skleić

См. также в других словарях:

• skleić — dk VIa, skleję, skleisz, sklej, skleił, sklejony sklejać ndk I, skleićam, skleićasz, skleićają, skleićaj, skleićał, skleićany «spoić, połączyć coś za pomocą kleju» Skleić rozdartą kartkę. Sklejać deski klejem stolarskim. Skleić stłuczony talerz.… …   Słownik języka polskiego

• skleić — Sen komuś skleił oczy, powieki zob. oko 40 …   Słownik frazeologiczny

• sklejać się – skleić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być sklejanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Te modele samolotów łatwo się sklejają. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywierać do siebie : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sklejać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sklejaćam, sklejaća, sklejaćają, sklejaćany {{/stl 8}}– skleić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, skleję, sklei, sklej, sklejony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} klejąc, łączyć coś z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• posklejać — dk I, posklejaćam, posklejaćasz, posklejaćają, posklejaćaj, posklejaćał, posklejaćany «skleić wiele czegoś, jedno po drugim lub skleić coś w wielu miejscach» Posklejał wszystkie podarte kartki książki. Posklejać mapę. Posklejać rozbitą wazę.… …   Słownik języka polskiego

• zlepić — dk VIa, zlepićpię, zlepićpisz, zlep, zlepićpił, zlepićpiony zlepiać ndk I, zlepićam, zlepićasz, zlepićają, zlepićaj, zlepićał, zlepićany «spoić, złączyć coś ze sobą za pomocą czegoś lepkiego; skleić» Zlepić stłuczoną figurkę. Zlepić brzegi… …   Słownik języka polskiego

• nalepić — dk VIa, nalepićpię, nalepićpisz, nalepićlep, nalepićpił, nalepićpiony nalepiać ndk I, nalepićam, nalepićasz, nalepićają, nalepićaj, nalepićał, nalepićany 1. «przymocować coś do jakiejś powierzchni za pomocą czegoś lepkiego, zwykle za pomocą… …   Słownik języka polskiego

• nietrwale — rzad. przysłów. od nietrwały Skleić coś nietrwale …   Słownik języka polskiego

• s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… …   Słownik języka polskiego

• zakleić — dk VIa, zakleićkleję, zakleićkleisz, zakleićklej, zakleićkleił, zakleićklejony zaklejać ndk I, zakleićam, zakleićasz, zakleićają, zakleićaj, zakleićał, zakleićany «spoić, złączyć coś za pomocą kleju, skleić; klejąc załatać coś» Zakleić kopertę.… …   Słownik języka polskiego

• zesztukować — dk IV, zesztukowaćkuję, zesztukowaćkujesz, zesztukowaćkuj, zesztukowaćował, zesztukowaćowany «połączyć, skleić, zszyć kilka kawałków skóry, materiału itp. w jedną całość» Spódnica z zesztukowanych kawałków …   Słownik języka polskiego