Перевод: с польского на русский

с русского на польский

skażać

  • 1 skazać

    глаг.
    • бесчестить
    • наказать
    • обрекать
    • обречь
    • осудить
    • осуждать
    • порицать
    • приговаривать
    • приговорить
    • присуждать
    * * *
    1) приговорить, осудить
    2) przen. skazać обречь
    powiedzieć сказать
    * * *
    ska|zać
    \skazaćżę, \skazaćzany сов. па со 1. приговорить к чему;

    \skazać na śmierć (na karę śmierci) приговорить к смертной казни;

    2. перен. обречь на что:

    \skazać na samotność обречь на одиночество

    * * *
    skażę, skazany сов. na co
    1) приговори́ть к чему

    skazać na śmierć (na karę śmierci) — приговори́ть к сме́ртной ка́зни

    2) перен. обре́чь на что

    skazać na samotność — обре́чь на одино́чество

    Słownik polsko-rosyjski > skazać

  • 2 skażać

    глаг.
    • бесчестить
    • наказать
    • обрекать
    • обречь
    • осудить
    • осуждать
    • порицать
    • приговаривать
    • приговорить
    • присуждать
    * * *
    1) приговорить, осудить
    2) przen. skazać обречь
    powiedzieć сказать
    * * *
    ska|zać
    \skazaćżę, \skazaćzany сов. па со 1. приговорить к чему;

    \skazać na śmierć (na karę śmierci) приговорить к смертной казни;

    2. перен. обречь на что:

    \skazać na samotność обречь на одиночество

    * * *
    skażany несов.
    1) по́ртить
    2) (teren itp.) заража́ть ( химическими средствами)

    Słownik polsko-rosyjski > skażać

  • 3 skazać się

    сов.
    обре́чь себя́ (на что-л.)

    Słownik polsko-rosyjski > skazać się

  • 4 skazać\ się

    сов. обречь себя (на что-л.)

    Słownik polsko-rosyjski > skazać\ się

  • 5 сказать

    Słownik polsko-rosyjski > сказать

  • 6 grzywna

    сущ.
    • кара
    • наказание
    • штраф
    * * *
    grzyw|na
    ♀, мн. Р. \grzywnaien денежный штраф;

    skazać na \grzywnanę (karę \grzywnany) присудить к денежному штрафу

    * * *
    ж, мн Р grzywien
    де́нежный штраф

    skazać na grzywnę (karę grzywny) — присуди́ть к де́нежному штра́фу

    Słownik polsko-rosyjski > grzywna

  • 7 kara

    сущ.
    • боль
    • горе
    • кара
    • мука
    • мучение
    • наказание
    • страдание
    • штраф
    * * *
    kar|a
    наказание ň;

    \kara administracyjna административное взыскание; \kara pieniężna денежный штраф; wymiar \karay мера наказания; \kara śmierci смертная казнь; za \karaę в наказание; pod \karaą sądową под угрозой судебной ответственности; skazać na \karaę więzienia приговорить к тюремному заключению; odbyć (odsiedzieć) \karaę отбыть срок наказания;

    ławka kar спорт. штрафная скамья (в хоккее)
    * * *
    ж
    наказа́ние n

    kara administracyjna — администрати́вное взыска́ние

    kara pieniężna — де́нежный штраф

    wymiar kary — ме́ра наказа́ния

    kara śmierci — сме́ртная казнь

    za karę — в наказа́ние

    pod karą sądową — под угро́зой суде́бной отве́тственности

    skazać na karę więzienia — приговори́ть к тюре́мному заключе́нию

    odbyć (odsiedzieć) karę — отбы́ть срок наказа́ния

    ławka karспорт. штрафна́я скамья́ ( в хоккее)

    Słownik polsko-rosyjski > kara

  • 8 katorga

    сущ.
    • каторга
    * * *
    katorg|a
    каторга;

    skazać na \katorgaę приговорить к каторге

    * * *
    ж
    ка́торга

    skazać na katorgę — приговори́ть к ка́торге

    Słownik polsko-rosyjski > katorga

  • 9 skazywać

    глаг.
    • обрекать
    • обречь
    • осудить
    • осуждать
    • порицать
    • приговаривать
    • присуждать
    * * *
    skazywa|ć
    \skazywaćny несов. na co 1. приговаривать к чему;
    2. перен. обрекать на что; ср. skazać
    * * *
    skazywany несов. na co
    1) пригова́ривать к чему
    2) перен. обрека́ть на что; ср. skazać

    Słownik polsko-rosyjski > skazywać

  • 10 więzienie

    сущ.
    • тюрьма
    * * *
    więzieni|e
    ☼ 1. тюрьма ž;
    2. тюремное заключение;

    skazać na karę \więzienieа приговорить к тюремному заключению; \więzienie dożywotnie пожизненное заключение

    * * *
    c
    1) тюрьма́ ż
    2) тюре́мное заключе́ние

    skazać na karę więzienia — приговори́ть к тюре́мному заключе́нию

    więzienie dożywotnie — пожи́зненное заключе́ние

    Słownik polsko-rosyjski > więzienie

  • 11 wymarcie

    сущ.
    • вымирание
    • гашение
    * * *
    wymarci|e
    r вымирание;

    być na \wymarcieц вымирать; skazać na \wymarcie обречь на гибель (вымирание)

    * * *
    c
    вымира́ние

    być na wymarciu — вымира́ть

    skazać na wymarcie — обре́чь на ги́бель (вымира́ние)

    Słownik polsko-rosyjski > wymarcie

  • 12 zagłada

    сущ.
    • аннулирование
    • гибель
    • истребление
    • отмена
    • разруха
    • разрушение
    • руина
    • сокрушение
    • уничтожение
    * * *
    zagład|a
    гибель, уничтожение ň;

    broń masowej \zagładay оружие массового уничтожения; grozić \zagładaą грозить гибелью; skazać na \zagładaę обречь на гибель

    + unicestwienie

    * * *
    ж
    ги́бель, уничтоже́ние n

    broń masowej zagłady — ору́жие ма́ссового уничтоже́ния

    grozić zagładą — грози́ть ги́белью

    skazać na zagładę — обре́чь на ги́бель

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zagłada

  • 13 zasądzić

    глаг.
    • засадить
    • посадить
    * * *
    zasadz|ić
    \zasadzićę, \zasadzićony сов. 1. засадить;

    \zasadzić drzewami засадить деревьями; насадить деревья;

    2. посадить (дерево etc.);
    3. усадить; ● \zasadzić kogoś do czegoś засадить (посадить) кого-л. за что-л. (за работу, учёбу etc.) U 1. wysadzić 2. posadzić 3. usadowić
    * * *
    zasądzę, zasądzony сов.
    присуди́ть; приговори́ть

    zasądzić na karę śmierci — приговори́ть (присуди́ть) к сме́ртной ка́зни

    zasądzić na czyjąś korzyść (rzecz) coś — присуди́ть кому́-л. (в по́льзу кого́-л.) что́-л.

    zasądzić odszkodowanie — присуди́ть возмеще́ние уще́рба

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zasądzić

См. также в других словарях:

  • skażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, skażaćam, skażaća, skażaćają, skażaćany {{/stl 8}}– skazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, skażę, skażaćzi, skaź, skażony {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadzając do czegoś elementy trujące, czynić to szkodliwym dla istot… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skazać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}skazywać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skazać — dk IX, skażę, skażesz, skaż, skazaćał, skazaćany skazywać ndk VIIIa, skazaćzuję, skazaćzujesz, skazaćzuj, skazaćywał, skazaćywany «wydać wyrok określający karę wymierzoną oskarżonemu za popełnione przestępstwa» Skazać kogoś na wygnanie. Skazać… …   Słownik języka polskiego

  • skazać — 1. Być skazanym na (samego) siebie, na własne siły itp. «móc liczyć tylko na siebie»: Widziałem wioskę, która była niegdyś kolonią trędowatych, dziś zasieki z drutu kolczastego runęły, trędowaci pracują między bliskimi, nie są skazani na samych… …   Słownik frazeologiczny

  • skażać — → skazić …   Słownik języka polskiego

  • skazywać — → skazać …   Słownik języka polskiego

  • dożywocie — n I; lm D. dożywocieci 1. «umowa, na podstawie której właściciel nieruchomości, w zamian za przeniesienie prawa jej własności, zastrzega dla siebie, dla małżonka lub innych osób bliskich prawo do dożywotniego utrzymania; majątek, dochód,… …   Słownik języka polskiego

  • skazić — dk VIa, skażę, skazićzisz, skaź, skazićził, skażony skażać ndk I, skazićam, skazićasz, skazićają, skazićaj, skazićał, skazićany 1. «zanieczyścić powierzchnię przedmiotu środkami trującymi lub ciałami promieniotwórczymi» Teren skażony. 2. «uczynić …   Słownik języka polskiego

  • wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… …   Słownik języka polskiego

  • skazywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, skazywaćzuję, skazywaćzuje, skazywaćany {{/stl 8}}– skazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, skażę, skaże, skazywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać wyrok na oskarżonego za… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ANDRZEJEWSKI (J.) — ANDRZEJEWSKI JERZY (1909 1983) C’est à Varsovie, dans une famille bourgeoise, que naquit Jerzy Andrzejewski. Son premier recueil de récits Drogi nieuniknione (Chemins inéluctables) parut en 1936. Son premier roman, face= EU Caron ゲad serca… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»