Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

skarpetki

См. также в других словарях:

  • skarpetka — ż III, CMs. skarpetkatce; lm D. skarpetkatek częściej w lm «trykotowe okrycie dolnej części nogi, rodzaj krótkich pończoch (szczególnie męskich lub dziecięcych)» Bawełniane, wełniane, elastyczne skarpetki. Skarpetki krótkie, długie. Para… …   Słownik języka polskiego

  • helanko — n ndm «przędza elastyczna otrzymywana z włókien poliamidowych, używana do produkcji dzianin» Przędza helanko. Kostium kąpielowy z helanko. ∆ Pończochy, skarpetki itp. helanko «pończochy, skarpetki itp. zrobione z tej przędzy» ‹szwajcarska nazwa… …   Słownik języka polskiego

  • cerować — ndk IV, cerowaćruję, cerowaćrujesz, cerowaćruj, cerowaćował, cerowaćowany «naprawiać dziury, rozdarcia w tkaninie lub skórze gęstymi, przeplatanymi ściegami z nici, przędzy itp.» Cerować podarte skarpetki. Cerowane buty …   Słownik języka polskiego

  • drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać …   Słownik języka polskiego

  • podkolanówka — ż III, CMs. podkolanówkawce; lm D. podkolanówkawek zwykle w lm «długie skarpetki sięgające do kolan» Włożyć podkolanówki …   Słownik języka polskiego

  • podrzeć — dk XI, podrzećdrę, podrzećdrzesz, podrzećdrzyj, podrzećdarł, podrzećdarty 1. «drąc porwać coś na kawałki; porozrywać, porozdzierać, poszarpać» Podrzeć list, papier na drobne kawałki, na strzępy. 2. «zniszczyć na skutek długiego używania,… …   Słownik języka polskiego

  • poprać — dk IX, popraćpiorę, popraćpierzesz, popraćpierz, popraćprał, popraćprany «uprać wiele czegoś, uprać kolejno, jedno po drugim; zająć się praniem przez pewien czas» Poprać brudną bieliznę. Poprać koszule, skarpetki. Poprać przez dwa dni …   Słownik języka polskiego

  • przepocić — dk VIa, przepocićcę, przepocićcisz, przepocićpoć, przepocićcił, przepocićcony przepacać ndk I, przepocićam, przepocićasz, przepocićają, przepocićaj, przepocićał, przepocićany «pocąc się spowodować przesiąknięcie czegoś potem; przejść na wskroś… …   Słownik języka polskiego

  • stopka — ż III, CMs. stopkapce; lm D. stopkapek 1. zdr. od stopa (w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Ślady drobnych stopek na piasku. ◊ Chatka na kurzej stopce «w bajkach: dom czarownicy stojący na kurzej nodze» b) w zn. 2: Stopka skarpetki. 2. «okucie kolby… …   Słownik języka polskiego

  • wełniany — 1. «zrobiony z wełny (surowca, przędzy, nici, tkaniny)» Wełniana nić, przędza, tkanina. Wełniana sukienka, spódnica, marynarka. Wełniane rękawiczki, skarpetki. Wełniane włókno. Wełniany sweter, szalik. Wełniany koc. Odpadki, ścinki, szmaty… …   Słownik języka polskiego

  • wywijać — ndk I, wywijaćam, wywijaćasz, wywijaćają, wywijaćaj, wywijaćał, wywijaćany wywinąć dk Vb, wywijaćnę, wywijaćniesz, wywijaćwiń, wywijaćnął, wywijaćnęła, wywijaćnęli, wywijaćnięty, wywijaćnąwszy 1. «odwijając coś wykładać na wierzch, na zewnątrz»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»