Перевод: со всех языков на болгарский

с болгарского на все языки

siffler

  • 1 siffler

    v. (bas lat. sifilare, class. sibilare) I. v.intr. 1. свиря (с уста и др.); 2. свистя, съскам; le vent siffle вятърът свисти; II. v.tr. 1. свиря, изсвирвам (с уста или с друго); 2. викам, повиквам със свирене; 3. освиркам; il s'est fait siffler освиркаха го; 4. нар. пия, изпивам на един дъх; siffler un litre изпивам на един дъх.

    Dictionnaire français-bulgare > siffler

  • 2 acclamer

    v.tr. (lat. acclamare) приветствам възторжено, акламирам, поздравявам с викове на радост. Ќ Ant. conspuer, huer, siffler.

    Dictionnaire français-bulgare > acclamer

  • 3 applaudir

    v. (lat. applaudere) I. v.tr. ръкопляскам, аплодирам; II. v.intr. 1. изказвам одобрение, одобрявам; applaudir а un projet, а une proposition одобрявам (с ръкопляскане) проект, предложение; 2. хваля, одобрявам; s'applaudir доволен съм от, поздравявам се с ( постигането на нещо). Ќ Ant. désapprouver, huer, siffler.

    Dictionnaire français-bulgare > applaudir

  • 4 chien,

    ne m., f. (lat. canis) 1. куче, пес, Canis; chien, d'arrêt ловджийско куче; chien, de berger овчарско куче; chien, courant хрътка, гонче; chien, bâtard куче помияр, мастия; siffler un chien, подсвирвам на куче (за да дойде); chien, de manchon много малко домашно кученце; 2. спусък (на огнестрелно оръжие); 3. прен. скъперник; 4. при игра на таро - карти, които се отделят по време на раздаването; 5. лош, немилостив; il est trop chien, той е прекалено лош. Ќ chien, de mer наименование на някои малки акули; chien, hargneux a toujours l'oreille déchirée който нож вади, от нож умира; chien, qui aboie ne mord pas куче, което лае, не хапе; entre le chien, et le loup при залез слънце; être reçu comme un chien, dans un jeu de quille приет съм много лошо; il fait un temps de chien, времето е отвратително; кучешко време; ils s'accordent comme chien, et chat спогаждат се като куче и котка; jeter, donner sa langue aux chien,s отказвам се да отгатна или да разбера нещо; ne pas valoir les quatre fers d'un chien, нищо не струвам; n'être pas bon а jeter aux chien,s не съм добър за нещо; rompre les chien,s спирам кучетата; прекъсвам разговор; se regarder en chien,s de faïence гледаме се като кучета (много се мразим); vivre comme chien, et chat живеем като куче и котка (много лошо); garder а qqn. un chien, de sa chien,ne изпитвам ненавист към някого и подготвям отмъщение; les chien,s aboient, la caravane passe кучетата си лаят, керванът си върви; avoir un mal de chien, много ме боли; métier de chien, много труден занаят; coup de chien, кратка буря; caractère de chien, отвратителен характер; nom d'un chien,! по дяволите; chien,ne de vie кучешки живот; avoir du chien, модерна жена, която има чар, шик; les chien,s écrasés разг. рубрика за незначителни произшествия във вестник.

    Dictionnaire français-bulgare > chien,

  • 5 persifler

    v.tr. (de per- et siffler) подигравам, подмятам, осмивам.

    Dictionnaire français-bulgare > persifler

  • 6 sibilant,

    e adj. (lat. sibilans, p. prés. de sibilare "siffler") мед. свирещ, хъркащ, хриптящ.

    Dictionnaire français-bulgare > sibilant,

  • 7 sibilation

    f. (du lat. sibilare "siffler") мед. свирене (при дишане и др.).

    Dictionnaire français-bulgare > sibilation

  • 8 sifflable

    adj. (de siffler) който заслужава да бъде освиркан; acteur sifflable актьор, който заслужава да бъде освиркан.

    Dictionnaire français-bulgare > sifflable

  • 9 sifflage

    m. (de siffler) свирене с рог ( при лов).

    Dictionnaire français-bulgare > sifflage

  • 10 sifflant,

    e adj. (de siffler) 1. свирещ, съскащ; prononciation sifflant,e лингв. шипящ звук; 2. f. шипящ звук.

    Dictionnaire français-bulgare > sifflant,

  • 11 sifflement

    m. (de siffler) 1. свирене; le sifflement du merle свиренето на коса; 2. съскане; 3. свистене, свирене (в ушите и др.).

    Dictionnaire français-bulgare > sifflement

  • 12 sifflet

    m. (de siffler) 1. свирка; le sifflet d'un arbitre свирката на спортен съдия; 2. свирене (звукът от свирка); 3. нар. гърло, гръклян. Ќ couper le sifflet а qqn. стъписвам някого, поставям го в недоумение.

    Dictionnaire français-bulgare > sifflet

  • 13 siffleur,

    euse adj. (de siffler) 1. свирещ; oiseaux siffleur,s свирещи птици; свирци; 2. m., f. освирквач.

    Dictionnaire français-bulgare > siffleur,

  • 14 siffleux

    m. (de siffler) зоол. съсел.

    Dictionnaire français-bulgare > siffleux

  • 15 siffloter

    v. (de siffler) I. v.intr. свирвам си, подсвирквам си; II. v.tr. свирвам, подсвирквам; siffloter un air подсвирквам мелодия.

    Dictionnaire français-bulgare > siffloter

См. также в других словарях:

  • siffler — [ sifle ] v. <conjug. : 1> • XIIe; bas lat. sifilare, class. sibilare I ♦ V. intr. 1 ♦ Émettre un son aigu, modulé ou non, en faisant échapper l air par une ouverture étroite (bouche, sifflet, instrument). Il sait siffler, il siffle très… …   Encyclopédie Universelle

  • siffler — SIFFLER. v. n. Former un son aigu, en poussant son haleine avec violence, & serrant les levres. Il siffle bien fort. il siffle bien. je l ay entendu siffler. siffler pour avertir quelqu un, pour appeller quelqu un. Il se dit aussi, Du son aigu… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • siffler — Siffler, Sibilare, Sifilare dicebant veteres, quod nos Sibilare, Testis est Nonius Marcellus, {{t=g}}siphloun,{{/t}} vel {{t=g}}siphlôdzéin{{/t}} Graecis est, quod nobis Exibilare, contumeliae scilicet causa. Siffler contre aucun, et le chasser… …   Thresor de la langue françoyse

  • siffler — (si flé) v. n. 1°   Former un son aigu en serrant les lèvres, ou avec un sifflet, ou avec une clef forée, etc. Les voleurs sifflent pour s avertir. On entend les oiseaux siffler. •   M. d Orléans faisait l empressé et le passionné en parlant à la …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • SIFFLER — v. n. Former un son aigu, soit en serrant les lèvres en rond, et en poussant son haleine, soit en soufflant dans un sifflet, dans une clef forée, etc. Il siffle bien ort. Il siffle bien. Je l ai entendu siffler. Siffler pour appeler quelqu un.… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • SIFFLER — v. intr. émettre un son aigu, soit avec les lèvres, soit en soufflant dans un sifflet, dans une clef forée, etc. Siffler pour appeler quelqu’un. Cet élève a été puni pour avoir sifflé en classe. Fig. et fam., Il n’a qu’à siffler, Il n’a qu’à… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • Siffler — Sifflement Un sifflet métallique Un sifflement est la production d un son par le biais d un flux constant d air. Chez l Homme, cela se fait par la bouche. L air est animé par la langue, les lèvres, les dents ou les doigts afin de créer des… …   Wikipédia en Français

  • siffler — the part of a computer mouse that you take off to clean it and it won t go back on again Can you come and help me fix the siffler on my mouse? …   Dictionary of american slang

  • siffler — the part of a computer mouse that you take off to clean it and it won t go back on again Can you come and help me fix the siffler on my mouse? …   Dictionary of american slang

  • siffler — v.t. Avaler d un trait : Siffler un verre …   Dictionnaire du Français argotique et populaire

  • siffler — фр. [сифле/] свистеть, шипеть ◊ sifflet [сифле/] свисток, свирель …   Словарь иностранных музыкальных терминов

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»