-
1 altivolāns
altivolāns ntis, adj. [alte + volans], high-flying, soaring (poet.): altivolantes, as subst, birds, Enn. ap. C.* * *(gen.), altivolantis ADJhigh flying; soaring; flying high -
2 volucer
volucer ucris, ucre ( gen plur. -crum, rarely -crium, C.), adj. [3 VOL-], flying, winged: bestiae: angues: dracones, O.: natus, i. e. Cupid, O.—As subst f. (sc. avis), a bird, flying creature: volucrīs videmus effingere nidos: Iunonis, i. e. the peacock, O.: inportunae, H.: pictae, V.: volucris parvula (of a fly), Ph.—Once masc.: teneros volucrīs peremit (sc. alites), C. poët.—In rapid motion, flying, winged, fleet, swift, rapid, soaring: nuntius: aurae, V.: nebulae, O.: harundo, V.: iam volucrem sequor Te, fleeing swiftly, H.—Fig., fleet, swift, rapid: nihil est tam volucre quam maledictum: spes: somnus, V.: fatum, H.—Passing quickly, fleeting, transient, transitory: fortuna: dies, H.: fama, O.* * *Ibird, flying insect/creatureIIvolucris, volucre ADJwinged, flying; in rapid motion, fleet; transient, fleeting -
3 adscensio
ascent; progress, advancement; rising series/flight of stairs; soaring -
4 altivolus
altivola, altivolum ADJhigh flying; soaring; flying high -
5 ascensio
ascent; progress, advancement; rising series/flight of stairs; soaring -
6 evectio
ascension, flight, soaring aloft; permit to travel by public post -
7 adscensio
I.A.. Lit.:B.ad hirundininum nidum ascensionem ut faceret,
Plaut. Rud. 3, 1, 7:graduum,
Vitr. 9, 1, p. 208 Rode:via ascensionis,
Vulg. 1 Par. 26, 16: dies ascensionis suae de terrā Aegypti, ib. Osee, 2, 15.—Trop.: quorum (oratorum) quae fuerit ascensio et quam in omnibus rebus difficilis optimi perfectio, etc., a rising, soaring, * Cic. Brut. 36, 137:II.ascensiones in corde suo disposuit,
Vulg. Psa. 83, 6.—Meton., means of ascent: aedificat in caelo ascensionem, Vulg Amos, 9, 6. -
8 altivolans
altĭvŏlans, antis, adj. [alte-volans], flying high, soaring: genus antivolantum (i. e. aves), Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 84 Vahl.): altivolans solis rota, * Lucr. 5, 433. -
9 altivolus
altĭvŏlus, a, um, adj. [alte-volo], flying high, soaring:aves,
Plin. 10, 19, 21, § 42. -
10 ascensio
I.A.. Lit.:B.ad hirundininum nidum ascensionem ut faceret,
Plaut. Rud. 3, 1, 7:graduum,
Vitr. 9, 1, p. 208 Rode:via ascensionis,
Vulg. 1 Par. 26, 16: dies ascensionis suae de terrā Aegypti, ib. Osee, 2, 15.—Trop.: quorum (oratorum) quae fuerit ascensio et quam in omnibus rebus difficilis optimi perfectio, etc., a rising, soaring, * Cic. Brut. 36, 137:II.ascensiones in corde suo disposuit,
Vulg. Psa. 83, 6.—Meton., means of ascent: aedificat in caelo ascensionem, Vulg Amos, 9, 6. -
11 fugio
fŭgĭo, fūgi, fŭgĭtum ( gen. plur. part. sync. fugientum, Hor. C. 3, 18, 1; part. fut. fugiturus, Ov. H. 2, 47 al.), 3, v. n. and a. [root FUG; Gr. PHUG, pheugô; Sanscr. bhuj; syn.: flecto, curvo; v. fuga], to flee or fly, to take flight, run away.I.Neutr.A.Lit.:b.propera igitur fugere hinc, si te di amant,
Plaut. Ep. 3, 4, 78; cf.:a foro,
id. Pers. 3, 3, 31:senex exit foras: ego fugio,
I am off, Ter. Heaut. 5, 2, 47:cervam videre fugere, sectari canes,
id. Phorm. prol. 7:qui fugisse cum magna pecunia dicitur ac se contulisse Tarquinios,
Cic. Rep. 2, 19:Aeneas fugiens a Troja,
id. Verr. 2, 4, 33, § 72:omnes hostes terga verterunt, nec prius fugere destiterunt, quam ad flumen Rhenum pervenerint,
Caes. B. G. 1, 53, 1:oppido fugit,
id. B. C. 3, 29, 1:ex ipsa caede,
to flee, escape, id. B. G. 7, 38, 3; cf.:ex proelio Mutinensi,
Cic. Fam. 10, 14, 1:e conspectu,
Ter. Hec. 1, 2, 107: Uticam, Hor. Ep. 1, 20, 13: fenum habet in cornu;longe fuge,
id. S. 1, 4, 34: nec furtum feci nec fugi, run away (of slaves), id. Ep. 1, 16, 46; cf.:formidare servos, Ne te compilent fugientes,
id. S. 1, 1, 78; Sen. Tranq. 8.—Prov.: ita fugias ne praeter casam,
i. e. in fleeing from one danger beware of falling into another, Ter. Phorm. 5, 2, 3 Ruhnk. —In partic., like the Gr. pheugein, to become a fugitive, leave one's country, go into exile:B.fugiendum de civitate, cedendum bonis aut omnia perferenda,
Quint. 6, 1, 19; so,ex patria,
Nep. Att. 4, 4:a patria,
Ov. Tr. 1, 5, 66:in exilium,
Juv. 10, 160; cf. under II. A. b.—Transf., in gen., to pass quickly, to speed, to hasten away, flee away; cf.:b.numquam Vergilius diem dicit ire, sed fugere, quod currendi genus concitatissimum est,
Sen. Ep. 108 med. (mostly poet. and of inanim. and abstr. things):tenuis fugiens per gramina rivus,
Verg. G. 4, 19:Tantalus a labris sitiens fugientia captat Flumina,
Hor. S. 1, 1, 68:concidunt venti fugiuntque nubes,
id. C. 1, 12, 30:spernit humum fugiente pennā,
hasting away, rapidly soaring, id. ib. 3, 2, 24:nullum sine vulnere fugit Missile,
Stat. Th. 9, 770:insequitur fugientem lumine pinum (i. e. navem),
Ov. M. 11, 469:fugere ad puppim colles campique videntur,
Lucr. 4, 389:fugiunt freno non remorante dies,
Ov. F. 6, 772:sed fugit interea, fugit irreparabile tempus,
Verg. G. 3, 284:annus,
Hor. S. 2, 6, 40:hora,
id. C. 3, 29, 48:aetas,
id. ib. 1, 11, 7.—Of persons:evolat ante omnes rapidoque per aëra cursu Callaicus Lampon fugit,
hastens away, Sil. 16, 335. Here perh. belongs: acer Gelonus, Cum fugit in Rhodopen atque in deserta Getarum, i. e. swiftly roves (as a nomade), Verg. G. 3, 462 (acc. to another explan., flees, driven from his abode).—Pregn., to vanish, disappear, to pass away, perish:C.e pratis cana pruina fugit,
Ov. F. 6, 730:fugiunt de corpore setae,
id. M. 1, 739; cf.:jam fessae tandem fugiunt de corpore vires,
Verg. Cir. 447;for which: calidusque e corpore sanguis Inducto pallore fugit,
Ov. M. 14, 755:fugerat ore color,
id. H. 11, 27:nisi causa morbi Fugerit venis,
Hor. C. 2, 2, 15:fugiunt cum sanguine vires,
Ov. M. 7, 859:amor,
Prop. 1, 12, 12:memoriane fugerit in annalibus digerendis, an, etc.,
Liv. 9, 44, 4:gratissima sunt poma, cum fugiunt,
i. e. when they wilt, become wilted, Sen. Ep. 12; cf.: vinum fugiens, under P. a.—Trop. (rare but class.):II. A.nos naturam sequamur, et ab omni, quod abhorret ab oculorum auriumque approbatione, fugiamus,
Cic. Off. 1, 35, 128; cf.: omne animal appetit quaedam et fugit a quibusdam;quod autem refugit, id contra naturam est, etc.,
id. N. D. 3, 13, 33; Quint. 11, 1, 54:ad verba,
to have recourse to, Petr. 132.Lit. (mostly poet.): erravi, post cognovi, et fugio cognitum, Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 160 Vahl.):b.cum Domitius concilia conventusque hominum fugeret,
Caes. B. C. 1, 19, 2:neminem neque populum neque privatum fugio,
Liv. 9, 1, 7:vesanum fugiunt poëtam qui sapiunt,
Hor. A. P. 455:percontatorem,
id. Ep. 1, 18, 69:hostem,
id. S. 1, 3, 10:lupus me fugit inermem,
id. C. 1, 22, 12:nunc et ovis ultro fugiat lupus,
Verg. E. 8, 52:(Peleus) Hippolyten dum fugit abstinens,
Hor. C. 3, 7, 18:scriptorum chorus omnis amat nemus et fugit urbes,
id. Ep. 2, 77; id. S. 1, 6, 126:data pocula,
Ov. M. 14, 287; cf.vina,
id. ib. 15, 323.— Pass.:sic litora vento Incipiente fremunt, fugitur cum portus,
i. e. is left, Stat. Th. 7, 140. —In partic. (cf. supra, I. A. b.), to leave one's country:2.nos patriam fugimus,
Verg. E. 1, 4:Teucer Salamina patremque cum fugeret,
Hor. C. 1, 7, 22.—Hence:quis exsul Se quoque fugit?
Hor. C. 2, 16, 20.—Transf. (causa pro effectu), to flee away from, to escape, = effugio ( poet.;B.but cf. infra, B. 2.): hac Quirinus Martis equis Acheronta fugit,
Hor. C. 3, 3, 16:insidiatorem,
id. S. 2, 5, 25:cuncta manus avidas fugient heredis,
id. C. 4, 7, 19.—And in a poetically inverted mode of expression: nullum Saeva caput Proserpina fugit (= nemo tam gravis est, ad quem mors non accedat), none does cruel Proserpine flee away from, avoid (i. e. none escapes death), Hor. C. 1, 28, 20.—Trop., to flee from, avoid, shun (very freq. and class.):(β).conspectum multitudinis,
Caes. B. G. 7, 30, 1:ignominiam ac dedecus,
Cic. Rep. 5, 4:nullam molestiam,
id. ib. 3, 5; cf.laborem,
Ter. Heaut. 1, 1, 114; Verg. A. 3, 459 (opp. ferre):recordationes,
Cic. Att. 12, 18:vituperationem tarditatis,
id. de Or. 2, 24, 101; cf.:majoris opprobria culpae,
Hor. Ep. 1, 9, 10:judicium senatus,
Liv. 8, 33, 8:vitium,
Quint. 2, 15, 16:hanc voluptatem (with reformidare),
id. 8, 5, 32:disciplinas omnes (Epicurus),
id. 2, 17, 15:nuptias,
Ter. And. 4, 4, 27; cf.:usum conjugis,
Ov. M. 10, 565:conubia,
id. ib. 14, 69:amplexus senis,
Tib. 1, 9, 74:nec sequar aut fugiam, quae diligit ipse vel odit,
Hor. Ep. 1, 1, 72:spondeum et dactylum (opp. sequi),
Quint. 9, 4, 87.— Pass.:simili inscitiā mors fugitur, quasi dissolutio naturae,
Cic. Leg. 1, 11, 31:quemadmodum ratione in vivendo fugitur invidia, sic, etc.,
Auct. Her. 4, 38, 50:quod si curam fugimus, virtus fugienda est,
Cic. Lael. 13, 47:fugiendas esse nimias amicitias,
id. ib. 13, 45:fugienda semper injuria est,
id. Off. 1, 8, 25; id. Verr. 2, 3, 43, § 103:vitiosum genus fugiendum,
id. Or. 56, 189; cf. Quint. 11, 3, 128:petenda ac fugienda,
id. 3, 6, 49.—Like the Gr. pheugein, with inf. (mostly poet.), to avoid doing something, to omit, forbear, beware, = omittere, cavere:2.illud in his rebus longe fuge credere, etc.,
Lucr. 1, 1052:o fuge te tenerae puerorum credere turbae,
Tib. 1, 4, 9:quid sit futurum cras, fuge quaerere,
Hor. C. 1, 9, 13; cf.also: fuge suspicari, etc.,
id. ib. 2, 4, 22:mene igitur socium summis adjungere rebus, Nise, fugis?
Verg. A. 9, 200; cf. Ov. H. 9, 75:fugeres radice vel herbā Proficiente nihil curarier,
Hor. Ep. 2, 2, 150; cf.:neque illud fugerim dicere, ut Caelius, etc.,
Cic. de Or. 3, 38, 153:huic donis patris triumphum decorare fugiendum fuit?
id. Mur. 5, 11.—Transf. (causa pro effectu; cf. supra, II. A. 2.), to escape ( poet. also of things as subjects):b.tanta est animi tenuitas, ut fugiat aciem,
Cic. Tusc. 1, 22, 50; Ov. F. 2, 80:sed tamen admiror, quo pacto judicium illud Fugerit,
Hor. S. 1, 4, 100:quos viros vigilantia fugit,
whom any vigilance escapes, Verg. G. 2, 265; cf. id. E. 9, 54.—Esp. freq., res me fugit, it escapes me, escapes my notice; I do not observe it, do not know it (cf.:A.latet, praeterit): novus ille populus vidit tamen id, quod fugit Lacedaemonium Lycurgum,
Cic. Rep. 2, 12; cf.:illos id fugerat,
id. Fin. 4, 23, 63:hominem amentem hoc fugit,
id. Verr. 2, 4, 12, § 27:quem res nulla fugeret,
id. Rep. 2, 1:quae (ratio) neque Solonem Atheniensem fugerat, neque nostrum senatum,
id. ib. 2, 34;1, 16: non fugisset hoc Graecos homines, si, etc.,
id. de Or. 1, 59, 253:neminem haec utilitas fugit,
Quint. 2, 5, 17:nisi quae me forte fugiunt, hae sunt fere de animo sententiae,
Cic. Tusc. 1, 11, 22; Quint. 9, 2, 107; 7, 1, 40:nullam rem esse declarant in usu positam militari, quae hujus viri scientiam fugere possit,
Cic. de Imp. Pomp. 10, 28:quae (partitio) fugiet memoriam judicis,
Quint. 4, 5, 3; cf. Gell. 1, 18, 6.—With a subject-clause:de Dionysio, fugit me ad te antea scribere,
Cic. Att. 7, 18, 3; 5, 12, 3:illud alterum quam sit difficile, te non fugit,
id. ib. 12, 42, 2.—Hence, fŭgĭens, entis, P. a., fleeing, fleeting, vanishing.Lit.:2.accipiter,
Lucr. 3, 752:membra deficiunt, fugienti languida vitā,
id. 5, 887:vinum,
growing flat, spoiling, Cic. Off. 3, 23, 91:ocelli,
dying, Ov. Am. 3, 9, 49:portus fugiens ad litora,
running back, retreating, Prop. 4 (5), 6, 15.—Subst. in the later jurid. lang., like the Gr. ho pheugôn, the defendant:B.omnimodo hoc et ab actore et a fugiente exigi,
Cod. Just. 2, 58, § 4 (for which, reus, § 7).—Trop., with gen.:nemo erat adeo tardus aut fugiens laboris, quin, etc.,
averse to labor, indolent, Caes. B. C. 1, 69, 3:doloris,
Lact. 3, 8, 13:solitudinis (with appeteus communionis ac societatis),
id. 6, 10, 18.— Comp., sup., and adv. do not occur. -
12 volito
vŏlĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. n. [2. volo], to fly to and fro, to fly or flit about, to flutter (class.).I.Lit.:B.aves volitare,
Cic. de Or. 2, 6, 23:(volucris) propter humum volitat,
Ov. M. 8, 258:volitant alii (scarabaei) magno cum murmure,
Plin. 11, 28, 34, § 98. —Transf., to fly, hasten, or hover about; to flutter, float about:II.volitans totā acie,
Liv. 4, 19, 2:mediis in millibus ductores,
Verg. A. 12, 126:volitabit et vagabitur in foro,
Auct. Her. 4, 39, 51; cf.:totā Asiā vagatur, volitat ut rex,
Cic. Phil. 11, 2, 6:volitare in foro,
id. de Or. 1, 38, 173:volitat ante oculos istorum Jubae regis filius,
id. Agr. 2, 22, 59:pacatum volitant per mare navitae,
Hor. C. 4, 5, 19:tribuni praefectique cum terrore et armatorum catervis volitabant,
Tac. H. 2, 88 fin.; cf. Cic. Sest. 1, 1. —Of things concr. and abstr.:quae (rerum simulacra) quasi membranae summo de corpore rerum Dereptae volitant ultro citroque per auras,
Lucr. 4, 32; cf. id. 4, 62:solidissima materiaï Corpora perpetuo volitare,
hover, float about, id. 1, 952;so of atoms,
id. 2, 380; 3, 33; Cic. N. D. 1, 20, 54:stellae,
id. Arat. 180:atra favilla in nimbo,
Verg. A. 5, 666:umbrae inter vivos,
Lucr. 4, 38:circum litora,
Verg. A. 6, 329:et tenues animae volitare silentum,
Ov. M. 14, 411:voces per auras,
Lucr. 4, 221.—Trop., to fly, fly or flutter about, fly to and fro, etc.: nemo me lacrimis decoret nec funera fletu Faxit. Cur? Volito vivu' per ora virūm, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34; cf. id. Sen. 20, 73 (Epigr. v. 4, p. 162 Vahl.):speremus nostrum nomen volitare et vagari latissime,
Cic. Rep. 1, 17, 26:si nostri animi... gestiant ac volitare cupiant vacui curā ac labore,
to wander about, id. de Or. 2, 6, 23:valebis apud hominem volitantem gloriae cupiditate, vir moderatus et constans,
soaring, aspiring, id. Pis. 25, 59; cf.:cupis volitare per auras,
Mart. 1, 4, 11: nec volitabo in hoc insolentius, fly into a passion, Cic. Fl. 16, 38:(Clodius) volitat, furit,
id. Att. 2, 22, 1.
См. также в других словарях:
Soaring — is a mode of flight in which height is gained by using air that is moving upwards. It arises in the flight of both aircraft and birds. * For a technical description, see Lift * For the sport of soaring, see Gliding (gliders), Hang gliding and… … Wikipedia
Soaring — Soar ing, a. & n. from {Soar}. {Soar ing*ly}, adv. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Soaring — est un anglicisme utilisé en surf des airs. Il signifie littéralement monter c’est à dire prendre les courants ascendants,provoqués par les courants chauds montant le long des parois des collines ou montagnes ou par un vent météorologique venant… … Wikipédia en Français
soaring — [adj] high aerial, ascending, climbing, elevated, flying, going through the ceiling*, going through the roof*, high reaching, lofty, sky high, steep, towering; concepts 779,782 … New thesaurus
soaring — soar soar [sɔː ǁ sɔːr] verb [intransitive] to increase quickly to a high level: • Beef demand soared due to Americans adopting high protein diets. soaring adjective [only before a noun] : • Despite soaring prices, business is good. * * * … Financial and business terms
soaring — I noun the activity of flying a glider • Syn: ↑glide, ↑gliding, ↑sailplaning, ↑sailing • Derivationally related forms: ↑soar, ↑sailplane ( … Useful english dictionary
Soaring — Soar Soar, v. i. [imp. & p. p. {Soared}; p. pr. & vb. n. {Soaring}.] [F. s essorer to soar, essorer to dry (by exposing to the air), fr. L. ex out + aura the air, a breeze; akin to Gr. ?????.] 1. To fly aloft, as a bird; to mount upward on wings … The Collaborative International Dictionary of English
soaring — noun Date: 15th century the act or process of soaring; specifically the act or sport of flying a heavier than air craft without power by utilizing ascending air currents … New Collegiate Dictionary
Soaring — Der Begriff Soaren entstammt dem englischen Wort soaring in die Höhe steigen. Es beschreibt im Flugsport die Möglichkeit, mit einem Segelflugzeug, Hängegleiter oder Gleitschirm im Hangaufwind Höhe zu gewinnen. Im Gegensatz zum Thermikfliegen… … Deutsch Wikipedia
soaring — /sawr ing, sohr /, n. the sport of flying a sailplane. [1895 90; SOAR + ING1] * * * or gliding Sport of flying a glider or sailplane. The craft is towed behind a powered airplane to an altitude of about 2,000 ft (600 m) and then released. The… … Universalium
soaring — adj. Soaring is used with these nouns: ↑cost, ↑deficit, ↑demand, ↑flight, ↑price … Collocations dictionary