-
1 skazać
глаг.• бесчестить• наказать• обрекать• обречь• осудить• осуждать• порицать• приговаривать• приговорить• присуждать* * *1) приговорить, осудить2) przen. skazać обречьpowiedzieć сказать* * *ska|zać\skazaćżę, \skazaćzany сов. па со 1. приговорить к чему;\skazać na śmierć (na karę śmierci) приговорить к смертной казни;
2. перен. обречь на что:\skazać na samotność обречь на одиночество
* * *skażę, skazany сов. na co1) приговори́ть к чемуskazać na śmierć (na karę śmierci) — приговори́ть к сме́ртной ка́зни
2) перен. обре́чь на чтоskazać na samotność — обре́чь на одино́чество
-
2 skażać
глаг.• бесчестить• наказать• обрекать• обречь• осудить• осуждать• порицать• приговаривать• приговорить• присуждать* * *1) приговорить, осудить2) przen. skazać обречьpowiedzieć сказать* * *ska|zać\skazaćżę, \skazaćzany сов. па со 1. приговорить к чему;\skazać na śmierć (na karę śmierci) приговорить к смертной казни;
2. перен. обречь на что:\skazać na samotność обречь на одиночество
* * *skażany несов.1) по́ртить2) (teren itp.) заража́ть ( химическими средствами) -
3 skazać się
сов.обре́чь себя́ (на что-л.) -
4 skazać\ się
сов. обречь себя (на что-л.) -
5 сказать
-
6 grzywna
сущ.• кара• наказание• штраф* * *grzyw|na♀, мн. Р. \grzywnaien денежный штраф;skazać na \grzywnanę (karę \grzywnany) присудить к денежному штрафу
* * *ж, мн Р grzywienде́нежный штрафskazać na grzywnę (karę grzywny) — присуди́ть к де́нежному штра́фу
-
7 kara
сущ.• боль• горе• кара• мука• мучение• наказание• страдание• штраф* * *kar|a♀ наказание ň;\kara administracyjna административное взыскание; \kara pieniężna денежный штраф; wymiar \karay мера наказания; \kara śmierci смертная казнь; za \karaę в наказание; pod \karaą sądową под угрозой судебной ответственности; skazać na \karaę więzienia приговорить к тюремному заключению; odbyć (odsiedzieć) \karaę отбыть срок наказания;
ławka kar спорт. штрафная скамья (в хоккее)* * *жнаказа́ние nkara administracyjna — администрати́вное взыска́ние
kara pieniężna — де́нежный штраф
wymiar kary — ме́ра наказа́ния
kara śmierci — сме́ртная казнь
za karę — в наказа́ние
pod karą sądową — под угро́зой суде́бной отве́тственности
skazać na karę więzienia — приговори́ть к тюре́мному заключе́нию
odbyć (odsiedzieć) karę — отбы́ть срок наказа́ния
-
8 katorga
сущ.• каторга* * *katorg|a♀ каторга;skazać na \katorgaę приговорить к каторге
* * *жка́торгаskazać na katorgę — приговори́ть к ка́торге
-
9 skazywać
глаг.• обрекать• обречь• осудить• осуждать• порицать• приговаривать• присуждать* * *skazywa|ć\skazywaćny несов. na co 1. приговаривать к чему;2. перен. обрекать на что; ср. skazać* * *skazywany несов. na co1) пригова́ривать к чему -
10 więzienie
сущ.• тюрьма* * *więzieni|e☼ 1. тюрьма ž;2. тюремное заключение;skazać na karę \więzienieа приговорить к тюремному заключению; \więzienie dożywotnie пожизненное заключение
* * *c1) тюрьма́ ż2) тюре́мное заключе́ниеskazać na karę więzienia — приговори́ть к тюре́мному заключе́нию
więzienie dożywotnie — пожи́зненное заключе́ние
-
11 wymarcie
сущ.• вымирание• гашение* * *wymarci|er вымирание;być na \wymarcieц вымирать; skazać na \wymarcie обречь на гибель (вымирание)
* * *cвымира́ниеbyć na wymarciu — вымира́ть
skazać na wymarcie — обре́чь на ги́бель (вымира́ние)
-
12 zagłada
сущ.• аннулирование• гибель• истребление• отмена• разруха• разрушение• руина• сокрушение• уничтожение* * *zagład|a♀ гибель, уничтожение ň;broń masowej \zagładay оружие массового уничтожения; grozić \zagładaą грозить гибелью; skazać na \zagładaę обречь на гибель
+ unicestwienie* * *жги́бель, уничтоже́ние nbroń masowej zagłady — ору́жие ма́ссового уничтоже́ния
grozić zagładą — грози́ть ги́белью
skazać na zagładę — обре́чь на ги́бель
Syn: -
13 zasądzić
глаг.• засадить• посадить* * *zasadz|ić\zasadzićę, \zasadzićony сов. 1. засадить;\zasadzić drzewami засадить деревьями; насадить деревья;
2. посадить (дерево etc.);3. усадить; ● \zasadzić kogoś do czegoś засадить (посадить) кого-л. за что-л. (за работу, учёбу etc.) U 1. wysadzić 2. posadzić 3. usadowić* * *zasądzę, zasądzony сов.присуди́ть; приговори́тьzasądzić na karę śmierci — приговори́ть (присуди́ть) к сме́ртной ка́зни
zasądzić na czyjąś korzyść (rzecz) coś — присуди́ть кому́-л. (в по́льзу кого́-л.) что́-л.
zasądzić odszkodowanie — присуди́ть возмеще́ние уще́рба
Syn:
См. также в других словарях:
skażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, skażaćam, skażaća, skażaćają, skażaćany {{/stl 8}}– skazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, skażę, skażaćzi, skaź, skażony {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadzając do czegoś elementy trujące, czynić to szkodliwym dla istot… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skazać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}skazywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skazać — dk IX, skażę, skażesz, skaż, skazaćał, skazaćany skazywać ndk VIIIa, skazaćzuję, skazaćzujesz, skazaćzuj, skazaćywał, skazaćywany «wydać wyrok określający karę wymierzoną oskarżonemu za popełnione przestępstwa» Skazać kogoś na wygnanie. Skazać… … Słownik języka polskiego
skazać — 1. Być skazanym na (samego) siebie, na własne siły itp. «móc liczyć tylko na siebie»: Widziałem wioskę, która była niegdyś kolonią trędowatych, dziś zasieki z drutu kolczastego runęły, trędowaci pracują między bliskimi, nie są skazani na samych… … Słownik frazeologiczny
skażać — → skazić … Słownik języka polskiego
skazywać — → skazać … Słownik języka polskiego
dożywocie — n I; lm D. dożywocieci 1. «umowa, na podstawie której właściciel nieruchomości, w zamian za przeniesienie prawa jej własności, zastrzega dla siebie, dla małżonka lub innych osób bliskich prawo do dożywotniego utrzymania; majątek, dochód,… … Słownik języka polskiego
skazić — dk VIa, skażę, skazićzisz, skaź, skazićził, skażony skażać ndk I, skazićam, skazićasz, skazićają, skazićaj, skazićał, skazićany 1. «zanieczyścić powierzchnię przedmiotu środkami trującymi lub ciałami promieniotwórczymi» Teren skażony. 2. «uczynić … Słownik języka polskiego
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
skazywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, skazywaćzuję, skazywaćzuje, skazywaćany {{/stl 8}}– skazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, skażę, skaże, skazywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać wyrok na oskarżonego za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ANDRZEJEWSKI (J.) — ANDRZEJEWSKI JERZY (1909 1983) C’est à Varsovie, dans une famille bourgeoise, que naquit Jerzy Andrzejewski. Son premier recueil de récits Drogi nieuniknione (Chemins inéluctables) parut en 1936. Son premier roman, face= EU Caron ゲad serca… … Encyclopédie Universelle