m. is not used), cra, crum, adj. [ludus], that serves for sport, done in sport, sportive:1.ars,
Plaut. Aul. 4, 3, 3:exercitatio,
Cic. N. D. 1, 37, 102:sermones,
id. Ac. 2, 2, 6:ludicrae artes sunt, quae ad voluptatem oculorum atque aurium tendunt,
Sen. Ep. 88, 22:ludicras partes sustinere,
to appear on the stage, Suet. Ner. 11:certamen,
Vell. 1, 8, 1:tibiae,
which were played in the theatre, Plin. 16, 36, 66, § 172:in modum ludicrum,
Tac. A. 14. 14: versus et cetera ludicra pono, [p. 1083] Hor. Ep. 1, 1, 10:quibus (juvenibus) id ludicrum est,
Tac. G. 24:solemnibus epulis ludicra,
id. A. 1, 50:hac lege excipiuntur qui artem ludicram faciunt,
actors, Paul. Sent. 5, 26, 2; so,quae artem ludicram fecerit,
Ulp. Fragm. 13, 1 sq. —Hence, lūdī̆crum, i, n.A show, public games; a scenic show, stage-play:2.Olympiorum solemne ludicrum,
Liv. 28, 7, 14:Isthmiorum statum ludicrum aderat,
id. 33, 32, 1; 34, 41, 1:iisdem fere diebus sollemne erat ludicrum Isthmiorum,
Curt. 4, 5, 11:indulserat ei ludicro Augustus,
Suet. Aug. 43:coronae ludicro quaesitae,
won in the public games, Plin. 21, 3, 5, § 7; cf.:quid maris extremos Arabas ditantis et Indos, Ludicra quid, etc.,
Hor. Ep. 1, 6, 7 Orell. ad loc.—A sport, toy, means of sport:quos (ramulos) Hamadryades deae ludicrum sibi rosido nutriunt umore,
Cat. 61, 24; cf.:urbes duae, quae in proverbii ludicrum vertere, Apina et Trica,
sport, Plin. 3, 11, 16, § 104.— Plur.:et versus et cetera ludicra pono,
trifles, Hor. Ep. 1, 1, 10; cf. K. and H. ad Hor. Ep. 1, 6, 7.— Hence, adv.: lūdī̆crē, in sport, playfully (ante- and post-class.): pars ludicre saxa jactant, Enn. ap. Non. 134, 14 (Ann. v. 76 Vahl.):tractare aliquem,
App. M. 9, 7; 220, 15. -
20 ludicrum
lūdĭcer or lūdī̆crus ( nom. sing. m. is not used), cra, crum, adj. [ludus], that serves for sport, done in sport, sportive:1.ars,
Plaut. Aul. 4, 3, 3:exercitatio,
Cic. N. D. 1, 37, 102:sermones,
id. Ac. 2, 2, 6:ludicrae artes sunt, quae ad voluptatem oculorum atque aurium tendunt,
Sen. Ep. 88, 22:ludicras partes sustinere,
to appear on the stage, Suet. Ner. 11:certamen,
Vell. 1, 8, 1:tibiae,
which were played in the theatre, Plin. 16, 36, 66, § 172:in modum ludicrum,
Tac. A. 14. 14: versus et cetera ludicra pono, [p. 1083] Hor. Ep. 1, 1, 10:quibus (juvenibus) id ludicrum est,
Tac. G. 24:solemnibus epulis ludicra,
id. A. 1, 50:hac lege excipiuntur qui artem ludicram faciunt,
actors, Paul. Sent. 5, 26, 2; so,quae artem ludicram fecerit,
Ulp. Fragm. 13, 1 sq. —Hence, lūdī̆crum, i, n.A show, public games; a scenic show, stage-play:2.Olympiorum solemne ludicrum,
Liv. 28, 7, 14:Isthmiorum statum ludicrum aderat,
id. 33, 32, 1; 34, 41, 1:iisdem fere diebus sollemne erat ludicrum Isthmiorum,
Curt. 4, 5, 11:indulserat ei ludicro Augustus,
Suet. Aug. 43:coronae ludicro quaesitae,
won in the public games, Plin. 21, 3, 5, § 7; cf.:quid maris extremos Arabas ditantis et Indos, Ludicra quid, etc.,
Hor. Ep. 1, 6, 7 Orell. ad loc.—A sport, toy, means of sport:quos (ramulos) Hamadryades deae ludicrum sibi rosido nutriunt umore,
Cat. 61, 24; cf.:urbes duae, quae in proverbii ludicrum vertere, Apina et Trica,
sport, Plin. 3, 11, 16, § 104.— Plur.:et versus et cetera ludicra pono,
trifles, Hor. Ep. 1, 1, 10; cf. K. and H. ad Hor. Ep. 1, 6, 7.— Hence, adv.: lūdī̆crē, in sport, playfully (ante- and post-class.): pars ludicre saxa jactant, Enn. ap. Non. 134, 14 (Ann. v. 76 Vahl.):tractare aliquem,
App. M. 9, 7; 220, 15.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Sportive — Sport ive ( [i^]v), a. Tending to, engaged in, or provocative of, sport; gay; frolicsome; playful; merry. [1913 Webster] Is it I That drive thee from the sportive court? Shak. [1913 Webster] {Sport ive*ly}, adv. {Sport ive*ness}, n. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
sportive — index jocular Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
sportive — 1580s, from SPORT (Cf. sport) + IVE (Cf. ive). Related: Sportively; sportiveness … Etymology dictionary
sportive — *playful, frolicsome, roguish, waggish, impish, mischievous Analogous words: blithe, *merry, jocund, jovial, jolly: mirthful, gleeful, hilarious (see corresponding nouns at MIRTH) … New Dictionary of Synonyms
sportive — ► ADJECTIVE ▪ playful; light hearted … English terms dictionary
sportive — [spôrt′iv] adj. 1. a) fond of or full of sport or merriment; playful b) done in fun or play, not in earnest 2. of, or having the nature of, sport, esp. outdoor sport 3. Obs. amorous or erotic sportively adv. sportiveness n … English World dictionary
sportive — ● sportif, sportive adjectif Qui est propre à un sport, aux sports ou qui s y rapporte : Les résultats sportifs. Qui a le caractère d un sport, de la compétition : Conduite sportive d une automobile. Qui évoque la pratique d un sport : Une allure … Encyclopédie Universelle
sportive — sportively, adv. sportiveness; Archaic. sportability, n. /spawr tiv, spohr /, adj. 1. playful or frolicsome; jesting, jocose, or merry: a sportive puppy. 2. done in sport, rather than in earnest: a sportive show of affection. 3. pertaining to or… … Universalium
Sportive — Sportif Un sportif est une personne qui pratique régulièrement une activité physique. On distingue les sportifs amateurs et les sportifs de haut niveau. Les premiers pratiquent en général le sport pour se divertir et conserver une bonne condition … Wikipédia en Français
sportive — sporting / sportive [adj] playful and fair antic, coltish, considerate, devil may care*, frisky, frolicsome, full of fun*, game, gamesome, gay, generous, impish, jaunty, joyous, larkish, lively, merry, mischievous, reasonable, roguish, rollicking … New thesaurus
SPORTIVE (PRESSE) — SPORTIVE PRESSE Les premières publications spécialisées dans le compte rendu d’activités sportives datent du milieu du XIXe siècle. Depuis lors, la presse sportive accompagne le mouvement sportif tout en l’amplifiant. Dans le système des… … Encyclopédie Universelle