-
1 Sitzplatz
m -es, …plätze -
2 seat
[siːt] 1. nmiejsce nt; ( PARL) miejsce nt, mandat m; (buttocks, of trousers) siedzenie nt; (of government, learning etc) siedziba f2. vt( place) guests etc sadzać (posadzić perf); ( have room for) móc pomieścićto take one's seat — zajmować (zająć perf) (swoje) miejsce
* * *[si:t] 1. noun1) (something for sitting on: Are there enough seats for everyone?) miejsce do siedzenia2) (the part of a chair etc on which the body sits: This chair-seat is broken.) siedzisko3) ((the part of a garment covering) the buttocks: I've got a sore seat after all that horse riding; a hole in the seat of his trousers.) siedzenie4) (a place in which a person has a right to sit: two seats for the play; a seat in Parliament; a seat on the board of the company.) miejsce (siedzące)5) (a place that is the centre of some activity etc: Universities are seats of learning.) miejsce2. verb1) (to cause to sit down: I seated him in the armchair.) posadzić2) (to have seats for: Our table seats eight.) mieć... miejsc siedzących•- - seater- seating
- seat belt
- take a seat -
3 back-seat
miejsce z tyłu siedzącetylne siedzenie w samochodzie -
4 front seat
miejsce siedzące z przodu -
5 seating accommodation
miejsca siedząceEnglish-Polish dictionary for engineers > seating accommodation
См. также в других словарях:
rozsadzić — dk VIa, rozsadzićdzę, rozsadzićdzisz, rozsadzićsadź, rozsadzićdził, rozsadzićdzony rozsadzać ndk I, rozsadzićam, rozsadzićasz, rozsadzićają, rozsadzićaj, rozsadzićał, rozsadzićany 1. «posadzić wiele osób na właściwych miejscach, wyznaczyć miejsca … Słownik języka polskiego
siedzący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który wymaga siedzenia lub podczas którego się długo siedzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Siedzące zajęcie. Siedząca praca. Siedzący tryb życia. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… … Słownik frazeologiczny
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość … Słownik języka polskiego
nosidełko — n II, D. nosidełkoka, N. nosidełkokiem; lm D. nosidełkołek pot. «rodzaj plecaka lub torby przeznaczony do noszenia małego dziecka» Dziecko siedzące w nosidełku … Słownik języka polskiego
siedzący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. siedzieć (p.) siedzący w użyciu przym. 1. «taki, podczas którego długo się siedzi, wymagający siedzenia» Siedzący tryb życia. Siedząca praca. ∆ Pozycja, postawa siedząca «pozycja, postawa człowieka siedzącego»… … Słownik języka polskiego
siedzenie — n I 1. rzecz. od siedzieć. 2. lm D. siedzenieeń «to, na czym się siedzi, część czegoś (np. krzesła, kanapy), na której się siedzi; miejsce siedzące» Miękkie, twarde, wyściełane siedzenie (np. krzesła, taboretu). Przednie, tylne siedzenie (np.… … Słownik języka polskiego
zasiąść — dk XI, zasiąśćsiądę, zasiąśćsiądziesz, zasiąśćsiądź, zasiąśćsiadł, zasiąśćsiedli, zasiąśćsiadłszy zasiadać ndk I, zasiąśćam, zasiąśćasz, zasiąśćają, zasiąśćaj, zasiąśćał 1. «usiąść gdzieś, na czymś wygodnie, na czas dłuższy, zająć miejsce… … Słownik języka polskiego
zejść — dk XI, zejśćjdę, zejśćjdziesz, zejdź, zszedł a. zeszedł, zeszła, zeszli, zszedłszy schodzić ndk VIa, zejśćdzę, zejśćdzisz, schodź, zejśćdził 1. «idąc opuścić się w dół; zstąpić» Zejść do piwnicy. Zejść po drabinie, z drabiny, po schodach, ze… … Słownik języka polskiego
miejsce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolna przestrzeń w terenie lub pomieszczeniu, którą można czymś wypełnić; obszar, teren, pole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mało, dużo miejsca. Miejsca na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień