smucić

См. также в других словарях:

• smucić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, smucićcę, smucićci, smuć, smucićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} być powodem czyjegoś smutku; martwić, zasmucać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Smuci kogoś czyjeś postępowanie. Smuci kogoś zła atmosfera w domu, w pracy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• smucić — ndk VIa, smucićcę, smucićcisz, smuć, smucićcił, smucićcony «być przyczyną czyjegoś smutku, napełniać smutkiem; martwić, zasmucać» Smuci kogoś zła wiadomość, czyjeś zachowanie, czyjaś choroba. Smuci mnie, że tak się stało. smucić się «być smutnym …   Słownik języka polskiego

• smucić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} martwić się czymś, być smutnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Smucić się rozstaniem, z powodu kłopotów w pracy. Nie smuć się, wszystko się jakoś ułoży, zobaczysz! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• boleć — I ndk VIIa, boli, bolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawiać ból, zmysłowe wrażenie cierpienia» Bolące kolano. Boląca noga. Boli kogoś gardło, głowa. Bolą kogoś nogi, oczy. 2. «sprawiać ból w znaczeniu psychicznym, martwić, smucić» Bolały ją… …   Słownik języka polskiego

• martwić — ndk VIa, martwićwię, martwićwisz, martw, martwićwił «wyrządzać przykrość, powodować smutek, zmartwienie, zgryzotę, przysparzać trosk, kłopotów; trapić, nękać, niepokoić, smucić» Martwić kogoś swoim postępowaniem. Martwi mnie stan jego zdrowia.… …   Słownik języka polskiego

• smucenie — ↨ smucenie się n I rzecz. od smucić (się) …   Słownik języka polskiego

• weselić — ndk VIa, weselićlę, weselićlisz, weselićsel, weselićlił, weselićlony przestarz. «wywoływać w kimś radość; cieszyć, radować» Piękny widok weselił oczy. weselić się książk. «radować się, cieszyć się» Nie wiedział, czy ma się smucić, czy weselić …   Słownik języka polskiego

• smūtyti — ×smū̃tyti, ija, ijo (l. smucić, brus. cмyцiць) tr. NdŽ; N liūdinti: Pražudyk visus, kurie smūtija dūšią mano Mž480. | refl. Q87, H, R, MŽ, N, KII234, Ch1M14,19: Tu, žmogau, nesismūtyki Mž416. O verksme vėl smūtijasi PK76. Pašlavinti, kurie… …   Dictionary of the Lithuanian Language

• martwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, martwićwię, martwićwi {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że ktoś staje się smutny, wyrządzać przykrość, przysparzać trosk, kłopotów; niepokoić, smucić, trapić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Martwi mnie jego nieróbstwo.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pocieszać się – pocieszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} znajdować pociechę, nabierać otuchy, przestawać się smucić, martwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocieszał się, że wkrótce zostanie uwolniony. Pocieszał się alkoholem. Szybko pocieszył się po śmierci żony. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poweseleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, poweselećeję, poweselećeje, poweselećlał, poweselećleli {{/stl 8}}{{stl 7}} stać się radosnym, wesołym lub radośniejszym, weselszym niż poprzednio; przestać się smucić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybko poweselał na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień