-
1 quandoque bonus dormítat Homerus
literalmente: hasta el buen Homero dormita de vez en cuando; alguna vez también se duerme Homero; también Homero se duerme de vez en cuando; también homero tiene sus despistesActualmente, la expresión hace referencia a los errores que, a veces, cometen los grandes escritores: hasta los grandes escritores suelen cometer faltas; los grandes escritores tienen también sus despistes; a los grandes escritores se les escapa de vez en cuando algún gazapo; también el genio se equivoca alguna vezLa frase está sacada de un verso 359 de la Ars poetica de Quinto Horacio Flaco (65 a.C.-8 d.C.). La frase original dice: Indignor, quandoque bonus dormitat Homerus(me enfada ver que hasta el eximio Homero de vez en cuando se duerme). Lo que molesta a Horacio es que Homero tiene de vez en cuando momentos de descuido, momentos en los que no está a la altura de su genio. No quiere decir que cometa faltas como un escritor cualquiera, sino que es una lástima que el excelente Homero de vez en cuando olvida algún dato. Pero estos pequeños detalles no empañan para nada la grandeza de Homero, al contrario, disculpa la grandeza del genio.Sunt delicta tamen quibus ignovisse velimus.Nam neque chorda sonum reddit, quem volut manus et mens,poscentique gravem persaepe remittit acutum,nec semper feriet, quodcumque minabitur arcus.Verum ubi plura nitent in carmine, non ego paucisoffendar maculis, quas aut incuria fudit,aut humana parum cavit natura. Quid ergo est?Vt scriptor si peccat idem librarius usque,quamvis est monitus, venia caret, et citharoedusridetur chorda qui semper oberrat eadem,sic mihi, qui multum cessat, fit Choerilus ille,quem bis terve bonum cum risu miror; et idemindignor quandoque bonus dormitat Homerus.Verum operi longo fas est obrepere somnum.
См. также в других словарях:
sönüm — is., fiz. 1) Bir salınım hareketinin genliğinin türlü dirençlerin etkisiyle küçülmesi, itfa Bir sarkaç salınımının sönümü, içinde bulunduğu ortamın direncine bağlıdır. 2) tic. Bir borcun her yıl ödenen taksitlerle belli bir zaman sonunda ödenmiş… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sönüm ayrımı — is., tic. Süresi gelmiş borç senetlerini ödemek amacıyla ayrılmış yedek para … Çağatay Osmanlı Sözlük
Tuba mirum spargens sonum — (lat., die Tuba, welche einen wunderbaren Ton verbreitet), die Stelle des Requiem, worin von der Auferstehung die Rede ist u. welche gewöhnlich als der Prüfstein des Componisten betrachtet wird … Pierer's Universal-Lexikon
TIBIA — I. TIBIA Phrygia, in universum sic dicta, Suidas: Τιβία. Φρυγία ὅλη. Vide Palmer. p. 575. II. TIBIA instrumentum maxime ὀργιαςικὸν καὶ παθητικὸν, Atistoteli in Politicis, et Appuleio Miles. l. 5. qui proin, uti loqui de cithara, canere de choro,… … Hofmann J. Lexicon universale
Mesrine (groupe) — Mesrine Pays d’origine Canada (Québec) Genre musical Grindcore Années d activité Depuis 1997 Site officiel … Wikipédia en Français
COQUI ac Offarii — magni apud Romanos, sequiori aevô, habiti sunt. Plin. l. 9. c. 17. extr. At nunc Coci triumphorum pretiis parantur, et Cocorum prsces: nullusque prope iam mortalis aestimatur pluris, quam qui peritissime censum Domini mergit. Et Val. Max. l. 9. c … Hofmann J. Lexicon universale
SITICINES — qui apud sitos, i. e. vitâ functos canebant. A. Gellius ita de iis l. 20. c. 2. Siticines, scriptum est in Orat. M. Catonis, et Liticines et Tubicines. Sed Caesellius Vindex scire quidem se ait, Liticines lituô cantare, et Tubicines tubâ: quid… … Hofmann J. Lexicon universale
CYMBALUM — inter Cybeles inventa, in cuius sacris Archigallus primus cymbala praelata pulsabat, ex aere fuit. Iuvenalis, Sat. 9. v. 62. Cymbala pulsantis legetus fiet amici. In quae verba vetus Scholiastes, Archigalli, inquit, cymbala percutientis. Ita… … Hofmann J. Lexicon universale
SINGULARIS Tibia — Graece μόναολος est. Et quidem primitus singulares erant tibiae, antequam Marsyas geminaas instituit. Sed postmodum singulares adhibitae sum. Namque Tyrrheni non unô genere contenti, singulari canebant in Sacris eâque aencâ, tanto apud eos in… … Hofmann J. Lexicon universale
SISTRUM — Instrumentum fuit Musicum, in Isidis sacris percuti solitum, oblongum, manubriatum in ima parte, cancellatum traiectis virgulis, et ut verbô dicatur, laminae ac praeterea nihil, definiente Pignoriô Comm. de Servis, qui proin virum doctum cum… … Hofmann J. Lexicon universale
TINTINNABULUM — a tinnitu, quem, dum pulsatur, edere solet, nomen nactum est: Tinnitus autem est aeris: unde ex aere primum, mox ex aere, stanno, plumbo argentoque nonnumquam admistis, fieri consuevêre Tintinnabula, magni inter homines usus, sive profana, sive… … Hofmann J. Lexicon universale