-
1 spaść na kark komuś
= zwalić się na kark komuś свали́ться на́ голову кому́-л. -
2 zwalić się na kark komuś
= spaść na kark komuś -
3 kark
сущ.• горлышко• затылок• шейка• шея* * *♂, Р. \karku шея z (задняя часть); загривок pot.;człowiek twardego \karku перен. упрямый человек; człowiek o giętkim \karku перен. бесхребетный человек; ● na \karku на носу; na złamanie \karku сломя голову; skręcić (złamać) \kark свернуть себе шею; nadstawiać \karku рисковать головой;
spaść (zwalić się) na \kark komuś свалиться на голову кому-л.* * *м, Р karkuше́я ż ( задняя часть); загри́вок pot.człowiek twardego karku — перен. упря́мый челове́к
człowiek o giętkim karku — перен. бесхребе́тный челове́к
- na karku- złamać kark - zwalić się na kark komuś
См. также в других словарях:
spaść — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… … Słownik frazeologiczny
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… … Słownik języka polskiego
spadać — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… … Słownik frazeologiczny
spadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spadaćam, spadaća, spadaćają {{/stl 8}}– spaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, spadnę, spadnie, spadnij, spadł, spadła, spadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego