-
1 corn starch
skrobia kukurydziana -
2 amelo
skrobia, mączka, krochmal -
3 крахмал
сущ.• krochmal• krochmalenie• skrobia* * *krochmal, mączka, skrobia -
4 starch
[stɑːtʃ]n( for clothes) krochmal m; ( CULIN) skrobia f* * *1. noun1) (a white food substance found especially in flour, potatoes etc: Bread contains starch.) skrobia2) (a powder prepared from this, used for stiffening clothes.) krochmal2. verb(to stiffen (clothes) with starch.) krochmalić- starchy- starchiness -
5 liver starch
glikogenskrobia wątrobianaskrobia zwierzęca -
6 amylum
krochmalskrobia -
7 cereal starch
krochmal zbożowyskrobia zbożowa -
8 glycogen
glikogenskrobia wątrobiana -
9 potato starch
krochmal ziemniaczanyskrobia ziemniaczana -
10 rice starch
krochmal ryżowyskrobia ryżowa -
11 amidon
1. krochmal2. skrobia -
12 fécule
1. krochmal2. mączka3. skrobia -
13 stáirse
1 krochmal 2 krochmalić 3 skrobia -
14 nişasta
krochmal; skrobia -
15 almirol
1 krochmal2 krochmalić3 skrobia -
16 mag-almirol
1 krochmal2 krochmalić3 skrobia -
17 άμυλο
1) krochmal (m) rzecz.2) skrobia (f) rzecz. -
18 krakmolas
1) krochmal2) skrobia
См. также в других словарях:
skrobia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm, chem. {{/stl 8}}{{stl 7}} wielocukier, powstający w komórkach roślin, m.in. ziemniaków, kukurydzy, ryżu; wydobyty z nich ma postać białego proszku bez smaku i zapachu, nierozpuszczalnego w zimnej wodzie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skrobia — ż I, DCMs. skrobiabi, blm biol. chem. «związek organiczny z grupy węglowodanów, wielocukier powstający w komórkach roślin; biały, bezpostaciowy proszek bez smaku i zapachu, otrzymywany głównie z kartofli, ryżu, kukurydzy, pszenicy; stanowi… … Słownik języka polskiego
скорблый — иссохший, сморщенный, заскорузлый, корявый , скорбнуть сохнуть, морщиться, коробиться, сжиматься , скорбить делать жестким , скорбило крахмал . Сближают с болг. скроб крахмал , сербохорв. скро̏б, род. п. скро̀ба крахмальная мука , скро̀бити,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
barwić — ndk VIa, barwićwię, barwićwisz, barw, barwićwił, barwićwiony 1. «farbować, nadawać czemuś barwę za pomocą barwników» Barwić jajka odwarem a. w odwarze z cebuli. Barwić jajka na czerwono a. na kolor czerwony. Budyń barwiony. Szkło barwione. przen … Słownik języka polskiego
jodować — dk IV, jodowaćduję, jodowaćdujesz, jodowaćduj, jodowaćował, jodowaćowany chem. «wprowadzać jod do cząsteczki organicznej na miejsce atomów wodoru» Sól, skrobia jodowana … Słownik języka polskiego
klajster — m IV, D. klajstertru, Ms. klajstertrze, blm «klej, którego podstawowym składnikiem jest skrobia roślinna; najczęściej otrzymywany przez roztarcie krochmalu lub mąki żytniej w wodzie» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
krochmal — m I, D. u zwykle blm 1. «związek organiczny z grupy węglowodanów, wielocukier powstający w komórkach roślin; biały, bezpostaciowy proszek bez smaku i zapachu, otrzymywany głównie z kartofli, ryżu, kukurydzy, pszenicy i innych roślin; stanowi… … Słownik języka polskiego
polisacharyd — m IV, D. u, Ms. polisacharydydzie; lm M. y chem. polisacharydy «węglowodany nierozpuszczalne w wodzie, zbudowane z jednego lub z kilku rodzajów monosacharydów albo sprzężone ze związkami niecukrowymi; bardzo rozpowszechnione w przyrodzie,… … Słownik języka polskiego
skrobiowy — przym. od skrobia Cukier, syrop skrobiowy … Słownik języka polskiego
wielocukier — m IV, D. wielocukierkru, Ms. wielocukierkrze; lm M. wielocukierkry chem. wielocukry «cukry złożone, np. skrobia, glikogen rozpadające się w wyniku hydrolizy na cukry proste (monosacharydy) lub ich pochodne; rozpowszechnione w przyrodzie spełniają … Słownik języka polskiego
ziemniaczany — 1. «dotyczący ziemniaków (kartofli) roślin; nadający się do ich uprawy» Bulwa, nać ziemniaczana. ∆ Stonka ziemniaczana «Leptinotarsa decemlineata, chrząszcz z rodziny stonkowatych, żerujący na liściach i pędach roślin psiankowatych, groźny… … Słownik języka polskiego