-
1 spit
I[spit] n աշխրգ. ցամաքալեզվակ. երկա րա ձիգ առափնյա ծանծաղուտ. շամփուր, շիշII[spit] n թուք, թքածը. the dead spit of մեկի իսկական պատկերը. քթից ընկած[spit] v թքել (նաև spit out/up) spit blood արյուն թքել. spit at թշնամաբար վերաբերվել. spit it out! Շուտ ասա՛, մի՛ ծածկիր. spit in one’s face երեսին թքել. (ֆշշացնել) The cat spat at the dog Կատուն ֆշշացրեց շան վրա. (թշշալ) The meat is spitting in the pan Միսը թշշում է տապակի մեջ. It began to spit Սկսեց անձրև կաթել/անձրևել -
2 spit
1) بصاق 2) يبصق* * *يَبْصُق -
3 spitfire
[΄spit‚faiə] n դյուրագրգիռ/տա քարյուն մարդ -
4 blood
[blʌd] n արյուն. փխբ. կյանք. a drop of blood արյան կաթիլ. blood flowed/ran from his nose Նրա քթից արյուն էր հոսում. spit blood արյուն թքել. shed/spill blood արյուն թափել. blood made her faint Արյան տեսքից նա ուշաթափվեց. My blood ran cold Արյունս սառեց. It runs in his blood Դա նրա արյան մեջ է. blood relations արյունակից բա րեկամներ. blood poisoning արյան վա րակում. blood transfusion արյան փոխներարկում. blood vessel արյունատար անոթ. determine the blood groop արյան խումբը որոշել. blood pressure արյան ճնշում. high/low blood pressure արյան բարձր/ցածր ճնշում. blood test/count արյան անա լիզ. have a blood count done արյան անալիզ անել. let out one’s blood արյուն թողնել. (խառնվածք, ավյուն) bad blood թշնամություն. make bad blood between թշնամություն գցել… միջև make one’s blood boil խիստ զայրաց նել/կա տաղեց նել. stir one’s blood բորբոքել, խանդավառել. His blood is up Արյունը գլուխն է տվել. hot/warm blood դյուրագրգիռ, տաքարյուն. (տոհմ, ծագում) full blood զտարյուն ձի. half blood կիսաազնվա ցեղ ձի. blue blood ազնվական, արիս տոկրատ. He is out for my blood Նա իմ արյանն է ծարավի. blood is thicker than water Արյունը ջուր չի դառնա. blood bank արյան պահոց. blood heat մարմնի նոր մալ ջերմաստիճան. blood stream արյան շրջա նառություն -
5 hospitable
[hɔ΄spitəbl] a հյուրասեր, հյուրընկալ. a hospitable house/family/atmosphere հյուրընկալ տուն/ընտանիք/մթնոլորտ -
6 inhospitable
[ˌinhɔ΄spitəbl] a անհյուր ընկալ, անհյուրասեր
См. также в других словарях:
Spit — may refer to: *Spitting, the act of forcibly expelling from the mouth ** Spit, another word for saliva *Spit (archaeology) an archaeological term for a unit of archaeological excavation *Spit (landform), a section of land that extends into a body … Wikipedia
spit — Ⅰ. spit [1] ► VERB (spitting; past and past part. spat or spit) 1) eject saliva forcibly from one s mouth. 2) forcibly eject (food or liquid) from one s mouth. 3) say in a hostile way. 4) (o … English terms dictionary
spit — spit1 [spit] n. [ME spite < OE spitu, akin to OHG spizzi, sharp: for IE base see SPIKE1] 1. a thin, pointed rod or bar on which meat is impaled for broiling or roasting over a fire or before other direct heat 2. a narrow point of land, or a… … English World dictionary
Spit — Spit, v. t. [imp. & p. p. {Spitted}; p. pr. & vb. n. {Spitting}.] [From {Spit}, n.; cf. {Speet}.] 1. To thrust a spit through; to fix upon a spit; hence, to thrust through or impale; as, to spit a loin of veal. Infants spitted upon pikes. Shak.… … The Collaborative International Dictionary of English
Spit — Spit, v. t. [imp. & p. p. {Spit} ({Spat}, archaic); p. pr. & vb. n. {Spitting}.] [AS. spittan; akin to G. sp[ u]tzen, Dan. spytte, Sw. spotta,Icel. sp?ta, and prob. E. spew. The past tense spat is due to AS. sp?tte, from sp?tan to spit. Cf.… … The Collaborative International Dictionary of English
Spit — Spit, v. t. [imp. & p. p. {Spit} ({Spat}, archaic); p. pr. & vb. n. {Spitting}.] [AS. spittan; akin to G. sp[ u]tzen, Dan. spytte, Sw. spotta,Icel. sp?ta, and prob. E. spew. The past tense spat is due to AS. sp?tte, from sp?tan to spit. Cf.… … The Collaborative International Dictionary of English
Spit — Студийный альбом Kittie … Википедия
spit — vb, spit or spat spat; spit·ting vt to eject (as saliva) from the mouth vi to eject saliva from the mouth spit n SALIVA … Medical dictionary
spit up — {v.} To vomit a little. * /The baby always spits up when he is burped./ * /Put a bib on the baby. I don t want him to spit up on his clean clothes./ … Dictionary of American idioms
spit up — {v.} To vomit a little. * /The baby always spits up when he is burped./ * /Put a bib on the baby. I don t want him to spit up on his clean clothes./ … Dictionary of American idioms
Spit — Spit, v. i. To attend to a spit; to use a spit. [Obs.] [1913 Webster] She s spitting in the kitchen. Old Play. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
