Перевод: с немецкого на латинский

с латинского на немецкий

sordium

  • 1 Geizhals

    Geizhals, homo tenax (der am Erworbenen zu sehr Festhaltende, der übertrieben Sparsame). [1040]homo avarus, avaritiā ardens (der Habsüchtige, letzteres im hohen Grade) – ein ganz schmutziger G., homo turpissimarum sordium.

    deutsch-lateinisches > Geizhals

  • 2 Gemisch

    Gemisch, mixtura (eig. und uneig., z.B. mixt. vitiorum et virtutum). – colluvio. colluvies (uneig., Zusammenfluß verschiedener Dinge, z.B. das Heer, ein G. von allen Völkern, exercitus mixtus ex colluvione omnium gentium: dieses G. von Nationen, colluvies illa nationum). – societas (uneig., eine Verbindung, z.B. von Verschwendung u. Geiz, luxuriae et sordium). – consortium (uneig., gleichs. Genossenschaft zu gleichen Teilen, z.B. von Tugenden u. Lastern, honestorum turpiumque). varietas (ein buntes Allerlei, ein buntes G., z.B. sermonum opinionumque). – Häufiger wird es jedoch durch miscere od. permiscere ausgedrückt, z.B. ein G. von Werkblei u. Kupfererz, stannum et aes mixta: ein G. von Gutem u. – Bösem, bona mixta malis: ein G. von Erbitterung u. Gram, ira etaegritudo permixta.

    deutsch-lateinisches > Gemisch

  • 3 schmutzig

    schmutzig, sordidus (auch bildl. von schmutzig geizigen, sowie überh. schlechten Menschen). – squalidus (unflätig, nur eig.). – lutosus. lutulentus. caenosus (kotig, w. vgl.; lutul. auch uneig. = häßlich, garstig). – luto respersus (mit Kot bespritzt, z.B. calceus). – immundus (unreinlich, unsauber). – spurcus (unflätig, säuisch; dann auch bildl. = unflätig von Sitten). – obscenus (häßlich, garstig, beim Anblick oder beim Anhören Widerwillen u. Abscheu erregend, z.B. Gemälde, Worte oder [2054] Reden). – impurus (unrein, bes. bildl. = unflätig, lasterhaft). – sehr sch., sordium od. squaloris plenus; squalore sordidus od. obsĭtus. – sch. sein, sordere; squalere; luto sparsum esse (v. Schuhen etc.): sehr sch. sein, auch situ squalere. – sch. werden, sordescere Adv.sordide; obscene.

    deutsch-lateinisches > schmutzig

  • 4 unrein

    unrein, non purus (nicht rein übh.). – immundus (unsauber). – sordidus (schmutzig). – squalidus (klebend vor Schmutz). – contaminatus (durch Betastung beschmutzt), von etwas, alqā re (z.B. sanguine). – limo turbatus (vom Schlamm getrübt, z.B. vom Flußwasser). – impurus (bildl., unsauber, lasterhaft, unkeusch, von Pers. u. Dingen, z.B. mores). – incestus (bildl., unkeusch). – inquinatus (befleckt; dah. gemein, unedel, z.B. Rede, Vers). – sehr unr., sordium plenus; squalore sordidus. – unr. Begierden, libidines.

    deutsch-lateinisches > unrein

См. также в других словарях:

  • CICATRICES — adversô corpore acceptae, decorae: unde occasione poscente ostentati solebant, Liv. l. 2. c. 23. Magno natu quidam cum omnium malorum suorum insignibus se in Forum proiecit. Obsita erat squalore vestis ipse testes bonestarum aliqnot locis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CLOACAE — publica sordium receptacula, sicut Latrinae (de quibus infra) privata; inter Gentilium σεβάσματα memoratae Clementi Romano, Recognit. l. 5. quem locum supra adduximus voce Aelurus 3 non tennis operae nec leviculae im pensae Romanis fuêre. Harum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CYBIARII — apud Arnobium, l. 2. Quid cybiarios, salinatores, bolonas, unguentarios, aurifices, aucupes, vanorum sirpiarumque vinctores: sunt qui Cybia vendebant, recte proin salinatoribus iuncti. Est aucem Cybium, Graece κύβιον, quadratum salsamenti frustum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DENS — quevasi edens dictus est. Sunt autem Dentes, minime extra curam a Vett. habiti: Hinc ridet Maximinam Mart. l. 2. Epigr. 41. quod eos haberet sordidos, nigrosqueve, Et tres sunt tibi Maximina dentes. Sed plane piceiqueve buxeiqueve. Et Horat. l. i …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OPPUGNATIO Urbium — vel primô impetu peragitur: quemadmodum Gomphos Iulius Caesar, usus singulari militum studiô, eôdem quô venerat die expugnavit, l. 3. de bello Civ. c. 80. vel longiorem moram requirit. Quod si itaque propter fossarum latitudinem, murorumque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PELAMIS — piscis e thynnorum genere. Plin. l. 9. c. 15. Thynni mares sub ventre non habent pinnam. Intrant e magno mari Pontum vernô tempore gregatim, nec alibi fetificant. Cordyla appellatur partus, qui fetas redeuntes in mare autumno comitantur. Limosae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SALSAMENTUM — depiscibus praecipue: Et quidem Salsamenta magna, apud Graecos, eôdem nomine veniunt, quô piscis, unde sumpta. Sic Icesius Κύβια quae frusta sunt quadrata pelamidis, vocavit pelamidas. Similiter Τόμος θουριανὸς frustum caniculae, quam et ξίφιαν… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SORCOTIUM — apud Christianum Episcopum Moguntin. in Chronico Mogunt. Purpuram optimam tollens, sibii vestes fecit, tunicam, sorcotium et mantellum: Gall. Sorcot vel Surcot, vestis species, forte quod cotto superadderetus, dicta. Vide Car. du Fresne Not. ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • STOICI — Philosophorum secta, cuius auctor est Zeno Cittieus, Strabo l. 14. Κίττιον ἔχει λιμένα κλειςτόν. εντἐυθέν ἐςτι Ζην´ων ὁ τῆς Στωϊκῆς αἰρέσεως ἀρχηγέτης. Stoicis autem nomen a porticu, ubi docuit Zeno. Quasi dicas, porticenses, ve. porticuarios.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • UNCAE Manus — apud Papinium, l. 2. Theb. v. 557. abscissis infringens cantibus uncas Exsuperat iuga dira manus, scopuloque potitus: Manus sunt in uncos compositae, quibus comprehendens scopulos se elevabat, ut se in cautes attolleret, uti locum exponit vetus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • juge — Un Juge, Iudex. Un juge et arbitre, Disceptator. Un juge des matieres criminelles, Quaestor. Juges criminels, Capitales triumuiri. Juge competant, auquel appartient la cognoissance d une chose, Competens iudex. Juges corrompus par argent, Numarij …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»