skórzany

См. также в других словарях:

• skórzany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonany z wyprawionej skóry zwierząt lub pokryty nią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skórzany pas, torba. Skórzane buty. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skórzany — «zrobiony, otrzymany ze skóry zwierzęcej, obity skórą; dotyczący wyrobów ze skóry» Skórzana kurtka, torebka, teczka, walizka. Skórzane buty, pantofle. Skórzane obicia krzeseł, foteli. Skórzany portfel, futerał. Wyroby skórzane. Galanteria… …   Słownik języka polskiego

• fartuch — m III, D. a; lm M. y 1. «okrycie ochronne wkładane przy pracy» Fartuch płócienny, skórzany, ceratowy. Fartuch szkolny, lekarski. Włożyć, przypasać fartuch. Zdjąć, odpasać fartuch. ◊ Trzymać się czyjegoś (matczynego) fartucha «być pod wpływem… …   Słownik języka polskiego

• przemysł — m IV, D. u, Ms. przemysłyśle; lm M. y 1. «dział produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody oraz ich przetwarzanie w celu dostosowania do potrzeb ludzkich prowadzone jest w dużym wymiarze, na zasadzie podziału pracy i przy… …   Słownik języka polskiego

• kuferek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. kuferekrka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kufer małych rozmiarów, służący głównie do przechowywania drobiazgów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kuferek z kosztownościami. Skórzany kuferek …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bacik — m III, D. a, N. bacikkiem; lm M. i zdr. od bat (tylko w zn. 1) Skórzany bacik. Bacik z sitowia …   Słownik języka polskiego

• bukłak — m III, D. a, N. bukłakkiem; lm M. i przestarz. «naczynie z przykrywką służące do przechowywania lub przewożenia płynów; worek skórzany na napoje» ‹tur.› …   Słownik języka polskiego

• goniec — m II, DB. gońca 1. W. gończe; lm M. gońcy, DB. gońców «pracownik w biurze, fabryce lub w innym zakładzie pracy zajmujący się roznoszeniem korespondencji» Goniec biurowy. Przesyłać listy, paczki przez gońca. 2. W. gończe; lm M. gońcy, DB. gońców… …   Słownik języka polskiego

• gruszka — ż III, CMs. gruszkaszce; lm D. gruszkaszek 1. «owoc gruszy o charakterystycznym, zwykle wydłużonym kształcie, jadalny» Dojrzała, soczysta gruszka. Suszone gruszki. Gruszki w occie. Kompot, konfitury z gruszek. ◊ Gruszki na wierzbie «o czymś… …   Słownik języka polskiego

• juk — m III, D. u, N. jukkiem; lm M. i przestarz. «skórzany worek, używany zazwyczaj do transportu bagażu na grzbiecie zwierzęcia jucznego; bagaż, tobół» ‹z tur.› …   Słownik języka polskiego

• kabura — ż IV, CMs. kaburaurze; lm D. kaburaur wojsk. «futerał skórzany, w którym nosi się rewolwer lub pistolet» Schować pistolet do kabury. ‹ros.› …   Słownik języka polskiego