-
1 skląć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skląć
-
2 skląć
-
3 skląć
глаг.• выругаться• клясть• клясться• отругать• присягать• ругать• ругаться• ругнуть• ругнуться• чертыхаться* * *skl|ąć\skląćnę, \skląćnie, \skląćnij, \skląćety сов. выругать, отругать, изругать+nazłorzeczyć, nawymyślać
* * *sklnę, sklnie, sklnij, sklęty сов.вы́ругать, отруга́ть, изруга́тьSyn:nazłorzeczyć, nawymyślać -
4 skląć
jurer -
5 skłąć
вилаяти, насварити -
6 skląć od ostatnich
= zwymyślać od ostatnimi słowami вы́ругать (обруга́ть) после́дними слова́ми -
7 zwymyślać od ostatnimi słowami
= skląć od ostatnich -
8 ostatni
прил.• заключительный• крайний• окончательный• последний• финальный* * *последний;\ostatnie miejsce последнее место; \ostatni grosz последняя копейка; \ostatni wyraz (krzyk) techniki последнее слово техники; \ostatnimi czasy, w \ostatnich czasach в последнее время; \ostatniа deska ratunku последняя надежда; do \ostatniej kropli krwi до последней капли крови; ● skląć (zwymyślać) od \ostatnich (-mi słowami) выругать (обругать) последними словами; do \ostatniego все до одного; być na \ostatnich nogach едва держаться на ногах, падать с ног (от усталости)
* * *после́днийostatnie miejsce — после́днее ме́сто
ostatni grosz — после́дняя копе́йка
ostatni wyraz (krzyk) techniki — после́днее сло́во те́хники
ostatnimi czasy, w ostatnich czasach — в после́днее вре́мя
ostatnia deska ratunku — после́дняя наде́жда
- zwymyślać od ostatnimi słowamido ostatniej kropli krwi — до после́дней ка́пли кро́ви
- do ostatniego
- być na ostatnich nogach -
9 skl|ąć
pf (sklnę, sklęła, sklęli) vt skląć kogoś to swear at sb- skląć kogoś od ostatnich to call sb the vilest of namesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skl|ąć
-
10 napyskować
pf.+ Dat. pot. (= odpowiedzieć niegrzecznie) sass, smart-mouth, talk back to (sb); (= skląć, skrzyczeć) berate, bark at (sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napyskować
См. также в других словарях:
skląć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Va, sklnę, sklnie, sklnij, sklął, sklęli, sklęty {{/stl 8}}{{stl 7}} klnąc, obrzucić kogoś obelgami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skląć kogoś od najgorszych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skląć — kogoś od ostatnich, od najgorszych zob. zwymyślać … Słownik frazeologiczny
skląć — dk Xc, sklnę, sklniesz, sklnij, sklął, sklęła, sklęli, sklęty «klnąc zwymyślać kogoś» Skląć kogoś od ostatnich … Słownik języka polskiego
gorszy — Najgorszy leń, łotr, oszust itp. jakiego (kiedykolwiek) ziemia nosiła zob. nosić 2. Zwymyślać, skląć kogoś, nawymyślać, wymyślać komuś od najgorszych zob. zwymyślać … Słownik frazeologiczny
ostatni — 1. podn. Do ostatniego tchnienia «do śmierci»: (...) dochowa wierności do ostatniego tchnienia... T. Parnicki, Orły. 2. Do ostatniej koszuli «do wyczerpania całych zasobów np. pieniężnych»: (...) to anioł nie człowiek, gdy ktoś w potrzebie,… … Słownik frazeologiczny
zwymyślać — Zwymyślać, skląć kogoś, nawymyślać, wymyślać komuś od ostatnich, od najgorszych «bardzo ostro kogoś skarcić, karcić, używając obelżywych, obraźliwych słów»: Chciał wbiec za nią, cisnąć jej w twarz jej dziesięć franków, zwymyślać od ostatnich. B.… … Słownik frazeologiczny
nabluzgać — dk I, nabluzgaćam, nabluzgaćasz, nabluzgaćają, nabluzgaćaj, nabluzgaćał posp. «obrzucić kogoś przekleństwami, wyzwiskami; skląć kogoś» Ordynarnie komuś nabluzgać … Słownik języka polskiego
nakląć — dk Xc, nakląćklnę, nakląćklniesz, nakląćklnij, klął, nakląćklęła, nakląćklęli, nakląćkląwszy «powiedzieć wiele przekleństw, nawymyślać komuś ordynarnie, obelżywie; zwymyślać» Nakląć na kogoś w złości. nakląć się «wiele razy kogoś skląć; zmęczyć… … Słownik języka polskiego
obsobaczyć — dk VIb, obsobaczyćczę, obsobaczyćczysz, obsobaczyćbacz, obsobaczyćczył, obsobaczyćczony obsobaczać ndk I, obsobaczyćam, obsobaczyćasz, obsobaczyćają, obsobaczyćaj, obsobaczyćał, obsobaczyćany, posp. «obrzucić kogoś wyzwiskami, przekleństwami,… … Słownik języka polskiego
ostatni — 1. «znajdujący się na końcu; kończący jakiś cykl, szereg, jakąś serię itp.; taki, po którym nie będzie innego» Ostatni z rodu. Ostatni szereg. Ostatni seans. Ostatni pociąg. Ostatnie egzemplarze książki. ∆ praw. Ostatnia instancja «instancja… … Słownik języka polskiego
spiorunować — dk IV, spiorunowaćnuję, spiorunowaćnujesz, spiorunowaćnuj, spiorunowaćował, spiorunowaćowany 1. rzad. «obezwładnić, porazić kogoś jak piorunem» ◊ Spiorunować kogoś wzrokiem, spojrzeniem «spojrzeć na kogoś groźnie, karcąco, z naganą; zgromić… … Słownik języka polskiego
