-
1 sparzyć
-
2 sparzyć
(-ę, -ysz); vb; od (parzyć)* * *I.sparzyć1pf.1. ( gorącem) burn.3. (mięso, warzywa) blanch.II.sparzyć2pf.( zwierzęta) mate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sparzyć
-
3 sparzyć
parzyć się sich verbrühen, sich verbrennen;parzyć sobie usta sich den Mund verbrennen; < zaparzyć> herbatę aufgießen, ziehen lassen; kawę aufbrühen;parzyć się herbata ziehen;parzyć v/i (być gorącym) heiß sein;piasek parzy der Sand ist heiß;parzyć się ZOOL sich paaren -
4 sparzyć
глаг.• выжигать• гореть• жечь• жечься• обварить• обжечь• обжигать• ошпаривать• ошпарить• палить• поджигать• пылать• сгореть• сжечь• сжигать• случить• спалить• шпарить* * *sparz|yć\sparzyćony сов. 1. обжечь;2. (zalać wrzątkiem) ошпарить+* * *sparzony сов.1) обже́чь2) ( zalać wrzątkiem) ошпа́ритьSyn: -
5 sparzyć
1. brûler2. ébouillanter3. échauder -
6 sparzyć
1 dóigh 2 scalladh -
7 sparzyć
djeg -
8 sparzyć
yakmak; yanmak -
9 sparzyć
I.обпекти; ошпаритиII.спарувати -
10 sparzyć
1 banlian2 bantal3 magbanlî4 mapasò5 paltos6 pasò7 sunog8 sunugin -
11 sparzyć
garalmak; haplamak; otlamak; ötmek -
12 sparzyć
queimar -
13 sparzyć
1) ζεματίζω2) καίω -
14 sparzyć
سوخت ; سوزاندن -
15 sparzyć się
vrto get burnt, to burn o.s.; (przen) to get one's fingers burnt* * *I.sparzyć się1pf.1. ( gorącem) get burnt, burn o.s.3. (= rozczarować się) become disappointed ( czymś by l. with sth); kto się gorącym sparzył, ten na zimne dmucha once bitten, twice shy.II.sparzyć się2pf. ( o zwierzętach) mate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sparzyć się
-
16 sparzyć się
-
17 sparzyć\ się
sparzy|ć się%1 сов. 1. обжечься;2. (oblać się wrzątkiem) ошпариться;● kto się raz (na gorącym) \sparzyć\ sięł, ten na zimne dmucha погов. обжёгшись на молоке, дует на воду
+ oparzyć się -
18 sparzyć się
I сов.1) обже́чься2) ( oblać się wrzątkiem) ошпа́риться•- kto się raz na gorącym sparzył, ten na zimne dmuchaSyn:II сов.спа́риться, случи́ться ( о животных) -
19 sparzyć się
I.обпектися; ошпаритисяII.спаруватися -
20 спариться
См. также в других словарях:
sparzyć — I dk VIb, sparzyćrzę, sparzyćrzysz, sparz, sparzyćrzył, sparzyćrzony 1. «dotykając czymś gorącym, uszkodzić ciało, tkanki; oparzyć, przypiec» Sparzyć rękę, palec. Sparzyć usta, język herbatą, papierosem. 2. «wywołać podrażnienie skóry takie, jak… … Słownik języka polskiego
sparzyć się — III {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, sparzyć sięrzę się, sparzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} doznać niepowodzenia, zajmując się czymś; zawieść się na kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sparzyć się na wspólniku, na handlu nieruchomościami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sparzyć (się) — I {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. parzyć (się) I {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sparzyć (się) II {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. parzyć (się) II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
parzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, parzyćrzę, parzyćrzy, parzyćrzony {{/stl 8}}– sparzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poddawać powierzchnię czegoś działaniu wrzątku lub gorącej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
parzyć się — I – sparzyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} doznawać uczucia pieczenia, dotykając czegoś podrażniającego skórę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sparzyć się pokrzywami, żrącym płynem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}parzyć się II – sparzyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
шпарить — ошпарить, шпаркий быстрый, проворный , зап., южн., смол. (Даль), укр. шпарити обваривать, бить , блр. шпарыць бить . По мнению Преобр. (Труды I, 104), заимств. из польск. sparzyc обварить , которое родственно пар (см.); см. также Горяев, ЭС 425;… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
шпарить — Заим. из польск. яз., в котором sparzyć «обдувать кипятком» преф. производное от parzyć (от para «пар»). См. пар … Этимологический словарь русского языка
popalić — dk VIa, popalićlę, popalićlisz, popalićpal, popalićlił, popalićlony 1. «spalić wiele, jedno po drugim, spalić w wielu miejscach» Wróg popalił wsie i miasta. Trawa, ziemia popalona przez słońce. ◊ Popalić za sobą mosty «uniemożliwić sobie… … Słownik języka polskiego
poparzyć — dk VIb, poparzyćrzę, poparzyćrzysz, poparzyćparz, poparzyćrzył, poparzyćrzony «spowodować oparzenie, sparzenie; oparzyć w wielu miejscach, sparzyć jedno po drugim» Poparzyć kogoś dotkliwie wrzątkiem. Poparzyć sobie ręce kwasem. poparzyć się «ulec … Słownik języka polskiego
przypiec — dk XI, przypiecpiekę, przypiecpieczesz, przypiecpiecz, przypiecpiekł, przypiecpieczony, przypiecpiekłszy przypiekać ndk I, przypiecam, przypiecasz, przypiecają, przypiecaj, przypiecał, przypiecany 1. «piekąc przyrumienić coś mocno po wierzchu»… … Słownik języka polskiego
ukrop — m IV, D. u, Ms. ukroppie, blm «wrząca lub bardzo gorąca ciecz; wrzątek, war» Oblać się, oparzyć się ukropem. Wyparzyć, sparzyć coś ukropem. Z kranu leciał po prostu ukrop. ◊ Zwijać, uwijać się jak (mucha) w ukropie «bardzo się spieszyć, wykonywać … Słownik języka polskiego