-
1 speculum
speculum, ī, n. (specio), der Spiegel (bei den Alten aus glänzenden Metallplatten), I) eig.: speculorum levitas, Cic.: sp. concavum, Hohlspiegel, Plin.: inditum auro (in G. gefaßter) sp., Sen.: specula totis paria corporibus auro argentoque caelata sunt, Sen.: inter pectinem speculumque occupati, Sen.: cotidie adversum speculum (vor dem Sp.) ornari, Scipio bei Gell.: quodam modo speculi vice fungi (als Sp. dienen), Sen.: speculo placere, schön geputzt sein, Ov.: crebro semet in speculo contemplari, Apul.: faciem quaerere in speculo od. ad speculum, Macr. u. Hieron.: speculum suum consulere, Ov.: speculum in visere, Apul.: se speculo videre alterum, Hor.: hoc facinus speculo videre, Mart. (vgl. Lachm. Lucr. p. 219): Demosthenes grande quoddam intuens speculum componere actionem solebat, Quint.: inspicere tamquam in speculum in vitas omnium, Ter.: iis (libidinibus etc.) posse istius tamquam in speculo vitam intueri, Cic.: indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur, Cic. – vom Spiegel des Wassers, lympharum, Phaedr. 1, 4, 3. – II) übtr., der Spiegel = das Abbild, morum, Sittenspiegel, Plin. ep.: speculum video, Plaut.: quae (parvos et bestias) putat esse specula naturae, Cic.: opus Vergilianum de quodam Homerici operis speculo formatum est, Macr. – / vulg. Nbf. speculus, ī, m., Ps. Cypr. de monte Sina et Sion 13 (zweimal).
-
2 speculum
speculum, ī, n. (specio), der Spiegel (bei den Alten aus glänzenden Metallplatten), I) eig.: speculorum levitas, Cic.: sp. concavum, Hohlspiegel, Plin.: inditum auro (in G. gefaßter) sp., Sen.: specula totis paria corporibus auro argentoque caelata sunt, Sen.: inter pectinem speculumque occupati, Sen.: cotidie adversum speculum (vor dem Sp.) ornari, Scipio bei Gell.: quodam modo speculi vice fungi (als Sp. dienen), Sen.: speculo placere, schön geputzt sein, Ov.: crebro semet in speculo contemplari, Apul.: faciem quaerere in speculo od. ad speculum, Macr. u. Hieron.: speculum suum consulere, Ov.: speculum in visere, Apul.: se speculo videre alterum, Hor.: hoc facinus speculo videre, Mart. (vgl. Lachm. Lucr. p. 219): Demosthenes grande quoddam intuens speculum componere actionem solebat, Quint.: inspicere tamquam in speculum in vitas omnium, Ter.: iis (libidinibus etc.) posse istius tamquam in speculo vitam intueri, Cic.: indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur, Cic. – vom Spiegel des Wassers, lympharum, Phaedr. 1, 4, 3. – II) übtr., der Spiegel = das Abbild, morum, Sittenspiegel, Plin. ep.: speculum video, Plaut.: quae (parvos et bestias) putat esse specula naturae, Cic.: opus Vergilianum de quodam Homerici operis speculo formatum est, Macr. – ⇒ vulg. Nbf. speculus, ī, m., Ps. Cypr. de monte Sina et Sion 13————(zweimal).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > speculum
-
3 speculum
spĕcŭlum, i, n. [specio; hence, that in which one sees himself].I.Lit., a looking-glass, mirror (usually made of polished metal):B.speculum a speciendo, quod ibi se spectant,
Varr. L. L. 5, § 129 Müll.; cf.:speculum, quod in eo specimus imaginem,
id. ib. 6, §82: homines sibi habere speculum, ubi os contemplarent suom, etc.,
Plaut. Ep. 3, 3, 2:quid opu'st speculo tibi, quae tute speculo speculum es maximum?
id. Most. 1, 3, 94; cf. id. Men. 5, 9, 3:speculi imago,
Lucr. 4, 279; cf. id. 4, 331:speculis apparent simulacra,
id. 4, 98:speculorum levitas,
Cic. Univ. 14:quotiens te in speculo videris alterum,
Hor. C. 4, 10, 6:ut in speculo rugas aspexit aniles,
Ov. M. 15, 232:se in speculo contemplari,
App. Mag. p. 283, 4:cava specula,
id. ib. p. 284, 2 et saep.— On the material and use of mirrors, v. Plin. 33, 9, 45, § 128; 34, 17, 48, § 160; 37, 5, 16, § 64; 37, 7, 25, § 97; Stat. S. 3, 4, 94; Sen. Q. N. 1, 17.—With tanquam, ut, etc.:inspicere, tamquam in speculum, in vitas omnium,
Ter. Ad. 3, 3, 61; 3, 3, 74; Cic. Pis. 29, 71; id. Fin. 5, 22, 61; id. Rep. 2, 42, 69.—Poet., transf., of the mirror-like smoothness of water:II.lympharum in speculo,
Phaedr. 1, 4, 3.—Trop., a mirror, copy, imitation (rare; more freq. connected with tamquam or ut, etc.; v. supra, I.):futuri temporis,
Lucr. 3, 974; 4, 166:infantes et bestias putat specula esse naturae,
Cic. Fin. 2, 10, 32; cf.corresp. with imago,
Plaut. Men. 5, 9, 3:omne opus Vergilianum de quodam Homerici operis speculo formatum est,
Macr. S. 5, 2 med. -
4 speculum
spĕcŭlum, i, n. [st2]1 [-] miroir (de métal ou de verre). [st2]2 [-] au fig. miroir. [st2]3 [-] image, copie.* * *spĕcŭlum, i, n. [st2]1 [-] miroir (de métal ou de verre). [st2]2 [-] au fig. miroir. [st2]3 [-] image, copie.* * *Speculum, speculi, pen. corr. Cic. Un mirouer.\Consulere speculum. Ouid. Se mirer. -
5 spéculum
-
6 speculum
speculum /ˈspɛkjʊləm/1 (med.) specolo; speculum3 (zool.) ocello● (metall.) speculum alloy, bronzo per specchi. -
7 speculum
speculum speculum, i n зеркало -
8 speculum
speculum ī, n [SPEC-], a reflector, lookingglass, mirror: speculorum lēvitas: Inspicere, tamquam in speculum, in vitas omnium, T.: quotiens te speculo videris alterum, H.: ut in speculo rugas aspexit anilīs, O.: Lympharum in speculo, i. e. smooth surface, Ph.—Fig., a mirror, copy, imitation: (infantes et bestias) putat specula esse naturae.* * *mirror, looking glass, reflector; copy, imitation -
9 speculum
-
10 speculum
English-German dictionary of Electrical Engineering and Electronics > speculum
-
11 speculum
-
12 speculum
-
13 speculum
-
14 speculum
-
15 speculum
speculum [ˊspekjυləm] n (pl - la)1) мед. расшири́тель, зе́ркало2) рефле́ктор3) глазо́к ( на крыле птицы) -
16 speculum
-
17 speculum
-
18 speculum
-
19 speculum
speculum, i, n., mirror, 1 C. 13:12; Jas. 1:23.* -
20 speculum
speculum глазок (на крыле птицы)English-Russian dictionary of biology and biotechnology > speculum
См. также в других словарях:
spéculum — [ spekylɔm ] n. m. VAR. speculum • XVe; lat. speculum « miroir » ♦ Méd. Instrument servant à explorer des cavités ou conduits de l organisme, muni d un dispositif permettant de les élargir en vue d en faciliter l examen. Spéculum vaginal, anal,… … Encyclopédie Universelle
speculum — spéculum [ spekylɔm ] n. m. VAR. speculum • XVe; lat. speculum « miroir » ♦ Méd. Instrument servant à explorer des cavités ou conduits de l organisme, muni d un dispositif permettant de les élargir en vue d en faciliter l examen. Spéculum vaginal … Encyclopédie Universelle
Speculum — Spéculum Ancien modèle de spéculum Un spéculum est un outil médical généralement en métal ou à usage unique en plastique permettant d explorer une cavité corporelle par l écartement des parois. Sommaire … Wikipédia en Français
SPECULUM — primis mortalium aequor fuit undarum saxorumque laevor. Senec. Natur. Quaest. l. 1. c. 17. Rerum natura facultatem nobis dedit, nosmet ipsos videndi, fons cuique perlucidus, aut laeve saxum imaginem reddit. Unde Pastor ille Virgilianus, Ecl. 2. v … Hofmann J. Lexicon universale
Speculum — Spec u*lum, n.; pl. L. {Specula}, E. {Speculum}. [L., fr. specere to look, behold. See {Spy}.] 1. A mirror, or looking glass; especially, a metal mirror, as in Greek and Roman arch[ae]ology. [1913 Webster] 2. A reflector of polished metal,… … The Collaborative International Dictionary of English
Speculum — Spec u*lum, n.; pl. L. {Specula}, E. {Speculum}. [L., fr. specere to look, behold. See {Spy}.] 1. A mirror, or looking glass; especially, a metal mirror, as in Greek and Roman arch[ae]ology. [1913 Webster] 2. A reflector of polished metal,… … The Collaborative International Dictionary of English
Specŭlum [1] — Specŭlum (lat.), 1) Spiegel; 2) Instrument zur Erweiterung der Öffnung von Höhlen, in denen man etwas beobachten od. vornehmen will, so der Mundspiegel (s.d., Speculum oris), der Mutterspiegel (Speculum uteri), zur Erweiterung u. Beobachtung der… … Pierer's Universal-Lexikon
speculum — SPÉCULUM s.n. v. specul. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 SPÉCULUM s.n. v. specul. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
speculum — (n.) 1590s, from L. speculum, lit. mirror, from specere to look at, view (see SCOPE (Cf. scope) (1)) … Etymology dictionary
Specŭlum [2] — Specŭlum (a. Geogr.), Ort in der südlichen numidischen Wüste; j. Sbekka … Pierer's Universal-Lexikon
Specŭlum — (lat.), medizinisches Instrument, s. Spiegel, S. 731 … Meyers Großes Konversations-Lexikon