-
1 skończyć
глаг.• выполнить• выполнять• доделать• доделывать• доканчивать• достигать• завершать• завершить• заканчивать• закончить• исполнить• исполнять• кончать• кончить• оканчивать• окончить• осуществить• осуществлять• отделать• покончить• приканчивать• прикончить• свершить• совершать• совершить* * *skończ|yć\skończyćony сов. 1. (о)кончить; закончить;\skończyć pracę (о)кончить работу; \skończyć szkołę окончить школу;
2. покончить;\skończyć ze sobą покончить с собой;
3. (о wieku):ktoś \skończyćył... кому-л. исполнилось...;\skończyćył dziesięć lat ему исполнилось десять лет;
4. z czym бросить что;\skończyć z paleniem бросить курить;
● on źle \skończyćy он плохо кончит+1. ukończyć 4. zerwać
* * *skończony сов.1) (о)ко́нчить; зако́нчитьskończyć pracę — (о)ко́нчить рабо́ту
skończyć szkołę — око́нчить шко́лу
2) поко́нчитьskończyć ze sobą — поко́нчить с собо́й
3) ( o wieku): ktoś skończył... кому́-л. испо́лнилось...skończył dziesięć lat — ему́ испо́лнилось де́сять лет
4) z czym бро́сить чтоskończyć z paleniem — бро́сить кури́ть
•Syn: -
2 skończyć\ się
skończy|ć sięсов. 1. (о)кончиться, закончиться;\skończyć\ sięło się na czymś кончилось чём-л.; 2. разг. творчески исчерпать себя, выдохнуться; исписаться (о pisarzu) -
3 skończyć się
сов.1) (о)ко́нчиться, зако́нчитьсяskończyło się na czymś — ко́нчилось че́м-л.
2) разг. тво́рчески исче́рпать себя́, вы́дохнуться; исписа́ться ( o pisarzu) -
4 skończyć list
закончить письмоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skończyć list
-
5 skończyć myśl
закончить мысльOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skończyć myśl
-
6 skończyć nieśmiertelność
закончить бессмертиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skończyć nieśmiertelność
-
7 skończyć posiłek
закончить едуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skończyć posiłek
-
8 skończyć powieść
закончить провестиOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skończyć powieść
-
9 skończyć przedsięwzięcie
закончить предприятиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skończyć przedsięwzięcie
-
10 skończyć raport
закончить рапортOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skończyć raport
-
11 skończyć surdut
закончить сюртукOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skończyć surdut
-
12 skończyć uniwersytet
закончить университетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skończyć uniwersytet
-
13 skończyć wypowiedź
закончить высказываниеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skończyć wypowiedź
-
14 czas skończyć
время закончитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czas skończyć
-
15 pora skończyć
поры закончитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > pora skończyć
-
16 prawo skończyć
право закончитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prawo skończyć
-
17 rano skończyć
рано закончитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rano skończyć
-
18 klasa
сущ.• группа• категория• класс• разряд• сословие• урок* * *klas|a♀ класс ♂;sportowiec wysokiej \klasaу спортсмен высокого класса; wagon pierwszej \klasay вагон первого класса; \klasa robotnicza рабочий класс;
walka klas классовая борьба;skończyć siedem klas окончить семь классов;● grać w \klasaу играть в классы (классики)
* * *жкласс msportowiec wysokiej klasy — спортсме́н высо́кого кла́сса
wagon pierwszej klasy — ваго́н пе́рвого кла́сса
klasa robotnicza — рабо́чий класс
walka klas — кла́ссовая борьба́
skończyć siedem klas — око́нчить семь кла́ссов
-
19 samobójstwo
сущ.• самоубийство* * *samobójstw|o☼ самоубийство;próba \samobójstwoа покушение на самоубийство; popełnić \samobójstwo, skończyć \samobójstwoem (na \samobójstwoie) покончить жизнь самоубийством, покончить с собой
* * *ссамоуби́йствоpróba samobójstwa — покуше́ние на самоуби́йство
popełnić samobójstwo, skończyć samobójstwem (na samobójstwie) — поко́нчить жизнь самоуби́йством, поко́нчить с собо́й
-
20 studium
сущ.• дисциплина• изучение• исследование• наука• обучение• учеба• учение• учёба• эскиз• этюд* * *studi|um☼ 1. исследование;2. студия ž; курсы lm.;\studium operowe оперная студия; \studium korespondencyjne (zaoczne) заочные курсы;
3. \studiumа мн. учёба ž, учение ň (в высшем учебном заведении);skończyć \studiuma окончить вуз, получить высшее образование; program \studiumów учебная программа;
4. иск. эскиз ♂; этюд ♂+1, 3. studiowanie
* * *c1) иссле́дование2) сту́дия ż; ку́рсы lmstudium operowe — о́перная сту́дия
studium korespondencyjne (zaoczne) — зао́чные ку́рсы
3) studia мн учёба ż, уче́ние n ( в высшем учебном заведении)skończyć studia — око́нчить вуз, получи́ть вы́сшее образова́ние
program studiów — уче́бная програ́мма
4) иск. эски́з m; этю́д mSyn:studiowanie 1), studiowanie 3)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
skończyć — 1. Skończyć ze sobą «popełnić samobójstwo»: Potępiano go za to, że ją porzucił dla innej kobiety, że swym postępowaniem do tego stopnia zakłócił jej jakże chwiejną równowagę psychiczną, że ze sobą skończyła. TSt 11/1996. 2. Źle, marnie itp.… … Słownik frazeologiczny
skończyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kończyć (się) I;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}i sprawa skończona {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skończyć ze sobą — {{/stl 13}}{{stl 7}} popełnić samobójstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odgrażała się, że skończy ze sobą, jeśli on nie przestanie pić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skończyć się — Coś skończyło się na słowach zob. słowo 4 … Słownik frazeologiczny
kończyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kończyćczę, kończyćczy, kończyćczony {{/stl 8}}– skończyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać jakąś czynność do końca : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
źle — 1. I tak źle, i tak niedobrze «o sytuacji, z której nie ma dobrego wyjścia»: Zauważyłem, że ci, którzy nie mają dzieci, dłużej czują się młodzi. Nie mają poczucia przemijania. Za to później, kiedy dopada ich pustka, są bezradni wobec samotności i … Słownik frazeologiczny
gałąź — ż V, DCMs. gałąźłęzi; lm M. gałąźłęzie, D. gałąźłęzi, N. gałąźłęziami a. gałąźłęźmi 1. «pęd wyrastający z pnia drzewa; konar, odrośl» Gałąź świerkowa. Rosochata gałąź. Gałąź dębu. Ułamać gałąź. Wiatr porusza gałęziami. ◊ Pójść na gałąź, skończyć… … Słownik języka polskiego
pokończyć — dk VIb, pokończyćczę, pokończyćczysz, pokończyćkończ, pokończyćczył, pokończyćczony 1. «skończyć, doprowadzić do końca wiele rzeczy; także o wielu osobach: skończyć, doprowadzić coś do końca» Pokończyć zaczęte listy, prace. Dzieci pokończyły… … Słownik języka polskiego
szkolny — szkolnyni «odnoszący się do szkoły instytucji lub budynku, właściwy szkole, przeznaczony do nauki w szkole, do szkolenia, używany, stosowany, odbywający się w szkole; nauczony, nabyty w szkole» Budynek szkolny. Boisko szkolne. Klasa, lekcja,… … Słownik języka polskiego
zakończyć — dk VIb, zakończyćczę, zakończyćczysz, zakończyćkończ, zakończyćczył, zakończyćczony rzad. zakończać a. zakańczać ndk I, zakończyćam, zakończyćasz, zakończyćają, zakończyćaj, zakończyćał, zakończyćany 1. «doprowadzić coś do końca, do ostatecznego… … Słownik języka polskiego