Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

signet

  • 1 ānulus

        ānulus ī, m dim.    [1 ānus], a ring, finger-ring, seal-ring, signet-ring: de digito anulum detraho, T.: gemmati anuli, L.: sigilla anulo imprimere: equestris (as worn only by knights), H.: anulum invenit (i. e. eques factus est).
    * * *
    ring, signet ring; circlet; ringlet/curl of hair; link of mail; fetters, irons; posterior, fundament; anus

    Latin-English dictionary > ānulus

  • 2 signum

    signum, i, n. [st1]1 [-] marque, signe, empreinte, indice, indication, preuve.    - signa pedum sequi, Ov.: suivre l'empreinte des pas.    - quaerenti nulla ad speluncam signa ferebant, Virg. 8: cherchait-on? aucune empreinte ne menait à la caverne.    - oculis mihi signum dedit, ne se appellarem, Plaut. Mil.: elle m'a fait signe du regard de ne pas l'appeler.    - signum crucis, Lact.: signe de croix.    - aut pecori signum aut numeros impressit acervis, Virg. G. 1: il marque son troupeau ou numérote ses tas de blé.    - signa rerum, Quint.: preuves extrinsèques [] argumenta: arguments, preuves données par le raisonnement.    - de ea re signa atque argumenta paucis verbis eloquar, Plaut. Amph.: je vais t'en donner en peu de mots des preuves évidentes. [st1]2 [-] sceau, cachet.    - litterae integris signis praetoribus traduntur, Cic. Cat. 3: les lettres sont remises au préteur, cachets intacts.    - sub signo servare, Cic.: garder sous scellés.    - impressis signis custodire, Sen.: garder sous scellés.    - imprimere signa tabellis, Hor.: sceller des tablettes.    - signo laeso non insanire lagoenae, Hor. Ep. 1: ne pas se mettre en fureur à cause du cachet brisé d'une bouteille. [st1]3 [-] signe, présage, pronostic; symptôme.    - ventorum et imbrium signa, Cic. Div. 1: les signes précurseurs du vent et de la pluie.    - signa habere ex spiritu, Cic.: faire le diagnostic d'après la respiration (du malade). [st1]4 [-] signal (militaire), signe de ralliement, point de repère; mot d'ordre, consigne, ordre.    - signum dare ut: ordonner le signal de.    - signum tubā dare: donner le signal avec la trompette.    - signum petere: demander le mot d'ordre.    - signum proelii committendi dare, Caes.: donner le signal d'engager le combat.    - signo Felicitatis dato, Auct. B. Afr. 83: le mot d'ordre étant Bonheur.    - signum recipiendi dare, Caes.: donner le signal de la retraite. [st1]5 [-] enseigne, étendard, drapeau; par métonymie, corps de troupe, manipule, cohorte.    - signum [] aquila: aigle de la légion.    - prima signa: la première ligne de combat.    - signa circumagere: opérer une conversion.    - signa conferre cum hoste: livrer bataille, se concentrer.    - signa constituere: faire halte.    - signa consistunt: on fait halte.    - signa convellere (vellere): arracher les enseignes, se mettre en marche.    - signa movere (e castris), Liv.: déplacer les enseignes, se mettre en marche.    - signa convertere: faire demi-tour.    - signa efferre: faire sortir les soldats du camp.    - signa ferre: se mettre en marche.    - signa inferre: marcher à l'ennemi, attaquer.    - signa obvertere: faire face à, faire front à.    - proferre signa extra vallum: sortir du camp.    - signa referre: reculer.    - signa servare: rester à son poste de combat, rester dans le rang.    - signa sequi (subsequi): rester à son poste de combat.    - signa sustinere: arrêter la marche.    - signa tollere: se mettre en marche.    - ab signis discedere, Caes.: s'éloigner des enseignes, déserter, abandonner les rangs, fuir.    - signa relinquere, Sall.: abandonner les enseignes, déserter, abandonner les rangs,fuir.    - sub signis: en ordre régulier.    - signa hostium turbare, Liv. 9: porter le trouble dans les rangs des ennemis.    - cum unius signi militibus pergit ire ad urbem, Liv. 33: il continue d'avancer vers la ville avec les soldats d'un seul manipule. [st1]6 [-] image (travaillée avec art), figure, statue; figure en relief.    - signa pulcherrima quattuor, Cic. Verr. 2, 4: quatre très belles statues.    - signum pictum, Plaut.: figure peinte, portrait.    - crater impressus signis, Virg. En. 5: un cratère incrusté de reliefs.    - palla signis auroque rigens, Virg. En. 1: un manteau hérissé de broderies d'or. [st1]7 [-] signe (du zodiaque), constellation, astre.    - signum brumale, Cic.: le Capricorne.    - jam nox caelo diffundere signa parabat, Hor. S. 1: déjà la nuit se préparait à répandre les étoiles dans le ciel. [st1]8 [-] surnom, sobriquet. - voir hors site signum.
    * * *
    signum, i, n. [st1]1 [-] marque, signe, empreinte, indice, indication, preuve.    - signa pedum sequi, Ov.: suivre l'empreinte des pas.    - quaerenti nulla ad speluncam signa ferebant, Virg. 8: cherchait-on? aucune empreinte ne menait à la caverne.    - oculis mihi signum dedit, ne se appellarem, Plaut. Mil.: elle m'a fait signe du regard de ne pas l'appeler.    - signum crucis, Lact.: signe de croix.    - aut pecori signum aut numeros impressit acervis, Virg. G. 1: il marque son troupeau ou numérote ses tas de blé.    - signa rerum, Quint.: preuves extrinsèques [] argumenta: arguments, preuves données par le raisonnement.    - de ea re signa atque argumenta paucis verbis eloquar, Plaut. Amph.: je vais t'en donner en peu de mots des preuves évidentes. [st1]2 [-] sceau, cachet.    - litterae integris signis praetoribus traduntur, Cic. Cat. 3: les lettres sont remises au préteur, cachets intacts.    - sub signo servare, Cic.: garder sous scellés.    - impressis signis custodire, Sen.: garder sous scellés.    - imprimere signa tabellis, Hor.: sceller des tablettes.    - signo laeso non insanire lagoenae, Hor. Ep. 1: ne pas se mettre en fureur à cause du cachet brisé d'une bouteille. [st1]3 [-] signe, présage, pronostic; symptôme.    - ventorum et imbrium signa, Cic. Div. 1: les signes précurseurs du vent et de la pluie.    - signa habere ex spiritu, Cic.: faire le diagnostic d'après la respiration (du malade). [st1]4 [-] signal (militaire), signe de ralliement, point de repère; mot d'ordre, consigne, ordre.    - signum dare ut: ordonner le signal de.    - signum tubā dare: donner le signal avec la trompette.    - signum petere: demander le mot d'ordre.    - signum proelii committendi dare, Caes.: donner le signal d'engager le combat.    - signo Felicitatis dato, Auct. B. Afr. 83: le mot d'ordre étant Bonheur.    - signum recipiendi dare, Caes.: donner le signal de la retraite. [st1]5 [-] enseigne, étendard, drapeau; par métonymie, corps de troupe, manipule, cohorte.    - signum [] aquila: aigle de la légion.    - prima signa: la première ligne de combat.    - signa circumagere: opérer une conversion.    - signa conferre cum hoste: livrer bataille, se concentrer.    - signa constituere: faire halte.    - signa consistunt: on fait halte.    - signa convellere (vellere): arracher les enseignes, se mettre en marche.    - signa movere (e castris), Liv.: déplacer les enseignes, se mettre en marche.    - signa convertere: faire demi-tour.    - signa efferre: faire sortir les soldats du camp.    - signa ferre: se mettre en marche.    - signa inferre: marcher à l'ennemi, attaquer.    - signa obvertere: faire face à, faire front à.    - proferre signa extra vallum: sortir du camp.    - signa referre: reculer.    - signa servare: rester à son poste de combat, rester dans le rang.    - signa sequi (subsequi): rester à son poste de combat.    - signa sustinere: arrêter la marche.    - signa tollere: se mettre en marche.    - ab signis discedere, Caes.: s'éloigner des enseignes, déserter, abandonner les rangs, fuir.    - signa relinquere, Sall.: abandonner les enseignes, déserter, abandonner les rangs,fuir.    - sub signis: en ordre régulier.    - signa hostium turbare, Liv. 9: porter le trouble dans les rangs des ennemis.    - cum unius signi militibus pergit ire ad urbem, Liv. 33: il continue d'avancer vers la ville avec les soldats d'un seul manipule. [st1]6 [-] image (travaillée avec art), figure, statue; figure en relief.    - signa pulcherrima quattuor, Cic. Verr. 2, 4: quatre très belles statues.    - signum pictum, Plaut.: figure peinte, portrait.    - crater impressus signis, Virg. En. 5: un cratère incrusté de reliefs.    - palla signis auroque rigens, Virg. En. 1: un manteau hérissé de broderies d'or. [st1]7 [-] signe (du zodiaque), constellation, astre.    - signum brumale, Cic.: le Capricorne.    - jam nox caelo diffundere signa parabat, Hor. S. 1: déjà la nuit se préparait à répandre les étoiles dans le ciel. [st1]8 [-] surnom, sobriquet. - voir hors site signum.
    * * *
        Signum, signi. Terent. Un signe qui nous represente et denote quelque chose, Signal.
    \
        Signa ad salutem. Terent. Signes de guarison.
    \
        Multa signa dederat quamobrem is responsurus non videretur. Cic. Il avoit monstré par plusieurs signes.
    \
        Dare signum militibus. Terent. Sonner la trompette.
    \
        Tacitum dat tessera signum. Sil. Quand on donne le mot du guet.
    \
        Intenti signum expectant. Virgil. Le signe du combat, ou pour combatre.
    \
        Id erit signi me inuitum facere, quod non prosequar longius. Cic. Ce sera signe que je fay envi, etc.
    \
        Signum. Cic. Signet, ou signe manuel, Marque, Cachet, Sing.
    \
        Imprimere signum pecori. Virgil. Les marquer d'un cautere ou fer chauld.
    \
        Signum. Quintil. Une enseigne qu'on pend és maisons.
    \
        Signa. Cic. Images.
    \
        Signis aspera pocula. Virgil. Vaisselle d'or ou d'argent à bosses et images enlevees.
    \
        Daedala signa. Lucret. Images faictes ingenieusement et de grand artifice.
    \
        Spirantia signa. Virgil. Images si bien faictes au naturel, qu'il semble qu'elles soyent vives.
    \
        Signum. Cic. Estendard et enseigne.
    \
        Conuenire ad signa iubentur milites. Caesar. Se retirer chascun à son enseigne.
    \
        Signum. Cic. Chose demonstrant quelque chose future, et par quoy on prognostique ce qui est à venir.
    \
        Rabiosi tempora signi. Horat. Les jours caniculaires.

    Dictionarium latinogallicum > signum

  • 3 ānulārius

        ānulārius ī, m    [anulus], a maker of rings.
    * * *
    I II
    anularia, anularium ADJ
    connected with (signet) ring-makers; used in making rings; of rings

    Latin-English dictionary > ānulārius

  • 4 gemma

        gemma ae, f    [GEM-], a bud, eye, gem: turgent in palmite gemmae, V.— A precious stone, jewel, gem: gemmas coëmere: pocula gemmis distincta: ornatus multis gemmis: maior, Iu.— A wrought gem: ut gemmā bibat, a goblet carved of a precious stone, V.: signat sua crimina gemmā, seal-ring, O.: Arguit ipsorum quos littera gemmaque, Iu.— An eye (of a peacock's tail), O.
    * * *
    bud; jeweli gem, precious stone, amber; cup (material); seal, signet; game piece

    Latin-English dictionary > gemma

  • 5 sīgnum

        sīgnum ī, n    a mark, token, sign, indication, proof: ostendisti signa nutrici? (i. e. crepundia), T.: fures earum rerum, quas ceperunt, signa commutant: in amicis deligendis habere quasi signa et notas, quibus eos iudicarent, etc.: pecori signum inpressit, V.: nulla ad speluncum signa ferebant, footprints, V.: dicere deos gallis signum dedisse cantandi: color pudoris signum, T.: timoris signa mittere, display, Cs.: Magnum hoc quoque signum est, dominam esse extra noxiam, T.: id erit signi me invitum facere, quod, etc.: quid signi?—A military standard, ensign, banner: signo amisso, Cs.: ut neque signiferi viam, nec signa milites cernerent, L.: Inter signa militaria, H.: signa sequi, to march in rank, S.: signa subsequi, to keep the order of battle, Cs.: signa servare, L.: ab signis discedere, to leave the ranks, Cs.: volonum exercitus ab signis discessit, disbanded, L.: signa relinquere, to run away, S.: signa ferre, i. e. to decamp, Cs.: mota e castris signa eorum, qui, etc., i. e. an advance of the troops, etc., L.: Signa movet, advances, V.: ferte signa in hostem, attack, L.: signa constituere, halt, Cs.: signa proferre, advance, L.: Romani conversa signa bipertito intulerunt, i. e. wheeled and attacked in two columns, Cs.: signa patriae inferens: qui signa contulit, engaged in close fight: conlatis signis, in regular battle: conlatis militaribus signis, having brought together, etc., Cs.: signa in laevum cornu confert, concentrates his troops, L.: signa transferre, to desert, Cs.: signa convellere, to take up the standards (from the ground), L.: legionem sub signis ducere, in rank and file: ante signa inter primores, in front of the army, L.—Esp., the standard of a cohort, ensign of a maniple (cf. aquila, the standard of the legion): cum fascīs, cum signa militaria (praemissa).—A cohort, maniple: unius signi milites, L.—A sign, signal, call, watchword, password: signum tubā dare, Cs.: receptui dare, L.: proeli exposcere, Cs.: concinere, Cs.: canere, S.: signum mittendis quadrigis dare (for the start in a race), L.: it bello tessera signum, V.—A sign, token, omen, prognostic, symptom: medici signa quaedam habent ex venis aegroti: Morborum signa docebo, V.: prospera signa dare, O.—An image, figure, statue, picture: Iovis Statoris: expressi voltūs per aënea signa, H.: palla signis auroque rigens, V. —A device on a seal, seal, signet: notum signum, imago avi tui, etc.: Imprimat his signa tabellis, H.: litterae integris signis praetoribus traduntur: volumen sub signo habere, under seal.—A sign in the heavens, constellation: signis omnibus ad principium steliisque revocatis: in signo Leonis: signorum obitūs ortūs, V.: pluviale Capellae, O.
    * * *
    battle standard; indication; seal; sign, proof; signal; image, statue

    Latin-English dictionary > sīgnum

  • 6 anularis

    anularis, anulare ADJ

    Latin-English dictionary > anularis

  • 7 aposphragisma

    Latin-English dictionary > aposphragisma

  • 8 sigillum

    statuette; embossed figure, relief; figure in tapestry/from signet ring; seal

    Latin-English dictionary > sigillum

  • 9 sumbolum

    token/symbol; matching objects proving identity; signet ring; warrant, permit

    Latin-English dictionary > sumbolum

  • 10 sumbolus

    token/symbol; matching objects proving identity; signet ring; warrant, permit

    Latin-English dictionary > sumbolus

  • 11 symbolum

    I II
    token/symbol; matching objects proving identity; signet ring; warrant, permit

    Latin-English dictionary > symbolum

  • 12 symbolus

    token/symbol; matching objects proving identity; signet ring; warrant, permit

    Latin-English dictionary > symbolus

  • 13 Crinia signifera

    3. ENG common eastern froglet, signet southern frog, western brown frog
    5. FRA
    Ареал обитания: Австралия

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Crinia signifera

  • 14 anularis

    ānŭlāris, e, adj. [anulus], relating to a signet-ring; hence, anulare (sc. genus coloris), a white color prepared from chalk, mixed with glass beads, such as were worn in rings, Plin. 35, 6, 30, § 48. Cf. anularius.

    Lewis & Short latin dictionary > anularis

  • 15 anularius

    ānŭlārĭus, a, um, adj. [id.], of or pertaining to a signet-ring:

    creta = anulare (v. anularis),

    Vitr. 7, 14: * Scalae anulariae, a place in Rome, in the eighth district (the origin of the name is unknown), Suet. Aug. 72.—Hence, subst.: ānŭlārĭus, ii, m., a ring-maker, Cic. Ac. 2, 26, 86.

    Lewis & Short latin dictionary > anularius

  • 16 anulus

    1.
    ānŭlus (not ann-), i, m. [2. anus, like circulus from circum, not a dim.], a ring, esp. for the finger, a finger-ring; and for sealing, a seal-ring, signet-ring.
    I.
    Lit.:

    ille suum anulum opposuit,

    Plaut. Curc. 2, 3, 76:

    de digito anulum Detraho,

    Ter. Heaut. 4, 1, 37; id. Ad. 3, 2, 49; id. Hec. 5, 3, 31 et saep.; Lucr. 1, 312; 6, 1008; 6, 1014:

    (Gyges) anulum detraxit,

    Cic. Off. 3, 9, 38:

    gemmatus,

    Liv. 1, 11; Suet. Ner. 46; id. Caes. 33; id. Tib. 73 et saep.:

    anulo tabulas obsignare,

    Plaut. Curc. 2, 3, 67:

    sigilla anulo imprimere,

    Cic. Ac. 2, 26, 85; id. ad Q. Fr. 1, 1, 4; Plin. 33, 1, 5 sqq. et saep.—The right to wear a gold ring was possessed, in the time of the Republic, only by the knights (equites); hence, equestris, * Hor. S. 2, 7, 53:

    anulum invenit = eques factus est,

    Cic. Verr. 2, 3, 76.—So also jus anulorum = dignitas equestris, Suet. Caes. 33:

    donatus anulo aureo,

    id. ib. 39; so id. Galb. 10; 14; id. Vit. 12 al.; cf. Mayor ad Juv. 7, 89; Smith. Dict. Antiq.—
    II.
    Of other articles in the form of rings.
    A.
    A ring for curtains:

    velares anuli,

    Plin. 13, 9, 18, § 62. —
    B.
    A link of a chain, Plin. 34, 15, 43, § 150; cf. Mart. 2, 29.— Irons for the feet, fetters:

    anulus cruribus aptus,

    Mart. 14, 169.—
    C.
    A curled lock of hair, a ringlet:

    comarum anulus,

    Mart. 2, 66.—
    D.
    A round ornament upon the capitals of Doric columns:

    anuli columnarum,

    Vitr. 4, 3.—
    E.
    Anuli virgei, rings made of willow rods, Plin. 15, 29, 37, § 124.
    2.
    ānŭlus, i, m. dim. [1. anus], the posteriors, fundament, Cato, R. R. 159.

    Lewis & Short latin dictionary > anulus

  • 17 aposphragisma

    ăposphrāgisma, ătis, n., = aposphragisma, the figure engraved upon a signet-ring, Plin. Ep. 10, 16 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > aposphragisma

  • 18 gemma

    gemma, ae, f. [cf. Gr. gemô, to be full; Lat. gumia;

    lit. a fulness, swelling. The ancients supposed the original meaning to be a precious stone,

    Quint. 8, 6, 6; cf. Cic. Or. 24, 81; id. de Or. 3, 38, 155], a bud, eye, or gem on a plant.
    I.
    Lit.:

    ineunte vere exsistit tamquam ad articulos sarmentorum ea, quae gemma dicitur,

    Cic. de Sen. 15, 53:

    (pampinus) trudit gemmas et frondes explicat omnes,

    Verg. G. 2, 335;

    jam laeto turgent in palmite gemmae,

    id. E. 7, 48; Col. 4, 29, 4.—
    II.
    Transf. (from the resemblance to buds in shape and color), a precious stone, esp. one already cut, a jewel, gem, the predom. signif. of the word (opp. lapillus, one that is opaque, v. Dig. 34, 2, 19, § 17; cf.

    also: margarita, unio): nego in Sicilia tota... ullam gemmam aut margaritam, quicquam ex auro aut ebore factum... quin conquisierit, etc.,

    Cic. Verr. 2, 4, 1, § 1:

    pocula ex auro gemmis distincta clarissimis,

    id. ib. 2, 4, 27, §

    62: vas vinarium ex una gemma pergrandi,

    id. ib.:

    Cyri ornatus Persicus multo auro multisque gemmis,

    id. de Sen. 17, 59:

    gemmas sunt qui non habeant,

    Hor. Ep. 2, 2, 180:

    cum virides gemmas collo circumdedit (mulier),

    Juv. 6, 458:

    non gemmis venale,

    Hor. C. 2, 16, 7:

    vitrea,

    i. e. a false gem, Plin. 35, 6, 30, § 48;

    also called facticia,

    id. 37, 7, 26, § 98:

    nec premit articulos lucida gemma meos,

    Ov. H. 15, 74:

    nec sufferre queat majoris pondera gemmae,

    Juv. 1, 29: usus luxuriantis aetatis signaturas pretiosis gemmis coepit insculpere, Capitol. ap. Macr. S. 7, 13, 11; Vulg. Exod. 25, 7 et saep. —
    2.
    Transf.
    a.
    Things made of precious stones.
    (α).
    A drinking-vessel, goblet or cup, made of a precious stone:

    nec bibit e gemma divite nostra sitis,

    Prop. 3, 5 (4, 4), 4; cf.:

    ut gemmā bibat,

    Verg. G. 2, 506:

    gemmā ministrare,

    Sen. Prov. 3 fin.; cf.

    also: in gemma posuere merum,

    Ov. M. 8, 572.—
    (β).
    A seal ring, signet:

    protinus impressā signat sua crimina gemmā,

    Ov. M. 9, 566; cf. Plin. 37, 1, 2, § 3; 37, 5, 20, § 78: arguit ipsorum quos littera gemmaque, Juv. 13, 138; 1, 68.—Hence, comically: Pl. Opsecro parentis ne meos mihi prohibeas? Cu. Quid? ego sub gemmane apstrussos habeo tuam matrem et patrem? i. e. under lock and key, Plaut. Curc. 5, 2, 8.—
    b.
    A pearl ( poet.): legitur rubris gemma sub aequoribus. Prop. 1, 14, 12:

    cedet Erythraeis eruta gemma vadis,

    Mart. 8, 28, 14. —
    c.
    The eyes of the peacock's tail:

    gemmis caudam stellantibus implet,

    Ov. M. 1, 723; cf.:

    gemmea cauda,

    Phaedr. 3, 18, 8). —
    B.
    Trop., like gem in English, ornament, beauty (post-Aug. and very rare):

    multas in digitis, plures in carmine gemmas Invenies,

    Mart. 5, 11, 3:

    Hesperius gemma amicorum,

    Sid. Ep. 4, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > gemma

  • 19 imago

    ĭmāgo, ĭnis, f. [cf. imitor], an imitation, copy of a thing, an image, likeness (i. e. a picture, statue, mask, an apparition, ghost, phantom; the latter only poet. and in post-Aug. prose; cf.: simulacrum, effigies, statua, sigillum): imago ab imitatione dicta, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf.: imago dicitur quasi imitago, Porphyr. Hor. C. 1, 12, 4.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a representation, likeness (usu. of a person), statue, bust, picture:

    Spartiates Agesilaus neque pictam neque fictam imaginem suam passus est esse... unus Xenophontis libellus in eo rege laudando facile omnes imagines omnium statuasque superavit,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    Demosthenes, cujus nuper inter imagines tuas ac tuorum imaginem ex aere vidi,

    id. Or. 31, 110:

    Epicuri in poculis et in anulis,

    id. Fin. 5, 1, 3: hominis imaginem gypso e facie ipsa primus omnium expressit ceraque in eam formam gypsi infusa emendare instituit Lysistratus Sicyonius, Plin. 35, 12, 44, § 153:

    Africani,

    Cic. Rep. 6, 10:

    mulieris,

    Quint. 7, 7, 5:

    Antigoni,

    id. 2, 13, 12:

    depictam in tabula sipariove imaginem rei,

    id. 6, 1, 32:

    si in tabula mea aliquis pinxerit velut imaginem,

    Gai. Inst. 2, 78:

    cereae,

    Hor. Epod. 17, 76; id. S. 1, 8, 43:

    ut dignus venias hederis et imagine macra,

    Juv. 7, 29:

    hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat,

    Mart. 9, 1:

    epistula atque imago me certum fecit,

    i. e. the image on the seal, the signet, Plaut. Ps. 4, 6, 35; 4, 2, 29; 4, 7, 105:

    nunc amici anne inimici sis imago, Alcesime, mihi, sciam,

    i. e. will act like a friend, Plaut. Cas. 3, 1, 1.—
    2.
    A phantom, ghost, apparition:

    infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae Visa mihi ante oculos et nota major imago,

    Verg. A. 2, 773; cf.:

    et nunc magna mei sub terras ibit imago,

    shade, spirit, Verg. A. 4, 654; Plin. Ep. 7, 27, 6; cf. id. ib. 1:

    non vanae redeat sanguis imagini,

    Hor. C. 1, 24, 15:

    (somnus) Vanum nocturnis fallit imaginibus,

    Tib. 3, 4, 56; cf. Hor. C. 3, 27, 40; Suet. Aug. 94; id. Calig. 50:

    te videt in somnis, tua sacra et major imago humana turbat pavidum,

    Juv. 13, 221:

    quid natum totiens falsis Ludis imaginibus?

    phantoms, Verg. A. 1, 408:

    ubique pavor et plurima mortis imago,

    id. ib. 2, 369; cf.:

    repetitaque mortis imago,

    Ov. M. 10, 726:

    lurida mortis imago,

    Petr. 123, v. 257:

    varia pereuntium forma et omni imagine mortium,

    Tac. H. 3, 28:

    caesorum insepultorumque,

    id. A. 1, 62:

    supremorum (i. e. funeris) imago,

    id. H. 4, 45.— Poet.:

    genitiva (with forma),

    natural shape, figure, Ov. M. 3, 331; so,

    rudis et sine imagine tellus (= informis),

    shapeless, id. ib. 1, 87.—
    B.
    In partic., an ancestral image of a distinguished Roman (of one who had been aedile, praetor, or consul; usually made of wax, and placed in the atrium of a Roman house, and carried in funeral processions.—
    (α).
    In plur.: obrepsisti ad honores errore hominum, commendatione fumosarum imaginum, quarum simile habes nihil praeter colorem, of smoky (i. e. old) ancestral images, Cic. Pis. 1, 1; cf. Sen. Ben. 3, 28, 1; Plin. 35, 2, 2, § 6:

    si quid deliquero, nullae sunt imagines, quae me a vobis deprecentur,

    no ancestors of distinction, Cic. Agr. 2, 36, 100; cf.:

    quia imagines non habeo et quia mihi nova nobilitas est,

    Sall. J. 85, 25:

    qui imagines familiae suae consecuti sunt,

    Cic. Agr. 2, 1, 1:

    homo veteris prosapiae ac multarum imaginum,

    Sall. J. 85, 10:

    majorum imagines,

    id. ib. 5, 5; Suet. Vesp. 1:

    multis in familia senatoriis imaginibus,

    id. Aug. 4:

    esto beata, funus atque imagines Ducant triumphales tuum,

    Hor. Epod. 8, 11:

    qui stupet in titulis et imaginibus,

    id. S. 1, 6, 17; Plin. 35, 2, 2, § 6 sqq.; Prop. 2, 13, 19; Suet. Vesp. 19.—
    (β).
    In sing. (rare):

    jus imaginis,

    Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36:

    imaginis ornandae causa,

    id. Sest. 8, 19:

    vir honoratissimae imaginis futurus ad posteros,

    Liv. 3, 58, 2:

    clarum hac fore imagine Scaptium,

    would become an aristocrat, id. 3, 72, 4, v. Weissenb. ad loc.:

    Tunc Cotta ne imago Libonis exsequias posterorum comitaretur censuit,

    Tac. A. 2, 32.
    II.
    Transf., a reverberation of sound, an echo (mostly poet.):

    (mellaria facere oportet) potissimum ubi non resonent imagines,

    Varr. R. R. 3, 16, 12:

    concava pulsu Saxa sonant, vocisque offensa resultat imago,

    Verg. G. 4, 50; cf. Sil. 14, 365:

    alternae deceptus imagine vocis: Huc coëamus ait... Coëamus retulit Echo,

    Ov. M. 3, 385:

    cujus recinit jocosa Nomen imago,

    Hor. C. 1, 12, 4; so,

    jocosa Vaticani montis,

    id. ib. 1, 20, 8:

    vaga,

    Val. Fl. 3, 596.
    III.
    Trop.
    A.
    In gen., an image or likeness of a thing formed in the mind, a conception, thought, imagination, idea:

    Scipionis memoriam atque imaginem sibi proponere,

    Cic. Lael. 27, 102:

    magnam partem noctium in imagine tua vigil exigo,

    Plin. Ep. 7, 5, 1:

    Verginium cogito, Verginium video, Verginium jam vanis imaginibus audio,

    id. ib. 2, 1, 12: imagines, quae eidôla nominant, quorum incursione non solum videmus, sed etiam cogitamus, Cic. Fin. 1, 6, 21; cf.:

    imagines extrinsecus in animos nostros per corpus irrumpere,

    id. Ac. 2, 40, 125: plena sunt imaginum omnia, nulla species cogitari potest nisi pulsu imaginum, etc.; id. Div. 2, 67, 137 sq.: unum aliquem te ex barbatis illis, exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis, columen rei publicae diceres intueri, an image of the olden time, id. Sest. 8, 19; cf.:

    expressam imaginem vitae quotidianae videre,

    id. Rosc. Am. 16, 47:

    quidnam illi consules dictatoresve facturi essent, qui proconsularem imaginem tam saevam ac trucem fecerint, i. e. by cruelty in office,

    Liv. 5, 2, 9:

    naturae... urbis et populi,

    Cic. Rep. 2, 39 fin.:

    justitiae,

    Quint. 2, 20, 6:

    virtutis,

    id. 10, 2, 15:

    similitudines ad exprimendas rerum imagines compositae,

    id. 8, 3, 72: illae rerum imagines, quas vocari phantasias indicavimus, id. 10, 7, 15:

    conscripta formantur imagine templa,

    plans, Stat. S. 3, 1, 117:

    scipione determinata prius templi imagine in solo,

    Plin. 28, 2, 4, § 15:

    tua, pater Druse, imago,

    memory, Tac. A. 1, 13:

    magna illic imago tristium laetorumque,

    recollection, id. ib. 2, 53:

    si te nulla movet tantae pietatis imago,

    Verg. A. 6, 405.—
    B.
    In partic.
    1.
    In rhet., a figurative representation, similitude, comparison:

    comparabile est, quod in rebus diversis similem aliquam rationem continet. Ejus partes sunt tres: imago, collatio, exemplum. Imago est oratio demonstrans corporum aut naturarum similitudinem, etc.,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; cf.:

    imago est formae cum forma cum quadam similitudine collatio,

    Auct. Her. 4, 49, 62; Sen. Ep. 59, 92; Quint. 6, 1, 28; Hor. S. 2, 3, 320; id. Ep. 1, 7, 34.—
    2.
    With the idea predominating of mere imitation, in opp. to what is original or real, a mere form, image, semblance, appearance, shadow:

    consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    nos veri juris germanaeque justitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus: umbra et imaginibus utimur,

    id. Off. 3, 17, 69; cf.:

    non in umbra et imagine civitatis, etc.,

    id. Rep. 2, 30; and:

    umbram equitis Romani et imaginem videtis,

    id. Rab. Post. 15, 41:

    haec ars tota dicendi, sive artis imago quaedam est et similitudo, habet hanc vim, ut, etc.,

    id. de Or. 2, 87, 356:

    judiciorum,

    only the appearance of courts, id. Sest. 13, 30; cf.:

    imaginem rei publicae nullam reliquissent,

    id. Agr. 2, 32, 88:

    his quoque imaginibus juris spretis,

    Liv. 41, 8, 10:

    imaginem retinendi largiendive penes nos, vim penes Parthos,

    Tac. A. 15, 14:

    habitu et ore ad exprimendam imaginem honesti exercitus,

    the pretence, id. ib. 16, 32; 6, 27; id. H. 1, 84; 3, 70:

    qui faciem eloquentiae, non imaginem praestaret,

    id. Or. 34:

    nec imagine rerum, sed rebus incendit,

    Quint. 10, 1, 16:

    in falsa rerum imagine detineri,

    id. 10, 5, 17; cf.:

    nullo quippe alio vincis discrimine, quam quod illi (hermae) marmoreum caput est, tua vivit imago,

    Juv. 8, 55.—
    3.
    A representative: non in effigies mutas divinum (Augusti) spiritum transfusum;

    sed imaginem veram, caelesti sanguine ortam, intellegere discrimen, etc.,

    Tac. A. 4, 52.—
    4.
    That which suggests or recalls something by resemblance, a reminder:

    me consolatur recordatio meorum temporum, quorum imaginem video in rebus tuis,

    Cic. Fam. 1, 6, 2:

    a Corbulone petierat, ne quam imaginem servitii Tiridates perferret,

    nothing to suggest slavery, Tac. A. 15, 31; cf.:

    moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo possim imaginem antiquae et vernaculae festivitatis adgnoscere,

    Cic. Fam. 9, 15, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > imago

  • 20 sigillaricia

    sĭgillārīcĭus ( - tĭus), a, um, adj. [sigilla].
    * I.
    Of or belonging to sealing:

    anulus,

    a seal-ring, signet-ring, Vop. Aur. 50.—
    II.
    Subst.: sĭgillārīcĭa, ōrum, n., little images; v. Sigillaria, II. A. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > sigillaricia

См. также в других словарях:

  • signet — [ siɲɛ ] n. m. • 1377; de signe 1 ♦ Réunion de petits rubans pour marquer les pages d un missel, d un bréviaire. ♢ (1718) Ruban fixé par un bout à la tranchefile supérieure d un livre, servant à marquer un endroit du volume. Bande de papier, de… …   Encyclopédie Universelle

  • Signet — Sig net, n. [OF. signet a signet, F., a bookmark, dim. of signe. See {Sign}, n., and cf. {Sennet}.] A seal; especially, in England, the seal used by the sovereign in sealing private letters and grants that pass by bill under the sign manual;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Signet — may refer to: * Signet ring, a ring with a seal set into it, typically by leaving an impression in sealing wax * Signet Books, an imprint of the New American Library * SigneT, a class of racing dinghy, designed in 1961 by Ian Proctor * Signet… …   Wikipedia

  • signet — SIGNÉT, signete, s.n. Panglică subţire ataşată la cotorul unei cărţi pentru a servi ca semn de carte. – Din fr. signet. Trimis de LauraGellner, 22.07.2004. Sursa: DEX 98  signét s. n., pl. signéte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar… …   Dicționar Român

  • signet — Signet. subst. m. Plusieurs petits rubans, ou filets liez ensemble que l on met dans un livre, particulierement dans un Breviaire, dans un Missel pour marquer les endroits qu on veut trouver aisément. Signet de breviaire. signet pour des heures.… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • signet — [sig′nit] n. [ME < MFr, dim. of signe, a SIGN] 1. a seal, esp. one used as a signature in marking documents as official, etc. 2. a mark or impression made by or as by a signet vt. to stamp or make official with a signet …   English World dictionary

  • signet — late 14c., small seal (especially one on a finger ring), from O.Fr. signet a small seal, dim. of signe sign (see SIGN (Cf. sign)) …   Etymology dictionary

  • Signet — Signet, 1) in manchen Kanzleiendaskltine Handsiegel ad. Petschaft; 2) so v.w. Handelszeichen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Signēt — (lat.), Handsiegel, Petschaft; insbes. Buchdrucker oder Verlegerzeichen (s. Buchdruckerzeichen) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Signet — Signēt (lat.), s. Druckerzeichen. Notariatssignete, Handzeichen der Notare in Notariatsurkunden …   Kleines Konversations-Lexikon

  • signet — index brand, trademark Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»