-
1 socio-
(съставна част на сложни думи) от корена на social, société. -
2 socioculturel,
le adj. (de socio- et culturel) социокултурен. -
3 sociodrame
m. (de socio et drame, d'apr. l'angl. sociodrama) псих. импровизирана сцена върху дадена тема от група хора ( вид групова психотерапия). -
4 socioéconomique
adj. (de socio- et économique) социоикономически; enquête socioéconomique социоикономическа анкета. -
5 sociogramme
m. (de socio- et -gramme) схема на личните отношения между членовете на дадена група. -
6 sociolinguistique
f. (de socio- et linguistique) социолингвистика. -
7 sociologie
f. (de socio- et -logie) социология. -
8 sociométrie
f. (de socio- et -métrie) изчисляване на социалните явления. -
9 socioprofessionnel,
le adj. (de socio- et professionnel) социопрофесионален; catégories socioprofessionnel,s социопрофесионални категории. -
10 sociothérapie
f. (de socio- et -thérapie) социотерапия ( социални мерки за реинтеграция на болен в неговата среда).
См. также в других словарях:
socio- — ♦ Élément, du rad. de social, société. ⇒SOCIO , élém. formant Élém. tiré du rad. de social, société, entrant dans la constr. de nombreux mots, adj. et subst., appartenant gén. au domaine des sc. soc. A. [Le 2e élém. est un élém. formant] V.… … Encyclopédie Universelle
socio — socio, cia sustantivo masculino,f. 1. Miembro de una sociedad o asociación: socio fundador, hacerse socio. Los socios de la peña han organizado el festival. Sinónimo: asociado. 2. Persona que se asocia con otra con un fin, especialmente comercial … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Socio — Socio, o socia, es la denominación que recibe cada una de las partes en un contrato de sociedad. Mediante ese contrato, cada uno de los socios se compromete a aportar un capital a una sociedad, normalmente con una finalidad empresarial. Por… … Wikipedia Español
socio — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia (referitor la) societate , social . [pron. ci o , var. soci . / < fr., it. socio , cf. lat. socius – tovarăş]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN SOCIO elem. societate . (< fr.… … Dicționar Român
socio — socio, cia (Del lat. socĭus). 1. m. y f. Persona asociada con otra u otras para algún fin. 2. Individuo de una sociedad, o agrupación de individuos. socio capitalista. m. y f. Persona que aporta capital a una empresa o compañía, poniéndolo a… … Diccionario de la lengua española
socio — / sɔtʃo/ s.m. (f. a ) [lat. sŏcius alleato, confederato; compagno ]. 1. [chi fa parte di un associazione, di un circolo culturale, ricreativo, ecc.: s. ordinario, benemerito ] ▶◀ affiliato, associato, consocio, iscritto, (lett.) sodale, membro.… … Enciclopedia Italiana
socio- — [səusiəu, siə, səuʃiəu, ʃiə US sousiou, siə, souʃiou, ʃiə] prefix technical [: French; Origin: Latin socius; SOCIAL1] 1.) relating to society ▪ sociology (=the study of society) 2.) social and something else ▪ sociopolitical ▪ sociolinguistics … Dictionary of contemporary English
socio- — [ sousiou ] prefix relating to society and social matters: used with some adjectives and nouns: socioeconomic sociology … Usage of the words and phrases in modern English
socio — socio, cia sustantivo 1) asociado. 2) sujeto, individuo*, prójimo. Todos ellos se usan en sentido despectivo. * * * Sinónimos: ■ asociado, participante, accionista … Diccionario de sinónimos y antónimos
socio- — combining form of L. socius companion, associate (see SOCIAL (Cf. social)). Common in compounds since c.1880, e.g. sociobiology study of the biological basis of social behavior (1946) … Etymology dictionary
socio- — elem. de comp. Exprime a noção de social ou sociedade (ex.: sociolaboral). ‣ Etimologia: latim socius, ii, companheiro, associado, aliado … Dicionário da Língua Portuguesa