-
1 sīmius
-
2 simius
sīmius, ī m. Ph, H, Sen, M = simia -
3 simius
sīmius, s. sīmia.
-
4 simius
sīmius, s. simia. -
5 simius
sīmĭus, ii, v. simia. -
6 simia
I.An ape, Plin. 8, 54, 80, § 215; 11, 44, 100, § 246; Enn. ap. Cic. N. D. 1, 35, 97 (Sat. v. 45 Vahl.); Cic. Div. 1, 34, 76; 2, 32, 69; Plaut. Mil. 2, 2, 7; 2, 2, 23; 2, 2, 106; id. Rud. 3, 1, 6 sq.; 3, 4, 66; Quint. 5, 11, 30 al. —Form simius, Phaedr. 1, 10, 6; 1, 10, 8; Mart. 14, 202; Claud. in Eutr. 1, 303.—II.Esp.A.As a term of abuse (hence even simia in the masc.): quis hic est simia, qui, etc., Afran. ap. Charis. p. 84; so, simia, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 2: simius, Laber. ap. Charis. l. l.; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 1.—B.Of imitators: vide, ut fastidit simia! Plaut. Most. 4, 2, 4; so, simia, Plin Ep. 1, 5, 2; Capitol. Max. jun. 1; Sid. Ep. 1, 1:simius,
Hor. S. 1, 10, 18; Sen. Contr. 4, 26 fin. -
7 simia
sīmia, ae, f. u. (seltener) sīmius, iī, m. (simus), der Affe, Cic. u.a. – als Schimpfwort auf Menschen: simius iste, dieses Affengesicht, Hor.: quis est hic simia? Afran. fr.: illius simiae vultum subire, Cael. in Cic. ep.: simius, non semissis homo, Vatin. ibid. – bes. von zu eifrigen Nachahmern, Rusticum Stoicorum simiam appellat, Plin. ep. 1, 5, 2. – / Nach Serg. expl. in Donat. 494, 27 K. sagte man hic u. haec simia.
-
8 simia
sīmia, ae, f. u. (seltener) sīmius, iī, m. (simus), der Affe, Cic. u.a. – als Schimpfwort auf Menschen: simius iste, dieses Affengesicht, Hor.: quis est hic simia? Afran. fr.: illius simiae vultum subire, Cael. in Cic. ep.: simius, non semissis homo, Vatin. ibid. – bes. von zu eifrigen Nachahmern, Rusticum Stoicorum simiam appellat, Plin. ep. 1, 5, 2. – ⇒ Nach Serg. expl. in Donat. 494, 27 K. sagte man hic u. haec simia. -
9 simiolus
-
10 simiolus
sīmiolus, ī m. [demin. к simius ]маленькая обезьяна, обезьянка C -
11 simiolus
-
12 simia
sīmĭa, ae, f. [sīmus] [st1]1 [-] singe. --- Cic. Div. 1, 76; 2, 69. [st1]2 [-] imitateur. --- Plin. Ep. 1, 5, 2.* * *sīmĭa, ae, f. [sīmus] [st1]1 [-] singe. --- Cic. Div. 1, 76; 2, 69. [st1]2 [-] imitateur. --- Plin. Ep. 1, 5, 2.* * *Simia, simiae: et Simius, simii. Cic. Un singe, ou Une singesse.\Simia, per translationem. Plin. iunior. Qui fait tout ce qu'il voit faire à un autre. -
13 simiolus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > simiolus
-
14 sapiō
sapiō īvī, —, ere [SAP-], to taste of, smack of, savor of, have a flavor of: nil rhombus nil dama sapit, has no flavor, Iu.: Quaesivit, quidnam saperet (simius), Ph.— To have a sense of taste, perceive flavors: ut, cui cor sapiat, ei non sapiat palatus. —Fig., to have taste, have discernment, be sensible, be discreet, be wise, discern: populus est moderatior, quoad sentit et sapit: Qui sapere et fari possit quae sentiat, H.: abeas, si sapis, if you are wise, T.: hi sapient, Cs.: te aliis consilium dare, Foris sapere, T.: Qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, know, C. poët.: quamquam quis, qui aliquid sapiat, nunc esse beatus potest?: nihil: Nil parvum, i. e. attend to nothing trivial, H.—Prov.: sero sapiunt, are wise too late.* * *sapere, sapivi, - Vtaste of; understand; have sense -
15 sedeō
sedeō sēdī, sessum, ēre [SED-], to sit: cum tot summi oratores sedeant, remain sitting: sedens iis adsensi: ante forīs, O.: ducis sub pede, O.: gradu post me uno, H.: plausor usque sessurus, donec, etc., who will keep his place, H.: Sedilibus in primis eques sedet, H.: in illā tuā sedeculā: in saxo, O.: in conclavi, T.: in temone, Ph.: caelestes sedibus altis sedent, O.: eburneis sellis, L.: carpento, L.: delphine, O.: columbae viridi solo, V. —Of magistrates, esp. of judges, to sit, occupy an official seat, preside, be a judge, hold court, act as juror: (tribuno) in Rostris sedente: si idcirco sedetis, ut, etc.: sedissem forsitan unus De centum index in tua verba viris, O.: iudex sedit simius, Ph.: in tribunali Pompei praetoris urbani, assist — To continue sitting, sit still, continue, remain, tarry, wait, abide, sit idle, be inactive, delay, linger, loiter: isdem consulibus sedentibus lata lex est, etc.: an sedere oportuit Domi, T.: totos dies in villā: sedemus desides domi, L.: tam diu uno loco, N.: Sedit qui timuit, ne non succederet, stayed at home, H.: meliora deos sedet omina poscens, waits, V.: ante sacras fores, Tb.: ad mea busta sedens, Pr.—Prov.: compressis manibus sedere, sit with folded hands, L.—Of troops, to sit down, remain encamped, be entrenched, keep the field: ante moenia, L.: ad Trebiam, L.: sedendo expugnare urbem, L.: sedend<*> bellum gerere, by inactivity, L.: sedendo supera <*>ri eum, qui, etc., L.: qui sedet circum castella sub armis, V.— Fig., to sink, settle, subside, rest, lie: Sederunt medio terra fretumquo solo, O.: nebula campo quam montibus densior sederet, was thicker on the plain, L.: esca, Quae simplex olim tibi sederit, sat well upon your stomach, H.— To sit, sit close, hold fast, be firm, be fixed, be settled, be established: tempus fuit, quo navit in undis, Nunc sedet Ortygie, O.: in liquido sederunt ossa cerebro, stuck fast, O.: clava sedit in ore viri, stuck fast, O.: librata cum sederit (glans), L.: plagam sedere Cedendo arcebat, from sinking deeply, O.—In the mind, to be fixed, be impressed, be determined: in ingenio Cressa relicta tuo, O.: Idque pio sedet Aeneae, V.* * *sedere, sedi, sessus Vsit, remain; settle; encamp -
16 sīmiolus
-
17 eludo
ē-lūdo, si, sum, 3, v. n. and a. *I.Neutr., to finish play, i. e. cease to sport or roll:II.ipsum autem mare sic terram appetens litoribus eludit, ut, etc.,
Cic. N. D. 2, 39, 100 (Bait. cludit):solebat Aquilius litus ita definire, qua fluctus eluderet,
id. Top. 7, 31 (al. alluderet); cf. Quint. 5, 14, 34: eludere proprie gladiatorum est cum vicerint, et eludere est finem ludo imponere, Don. ad Ter. Eun. 1, 1, 10.—Act.A.To win from one at play (very rare).—Constr. aliquem or aliquem aliquid:B.anulus, Quem parasitus hic te elusit,
Plaut. Curc. 5, 2, 31; cf.:elusi militem in alea,
id. ib. 11.— Poet., with dat.:tibi victrices... Eludet palmas una puella tuas,
will snatch away from you, Prop. 4 (5), 1, 140.—Far more freq. and class. (esp. in the transf. sense),A gladiator's t. t., to elude or parry an enemy's blow:2. a.callidus emissas eludere simius hastas,
Mart. 14, 202:caestus cito motu,
Manil. 5, 163; cf. absol.:quasi rudibus ejus eludit oratio,
Cic. Opt. Gen. 6, 17. — Poet.:vulnera,
to make in vain, Ov. M. 12, 104.—In gen.:b.aliquem,
Plaut. Am. 1, 1, 109; Ter. Ph. 5, 6, 45; Cic. Div. in Caecil. 14; id. Sest. 43 fin.; * Caes. B. C. 1, 58, 1; Liv. 22, 18; 36, 45; 44, 36; Verg. A. 11, 695; Hor. S. 1, 10, 41; id. Ep. 1, 17, 18; Tib. 2, 1, 19 et saep.; cf. absol., Cic. Pis. 33, 82:manus scrutantium,
Petr. 97, 4:bellum quiete, quietem bello,
Liv. 2, 48; cf.pugnam,
id. 27, 18:bellum metu,
Tac. A. 2, 52:fidem miraculis,
Liv. 26, 19:ultionem praevaricando,
Tac. A. 14, 41:indicia seditionis,
i. e. to invalidate, id. H. 1, 26 et saep.—In partic., with the accessory notion of mockery, to mock, jeer, banter, make sport of:et vos ab illo irridemini et ipsi illum vicissim eluditis,
Cic. Ac. 2, 39, 123:aliquem,
id. Div. in Caecil. 7 fin.; 14; Liv. 7, 13; Tac. A. 6, 46; 16, 28 et saep.; cf. absol.:eludet, ubi te victum senserit,
Ter. Eun. 1, 1, 10; Cic. Cat. 1, 1, 1; Liv. 1, 48; 2, 45; Tac. A. 2, 79 et saep.:gloriam alicujus (opp. extollere suam),
Liv. 28, 44 fin.:aliquid,
id. 1, 36; 6, 41; 9, 2 et saep. -
18 Favonianus
Făvōnĭus, ii, m. [faveo].I.The west wind, also called Zephyrus, which blew at the commencement of spring, and promoted vegetation, Sen. Q. N. 5, 16; Plin. 2, 47, 46, § 119; 16, 25, 39, § 93; 18, 34, 77, § 337; Plaut. Mil. 3, 1, 71; Varr. R. R. 1, 28, 2; Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27; id. Ac. 2, 33, 105; Hor. C. 1, 4, 1 al.—B.Deriv.: ‡ făvōnĭālis, Zephurios, Gloss. Philox.—II.A Roman proper name. So esp. M. Favonius, a contemporary of Cicero and an imitator of M. Cato, whence he received the derisive sobriquet of simius Catonis, Cic. Att. 1, 14, 5; 2, 1, 9; 2, 4, 7; Val. Max. 2, 10; Suet. Aug. 13. —B.Deriv.: Făvōnĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Favonius, Favonian:pira,
Col. 5, 10, 18; Plin. 15, 15, 16, § 54. -
19 Favonius
Făvōnĭus, ii, m. [faveo].I.The west wind, also called Zephyrus, which blew at the commencement of spring, and promoted vegetation, Sen. Q. N. 5, 16; Plin. 2, 47, 46, § 119; 16, 25, 39, § 93; 18, 34, 77, § 337; Plaut. Mil. 3, 1, 71; Varr. R. R. 1, 28, 2; Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27; id. Ac. 2, 33, 105; Hor. C. 1, 4, 1 al.—B.Deriv.: ‡ făvōnĭālis, Zephurios, Gloss. Philox.—II.A Roman proper name. So esp. M. Favonius, a contemporary of Cicero and an imitator of M. Cato, whence he received the derisive sobriquet of simius Catonis, Cic. Att. 1, 14, 5; 2, 1, 9; 2, 4, 7; Val. Max. 2, 10; Suet. Aug. 13. —B.Deriv.: Făvōnĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Favonius, Favonian:pira,
Col. 5, 10, 18; Plin. 15, 15, 16, § 54. -
20 sapio
săpĭo, īvi or ĭi (sapui, Aug. Civ. Dei, 1, 10; id. Ep. 102, 10; but sapivi, Nov. ap. Prisc. p. 879 P.; id. ap. Non. 508, 21:I.saPisti,
Mart. 9, 6, 7:sapisset,
Plaut. Rud. 4, 1, 8), 3, v. n. and a. [kindr. with opos, saphês, and sophos], to taste, savor; to taste, smack, or savor of, to have a taste or flavor of a thing (cf. gusto).Lit. (so only in a few examples).1.Of things eaten or drunk:* 2.oleum male sapiet,
Cato, R. R. 66, 1:occisam saepe sapere plus multo suem,
Plaut. Mil. 2, 6, 104:quin caseus jucundissime sapiat,
Col. 7, 8, 2:nil rhombus nil dama sapit,
Juv. 11, 121.—With an acc. of that of or like which a thing tastes:quis (piscis) saperet ipsum mare,
Sen. Q. N. 3, 18, 2:cum in Hispaniā multa mella herbam eam sapiunt,
Plin. 11, 8, 8, § 18:ipsum aprum (ursina),
Petr. 66, 6.— Poet.: anas plebeium sapit, has a vulgar taste, Petr. poët. 93, 2:quaesivit quidnam saperet simius,
Phaedr. 3, 4, 3.—Of that which tastes, to have a taste or a sense of taste (perh. so used for the sake of the play upon signif. II.):3.nec sequitur, ut, cui cor sapiat, ei non sapiat palatus,
Cic. Fin. 2, 8, 24.—Transf., of smell, to smell of or like a thing (syn.: oleo, redoleo; very rare): Cicero, Meliora, inquit, unguenta sunt, quae terram quam crocum sapiunt. Hoc enim maluit dixisse quam redolent. Ita est profecto;II.illa erit optima, quae unguenta sapiat,
Plin. 17, 5, 3, § 38:invenitur unguenta gratiosiora esse, quae terram, quam quae crocum sapiunt,
id. 13, 3, 4, § 21.—In a lusus verbb. with signif. II.: istic servus quid sapit? Ch. Hircum ab alis, Plaut. Ps. 2, 4, 47.—Trop.1. a.To resemble (late Lat.):b. c.patruos,
Pers. 1, 11.—Altum or alta sapere, to be high-minded or proud:2.noli altum sapere,
Vulg. Rom. 11, 20:non alta sapientes,
id. ib. 12, 16.—To have good taste, i.e. to have sense or discernment; to be sensible, discreet, prudent, wise, etc. (the predominant signif. in prose and poetry; most freq. in the P. a.).(α).Neutr., Plaut. Ps. 2, 3, 14:(β).si aequum siet Me plus sapere quam vos, dederim vobis consilium catum, etc.,
id. Ep. 2, 2, 73 sq.:jam diu edepol sapientiam tuam abusa est haec quidem. Nunc hinc sapit, hinc sentit,
id. Poen. 5, 4, 30; cf.:populus est moderatior, quoad sentit et sapit tuerique vult per se constitutam rem publicam,
Cic. Rep. 1, 42, 65;so (with sentire),
Plaut. Am. 1, 1, 292; id. Bacch. 4, 7, 19; id. Merc. 2, 2, 24; id. Trin. 3, 2, 10 sq.; cf.:qui sapere et fari possit quae sentiat,
Hor. Ep. 1, 4, 9; Plaut. Bacch. 1, 2, 14:magna est admiratio copiose sapienterque dicentis, quem qui audiunt intellegere etiam et sapere plus quam ceteros arbitrantur,
Cic. Off. 2, 14, 48:veluti mater Plus quam se sapere Vult (filium),
Hor. Ep. 1, 18, 27:qui (puer) cum primum sapere coepit,
Cic. Fam. 14, 1, 1; Poët. ap. Cic. Fam. 7, 16, 1:malo, si sapis, cavebis,
if you are prudent, wise, Plaut. Cas. 4, 4, 17; so,si sapis,
id. Eun. 1, 1, 31; id. Men. 1, 2, 13; id. Am. 1, 1, 155; id. Aul. 2, 9, 5; id. Curc. 1, 1, 28 et saep.; Ter. Eun. 4, 4, 53; id. Heaut. 2, 3, 138:si sapias,
Plaut. Merc. 2, 3, 39; 4, 4, 61; id. Poen. 1, 2, 138; Ter. Heaut. 3, 3, 33; Ov. H. 5, 99; 20, 174:si sapies,
Plaut. Bacch. 4, 9, 78; id. Rud. 5, 3, 35; Ter. Heaut. 4, 4, 26; Ov. M. 14, 675:si sapiam,
Plaut. Men. 4, 2, 38; id. Rud. 1, 2, 8:si sapiet,
id. Bacch. 4, 9, 74:si saperet,
Cic. Quint. 4, 16: hi sapient, * Caes. B. G. 5, 30: Ph. Ibo. Pl. Sapis, you show your good sense, Plaut. Mil. 4, 8, 9; id. Merc. 5, 2, 40:hic homo sapienter sapit,
id. Poen. 3, 2, 26:quae (meretrix) sapit in vino ad rem suam,
id. Truc. 4, 4, 1; cf. id. Pers. 1, 3, 28:ad omnia alia aetate sapimus rectius,
Ter. Ad. 5, 3, 46:haud stulte sapis,
id. Heaut. 2, 3, 82:te aliis consilium dare, Foris sapere,
id. ib. 5, 1, 50:pectus quoi sapit,
Plaut. Bacch. 4, 4, 12; id. Mil. 3, 1, 191; id. Trin. 1, 2, 53; cf.:cui cor sapiat,
Cic. Fin. 2, 8, 24:id (sc. animus mensque) sibi solum per se sapit, id sibi gaudet,
Lucr. 3, 145.—Act., to know, understand a thing (in good prose usually only with general objects):3.recte ego rem meam sapio,
Plaut. Ps. 1, 5, 81:nullam rem,
id. Most. 5, 1, 45: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Poët. ap. Cic. Div. 1, 58, 132; Cic. Att. 14, 5, 1; Plaut. Mil. 2, 3, 65; cf.:quamquam quis, qui aliquid sapiat, nunc esse beatus potest?
Cic. Fam. 7, 28, 1:quantum ego sapio,
Plin. Ep. 3, 6, 1:jam nihil sapit nec sentit,
Plaut. Bacch. 4, 7, 22:nihil,
Cic. Tusc. 2, 19, 45:plane nihil,
id. Div. in Caecil. 17, 55: nihil parvum, i. e. to occupy one ' s mind with nothing trivial (with sublimia cures), Hor. Ep. 1, 12, 15; cf.: cum sapimus patruos, i.e. resemble them, imitate them in severity, Pers. 1, 11. —Prov.: sero sapiunt Phryges, are wise behind the time; or, as the Engl. saying is, are troubled with afterwit:A.sero sapiunt Phryges proverbium est natum a Trojanis, qui decimo denique anno velle coeperant Helenam quaeque cum eā erant rapta reddere Achivis,
Fest. p. 343 Müll.:in Equo Trojano (a tragedy of Livius Andronicus or of Naevius) scis esse in extremo, Sero sapiunt. Tu tamen, mi vetule, non sero,
Cic. Fam. 7, 16, 1.—Hence, să-pĭens, entis ( abl. sing. sapiente, Ov. M. 10, 622; gen. plur. sapientum, Lucr. 2, 8; Hor. S. 2, 3, 296;but sapientium,
id. C. 3, 21, 14), P. a. (acc. to II.), wise, knowing, sensible, well-advised, discreet, judicious (cf. prudens).In gen.:b.ut quisque maxime perspicit, quid in re quāque verissimum sit, quique acutissime et celerrime potest et videre et explicare rationem, is prudentissimus et sapientissimus rite haberi solet,
Cic. Off. 1, 5, 16; cf.:sapientissimum esse dicunt eum, cui quod opus sit ipsi veniat in mentem: proxume acceder illum, qui alterius bene inventis obtemperet,
id. Clu. 31, 84:M. Bucculeius, homo neque meo judicio stultus et suo valde sapiens,
id. de Or. 1, 39, 179:rex aequus ac sapiens,
id. Rep. 1, 26, 42; cf.:Cyrus justissimus sapientissimusque rex,
id. ib. 1, 27, 43:bonus et sapiens et peritus utilitatis civilis,
id. ib. 2, 29, 52:o, Neptune lepide, salve, Neque te aleator ullus est sapientior,
Plaut. Rud. 2, 3, 29:quae tibi mulier videtur multo sapientissima?
id. Stich. 1, 2, 66:(Aurora) ibat ad hunc (Cephalum) sapiens a sene diva viro,
wise, discreet, Ov. H. 4, 96 Ruhnk.; so,puella,
id. M. 10, 622:mus pusillus quam sit sapiens bestia,
Plaut. Truc. 4, 4, 15; id. As. 3, 3, 114 et saep.—With gen. (analogous to gnarus, peritus, etc.):qui sapiens rerum esse humanarum velit,
Gell. 13, 8, 2.— Subst.: săpĭens, entis, m., a sensible, shrewd, knowing, discreet, or judicious person:semper cavere hoc sapientes aequissimumst,
Plaut. Rud. 4, 7, 20; cf.:omnes sapientes suom officium aequom est colere et facere,
id. Stich. 1, 1, 38; id. Trin. 2, 2, 84:dictum sapienti sat est,
id. Pers. 4, 7, 19; Ter. Phorm. 3, 3, 8; Plaut. Rud. 2, 4, 15 sq.:insani sapiens nomen ferat, aequus iniqui,
Hor. Ep. 1, 6, 15:sapiens causas reddet,
id. S. 1, 4, 115:quali victu sapiens utetur,
id. ib. 2, 2, 63; 1, 3, 132.—In a lusus verbb. with the signif. of sapio, I., a person of nice taste:qui utuntur vino vetere sapientes puto Et qui libenter veteres spectant fabulas,
good judges, connoisseurs, Plaut. Cas. prol. 5: fecundae [p. 1630] leporis sapiens sectabitur armos, Hor. S. 2, 4, 44.—As a surname of the jurists Atilius, C. Fabricius, M'. Curius, Ti. Coruncanius, Cato al., v. under B. fin. —Of abstract things:B.opera,
Plaut. Pers. 4, 5, 2:excusatio,
Cic. Att. 8, 12, 2:modica et sapiens temperatio,
id. Leg. 3, 7, 17:mores,
Plaut. Rud. 4, 7, 25:verba,
Ter. Ad. 5, 1, 7:consilium,
Ov. M. 13, 433:Ulixes, vir sapienti facundiā praeditus,
Gell. 1, 15, 3:morus, quae novissima urbanarum germinat, nec nisi exacto frigore, ob id dicta sapientissima arborum,
Plin. 16, 25, 41, § 102.—After the predominance of Grecian civilization and literature, particularly of the Grecian philosophy, like sophos, well acquainted with the true value of things, wise; and subst., a wise man, a sage (in Cic. saepiss.): ergo hic, quisquis est, qui moderatione et constantiā quietus animo est sibique ipse placatus ut nec tabescat molestiis nec frangatur timore nec sitienter quid expetens ardeat desiderio nec alacritate futili gestiens deliquescat;is est sapiens quem quaerimus, is est beatus,
Cic. Tusc. 4, 17, 37:sapientium praecepta,
id. Rep. 3, 4, 7:si quod raro fit, id portentum putandum est: sapientem esse portentum est. Saepius enim mulam peperisse arbitror, quam sapientem fuisse,
id. Div. 2, 28, 61:statuere quid sit sapiens, vel maxime videtur esse sapientis,
id. Ac. 2, 3, 9; cf. id. Rep. 1, 29, 45.—So esp. of the seven wise men of Greece:ut ad Graecos referam orationem... septem fuisse dicuntur uno tempore, qui sapientes et haberentur et vocarentur,
Cic. de Or. 3, 34, 137:eos vero septem quos Graeci sapientes nominaverunt,
id. Rep. 1, 7, 12:sapienti assentiri... se sapientem profiteri,
id. Fin. 2,3, 7.—Ironically:sapientum octavus,
Hor. S. 2, 3, 296.—With the Romans, an appellation of Lœlius: te, Laeli, sapientem et appellant et existimant. Tribuebatur hoc modo M. Catoni: scimus L. Atilium apud patres nostros appellatum esse sapientem, sed uterque alio quodam modo: Atilius, qui prudens esse in jure civili putabatur;Cato quia multarum rerum usum habebat... propterea quasi cognomen jam habebat in senectute sapientis... Athenis unum accepimus et eum quidem etiam Apollinis oraculo sapientissimum judicatum,
Cic. Lael. 2, 6; cf.:numquam ego dicam C. Fabricium, M'. Curium, Ti. Coruncanium, quos sapientes nostri majores judicabant, ad istorum normam fuisse sapientes,
id. ib. 5, 18:ii, qui sapientes sunt habiti, M. Cato et C. Laelius,
id. Off. 3, 4, 16; Val. Max. 4, 1, ext. 7; Lact. 4, 1.—Hence, adv.: săpĭen-ter, sensibly, discreetly, prudently, judiciously, wisely:recte et sapienter facere,
Plaut. Am. 1, 1, 133; id. Mil. 3, 3, 34:consulere,
id. ib. 3, 1, 90:insipienter factum sapienter ferre,
id. Truc. 4, 3, 33:factum,
id. Aul. 3, 5, 3:dicta,
id. Rud. 4, 7, 24:quam sapienter jam reges hoc nostri viderint,
Cic. Rep. 2, 17, 31:provisa,
id. ib. 4, 3, 3:a majoribus prodita fama,
id. ib. 2, 2, 4:considerate etiam sapienterque fecerunt,
id. Phil. 4, 2, 6; 13, 6, 13:vives sapienter,
Hor. Ep. 1, 10, 44:agendum,
Ov. M. 13, 377:temporibus uti,
Nep. Epam. 3, 1; Hor. C. 4, 9, 48.— Comp.:facis sapientius Quam pars latronum, etc.,
Plaut. Curc. 4, 3, 15; id. Poen. prol. 7:nemo est, qui tibi sapientius suadere possit te ipso,
Cic. Fam. 2, 7, 1:sapientius fecisse,
id. Brut. 42, 155.— Sup.:quod majores nostros et probavisse maxime et retinuisse sapientissime judico,
Cic. Rep. 2, 37, 63.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Simius — Développeur Semi Umons Dernière version 1.5 (09 2009) [ … Wikipédia en Français
Simius iste. — См. Обезьяна … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Hotel Domu Simius — (Вилласимиус,Италия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Vico E Lussu 6, 09 … Каталог отелей
Appartamenti Simius — (Вилласимиус,Италия) Категория отеля: Адрес: Various Locations in Villasimius ( … Каталог отелей
Casa Vacanza Simius — (Вилласимиус,Италия) Категория отеля: Адрес: Via del Mare (Check in at Via Pasc … Каталог отелей
Vacanze Simius — (Вилласимиус,Италия) Категория отеля: Адрес: Via Vargiu 50, 09049 Вилласимиус, Итали … Каталог отелей
Hotel Simius Playa — (Вилласимиус,Италия) Категория отеля: 4 звездочный отель Адрес: Via Matteotti 91, 09049 Вил … Каталог отелей
singe — [ sɛ̃ʒ ] n. m. • 1170; lat. simius, var. de simia 1 ♦ Mammifère primate (simiens), caractérisé par une face nue, un cerveau développé, des membres préhensiles à cinq doigts. Principaux singes : cercopithèque, macaque, magot, rhésus; cynocéphale,… … Encyclopédie Universelle
Carniol — Simiane la Rotonde Simiane la Rotonde Le village Administration Pays France Région Provence Alpes Côte d Azur Département … Wikipédia en Français
Simiane-la-Rotonde — 43° 58′ 52″ N 5° 33′ 48″ E / 43.9811111111, 5.56333333333 … Wikipédia en Français
Simiane-la-rotonde — Le village Administration Pays France Région Provence Alpes Côte d Azur Département … Wikipédia en Français